Sola Scriptura schreef:Maar idd, er zijn genoeg christenen die makelaar, bankier, zakenman, rijke ouders hebben, investeerder of wat dan ook, makkelijk hun geld binnen zien komen.
"Makkelijk geld binnen zien komen" sluit niet uit dat het op een bijbels verantwoorde manier is vergaderd. Het vergroot wel je verantwoordelijkheid. Ik zou pokeren niet in het rijtje van makelaar, bankier, zakeman e.d. willen plaatsen. Geld verdienen doormiddel van spelen (sport) is tegen Gods woord in.
Sola Scriptura schreef:En wij hebben indirect wel debet aan de arme mensen die indirect worden uitgebuit door het rijke westen, al is het alleen al door passiviteit en het hebben avn een bankrekening.
Dat geloof ik ook zeker. Daarin zijn wij niet niet onschuldig.
Sola Scriptura schreef:En idd is jouw defenitie van werelds-vermaak de maatstaf? of die van de puriteinen? of, of...
er word terecht gevraagd naar de lijn.
Iedereen word geacht volwassen te zijn en met eigen bewustzijn en instemming die 5$ in te leggen. er zijn wel meer hobbies die geld kosten. (deze levert me wat op!)
Het gaat niet om mijn defenitie van werelds vermaak of die van een ander, maar dat God ons leert in de bijbel om de wereld niet gelijkvormig te worden. Pokeren is werelds. Het is door de wereld uitgevonden, het wordt door de wereld ingezet om de lege tijd mee te vullen, het wordt door de duivel gebruikt om mensen bij God vandaan te houden (verslaving). De hele sfeer die er bij hoort is werelds. En bij hobbies die veel tijd en geld kosten kun je ook je vraagtekens bij zetten geloof ik.
Dus alle vermaak kan per definitie niet? Als je dat wil doorvoeren, schrap dan alle vakanties, spelletjes, of welke vorm van ontspanning. Wat mij betreft, nogmaals, een christen mag best pokeren, monopoly spelen, mens-erger-je-niet of wat dan ook. Alleen, zonder inzet van geld. en ja, als je het dan niet meer leuk vind, doe het dan lekker niet en ga dan fijn fietsen of zo! BTW er zijn op internet nog genoeg andere spelletjes te vinden waar je geen geld voor hoeft in te leggen.
Alles wat niet door het geloof is, is zonde en verdoemelijk voor God. Wat het ook zij en hoe verantwoord het ook is. Ik ben zelf schuldig als ik de invulling van mijn eigen vrije tijd natrek, maar zeg nu zelf. Als we niet verzoend zijn met God, kun je dan poker als legitiem aanwijzen? En als het anders is en je God lief mag hebben, zou je poker dan niet achten schade te zijn om de uitnemendheid van de kennis van Jezus Christus? En dat geldt denk ik ook voor alle andere invullingen van ontspanning. Ik veroordeel ontspanning niet. Een mens heeft dat zeker nodig. Maar hoe vaak wanneer wij ons "ontspannen" zouden we ons moeten haasten en spoeden om ons levens wil of hadden we onze vrije tijd anders ingevuld als we vervuld waren geweest met God en Christus?
