Oude Paden schreef:Ik ben het wel met Henrit eens dat we altijd waardig moeten blijven reageren.
Toch kan ik me wel voorstellen dat er zijn die verontwaardigd reageren. Ik heb zelf (om bij de tijd te blijven, en te weten wat er speelt) ook een stuk gekeken , en heb het met afschuw aangezien.
Het enige wat ik zou willen zeggen is: Waar is de eerbied en het ontzag voor het Goddelijke wezen! Er word daar op een toon gesproken over God die je nog niet tegen je buurman zou aanslaan. Spreken over een God die niet "tricky" is en dergelijke slaat echt alle respect tot niets!
Helemaal mee eens OP! Besef van Gods heiligheid is geheel afwezig. Het is alsof genade een broodje van de MacDonalds is. FastFood aan de man gebracht met schreeuwerige reclame. Ongezond. En meer dan dat.
Wie Augustinus, Luther Calvijn etc. eens naslaat op het loven en prijzen van God komt een heel andere sfeer tegen.
Het aanbidden en prijzen van God vindt plaats in de tollenaarsgestalte. In het buigen in de stof. Niet in het overnemen van de stijl en cultuur van de wereld die daar haaks op staat. Het is wel opmerkelijk: In het ene topic gaat het over Paul Washer die uitgerekend de oppervlakkige amerikaanse cultuur radicaal veroordeeld en grote bewondering oogst hier. En tegelijkertijd zijn er mensen die deze door de EO 'gelegaliseerde' heidense cultuur durven verdedigen. Hoezo uitersten?
Gods Woord is te heilig om via rap en door theater met zingende engelen te brengen. Het is gruwelijk om te zien. Het is om tegelijk boos en verdrietig te worden. Zo worden de christenen die niet mee willen met de wereldse wijze van muziek en voordracht loggescheurd van de nieuwe generatie die zogenaamd enkel op deze wijze nog voor Gods Woord te vinden is. Natuurlijk lukt het zo om de jeugd te vangen. Geef het volk brood en spelen en alles is best. Dat wil er wel in. Niks nieuws onder de zon.
2 Kor.7:
Dewijl wij dan deze beloften hebben, geliefden, laat ons onszelven reinigen van alle besmetting des vleses en des geestes, voleindigende de heiligmaking in de vreze Gods.
Geeft ons plaats; wij hebben niemand verongelijkt, wij hebben niemand verdorven, wij hebben bij niemand ons voordeel gezocht.
Ik zeg dit niet tot uw veroordeling; want ik heb te voren gezegd, dat gij in onze harten zijt, om samen te sterven en samen te leven.
Ik heb vele vrijmoedigheid in het spreken tegen u, ik heb veel roems over u; ik ben vervuld met vertroosting; ik ben zeer overvloedig van blijdschap in al onze verdrukking.
Want ook, als wij in Macedonië gekomen zijn, zo heeft ons vlees geen rust gehad; maar wij waren in alles verdrukt; van buiten was strijd, van binnen vrees.
Doch God, Die de nederigen vertroost, heeft ons getroost door de komst van Titus.
En niet alleen door zijn komst, maar ook door de vertroosting, met welke hij over u vertroost is geweest, als hij ons verhaalde uw verlangen, uw kermen, uw ijver voor mij; alzo dat ik te meer verblijd ben geweest.
Want hoewel ik u in den zendbrief bedroefd heb, het berouwt mij niet, hoewel het mij berouwd heeft; want ik zie, dat dezelve zendbrief, hoewel voor een kleinen tijd, u bedroefd heeft.
Nu verblijde ik mij, niet omdat gij bedroefd zijt geweest, maar omdat gij bedroefd zijt geweest tot bekering; want gij zijt bedroefd geweest naar God, zodat gij in geen ding schade van ons geleden hebt.
Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt den dood.
Want ziet, ditzelfde dat gij naar God zijt bedroefd geworden, hoe grote naarstigheid heeft het in u gewrocht? Ja, verantwoording, ja, onlust, ja, vrees, ja, verlangen, ja, ijver, ja, wraak; in alles hebt gij uzelven bewezen rein te zijn in deze zaak.
Waarom toch omarmt de EO een wereldse cultuur als voertuig voor heilige zaken? Dat is toch niets anders dan zeggen dat God en de wereld wel samen kunnen gaan? Lees bovenstaande tekstgedeelten eens na. Daar wordt een heel andere weg gewezen.
