Oorlog in Oekraine

[elbert]

@ elbert: de lijst van mensen die overlijden onder verdachte omstandigheden is echt bizar als je er zo eens doorheen leest.

Rusland is een maffiastaat. Niet alleen is er sprake van wijdverspreide corruptie, maar bovendien wordt gebrek aan loyaliteit of falen van ondergeschikten door de top van het land keihard afgestraft.

[Delftenaar]

Dat laatste blijkt al uit het feit dat een bij Poetin in ongenade gevallen minister uiteindelijk zo wanhopig was dat het leven iedere betekenis verloren had.

[ZWP]

FD vandaag:

Feit is dat de relatie tussen Trump en Zelensky de afgelopen maanden zichtbaar is verbeterd, na een rampzalige start. Eind februari viel Trump de Oekraïense president tijdens een ontvangst in de Oval Office van het Witte Huis voor het oog van de wereld fel aan. Voor en achter de schermen is hard gewerkt om de twee presidenten nader tot elkaar te brengen.
…
Een onzekere factor in dit verhaal blijft Donald Trump zelf. Niet alleen omdat hij bekendstaat om zijn wispelturigheid en impulsieve besluiten, ook omdat onduidelijk is hoe diep zijn ergernis over de Russische leider echt zit. Volgens zijn critici kijkt Trump op tegen autoritaire leiders, van wie Poetin een voorbeeld is. De Russische leider maakte slim gebruik van die adoratie.

[DDD]

Trump is ook een gevaar. Hij is minder verstandig dan Poetin, dat is nog een zegen voor de mensheid. Poetin is een strateeg. Dat lijkt Trump wat minder te hebben.

Maar ze zijn allebei uit op macht, het is nog niet zeker of Trump daarbij net als Poetin ook over lijken gaat. Hij lijkt een hekel te hebben aan het actief doden van mensen. Dat is ook een zegen voor de mensheid, want anders was het leed met zo'n president helemaal niet te overzien.

[elbert]

Trump is ook een gevaar. Hij is minder verstandig dan Poetin, dat is nog een zegen voor de mensheid. Poetin is een strateeg. Dat lijkt Trump wat minder te hebben.

Maar ze zijn allebei uit op macht, het is nog niet zeker of Trump daarbij net als Poetin ook over lijken gaat. Hij lijkt een hekel te hebben aan het actief doden van mensen. Dat is ook een zegen voor de mensheid, want anders was het leed met zo'n president helemaal niet te overzien.

Volgens de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Rubio heeft Rusland sinds het begin van dit jaar meer dan 100.000 soldaten verloren in Oekraine. Daarmee bedoelt hij alleen doden en zijn de gewonden nog niet eens meegerekend.
Volgens de krant the Economist is het aantal Russische slachtoffers momenteel het hoogste van de hele oorlog. Als je de grafiek bekijkt, dan zit er een bepaalde trend in: het aantal doden en gewonden stijgt exponentieel. Dat kan nooit zo door blijven gaan zonder dat het Russsiche leger een breekpunt bereikt.
Poetin zal wel veronderstellen dat hij Oekraine met de huidige aanvallen kan onderwerpen, maar daar geloof ik niets van.
In elk geval kan ik hem moeilijk "verstandig" noemen. Wel iemand die inderdaad letterlijk over lijken gaat.

[DDD]

Ik zou niet willen zeggen dat Poetin verstandig is, maar hij steekt qua intelligentie toch met kop en schouders boven Trump uit.

[elbert]

Ik zou niet willen zeggen dat Poetin verstandig is, maar hij steekt qua intelligentie toch met kop en schouders boven Trump uit.

Dat zou best eens kunnen kloppen. Het woord "sluw" is wat bij mij opkomt als ik aan Poetin denk. Maar ik denk ook dat hij zichzelf met deze oorlog in een hoek heeft gemanoeuvreerd waar hij moeilijk uit kan komen. Een einde aan de oorlog is voor hem persoonlijk waarschijnlijk gevaarlijker dan het voortzetten ervan, aldus deze analyse.

Overigens lijkt Trump nu eindelijk tot de conclusie te zijn gekomen dat Poetin geen vrede wil. Daarom gaat hij waarschijnlijk indirect weer wapens leveren aan Oekraïne. Het plan is dat de VS wapens aan NAVO partners verkoopt, die het vervolgens doorsluizen naar Oekraïne. Duitsland zou bijvoorbeeld meerdere Patriot batterijen willen kopen voor de luchtverdediging en die aan Oekraïne willen doneren. Dit plan is tijdens de NAVO top in Den Haag besproken en blijkbaar stemt Trump daar nu mee in.
Op deze manier kost het de VS geen geld (sterker nog: het levert de VS geld op wat de Europese landen moeten ophoesten) en kan Trump altijd nog zeggen dat hij niet direct bij deze oorlog betrokken is. Dit is een manier waarop zowel Oekraïne als Trump's ideologie met elkaar overeen kunnen komen.

[Ambtenaar]

Trump is ook een gevaar. Hij is minder verstandig dan Poetin, dat is nog een zegen voor de mensheid. Poetin is een strateeg. Dat lijkt Trump wat minder te hebben.

Poetin is zeker geen strateeg. Hooguit een tacticus. Wat is de lange termijn strategie van Poetin? Hij heeft zijn land een langdurige verstoorde relatie met het westen bezorgd

[DDD]

Eens. Vooralsnog lijkt dat zo. De vraag is, of hij niet een strateeg is in zijn eigen belang. Maar verder vind ik het woord tacticus ook beter de lading dekken.

[Terri]

.

[KDD]

Interessante gedachte

https://www.wsj.com/opinion/like-pharao ... e-ffd6c34d

Net als farao Poetins hart 'was verhard'
Het boek Exodus vertelt ons wat we van Rusland kunnen verwachten in de oorlog tegen Oekraïne.

by Barton Swaim

"We zijn zeer, zeer ontevreden over hen", zei president Trump maandag over de Russen. Zijn ongenoegen kwam tot uiting in een dramatische beleidswijziging in de oorlog in Oekraïne: nieuwe wapens voor Kiev, nieuwe sancties tegen Moskou en de dreiging van 100% invoerrechten na 50 dagen op elk land dat Russische goederen koopt. De "secundaire invoerrechten", zoals Trump ze noemt, zouden vooral gelden voor landen die Russische olie kopen – in wezen een embargo.

Toen ik Trumps aankondiging hoorde, dacht ik aan het boek Exodus. Ik denk aan de 10 plagen en de Hebreeërs die Egypte verlieten. Het is misschien wel het grootste verhaal in welke taal dan ook, de Bijbelse tekst vol subtiele humor, cryptische details en wonderlijke zinswendingen, en het culmineert in een apocalyps van bevrijding en vernietiging. Wat me eraan deed denken, is het karakter van de belangrijkste tegenstander, farao, de koning van Egypte. Hij is een dictator wiens arrogantie en koppigheid hem dwingen een stom beleid te voeren dat tot zelfvernietiging leidt.

De maatregelen die Trump maandag schetste – het voorzien van Russische tegenstanders op het slagveld van geavanceerde wapens en het ontnemen van inkomsten – zouden het Russische volk niet zo direct en meedogenloos aanvallen als wat God de Egyptenaren aandoet in Exodus door de Nijl in bloed te veranderen, de lucht te vullen met muggen, het Egyptische vee te doden met hagel, enzovoort. Maar een feitelijk embargo op Russische olie, als Trump dit beleid zonder excuses zou voeren, zou een hoge prijs eisen van de Russische economie en het leger.

Het doel van het Exodus-verhaal is niet om de psychologie van dictators te analyseren. Maar de geschiedenis van de Bijbel onthult vaak patronen van menselijk gedrag die zo herkenbaar zijn dat ze lijken te zijn gegrepen uit de krantenkoppen van gisteren. Poetin is niet de eerste tiran die een volk om zijn eigen verdraaide redenen mishandelt, ontdekt dat zijn beslissing een reeks rampen veroorzaakt en weigert zijn beleid terug te draaien of te wijzigen, zelfs als de gevolgen ervan zijn land verwoesten.

Het cruciale punt dat Amerikaanse beleidsmakers moeten begrijpen, als Exodus hen iets te leren heeft, is dat de dictator af en toe lijkt toe te geven en bereid is om over vrede te onderhandelen. Gedurende het hele verhaal lijkt farao toe te geven en een compromis te willen. Maar zodra de pijn afneemt, doet hij weer alsof hij alle macht heeft en verdubbelt hij zijn inzet.

Na de vierde plaag, zwermen vliegen, biedt farao een deal aan: als Mozes God smeekt om de vliegen weg te nemen, zal farao de Israëlieten toestaan om God te aanbidden, zoals Mozes eist; Alleen mogen ze niet verder weggaan dan een korte afstand. Mozes houdt vol dat God heeft gezegd dat ze drie dagreizen de woestijn in moeten trekken. De twee komen tot een vage overeenkomst. "Ik zal jullie laten gaan om aan de Heer, jullie God, te offeren in de woestijn," zegt farao, "alleen mogen jullie niet te ver weggaan. Smeek voor mij."

Mozes vraagt God om de vliegen weg te nemen, wat hij ook doet. Maar farao's woord betekent niets. Hij "verhardde ook deze keer zijn hart en liet het volk niet gaan."

Na elke plaag geeft farao aan bereid te zijn toe te geven, en telkens verandert hij van gedachten. De Hebreeuwse tekst vertelt ons, afwisselend, dat de koning zijn hart verhardde, dat God het verhardde, en, nog dubbelzinniger, dat zijn hart "verhard was" – een mooie weergave van de neiging van de Bijbel om absolute goddelijke soevereiniteit naast de menselijke vrije wil te plaatsen, zonder te proberen die twee met elkaar te verzoenen.

Lezers met een niet-religieuze inslag vinden de Bijbelse beweringen misschien fantasierijk of geworteld in mythen. Maar iedereen kan zich voorstellen hoe een man, verrukt door zijn eigen macht, een rationele koers wil varen, maar daartoe niet in staat en daarom niet bereid is. Hij mag niet zwak lijken tegenover zijn rivalen. Hij mag niet de schijn wekken van wankelmoedigheid. En hij mag zeker niet overkomen alsof hij zich overgeeft – in het geval van de farao aan Mozes en Aäron; in het geval van Poetin aan het Westen. Zijn enige keus is om de ene vernedering na de andere te doorstaan. Uiteindelijk ruïneert Farao's onvermogen om van koers te veranderen zijn land, vernietigt zijn leger en eist het leven van zijn oudste zoon.

Wat Poetin betreft, Trump heeft de macht om de plannen van de dictator met Oekraïne te compliceren. Niets in de Bijbel schrijft de ene of andere Amerikaanse politiek in deze kwestie voor. Maar zowel ervaring als heilige wijsheid leren ons dat Poetin geen compromis wil en kan sluiten over het beleid dat hij koos toen zijn leger drie jaar geleden Oekraïne binnenviel. Zijn hart is hard als een aambeeld.

[DDD]

Dank voor het delen. Poetin is inderdaad net de Farao. Geen haar beter.

Laten wij hopen dat het hart van Trump op dat punt inmiddels ook als waterstromen in de macht van de HEERE zijn omgeleid.