je hebt gelijk: deze dingen maken de toestand in de kerk er niet gezonder op maar persoonlijk denk ik dat de hoofdzaak van de verziekte toestand in de kerk wat anders is.
In de reformatorische kerken is de vorm in de weg gaan staan van de persoonlijke getuichenis. Ouders leren hun kinderen allemaal tradities en wetjes, maar kinderen horen nooit uit de mond van hun ouders wat Jezus en hun verlossing voor hen betekend.
De 'verzieking' is een combinatie van factoren.
Maar het komt er op neer dat de verlossing door Jezus Christus naar de achtergrond wordt verdrongen, het zij door judaisme, het zij door predestinatie of het zij door een nadruk leggen op de grote zondigheid van de mens. (en daarmee impliceren dat het offer van Christus, voor meestal de betreffende spreker, niet groot genoeg was'.
Wat dat betreft komen '(midden-orthodox) links' en '(reformatorisch) rechts' dicht bij elkaar.
Als je er naar vraagt wordt er beleden dat Jezus de Verlosser is. Maar in de praktijk merk je dat in niets aan hen. Niet hun getuichenis en niet in hun levenswandel.
In het zwart aan het avondmaal gaan is geen teken van verlossing. (als je je symbolisch zwart kleed. Als het zwart is omdat het net zo goed rood had kunnen zijn zit die symboliek er niet achter)
En dat is verziekt in de reformatorische kerken. De symboliek en de zwartgalligheid, de soberheid en de somberheid doen vermoeden dat Jezus niet is opgestaan en wij niet verlost zijn van onze zonden.
Waar blijft het "Wij zijn meer dan overwinnaars, door Hem, die ons heeft liefgehad! Wie zal ons nog kunnen scheiden van de liefde in Jezus Christus? Dood noch leven, heden noch toekomst, engelen noch machten, niets zal ons nog kunnen scheiden van de liefde die is in onze Heere Jezus Christus."
Een aantal maanden geleden zong ik de bereiming van dit gedeelte (opwekkings lied) met een aantal jongeren. Een aantal jongeren. Een aantal anderen vroeg zich af of de tekst niet veel te ver ging en wel kon! Ze wisten niet eens dat dit uit de Bijbel kwam!
