Gereformeerde Gemeenten

[MGG]

Kniesoor was een citaat van iemand anders. Chagrijnig was een weergave van een ervaring van iemand anders, al is het mijn eigen woord.

Gekkigheid is mijn eigen kwalificatie, en de opinie ook. Ik vind het niet zuur, maar toch dank voor de terugkoppeling.

Verder zijn er voor zover ik nu kan bedenken, geen relevante feitelijke achtergronden denkbaar die dit rechtvaardigen.

Een negatieve duiding van iemand anders doorzetten is een bewuste keuze. In de context een naar mijn idee bijzondere keuze. Het maakt dit forum wel boeiend. Als iedereen hetzelfde dacht als mij, dan was het een saaie bedoeling.

[DDD]

Aha. Natuurlijk is dat een bewuste keuze. Ik schrok er nogal van hoe dat was overgekomen. Dus dat vond ik zeker relevant om te vermelden.

[Terri]

Ik kom van ouds her ook uit een gemeente waar er enkel donker geklede mensen aan het avondmaal gingen. Je ging sober gekleed vanwege de ernst en dat was dan donker getint.
Je wist niet beter of dit hoorde zo. Maar wat ik absoluut niet herken is een chagrijnig voorkomen. Ik associeer dat met nukkig, onwillig, boos. Nou zo ging/gaat bij mijn weten niemand aan het avondmaal.
Maar goed, iemands houding/gezichtsuitdrukking kan helemaal verkeerd geïnterpreteerd worden weet ik uit ervaring.
Niet alles is wat het lijkt.
Voor een buitenstaander zal sowieso een avondmaal bediening niet gelijk begrijpelijk zijn.

[huisman]

Dat is dus het punt. Dit zijn de waarnemingen van iemand daar uit de kerk. Maar ja, wat de een een lang gezicht noemt, noemt de ander 'ernstig'.

Maar in ieder geval. Het zwart is ook wel een bijzonderheid.

Zwart en donkerblauw was in mijn jeugd gebruikelijk daar. Ik weet niet hoe het nu is.
Omdat je 'de dood des Heeren verkondigt'.
Dat is in meer gemeentes de gewoonte.


Ik vind chagrijnig een erg negatief woord. Het duidt op een negatieve houding. En ik kan me gewoon niet voorstellen dat het waar is.

Ik kan me het goed voorstellen. Het is net als het zwarte pak aangeleerd gedrag. Bij ons gaat behalve de kerkenraad niemand in het zwart. Het is geen begrafenis maar een ilefdesmaaltijd. Daar mag je best met een blij gezicht aan deelnemen.

Toch zit het dichterbij een begrafenis dan bij een feest.
Het is de dood des Heeren verkondigen. Een predikant uit vroeger jaren zei het zo: Zo moet elk Avondmaal dat u meeviert, ook voor u een gang naar Golgotha’s kruis zijn. Alles in het Avondmaal wijst op de Gekruiste. Op Zijn lijden en sterven.

Dat mag best beslag krijgen in gewaad en gelaat. En nee dat hoeft van mij niet in het zwart maar het mag wel eerbied uitstralen.

[GG links]

Dat is dus het punt. Dit zijn de waarnemingen van iemand daar uit de kerk. Maar ja, wat de een een lang gezicht noemt, noemt de ander 'ernstig'.

Maar in ieder geval. Het zwart is ook wel een bijzonderheid.

Zwart en donkerblauw was in mijn jeugd gebruikelijk daar. Ik weet niet hoe het nu is.
Omdat je 'de dood des Heeren verkondigt'.
Dat is in meer gemeentes de gewoonte.


Ik vind chagrijnig een erg negatief woord. Het duidt op een negatieve houding. En ik kan me gewoon niet voorstellen dat het waar is.

Ik kan me het goed voorstellen. Het is net als het zwarte pak aangeleerd gedrag. Bij ons gaat behalve de kerkenraad niemand in het zwart. Het is geen begrafenis maar een ilefdesmaaltijd. Daar mag je best met een blij gezicht aan deelnemen.

Toch zit het dichterbij een begrafenis dan bij een feest.
Het is de dood des Heeren verkondigen. Een predikant uit vroeger jaren zei het zo: Zo moet elk Avondmaal dat u meeviert, ook voor u een gang naar Golgotha’s kruis zijn. Alles in het Avondmaal wijst op de Gekruiste. Op Zijn lijden en sterven.

Dat mag best beslag krijgen in gewaad en gelaat. En nee dat hoeft van mij niet in het zwart maar het mag wel eerbied uitstralen.

Daar ben ik het mee eens maar dat hoeft niet in het zwart. Gepaste kleding lijkt mij een betere omschrijving of dat nu zwart is of niet dat blijkt plaatselijk nogal te verschillen. Het is ook een getuigenis van Jezus opstanding daar mag je best blij bij kijken. Alhoewel het een opgave is om aan te gaan hoeft het ook geen opgave te zijn. Als je begrijpt wat ik bedoel

[Herman]

Toch zit het dichterbij een begrafenis dan bij een feest.
Het is de dood des Heeren verkondigen. Een predikant uit vroeger jaren zei het zo: Zo moet elk Avondmaal dat u meeviert, ook voor u een gang naar Golgotha’s kruis zijn. Alles in het Avondmaal wijst op de Gekruiste. Op Zijn lijden en sterven.

Dat mag best beslag krijgen in gewaad en gelaat. En nee dat hoeft van mij niet in het zwart maar het mag wel eerbied uitstralen.

Ik vind het dan weer dichterbij een feest dan bij een begrafenis horen. We leven wel na Pasen, dus we belijden in het avondmaal niet alleen de opstanding van Jezus, maar we verwachten op grond van Zijn opstanding ook onze eigen opstanding.
Daarnaast spreekt de bijbel ook over een bruiloftsfeest, zowel via het Hooglied als via verhalen in de evangeliën. Als we de geloofsontmoeting met Jezus mogen hebben, dan is dat een ontmoeting in liefde (zwart, doch lieflijk - dat dan weer wel) en het gevolg is een grote blijdschap. We ontmoeten Gods vergevende liefde: Ik zal nooit meer aan jullie zonden gedenken. Daar past dan weer het beeld bij van de witte gewaden van de heiligen uit de Openbaringen: van hen zijn de klederen gewassen in het bloed van het Lam.

Naar mijn idee is het dus niet zo eenduidig dat je uit de sociale context van het avondmaal richtlijnen kunt voorschrijven voor kleding. Ook al trek ik een donderblauw pak aan.