Jongere schreef:Gijs83 schreef:Er zijn al een paar berichten over gewijd in het topic "Waar ging de preek afgelopen zondag over?". Gisteren stond daarover een mooi artikel in RD. Omdat het een betaald artikel betreft mag ik het hier niet overnemen in overleg met een mod.
Ongetwijfeld zullen er onder jullie zijn die het artikel met belangstelling hebben gelezen. Er werd genoemd dat oppasdienst in een grote gemeente als de mijne niet haalbaar is. Dat 150 mensen nog genoeg is om een 3e dienst te houden. Dat het vroeger de gewoonte was dat vrouwen 's-morgens thuis bleven om voor de huishouding en het vee te zorgen. Dat Zeeuwen(alweer die Zeeuwen met hun gewoontes) 's-morgens uit de kerk snel een kop koffie drinken(of helemaal zoals ik onlangs hoorde) een bord soep tot zich namen en dan weer naar de kerk gingen. Wat vinden jullie van de genoemde punten?
Ik denk dat de theorie in principe mooi is (of laat ik zeggen: in ieder geval mooi was vroeger). Je moet natuurlijk kijken naar de praktijk, en daaruit blijkt denk ik wel dat drie diensten niet optimaal is. Waarom:
- kerktelefoon zorgt er nu voor dat diensten ook te volgen zijn voor de oppassers. Daardoor kun je één keer in de kerk luisteren en één keer thuis. Hoor van verschillende mensen die ook liever thuis tijdens de oppas naar de kerktelefoon luisteren dan op te moeten passen in de chrechè waardoor een hele dienst verloren gaat.
- de praktijk wijst uit dat de tweede dienst een ondergeschoven dienst wordt met een zeer lage opkomst met wellicht jongeren die moeten en daardoor met tegenzin in de kerk zitten.
- voor een derde dienst is elke zondag weer een ouderling nodig die daar ook veel voorbereiding in moet steken. Dat zijn ook mensen met een gezin.
- Het is vaak zo dat na twee diensten je van de derde dienst niet bijzonder veel meer opvangt. Gaat het om kwaliteit of om kwantiteit? M.i. om het eerste: beter met weinig woorden veel gezegd dan met veel woorden "weinig" (in de zin dat luisteraars het minder goed opvangen en door het vele horen verharden).
- het gaat natuurlijk vooral om de functie van de zondag en de rol van de kerkdienst daarin. Mijns inziens moet de zondag een 'positieve' dag zijn: voornamelijk gegeven als
rustdag. Dat is geen slaapdag (weer een ander probleem) maar wel een dag die niet te vol moet zijn, zelfs niet met kerkdiensten. Met drie diensten blijft er niet veel tijd meer over voor lezen, stille tijd, als familie bij elkaar zijn, etc.
- De groep met mensen die de derde dienst ècht zou gaan missen kan de vrijgekomen tijd 's middags mooi gebruiken door zèlf een preek (of iets anders) te kiezen en zich daarin te verdiepen. Vaak heb je daar nog meer aan dan wanneer iemand anders het voorleest.
Zomaar wat gedachten. Ik denk vooral dat nuchterheid hierin heel belangrijk is. Als je hier iets van zegt word je al snel gezien als iemand 'die het toch maar makkelijk wil'. En 'je kunt niet vaak genoeg in de kerk zitten'. Het gevaar bestaat zelfs nog dat mensen zich toch wel wat beter voelen dan gemeenten waar maar twee diensten zijn, of gezinnen die maar twee keer gaan (en thuis weer worden besproken). Daar gaat het juist niet om, ook niet om een veelheid van woorden. In die zin zou in principe één samenkomst die langer duurt en waarin je ook als gemeente echt samen bent al 'genoeg' kunnen zijn, mits dat vanuit de goede motieven gebeurd. Maar goed, dat is niet persé mijn wens ofzo.
