Ruth de Moabietische.

[huisman]

Democritus,

Je geeft een goede beschrijving van de extremen die er zijn op het gebied van exegese. Groep 1 zou je dan extreem links en groep 2 extreem rechts kunnen noemen. Maar volgens mij zit niemand echt helemaal en alleen maar in groep 1 of 2; iedereen zit ergens tussen, hetzij dichter bij 1, hetzij dichter bij 2.

Wat mijn positie betreft zou ik zeggen: het boek is primair heislhistorisch en secundair geestelijk. (Dat is vrijwel hetzelfde als wat jij aangeeft bij groep 2, alleen primair en secundair omgedraaid.)

Wat je vraag inzake mijn positie t.a.v. Kohlbrugge betreft het volgende.
Ik heb de verklaring van Kohlbrugge niet in de eerste plaats geïntroduceerd om aan te geven dat ik er volkomen achter sta of om mijn standpunt te bewijzen, maar (1) omdat deze verklaring digitaal voor iedereen beschikbaar is en (2) een voorbeeld is van de lijn die ik hierboven aangeef als mijn eigen positie.
Daarbij wil ik dan wel een disclaimer maken: zelfs als je het uitgangspunt deelt (primair heilshistorisch, secundair geestelijk), dan bestaat er de mogelijkheid dat je bij de tweede laag geestelijke zaken noemt die niet bijbels zijn. Bijvoorbeeld als er een verweving optreedt tussen voorbeeld (Ruth) en tegenbeeld (Gods volk).

Je zou groep 1 ook extreem Schriftgetrouw kunnen noemen Mijn eigen positie: Ruth is in de eerste plaats heilshistorie waarin ook mooie lijnen liggen naar het verlossingswerk van Christus. M.a.w Boaz als type van Christus, maar de weg van Ruth niet als type van de standen in het geloofsleven. Als je de standenleer aanhangt bewijs je die maar met directe Schriftgedeelten.

[MarthaMartha]

Democritus,

Je geeft een goede beschrijving van de extremen die er zijn op het gebied van exegese. Groep 1 zou je dan extreem links en groep 2 extreem rechts kunnen noemen. Maar volgens mij zit niemand echt helemaal en alleen maar in groep 1 of 2; iedereen zit ergens tussen, hetzij dichter bij 1, hetzij dichter bij 2.

Wat mijn positie betreft zou ik zeggen: het boek is primair heislhistorisch en secundair geestelijk. (Dat is vrijwel hetzelfde als wat jij aangeeft bij groep 2, alleen primair en secundair omgedraaid.)

Wat je vraag inzake mijn positie t.a.v. Kohlbrugge betreft het volgende.
Ik heb de verklaring van Kohlbrugge niet in de eerste plaats geïntroduceerd om aan te geven dat ik er volkomen achter sta of om mijn standpunt te bewijzen, maar (1) omdat deze verklaring digitaal voor iedereen beschikbaar is en (2) een voorbeeld is van de lijn die ik hierboven aangeef als mijn eigen positie.
Daarbij wil ik dan wel een disclaimer maken: zelfs als je het uitgangspunt deelt (primair heilshistorisch, secundair geestelijk), dan bestaat er de mogelijkheid dat je bij de tweede laag geestelijke zaken noemt die niet bijbels zijn. Bijvoorbeeld als er een verweving optreedt tussen voorbeeld (Ruth) en tegenbeeld (Gods volk).

Je zou groep 1 ook extreem Schriftgetrouw kunnen noemen Mijn eigen positie: Ruth is in de eerste plaats heilshistorie waarin ook mooie lijnen liggen naar het verlossingswerk van Christus. M.a.w Boaz als type van Christus, maar de weg van Ruth niet als type van de standen in het geloofsleven. Als je de standenleer aanhangt bewijs je die maar met directe Schriftgedeelten.

en daarmee heb je dan HET grote verschil te pakken volgens mij.

[Tiberius]

Huisman, waarom begin je steeds weer over "de standenleer", zonder op mijn andere openstaande vragen in te gaan?

Ik zou hier graag een discussie willen over de exegese van het boek Ruth, of zo je wilt Oud en Nieuw Testamentische geschiedenissen, zonder gelijk met dat soort vage beschuldigingen geconfronteerd te worden.

[Democritus]

Je zou groep 1 ook extreem Schriftgetrouw kunnen noemen Mijn eigen positie: Ruth is in de eerste plaats heilshistorie waarin ook mooie lijnen liggen naar het verlossingswerk van Christus. M.a.w Boaz als type van Christus, maar de weg van Ruth niet als type van de standen in het geloofsleven. Als je de standenleer aanhangt bewijs je die maar met directe Schriftgedeelten.

Hoe je groep 1 ook noemt moet jezelf weten....het was maar een naam. Maar door je zelf te benoemen tot extreem schriftgetrouw of de ander tot modernist gaan alle nekharen overeind staan. Want men moet nu eerst zijn eigen geloofwaardigheid gaan bewijzen als bijbelgetrouw christen voordat er inhoudelijk op de vraag wordt ingegaan. Ga er nu eens allemaal vanuit dat de intentie er is om een integer en bijbelgetrouw christen te zijn.

Dus pak de handschoen op en toon welke typen en lijnen er getrokken mogen worden. Dus niet gaan zeggen dit en dit kan niet....alleen aangeven wat je wel juist vindt. De andere partij kan daarop reageren en aangeven of deze het ermee eens is en eventueel nog meer lijnen en typen toevoegen.

Er wordt nu alleen maar op termen zoals welles/niets standenleer gereageerd. Ik zie een soort van draaimolen in dit topic.

[huisman]

Je zou groep 1 ook extreem Schriftgetrouw kunnen noemen Mijn eigen positie: Ruth is in de eerste plaats heilshistorie waarin ook mooie lijnen liggen naar het verlossingswerk van Christus. M.a.w Boaz als type van Christus, maar de weg van Ruth niet als type van de standen in het geloofsleven. Als je de standenleer aanhangt bewijs je die maar met directe Schriftgedeelten.

Hoe je groep 1 ook noemt moet jezelf weten....het was maar een naam. Maar door je zelf te benoemen tot extreem schriftgetrouw of de ander tot modernist gaan alle nekharen overeind staan. Want men moet nu eerst zijn eigen geloofwaardigheid gaan bewijzen als bijbelgetrouw christen voordat er inhoudelijk op de vraag wordt ingegaan. Ga er nu eens allemaal vanuit dat de intentie er is om een integer en bijbelgetrouw christen te zijn.

Dus pak de handschoen op en toon welke typen en lijnen er getrokken mogen worden. Dus niet gaan zeggen dit en dit kan niet....alleen aangeven wat je wel juist vindt. De andere partij kan daarop reageren en aangeven of deze het ermee eens is en eventueel nog meer lijnen en typen toevoegen.

Er wordt nu alleen maar op termen zoals welles/niets standenleer gereageerd. Ik zie een soort van draaimolen in dit topic.

Ik word allang duizelig van dit topic, mijn standpunt staat hierboven, wat ik kwalijk blijf vinden is om de standen in het geloofsleven te bewijzen met een allegorische uitleg van een Bijbelboek. Zolang er op dit forum nog gezegt word dat levendmaking zonder Christuskennis kan omdat Ruth bij de grens van Moab Boaz nog niet kende is dit blijkbaar voor sommigen onder ons blijven hangen uit preken die zij over Ruth gehoord hebben. Dit was voorlopig mijn laatste posting in dit topic omdat iedereen mijn mening nu wel weet (Kan echt niets nieuws meer toevoegen)

[Tiberius]

Doe alleen mijn vragen dan nog.

[Ander]

Ik word allang duizelig van dit topic, mijn standpunt staat hierboven, wat ik kwalijk blijf vinden is om de standen in het geloofsleven te bewijzen met een allegorische uitleg van een Bijbelboek. Zolang er op dit forum nog gezegt word dat levendmaking zonder Christuskennis kan omdat Ruth bij de grens van Moab Boaz nog niet kende is dit blijkbaar voor sommigen onder ons blijven hangen uit preken die zij over Ruth gehoord hebben. Dit was voorlopig mijn laatste posting in dit topic omdat iedereen mijn mening nu wel weet (Kan echt niets nieuws meer toevoegen)

Lekker makkelijk. Er staat ook nog een vraag van mij open. Jij komt telkens terug op je eigen standpunt maar verder reageer je niet op wat aangegeven wordt. Maar goed, dit was je laatste posting...
Ik maak trouwens bezwaar tegen het bewijzen van een standenleer met een allegorische uitleg. Dat wordt meer gezegd... Ik vind geestelijke lessen vinden in een Bijbelboek als Ruth van een andere orde. Je mag immers nooit een 'eigen verzonnen leer' over de Bijbel leggen, het moet uit de Bijbel opkomen.

[MarthaMartha]

Ik word allang duizelig van dit topic, mijn standpunt staat hierboven, wat ik kwalijk blijf vinden is om de standen in het geloofsleven te bewijzen met een allegorische uitleg van een Bijbelboek. Zolang er op dit forum nog gezegt word dat levendmaking zonder Christuskennis kan omdat Ruth bij de grens van Moab Boaz nog niet kende is dit blijkbaar voor sommigen onder ons blijven hangen uit preken die zij over Ruth gehoord hebben. Dit was voorlopig mijn laatste posting in dit topic omdat iedereen mijn mening nu wel weet (Kan echt niets nieuws meer toevoegen)

Lekker makkelijk. Er staat ook nog een vraag van mij open. Jij komt telkens terug op je eigen standpunt maar verder reageer je niet op wat aangegeven wordt. Maar goed, dit was je laatste posting...
Ik maak trouwens bezwaar tegen het bewijzen van een standenleer met een allegorische uitleg. Dat wordt meer gezegd... Ik vind geestelijke lessen vinden in een Bijbelboek als Ruth van een andere orde. Je mag immers nooit een 'eigen verzonnen leer' over de Bijbel leggen, het moet uit de Bijbel opkomen.

dat vind ik nou ook, helemaal mee eens Ander. Er zijn voldoende geestelijke lessen te vinden in een Bijbelboek als Ruth. En die standenleer eroverheen leggen mag niet, dat vind ik ook.

[Tiberius]

Mensen, alsjeblieft, laten we aan de oproep van Democritus gehoor geven.
Dus: hier alleen over de exegese van Oud en Nieuw Testamentische geschiedenissen. Geen standenleer, geen vervangingstheorie, etc.

[MarthaMartha]

Mensen, alsjeblieft, laten we aan de oproep van Democritus gehoor geven.
Dus: hier alleen over de exegese van Oud en Nieuw Testamentische geschiedenissen. Geen standenleer, geen vervangingstheorie, etc.

[hervormde]

Afgewezen schreef:
En wat ik o.a. las dat Ruth kennis had aan de Verlosser en de verlossing, voordat zij gelost werd door Boaz.

Tiberius schreef:
Ik zei ook al dat niet achter elke komma van hem kan staan (want dat is inderdaad inlegkunde, staat nergens volgens mij), maar dat de grote lijnen wel bijbels zijn.

Een beetje vreemde opmerking. Laat ik dat nu net wel lezen in het boek Ruth. Zie haar geloofsbelijdenis:

Val mij niet tegen, dat ik u zou verlaten, om van achter u weder te keren; want waar gij zult heengaan, zal ik ook heengaan, en waar gij zult vernachten, zal ik vernachten; uw volk is mijn volk, en uw God mijn God. Waar gij zult sterven, zal ik sterven, en aldaar zal ik begraven worden; alzo doe mij de HEERE en alzo doe Hij daartoe, zo niet de dood alleen zal scheiding maken tussen mij en tussen u!

Tenzij we het over een andere god hebben is hier toch duidelijk sprake van een geloofsbelijdenis. Het is haar God.

Of het nu secundair is of primair. Maar lagen in de Schrift aanbrengen is levensgevaarlijk. Het is iets voor het doperdom. De waarheid achter de waarheid. Waarom is het boek Ruth zoals de HEERE het geeft niet genoeg! Dat is net als bij die predikanten die net voor het einde zeggen: we gaan met een toepasselijk woord eindigen. Met andere woorden: nu komt de diepere laag. Hier gaat het om. De letter doodt en de Geest maakt leven.
Wie het boek Ruth anders uitlegt zoals het boek tot ons komt, die vergrijpt zijn vingers aan het heilig Woord van God. Meent wijzer te zijn dan de Geest. Eigenlijk had er nog een hoofdstukje bij gehoord. Het hoofdstuk van de Heilige Geest. Maar zie hier: we hebben een aantal profeten, leraars, die het geestelijke verstaan. Ze zijn doorgeleid. Ze zullen wat de HEERE vergeten heeft aan de gemeente bekendmaken.
Lees toch gewoon het boek Ruth zoals het naar ons toekomt. De heerlijke lijn naar David. Lees eens de laatste woorden van Richteren. Er was geen koning. Een ieder die deed wat goed was in eigen ogen. Ook Elimelech en Naomi. Geen brood. Dan gaan we toch naar Moab. En zeker hierachter is God aan het werk. Voor ons onzichtbaar. Maar zo werkt de Geest ook (Joh. 3). Ruth komt naar Israël. Zij zal een kind krijgen met de naam Obed. De opa van David. God gaat door. Christus zal komen. Het beloofde zaad. En dwars door dat boek zien we hoe Naomi zich bij terugkeer Mara laat noemen. Aan het einde met de kleine Obed is ze weer Naomi. Hier wordt de HEERE geloofd.
Voor het doperdom is deze lijn te ongeestelijk. Te oppervlakkig. Ze hebben aan het Woord niet genoeg. Maar het Woord is levend en krachtig. Ook onderwijzend. En dan liggen hier ernstige vermaningen in. Elimelech = mijn God is koning. Maar hij deed andersom = ik ben koning. Waar dat eindigt zien we in het boek. Zo kunnen we nog wel verder gaan. Met vele andere geschiedenissen.

[Tiberius]

Hervormde, jouw positie is duidelijk.
Maar hoe ga je dan om met de exegese regels die Christus en Paulus ons zelf aanreiken en toepassen? Die leg je dan naast je neer. Kennelijk lees je dan niet het OT met de bril van het NT.

[Tiberius]

Voor het doperdom is deze lijn te ongeestelijk. Te oppervlakkig. Ze hebben aan het Woord niet genoeg. Maar het Woord is levend en krachtig. Ook onderwijzend. En dan liggen hier ernstige vermaningen in. Elimelech = mijn God is koning. Maar hij deed andersom = ik ben koning.

Ho even, kennelijk heb je zelf ook aan het woord niet genoeg. Ik lees er niets van dat Elimelech zelf koning wilde zijn; hij zocht alleen eten voor zijn gezinnetje. Algemeen kunnen we het er over eens zijn, dat dat niet goed was, maar ik zie geen vermaning, laat stil staan ernstige, in de richting van Elimelech. Of zie ik iets over het hoofd.

[hervormde]

Ontken jij Tiberius dat Paulus door de Heilige Geest geleid werd.

Jouw denken brengt mij terug bij een seculiere theoloog die een rij theologen opnoemde. Dat ging zo: Markus, Mattheüs, Lukas, Johannes, Paulus, Augustinus, Athanasius, ....... Hier moeten we ernstig tegen protesteren. Wat Paulus heeft gedaan, heeft hij gedaan onder de inspiratie van de Heilige Geest. Dat geldt niet van theologen. Zij worden verlicht door de Heilige Geest.

Probeer je denken kritisch te doordenken. Vaak raken de uitersten elkaar.

[hervormde]

Voor het doperdom is deze lijn te ongeestelijk. Te oppervlakkig. Ze hebben aan het Woord niet genoeg. Maar het Woord is levend en krachtig. Ook onderwijzend. En dan liggen hier ernstige vermaningen in. Elimelech = mijn God is koning. Maar hij deed andersom = ik ben koning.

Ho even, kennelijk heb je zelf ook aan het woord niet genoeg. Ik lees er niets van dat Elimelech zelf koning wilde zijn; hij zocht alleen eten voor zijn gezinnetje. Algemeen kunnen we het er over eens zijn, dat dat niet goed was, maar ik zie geen vermaning, laat stil staan ernstige, in de richting van Elimelech. Of zie ik iets over het hoofd.

Probeer de Schrift te lezen. Waarom was er een losser nodig. Wat Elimelech had gedaan ging tegen Gods bevel in! Daarom kon Naboth nooit zijn akker aan Achab verkopen. Landbezit was toen anders als nu. Het is een geheiligd land. Ook hier had Elimelech stil moeten zijn voor de HEERE. Nooit mag hij naar Moab.

Ongeloof brengt ons in Moab met verstrekkende gevolgen. Net als Abram die naar Egypte ging. Hij wilde de HEERE vooruit zijn. Gevolg? Hagar de dienstmaagd uit Egypte. Ook niet zonder gevolgen. Tot vandaag de dag.