Er worden toch geen namen genoemd? Probeer nu eens te lezen wat er staat, voordat je de boodschapper gaat aanpakken.Anker schreef:Ik vind het bizar dat zo'n ambtsdrager dat goed vindt. Maar welk doel dien je door dit op het forum te zetten? Wat weten wij wanneer jij mailcontact hebt met een ambtsdrager die vindt dat predikanten waarschijnlijk niet de goede weg (naar Christus) wijzen. Niets! En je hebt Matth. 18 ook nog tegen je.Luther schreef:Zo bizar is dat niet, want de betreffende ambtsdrager vond het goed.Tiberius schreef:Ik denk dat die oprechten dan hun zaakjes maar eens moeten nakijken als ze zo onder genoemde predikers zitten als jij aangeeft.Luther schreef:Mijn drive om hierin wat openheid te geven, is de moeiten die ik waarneem van oprechten.
Bizar overigens dat je een mailtje van een ambtsdrager aan jou gericht zomaar even op een openbaar forum dumpt. Daar is men meestal wel blij mee...
De boodschap is: er is enorm veel lijdelijkheid, uiterlijk alles keurig voor elkaar, maar zonder Christus. Dat moet ons tot bezinning brengen. Hoe komt dat toch! Waarom wordt er in de prediking tegen lijdelijkheid in de gereformeerde gezindte veel minder gewaarschuwd dan tegen het lichtvaardig aannemen van Jezus? Weet men dan niet dat het nog 1, 2 genearties duurt, en dan is men los van de kerk. Dát is de uiteindelijke vrucht van de lijdelijkheid.
Wat is daartegen nodig? Laat ik een dagboekstukje van vorige week (8 juli) overtypen. Het is afkomstig uit het dagboek "Geef heil op deze dag", ds. E en R. Erskine:
"Christus wordt aan allen die het evangelie horen persoonlijk aangeboden, en in overeenstemming daarmee neemt het geloof Hem met een persoonlijke toepassing aan. De algemene roeping en het algemene aanbod bereiken elk afzonderlijk mens, en God spreekt tot elke zondaar persoonlijk, alsof Hij hem met naam en toenaam noemde. Aan u wordt de vergeving der zonde verkondigd; wij smeken u dat u zich zult laten verzoenen. U komt de belofte toe. Het geloof, dat de echo is van het aanbod en de roep van het evangelie, móét wel een aangeboden Christus en een aangeboden zaligheid aannemen, met een persoonlijke toepassing op de ziel zelf. Als iemand rust in de algemene overtuiging dat Christus aan de kerk of aan de uitverkorenen wordt aangeboden, of ervan overtuigd is dat God allen die tot Christus komen, kan zalig maken en dat Hij daar ook toe bereid is - dan is dat nog maar een algemeen geloof.
Christus staat aan uw deur; u persoonlijk, ja, u wordt geroepen en u krijgt het bevel om te geloven in de Naam van de Zoon van God. Hier is de belnagrijke klem en de engte van het geloven. Door de tactiek van de satan en door de werkingen van het bedriegelijke hart duwt de overtuigde en ontwaakte ziel het woord van genade en geloof weg, alsof het voor haar niet was - totdat God, door de kracht van Zijn Geest, het licht op het Wood laat vallen, de geest van de zondaar verlicht en de mens laat zien dat tot hém het woord dezer zaligheid is gezonden. Dan gelooft hij met een persoonlijke toepassing, dat er niet alleen een welbehagen is in mensen op aarde, maar ook een welbehagen in hem."