Oorspronkelijk gepost door Majorca

Oorspronkelijk gepost door jacobVerder, misschien een btje off topic, ben ik erg gelukkig dat jouw mening niet doorslaggevend is.

Oooow? Ik baal daar juist altijd van!
Dan zou de wereld er heel anders uitzien!

ongetwijfeld!!

Oorspronkelijk gepost door Majorca

Oorspronkelijk gepost door Pim
Hiermee zeg ik niet dat er geen strijd zal zijn rond de gang naar het Heilig Avondmaal, maar ik zie geen grond om voor het Heilig Avondmaal 3 stukken (die 3 vragen) te moeten kennen en om een kind van God (wedergeborene) te zijn, gelden andere kenmerken.

Mooi, Pim.
Het boekje heet "Christuskennis en de toegang tot het Heilig Avondmaal", door ds. C.J. Meeuse; Den Hertog, Houten (1991, 2e druk 1992).

Maar het bovenstaande stukje dat je schreef begrijp ik niet.
Hoezo zou iemand de drie stukken van de HC niet moeten kennen om aan het avondmaal te gaan? Ben je het niet eens met het avondmaalsformulier dan?

Nee, ik ben het juist volledig eens met het avondmaalsformulier. Maar niet eens met Adrianus, die wedergeboorte/leven ziet zonder de beleving van het 2e en 3e stuk.

Ja Niek, alleen ook hier (mbt het Schriftgedeelte wat jij aanhaalt) weer: Nooit heb ik een scheiding in de tijd tussen wedergeboorte en geloof bepleit. Wel tussen wedergeboorte en de geloofsdaad van de bewuste kennis van Christus als persoonlijke Verlosser.

Je moet mijn gedachtegoed wel goed verwoorden Adrianus. Het gaat om de wedergeboorte en de geloofsdaad. Hier plaats ik een punt.
Nooit en te nimmer mag de wedergeboorte losgemaakt worden van de actieve daad van het geloof. Maar Adrianus, weet je wel wat er met het geloven of geloof bedoeld wordt? Geloven is ‘kennen, toestemmen en vertrouwen’. Als we met Heman mogen zeggen ‘de God van mijn heil’ dan zijn we zalig. Als we met Simeon de zaligheid hebben gezien in Christus Jezus dan zijn we zalig. Zo staat de Schrift vol met ‘gelovige’ mensen. Mensen die hun vertrouwen in de Heere stellen. Mensen die iedere keer weer vragen ‘Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal’. Als we dit geloof / vertrouwen oefenen mag, nee moet de predikant aanzeggen dat al onze zonden om Christus wil vergeven zijn. O, wat missen we dát element in de prediking.

Ds. van Haaren beweegt zich in elk geval niet in de geest van de opstellers zoals Ursinus. Ik las ooit in een preek van Ds. Kersten dat hij ook een vrouw had onder zijn gehoor die zo ‘jaloers was op dat volkje’, ze kon wel zeggen ‘uw volk is mijn volk’, maar nog niet ‘uw God is mijn God’. Maar wat was het einde van deze vrouw vreselijk. Ze moest niets hebben van de Gekruisigde.
Toch ben ik niet geheel oneens met ds. van Haaren, maar ik mis zo die duidelijkheid die er wel was bij de Reformatoren en Nadere Reformatoren. Ds. van Haaren schrijft ‘Maar waar het ware geloof geplant is, daar krijgt zo'n mens Godskennis, zelfkennis en Christuskennis, al is die Christuskennis er aanvankelijk nog niet. daarom zou ik het anders willen zeggen: waar dat wezen des geloofs geplant wordt, daar ontstaat aanstondsa Godskennis en zelfkennis’. Ds. Koelman schrijft ‘zodra het geloof wordt ingeplant is de zondaar verbonden met Christus. Zoals een kompasnaald altijd naar het noorden beweegt, zo beweegt de zondaar altijd naar Christus’.

Adrianus, ik raad jou aan eerst de HC 7 zelf eens goed te lezen. Daarna het Schatboek van Ursinus en dan bijv. preken van wijlen ds JW Kersten of ds Vreugdenhil te beluisteren over zondag 7. Beiden heb ik op cd, dus als je je adres geeft kan ik ze je opsturen.

In de GG is een bepaalde breedte die jij hier op het forum niet de ruimte geeft. Dat vind ik niet terecht.

Oorspronkelijk gepost door Adrianus

Oorspronkelijk gepost door Pim
Adrianus, ik raad jou aan eerst de HC 7 zelf eens goed te lezen. Daarna het Schatboek van Ursinus en dan bijv. preken van wijlen ds JW Kersten of ds Vreugdenhil te beluisteren over zondag 7. Beiden heb ik op cd, dus als je je adres geeft kan ik ze je opsturen.

In de GG is een bepaalde breedte die jij hier op het forum niet de ruimte geeft. Dat vind ik niet terecht.

Ik ben slechts kritisch over een klein linkerrandje, om even bij het beeld van Van der Schans te blijven. Als we het over Ds Van Haaren hebben, praten we echt over het midden, voor de goede orde.

Jij bent daar kritisch over, maar de GG niet, want ds JW Kersten is docent geweest van de Th.School en ds CG Vreugdenhil fungeert ook naar behoren binnen de GG en wordt door velen graag beluisterd en gelezen.

Dus concluderen we dat jouw persoonlijke visie smaller is dan die van de personen (bijv. GG-predikanten) die je met instemming aanhaalt, hetgeen je toch aan het denken zou moeten zetten...... Onbijbelse zaken, praktisch remonstrantisme en wezenlijke misstanden worden in de GG echt niet geaccepteerd.

"Niemand mag het wagen zonder Christuskennis en niemand die in zijn leven niet heeft kunnen getuigen van enige kennis van de Middelaar mogen wij niet zalig spreken
Ik denk dat we het eens zijn dat je als iemand sterft zonder te hebben getuigd van een openbaring van de Middelaar aan z'n hart, we zo iemand niet zalig mogen spreken, op geen enkele grond, op geen enkel kenmerk."

Beste Adrianus,

1. Vind je het gek als ik hieruit (het bovenstaande citaat) de conclusie trek dat zondaren zonder enige kennis van Christus dus verloren gaan? Of zijn ze behouden volgens jou? Of weet je dat niet? De Bijbel is juist op dit punt toch zeer separerend?

Verdere vragen:
2. Zou ik je commentaar op Johannes 17:2 en de kanttekeningen mogen ontvangen? Wel frappant dat je daar niet op ingaat.

3. Ook zou ik je commentaar op Joh. 1:12 willen ontvangen, dit laat toch geen ruimte voor levendgemaakte zondaren zonder Christuskennis? Ik lees in dit vers dat je pas behouden bent als je Christus hebt aangenomen.

4. Je citeerde Wilh. a Brakel met instemming en wilde hem met een of ander citaat laten zeggen dat er tijd ligt tussen levendmaking en geloofskennis van Christus.
Wel beter en helderder is het om in dit geval dit te citeren uit de Red. Godsdienst:

Vóór de eerste daad des geloofs is de mens dood, hoe vele voorbereiden de bewegingen hij ook mocht ontvangen hebben. Als wij voorbereiding stellen, zo weet, dat wij daardoor niet verstaan beginselen des levens, verre van daar; in alle de voorbereidingen is en blijft de mens dood, en zijn daden kun­nen God niet behagen, hoe deugdzaam dat ze schijnen.
Het eerste beginseltje des levens ontvangt hij met de eerste daad des geloofs, geloof en leven zijn in de tijd gelijk, maar in de orde gaat het geloof voor, als een oorsprong des levens; want daar is geen leven dan in de vereniging met Christus, die hun Leven is, en het geloof is het middel van vereniging met Christus. Waaruit blijkt de dwaasheid dergenen, die eerst verloochening, die éérst heiligheid zoeken; deze stellen zich in het uiterste gevaar om nooit weder­geboren te worden. (Hoofdstuk 31, XII (Van de Wedergeboorte))

Het verschil met A Brakel en jou is dat A Brakel van jouw 'levenstekenen' anders oordeelt, hij oordeelt dat als 'voorbereidingen van de Geest'.

5. Commentaar op ds. Van Haaren.

waar dat wezen des geloofs geplant wordt, daar ontstaat aanstondsa Godskennis en zelfkennis. Dar ontstaat ook een honger naar de gerechtigheid van een Ander om voor God te kunnen bestaan.

Ik wrijf werkelijk mijn ogen uit. De Heidelberger wordt hier totaal genegeerd of verdraaid. Zondag 7 geeft een definitie van het ware geloof. Waaruit bestaat het ware geloof: Niet alleen weten, maar ook vertrouwen 'dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade, alleen om der verdienste van Christus wil'.

6. Commentaar op Myseras:
Het is goed om te bedenken dat het werk der genade inderdaad aanvangt met een mens te laten zien wat hij mist, namelijk God en de zaligheid. Deze mening schrijft ook ds. G.S.A. de Knegt in Om Sions Wil. God bekeert een mens in een weg van missen, zoeken en vinden schrijft hij vaak. Maar wil het zeggen dat als God een mens ontdekt aan zijn rampzalige staat, dat zo'n mens bekeerd is, levend is? Dat zegt Myseras in het eerste hoofdstuk niet!
Wel zegt hij het volgende: De ware overtuiging echter leidt tot vernieuwing, verandering en wedergeboorte.
Welnu, jij beweert dat er eerst wedergeboorte is en dat zich dat uit in het missen en zoeken van God. Myseras zegt het m.i. bijbelser: de ware overtuiging leidt tot het missen en zoeken van God en uiteindelijk tot de wedergeboorte. Andersom dus!
Verder vind ik het geschrift van Myseras minstens zo mooi als het boekje de "Droefheid naar God" van ds. G. Wisse wat ik ook mag bezitten en die ik wel een van mijn mooiste boeken vind zelfs. Echter, een mens is niet zalig omdat God al van eeuwigheid voornemens is diegene zalig te maken, de mens is niet zalig als de Heilige Geest hem begint te overtuigen teneinde de zondaar te trekken tot Christus.
Nee, pas wie in Christus gelooft is zalig. Het werk der genade begint weliswaar eerder, maar van geestelijk leven kunnen we pas spreken als diegene door een actief geloof (Zie Joh. 1:12 maar ook Efeze 2:8) Jezus Christus en al Zijn weldaden heeft aangenomen en zo van het Water des Levens heeft gedronken. Eerder niet!
Ik waardeer Myseras en Wisse omdat het zo heerlijk herkenbaar is wat ze schrijven en ook echte leiding geven in deze geestelijke zaken wat je tegenwoordig nogal wel mist. Maar ze stellen wel het leven te vroeg, en met het gevaar en in jullie kringen komt dat vooral openbaar, dat mensen het kennen van Christus als het welwezen van het geloof zien. Want er kan immers ook geloof zijn zonder Christus te kennen nietwaar, wat volkomen in strijd is met de Bijbel en met Zondag 7 van de Heidelberger die de Schrift hierin naspreekt. Immers, we moeten niet alleen in God, niet in onze doodstaat, maar in Christus geloven ten eeuwigen leven. De stokbewaarder was niet zalig toen hij vroeg: Wat moet ik doen om zalig te worden. Nee, dat was vrucht van de zaligmakende overtuiging. Hij was zalig toen hij deed wat Paulus hem zei: "Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden". Hij zei niet: Geloof in de Heere Jezus Christus en dan kun je pas echt weten of het een zaligmakende overtuiging was of dat je echt bekeerd bent. Nee, hij zegt zoveel als: Man, je ligt verloren, wil je zalig worden, moet je in Christus geloven. Ligt er dan waarde in het geloof? Leg ik dan waarde in de werken of handelingen van de mens? Ben ik dan remonstrant? Welnee, het geloof is het noodzakelijke middel tot zaligheid (Ef. 2:8).

Met hartelijke groeten,
Refojongere
P.S. Ik hoop dat je hierop wilt reageren.

Oorspronkelijk gepost door Adrianus
Beste Niek,

Koelman zegt niet iets meer of anders dan Ds van Haaren. Zich richten op is toch niet hetzelfde als het al bezitten?

Ik zie het verschil niet, evenmin als ik dat zag toen we het in het verlenen al eens (met jou of met Zeeuw in het topic "Wat is remonstantisme" over Koelman hebben gehad.

Groeten,

Adrianus

De zondaar richt zich niet op iets. Nee, hij of zij trekt de levenssappen uit de Ander. Als ze Hem horen prediken dan trekt hun ziel naar Hem uit. Vinden we dit, dan bezitten ze Hem.
Daarom 'is zien hebben'.

op zich kan ik me wel vinden in de reactie van Adrianus, anderzijds vind ik het goed als je net als Pim, alle predikanten van de GG waardeert. Dat is juist niet polariserend!

Oorspronkelijk gepost door Adrianus

Nu wandelt de discussie een beetje een vreemde kant uit. Jij begint over een bepaalde breedte, waarop ik reageer dat die vooral smal is.

Op Ds. J.W. Kersten heb ik bij mijn wteen nooit kritiek geleverd, wel constateer ik dat iemand als Van der Zwaag hem selctief citeert, zodat misschien de indruk bestaat dat hij zich vandaag de dag zou hebben geschaard achter bepaalde kritiek op de prediking. Ds Silfhout heeft in zijn recensie in het RD al aangetoond dat je niet op die manier de nagelaten geschriften van deze knecht des Heeren kunt misbruiken.

Omdat ik niet verder wil polariseren ga ik als je het niet erg vindt niet verder op jouw stellingen rond het functioneren van dienstdoende predikanten in. We hebben rust nodig in onze gemeenten, geen polariserende discussies.

hartelijke groeten,

Adrianus

Adrianus,

Een breed spectrum van theologische inzichten die wel in de GG geaccepteerd worden en niet door jou, ik heb het niet over een getalsmatige breedte of smalte. Jij vindt standpunten onbijbels en (nogmaals) binnen de GG, die voor een groot deel bestaat uit mensen met jouw gedachtengoed, worden die standpunten wel geaccepteerd. Die inconsequentie, daar heb ik het over.

Inzake ds JW Kersten: Jij begint over een linkerrandje als ik het over ds JW Kersten en ds Vreugdenhil heb. En ik heb het over een preek van ds JW Kersten die ik hier thuis heb over HC zondag 7. Dr Vd Zwaag heeft daar niets mee te maken.

Oorspronkelijk gepost door Refojongere
quote: "Niemand mag het wagen zonder Christuskennis en niemand die in zijn leven niet heeft kunnen getuigen van enige kennis van de Middelaar mogen wij niet zalig spreken
Ik denk dat we het eens zijn dat je als iemand sterft zonder te hebben getuigd van een openbaring van de Middelaar aan z'n hart, we zo iemand niet zalig mogen spreken, op geen enkele grond, op geen enkel kenmerk."


Beste Adrianus,

1. Vind je het gek als ik hieruit (het bovenstaande citaat) de conclusie trek dat zondaren zonder enige kennis van Christus dus verloren gaan? Of zijn ze behouden volgens jou? Of weet je dat niet? De Bijbel is juist op dit punt toch zeer separerend?

Uit het citaat van Myseras moet ik dus afleiden dat mensen zonder enige kennis van Christus behouden worden omdat ze toch in de ware overtuiging lopen? Volgens Myseras loopt de ware overtuiging altijd uit op het geloof in Christus. En dat is precies wat ds. P. de Vries in navolging van Bunyan stelt: God voltooid altijd de voorbereiding tot de wedergeboorte.

Je bedoelt wellicht vers drie: Wat zeggen de kanttekeningen: "Dat is, de weg en het middel om tot het eeuwige leven te komen is de rechte kennis Gods en des Middelaars Jezus Christus, namelijk vergezeld met een vast vertrouwen; gelijk dit woord ook genomen wordt". Maar dat vertrouwen en die rechte kennis is er bij elke begenadigde, want hij hongert en dorst naar Christus en wend zich tot Hem. In vertrouwen dat allen HIj redden kan. Maar daar staat toch niet dat dit ook de kennis van de omhelzing als persoonlijke Zaligmamaker is?

Kun je vanuit de Schrift dan duidelijk maken wat het verschil is tussen 'zich wenden tot Christus' en het 'omhelzen van Christus'?
Verder maakt dit vers duidelijk dat er geen eeuwig leven mogelijk is zonder kennis van de Middelaar Jezus Christus of niet?

3. Ook zou ik je commentaar op Joh. 1:12 willen ontvangen, dit laat toch geen ruimte voor levendgemaakte zondaren zonder Christuskennis? Ik lees in dit vers dat je pas behouden bent als je Christus hebt aangenomen.

Ja, maar wat is aannemen? Ligt er in het toevluchtnemend geloof geen aannemen?

Jazeker is dat zo, toevluchtnemend geloof is zwak geloof, maar het is wel geloof. Maar Johannes 1:12 laat toch geen ruimte voor kinderen van God zonder Christuskennis? Ik lees in dit vers dat je pas behouden bent als je Christus aangenomen hebt, al is het in het toevluchtnemend geloof (daar begint het volgens mij altijd mee).

4. Je citeerde Wilh. a Brakel met instemming en wilde hem met een of ander citaat laten zeggen dat er tijd ligt tussen levendmaking en geloofskennis van Christus.
Wel beter en helderder is het om in dit geval dit te citeren uit de Red. Godsdienst:
quote: Vóór de eerste daad des geloofs is de mens dood, hoe vele voorbereiden de bewegingen hij ook mocht ontvangen hebben. Als wij voorbereiding stellen, zo weet, dat wij daardoor niet verstaan beginselen des levens, verre van daar; in alle de voorbereidingen is en blijft de mens dood, en zijn daden kun­nen God niet behagen, hoe deugdzaam dat ze schijnen.
Het eerste beginseltje des levens ontvangt hij met de eerste daad des geloofs, geloof en leven zijn in de tijd gelijk, maar in de orde gaat het geloof voor, als een oorsprong des levens; want daar is geen leven dan in de vereniging met Christus, die hun Leven is, en het geloof is het middel van vereniging met Christus. Waaruit blijkt de dwaasheid dergenen, die eerst verloochening, die éérst heiligheid zoeken; deze stellen zich in het uiterste gevaar om nooit weder­geboren te worden. (Hoofdstuk 31, XII (Van de Wedergeboorte))

Het verschil met A Brakel en jou is dat A Brakel van jouw 'levenstekenen' anders oordeelt, hij oordeelt dat als 'voorbereidingen van de Geest'.

Beslist niet. Het eerder genoemde citaat moet je leze zoals eerder door mij uitgelegd. Wat je nu citeert richt zich tegen degene die menen dat ze tot de wedergeboorte als het ware kunnen opklimmen. En let op: er staat een geloofsdaad. En een ware overtuiging is een geloofsdaad, zonder dat de zondaar zich dat bewust is. Zie het eerste citaat.

Let op: er staat geloofsdaad. Maar beste Adrianus, let op: Er staat OOK: het geloof is het middel van vereniging met Christus! Ofwel: Brakel bedoelt het aannemen van Christus, want dat is de weg waardoor we met Hem verenigd worden. Hij doelt op DAT geloof. Het ware geloof.

6. Commentaar op Myseras:
Het is goed om te bedenken dat het werk der genade inderdaad aanvangt met een mens te laten zien wat hij mist, namelijk God en de zaligheid. Deze mening schrijft ook ds. G.S.A. de Knegt in Om Sions Wil. God bekeert een mens in een weg van missen, zoeken en vinden schrijft hij vaak. Maar wil het zeggen dat als God een mens ontdekt aan zijn rampzalige staat, dat zo'n mens bekeerd is, levend is? Dat zegt Myseras in het eerste hoofdstuk niet!

Nou, hij zegt eenvoudig: "Vraag: Allen die genade bezitten zijn wedergeboren, maar een pas-overtuigde ziet meestal niet dat hij wedergeboren is. Hoe kan zo iemand dan genade bezitten? Antwoord: Iemand kan jaren lang wedergeboren zijn en toch voortdurend bidden om de wedergeboorte. Dat komt omdat zo iemand de wedergeboorte niet kent, niet ziet en niet gelooft. Een kind des lichts kan lang in de duisternis zitten en toch genade hebben en de Heere vrezen. Ik heb vromen gekend, die meer dan twintig jaar reeds wedergeboren waren en altijd in de duisternis hebben gezeten, eer zij tot licht kwamen om hun wedergeboorte te zien en te geloven. De Hemans, die doodbrakende zijn, zijn onder de vromen nog niet uitgestorven."

Ook in dit citaat zegt Myseras niet dat een ontdekte zondaar bekeerd is of levendgemaakt is. Hij zegt hier dat het mogelijk is dat iemand genade bezit, maar dat hij zelf meent dat hij geen genade heeft. Of zoals Wisse dat zegt: Iemand kan menen bekeerd te zijn en het niet zijn en iemand kan ook menen onbekeerd zijn en toch genade bezitten. Dit is zeker zo!

Nee, pas wie in Christus gelooft is zalig. Het werk der genade begint weliswaar eerder, maar van geestelijk leven kunnen we pas spreken als diegene door een actief geloof (Zie Joh. 1:12 maar ook Efeze 2:8) Jezus Christus en al Zijn weldaden heeft aangenomen en zo van het Water des Levens heeft gedronken. Eerder niet!

Eerder voelt hij zich niet zalig, dat is zeker waar. Maar dan zingt hij niet: Het is door mij, door mij om mijn gelof, maar het is door U, door U allen om 't eeuwig welbehagen. Ik ben bang dat hier weleens meer dan een nuanceverschil tussen ons zou kunnen zitten.

Nee, eerder IS hij niet zalig! De Schrift stelt duidelijk dat je pas zalig bent als je Christus hebt aangenomen en van het Water des Levens gedronken hebt. Dan is het inderdaad DOOR het geloof (Efeze 2:8)! Is het dan door het geloof? Ja. Ligt er in het geloof waarde? Nee, niet op zichzelf. Maar je bent zalig omdat Christus het Voorwerp van je geloof is. En wij roemen in God, omdat wij wel weten dat het geloof een gave van God is. En als het echt is, dan hebben we dat niet van de catechisatie, maar van God geleerd! Daarom roemen wij in God. Maar rechtvaardig ben je door het geloof!

Ik waardeer Myseras en Wisse omdat het zo heerlijk herkenbaar is wat ze schrijven en ook echte leiding geven in deze geestelijke zaken wat je tegenwoordig nogal wel mist. Maar ze stellen wel het leven te vroeg, en met het gevaar en in jullie kringen komt dat vooral openbaar, dat mensen het kennen van Christus als het welwezen van het geloof zien. Want er kan immers ook geloof zijn zonder Christus te kennen nietwaar, wat volkomen in strijd is met de Bijbel en met Zondag 7 van de Heidelberger die de Schrift hierin naspreekt. Immers, we moeten niet alleen in God, niet in onze doodstaat, maar in Christus geloven ten eeuwigen leven. De stokbewaarder was niet zalig toen hij vroeg: Wat moet ik doen om zalig te worden. Nee, dat was vrucht van de zaligmakende overtuiging.

PRECIES! Waarom weerspreek je dat dan voortdurend.

Omdat zaligmakende overtuiging niet gelijk te stellen is aan de wedergeboorte. Zaligmakende overtuiging leidt tot de wedergeboorte.

Hij was zalig toen hij deed wat Paulus hem zei: "Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden". Hij zei niet: Geloof in de Heere Jezus Christus en dan kun je pas echt weten of het een zaligmakende overtuiging was of dat je echt bekeerd bent. Nee, hij zegt zoveel als: Man, je ligt verloren, wil je zalig worden, moet je in Christus geloven. Ligt er dan waarde in het geloof? Leg ik dan waarde in de werken of handelingen van de mens? Ben ik dan remonstrant? Welnee, het geloof is het noodzakelijke middel tot zaligheid (Ef. 2:8).

Wel het geloof, maar niet het geloven. Anders zag het er voor kleine kinderen en geestelijk ernstig gehandicapte mensen somber uit, zoals Ds Moerkerken in zijn artikel waarnaar ik eerder verwees ook al zegt.

Een geloof dat niet werkt is dood en is nutteloos. Paulus doelde op een actief geloven toen hij zei: "Geloof in de Heere Jezus Christus". Dat redt. Het aannemen (Joh. 1:12) dat redt!
Van degenen die niet kunnen geloven omdat ze nog niet tot hun verstand zijn gekomen volg ik liever de Dordtse Leerregels die hierin van het verbond der genade uitgaan:
1-17. Nademaal wij van den wille Gods uit Zijn Woord moeten oordelen, hetwelk getuigt dat de kinderen der gelovigen heilig zijn, niet van nature, maar uit kracht van het genadeverbond, in hetwelk zij met hun ouders begrepen zijn, zo moeten de godzalige ouders niet twijfelen aan de verkiezing en zaligheid hunner kinderen, welke God in hun kindsheid uit dit leven wegneemt. (Gen. 17:7; Hand. 2:39; 1 Kor. 7:14)

Met groet,
Refojongere

[Aangepast op 12/8/04 door Refojongere]