Ad Anker schreef: ↑Gisteren, 15:36 Ik denk hier al lange tijd over na.
Kan hier iemand concreet aangeven wat het gevolg zou zijn van het afschaffen van artikel 23. En verder, is dat alleen maar negatief of kan dat voor onze refo-achterban ook gunstig uitwerken?

Je stelt veel vragen, waar je zelf mogelijk ook al antwoorden op hebt, ik ben benieuwd.

Ik ben vanmiddag wat in de motivatie van de oprichters van het reformatorisch onderwijs gedoken en die visie staat me wel aan. Ik snap dat je meer bijbelgetrouwe omgeving aanbied in een tijd waarin het christendom liberaal werd. Zelf heb ik altijd meer begrepen dat het meer ging om een onderscheid in ethiek en niet zozeer om de centrale bijbelse principes. Dat is vooral uit mijn jeugd mee is gegeven: kijk uit voor de zuigkracht van de wereld en vermijdt dus contacten met die wereld. Ook op schoolniveau.
Daartegenover staat het nuchtere gegeven dat de demografische ontwikkeling van de gereformeerde gezindte het oprichten van reformatorische scholen heeft mogelijk gemaakt.

Christelijke scholen als geestelijke planthoven zijn een groot goed. Toch zit ik de laatste jaren met een prangende zorg waardoor ik soms openbaar onderwijs bijna zou verkiezen boven christelijk onderwijs. Namelijk dat de identiteit van velen, ook leerkrachten en docenten, binnen onze gezindte zo verschuift dat een refoschool meer verwarring oproept dan vastigheid geeft. Het geldt trouwens niet alleen voor scholen; ook met eigen zorginstellingen doe ik deze ervaring op. Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. Hoogst verwarrend voor kinderen en jongeren.

Job schreef:Christelijke scholen als geestelijke planthoven zijn een groot goed. Toch zit ik de laatste jaren met een prangende zorg waardoor ik soms openbaar onderwijs bijna zou verkiezen boven christelijk onderwijs. Namelijk dat de identiteit van velen, ook leerkrachten en docenten, binnen onze gezindte zo verschuift dat een refoschool meer verwarring oproept dan vastigheid geeft. Het geldt trouwens niet alleen voor scholen; ook met eigen zorginstellingen doe ik deze ervaring op. Een heel andere geloofsbeleving, andere way of life van personeelsleden waardoor dat wat je thuis meegeeft, buiten de deur aan flarden geschoten wordt. Hoogst verwarrend voor kinderen en jongeren.

Wat een vaag bericht Job, wees eens concreet. Wat is er zo verwarrend? En waarom zou je daarom voor openbaar onderwijs kiezen?