• Te boek gestelde bekeringsgeschiedenissen

Kaw schreef:Verdient hij zijn geld met bekeringsgeschiedenissen?

Ik heb niets tegen bekeringsgeschiedenissen. Tenminste, zoals bv die van Warburton. Daar kom je een mens tegen die in het gewone leven leefde uit het geloof. Heel gewoon, heel menselijk. En ook heel bijbels. En zoals die van Warburton, zijn er nog een aantal. Lees liever die, ipv sommige van die rare, bijzondere verhalen zoals die in sommige kringen geliefd zijn.

Een mooie bekeringsgeschiedenis is de Christenreis van Bunyan. Maar wil je weten wat er nog meer mogelijk is om in de Stad van de Koning te komen, lees dan de Christinnereis.

Kaw schreef:
Kaw schreef:Verdient hij zijn geld met bekeringsgeschiedenissen?

Nee, hij wel redacteur van de 'Oude Paden' en lees ook dit anders maar even: http://refdag.nl/oud/index.php?pagina=k ... 2kl04.html (even klikken op 'back')

Mastenbroek schreef:„Mijn oudste dochter zei al: „Pa, dit is de meest zinloze stichting waarmee u zich bezighoudt.”

Mastenbroek schreef:„Ik zou me nooit kunnen inspannen voor graven van predikanten die de boodschap verdraaid hebben. Het moet wel een beetje eigen zijn.”

Tzou je hobby maar zijn...

freek schreef: Misschien heb je gelijk. Maar dan vraag ik me wel af waarom de bekeringsverhaaltjes zo populair zijn, en men doorgaans de boeken met een meer bezinnend karakter laat liggen. Toen ik aan iemand die dit soort bekeringsgeschiedenisjes verslindt, de 'Galatenbrief' van Luther gaf, kreeg ik het terug met de mededeling: te saai en te moeilijk. We lezen kennelijk liever smeuige verhaaltjes over Mientjes, Koosjes en Jaantjes dan stichtelijke werken die Gods Woord pas werkelijk verheerlijken. En dat vind ik triest.

Ik kan alleen voor mezelf oordelen (ik heb slechts een enkel exemplaartje gelezen), maar ik kies juist tussen een balans tussen hapgrage brokken en moeilijke materie. En vervolgens is het boeiend om te zien hoe die elkaar raken. Maar nu is niet iedereen zo aangelegd, is het inmiddels 21e eeuw, worden dogmatische handwerken uit de 17e eeuw in verknipte vorm uitgegeven (dagboek Brakel, dagboek zus en zo), dus ik ben blij als ik mensen tegen kom die lezen. In ieder geval verwacht ik niet dat iemand eventjes de Galatenbrief van Luther doorleest (welke uitgave leende je uit?), die leest namelijk voor geen meter.

Nou, zoals Mastenbroek Geense schetst, was het een man die overal graag kwam, behalve in de kerk. Hij ging op zondag jagen en stropen en had een afkeer van de kerk. Natuurlijk zal ie in het openbare leven geen vlieg kwaad gedaan hebben, maar dat bedoelde ik er niet mee. De gemiddelde bekeringsgeschiedenis beschrijft toch wel het verhaal van mensen die innerlijk en uiterlijk geheel vervreemdt zijn van de kerk en het geloof.

Ik moet even rechtzetten dat ik in eerste instantie niet doorhad dat er een nieuw boek van Mastenbroek over Geense was verschenen, ik dacht dat het over het oorspronkelijke verhaal van Geense ging. Dat is niet juist gedacht van mij.
Met dat laatste ben ik het niet eens. Het is jou indruk, dat gemiddeld genomen veel verhalen mensen beschrijven die eerst geheel vervreemdt zijn. Of het de waarheid is, dat zal ik eens ergens moeten nazoeken.

Bekeringsgeschiedenissen fungeren wel degelijk als maatstaf. Zij het niet om andermans bekering aan af te meten, dan toch wel om iemands dagelijkse leven af te meten aan de normen van 'Gods oude volk'. Nog vorige week had ik een discussie met iemand, die nota bene naar dit boekje van Geense verwees om een bepaalde gewoonte af te keuren. 'Want Gods oude volk heeft daar geen behoefte meer aan. Kijk maar naar Jan Geense'. Verder heb ik al meerdere - goed gereformeerde - preken figuurlijk in de prullenbak zien belanden omdat de luisteraars het altijd anders geleerd hadden van Gods oude volk. En dan krijg je echt discussies in de geest van: Gods Woord zegt dat wel, maar Gods volk leert het wel anders. En dit soort opmerkingen zie je hier op het forum al.

De klassieke valkuil die ik hier zie, is dat met de maatstaf die anderen je op lijken te leggen, je alles van je probeert af te gooien. Daar wil ik persoonlijk niet naartoe.

Wat ik wel vruchtbaar wil maken, is kijken naar hoe de heer Geense dicht bij de bijbel leefde, en daar zijn waarden en normen patroon vandaan haalde, deze dus bijbels legitimeerde. En omdat ik er vast van overtuigd ben dat zij dat konden (of zij dat juist deden is even een andere vraag), klopt er iets niet in de vaak voorkomende opmerking 'maar Gods volk leerde het anders'. Deze uitspraak betekent een diskwalificatie van Gods volk. Gods volk kan helemaal niets anders leren dan het Woord, tenzij dat ze dingen leerden die buiten het Woord vielen. Eveneens toont dit aan dat de uitspreker van een dergelijke quote geen kaas gegeten heeft van wat Gods volk leert en evenmin wat er in de Bijbel staat, maar dat zal je zelf ook wel haarfijn aanvoelen. Maar dit laatste betekent niet dat er géén waarheid (en dus bijbelse maatstaf) in een dergelijk voorbeeld zou zitten.
Concreet betekent dit dat je de (bijbelse) levensstijl naast de bijbelse gegevens neerlegt, en dan kan concluderen of de stelling 'een kind van God heeft daar geen behoefte aan' juist is. En dan doe je wat anders dan zoiets naast je neerleggen.

Overigens voel ik me op dit niveau een eenzame roepende in de woestijn.

Zie de posting van Jager. Je hebt me idd begrepen. Net als Aritha ook zegt: zijn eigen levensbeschrijving moet voldoende zijn.

Natuurlijk. Ik wil ook helemaal niks af doen aan de autobiografische levensbeschrijvingen. Want wie ben ik eigenlijk? Maar waarom zit het gros van onze gereformeerde gezindte te smullen van dit soort levensbeschrijvingen? Ik twijfel wel eens aan de oprechte bedoelingen als men tegelijkertijd elke vorm van bijbelbestudering onnodig, overbodig of te moeilijk vind.

Zie mijn verontschuldigingen van hierboven.

Gros? Smullen? Volgens mij klopt refo's uitspraak dat die boekjes van Mastenbroek altijd in de ramsj liggen. Dat geld ook voor uitgaves van egodocumenten zelf. Dus eerder: een select clubje mensen binnen de kring van de bekendensfeer.

Je twijfel lijkt me verder eerlijk en gegrond. Zou ik ook vasthouden. Niettemin hou ik van twee sporen. Ik laat me graag door anderen de Schrift uitleggen (bijv. iedere zondag), en dat doe ik ook door mij te informeren vanuit de kerkgeschiedenis, en toevallig heeft het egodocument momenteel net mijn interesse...

memento schreef:Ik heb niets tegen bekeringsgeschiedenissen. Tenminste, zoals bv die van Warburton. Daar kom je een mens tegen die in het gewone leven leefde uit het geloof. Heel gewoon, heel menselijk. En ook heel bijbels. En zoals die van Warburton, zijn er nog een aantal. Lees liever die, ipv sommige van die rare, bijzondere verhalen zoals die in sommige kringen geliefd zijn.

De bekeringsgeschiedenis van Huntington is ook heel mooi.

Zojuist las ik het RD van vandaag. In de boekenbijlage las ik een recensie van de pas verschenen levensbeschrijving van ds. J. Mijnders (GG).

Persoonlijk heb ik daar wel moeite mee. Niet dat ik iets tegen de betreffende predikant heb, maar wanneer ik dan een halve pagina grote recensie zie met een grote foto van deze nog in leven zijnde predikant en de titel in de zin van 'bijzondere leiding' staat me dat toch echt tegen.

Zou dat werkelijk allemaal Gods eer dienen?

Geka schreef:Zojuist las ik het RD van vandaag. In de boekenbijlage las ik een recensie van de pas verschenen levensbeschrijving van ds. J. Mijnders (GG).

Persoonlijk heb ik daar wel moeite mee. Niet dat ik iets tegen de betreffende predikant heb, maar wanneer ik dan een halve pagina grote recensie zie met een grote foto van deze nog in leven zijnde predikant en de titel in de zin van 'bijzondere leiding' staat me dat toch echt tegen.

Zou dat werkelijk allemaal Gods eer dienen?

Je beschrijft hier precies mijn gedachten die ik had toen ik het las.
Werkelijk ik heb, ik kan wel zeggen, "grote" achting voor de beschreven prediker als voor de recensent maar hier heb ik ook mn vragen bij.

zo maar even een vraagje: Wat als ds Mijnders het nu persoonlijk verteld had aan je? Zou je er dan ook zo'n moeite mee hebben?

henri schreef:zo maar even een vraagje: Wat als ds Mijnders het nu persoonlijk verteld had aan je? Zou je er dan ook zo'n moeite mee hebben?

Nee.
Het gaat mij in eerste instantie ook niet om het boek , maar ik heb meer wat vragen bij de recensie.
Misschien had een interview met de auteur beter geweest.

albion schreef:
De bekeringsgeschiedenis van Huntington is ook heel mooi.

Wat vind je er zo mooi aan?
Ik wens niemand zo'n ellendige weg toe....

Gian schreef:
albion schreef:
De bekeringsgeschiedenis van Huntington is ook heel mooi.
Wat vind je er zo mooi aan?
Ik wens niemand zo'n ellendige weg toe....

Zou zo'n ellendige weg te maken hebben met iemands karakter?

aritha schreef:
Gian schreef:
albion schreef:
De bekeringsgeschiedenis van Huntington is ook heel mooi.
Wat vind je er zo mooi aan?
Ik wens niemand zo'n ellendige weg toe....
Zou zo'n ellendige weg te maken hebben met iemands karakter?

ik ook niet natuurlijk. vlgs mij had hij juist een opgeruimd karakter.