Marijn_M schreef: ↑03 sep 2025, 20:16

merel schreef: ↑03 sep 2025, 15:50

Marijn_M schreef: ↑03 sep 2025, 14:59

Charles schreef: ↑02 sep 2025, 14:25 Ik ervoer het als een nare dag en ik vind het nog steeds met stip de minst fijne dag van de week. Blij als het weer maandagochtend is.

Eerlijk? Ik ben ook blij als het dan weer maandag is. Ik maakte een foutje in mijn stuk. Ik zette er neer: "Pas later is dat veranderd, maar nog altijd ervaar ik de zondag niet echt als een zware dag." Het moet zijn: nog altijd ervaar ik de zondag echt als een zware dag."

Waarom?

Nu? Omdat alles me zoveel energie kost. En ik heb niet zoveel energie, dus voelt het alsof ik zondags op een bijna lege tank rijd.

Wat kost op zo dag zoveel energie? Dat is toch juist de dag die het minste energie kost? Je hoeft niets en kan uitrusten. Wat is dan het verschil met een werkdag, zoals bijvoorbeeld een maandag of zaterdag?

merel schreef: ↑03 sep 2025, 21:12

Marijn_M schreef: ↑03 sep 2025, 20:16

merel schreef: ↑03 sep 2025, 15:50

Marijn_M schreef: ↑03 sep 2025, 14:59

Eerlijk? Ik ben ook blij als het dan weer maandag is. Ik maakte een foutje in mijn stuk. Ik zette er neer: "Pas later is dat veranderd, maar nog altijd ervaar ik de zondag niet echt als een zware dag." Het moet zijn: nog altijd ervaar ik de zondag echt als een zware dag."

Waarom?

Nu? Omdat alles me zoveel energie kost. En ik heb niet zoveel energie, dus voelt het alsof ik zondags op een bijna lege tank rijd.

Wat kost op zo dag zoveel energie? Dat is toch juist de dag die het minste energie kost? Je hoeft niets en kan uitrusten. Wat is dan het verschil met een werkdag, zoals bijvoorbeeld een maandag of zaterdag?

Soms is mijn lijf al moe van gewoon rechtop blijven staan. Nou mag jij googelen welk ziektebeeld daar bij hoort.

Dat weet ik ook zonder Google . Dan blijft mijn vraag waarom de zondag dan specifiek zwaar is.

merel schreef: ↑02 sep 2025, 14:35 Waarom ervaar jij het als de minst fijne dag? Volgens mij doe je dan echt wat verkeerd. Ik vind het een heerlijke dag, bijna een wekelijkse feestdag.

Vroeger: ritueel van vroeg uit je bed, nette kleren aan, vroeg in de kerk zitten (anders kon je niet bij elkaar zitten) en dan een lange dienst waarbij het voor niemand kon. 's Middags heel stil zijn want papa en mama slapen. Dan weer dat het hele kerkritueel. Hoorde later een bandje uit de tijd van de betreffende dominee en toen ik zijn stem hoorde overviel me een enorm depressief gevoel wat ik opeens herkende uit die tijd.

Nu: veel preken waarvan je denkt: zo kan ik het ook. Het is een beetje opzitten en pootjes geven geworden die kerkdiensten. Verder de wekelijkse spanningen in het gezin om de zondag zonder al te veel kleerscheuren door te komen, wat maar zeer zelden lukt. Hele dag met elkaar opgehokt te zitten met karakters die nogal verschillen leidt standaard tot gedoe. Teveel prikkels, teveel gedoe, een energie slurpende dag is het.

Het is maar net hoe je het bekijkt. Ik ben al heel tevreden als ik denk: zo kan ik het ook.

Los daarvan: de zondag zou een dag van ontspanning moeten zijn. Als dat door gezinsomstandigheden niet kan, dan snap ik dat dat veel energie kost. Ik weet niet of er ook nog gezinsafspraken zijn die die spanning veroorzaken, maar in ieder geval: dat lijkt me heel moeilijk.

Ik vind het eigenlijk een heel eerlijke post, Charles. Het lijkt me geen gemakkelijke dag voor je.

Charles schreef: ↑Gisteren, 14:31 (...) Hele dag met elkaar opgehokt te zitten met karakters die nogal verschillen leidt standaard tot gedoe. Teveel prikkels, teveel gedoe, een energie slurpende dag is het.

Is er wellicht dan toch een manier om iets tegen dit ophokken te doen? Een wandeling en even uithollen, of, in mijn geval vroeger: uitrazen, kan wellicht zoveel wegnemen. Zie hiervoor ook de post van parel. Zomaar een gedachte natuurlijk - ik wens je in elk geval veel sterkte hiermee.

Overigens herken ik dat stil zijn omdat papa en mama slapen alleen van vriendjes en vriendinnetjes. Mijn ouders waren daar zelf altijd mordicus op tegen, die vonden en vinden dit, ondanks dat het de rustdag is, verspilling van de genadetijd - vooropgesteld natuurlijk dat men gezond is.

Wie van de gezonde (!) medeforummers gaan tussen de diensten door naar bed, en hoe doen of deden jullie dat met de kinderen? Moesten die stil zijn of moesten die ook perse naar bed?

Charles schreef: ↑Gisteren, 14:31

merel schreef: ↑02 sep 2025, 14:35 Waarom ervaar jij het als de minst fijne dag? Volgens mij doe je dan echt wat verkeerd. Ik vind het een heerlijke dag, bijna een wekelijkse feestdag.

Vroeger: ritueel van vroeg uit je bed, nette kleren aan, vroeg in de kerk zitten (anders kon je niet bij elkaar zitten) en dan een lange dienst waarbij het voor niemand kon. 's Middags heel stil zijn want papa en mama slapen. Dan weer dat het hele kerkritueel. Hoorde later een bandje uit de tijd van de betreffende dominee en toen ik zijn stem hoorde overviel me een enorm depressief gevoel wat ik opeens herkende uit die tijd.

Nu: veel preken waarvan je denkt: zo kan ik het ook. Het is een beetje opzitten en pootjes geven geworden die kerkdiensten. Verder de wekelijkse spanningen in het gezin om de zondag zonder al te veel kleerscheuren door te komen, wat maar zeer zelden lukt. Hele dag met elkaar opgehokt te zitten met karakters die nogal verschillen leidt standaard tot gedoe. Teveel prikkels, teveel gedoe, een energie slurpende dag is het.

Jammer om dit te lezen. Aan vroeger kan je niets meer veranderen, maar aan het heden wel. Ik zou nagaan waar het meest essentiële probleem ligt en daar verandering in aanbrengen. Als de kerk en leer niet meer bij jouw gezin past zou ik het ergens anders zoeken. Als het ophokken samen voor problemen zorgt, zou ik daar ruimhartiger mee omgaan

En verder zorgen voor gezelligheid op zondag. Bij ons gaan de jongens regelmatig samen gamen. Of ze nu een bordspel doen of digitaal gamen, een spel is een spel. Het zorgt voor veel plezier en lawaai, maar ook voor cohesie binnen het gezin. Mijn man en ik wandelen vaak samen een paar uur, heerlijk quality time samen. Als mijn man een drukke week heeft gehad, gaat hij graag een paar uur hardlopen om zijn hoofd leeg te maken. Uitgebreide maaltijden, wat lekkers bij de koffie/thee, soms BBQ bij vrienden, een boek lezen in de tuin of op de bank. Een heerlijk en ontspannen dag.

Wij slapen om beurten een groot halfuur.
Met alle gebroken nachten en drukke avonden geen overbodige luxe.

Eens met merel. Ik zou denken dat kinderen op zondag meer tijd hebben om uit te razen dan op een schooldag. Die duurt gewoonlijk toch een stuk langer dan twee kerkdiensten.

Wat betreft het slapen: ik ben daar ook op tegen, althans, als je een gezin hebt, en zeker als beide ouders dat doen. Het geeft ook onnodige kans op zondagmiddagmisbruik. De optie van Bertiel is mijns inziens anders, een middagdutje is niet hetzelfde als van een tot vijf in je bed liggen en de kinderen aan hun lot overlaten.

Als je de hele zondag slapend doorbrengt, is het wel een rustdag in wereldse zin, maar geen feestdag en ook geen rustdag 'zoals God rustte van zijn werk'. Ik word wel blij als ik de invulling van merel lees.

Edelweiss schreef: ↑Gisteren, 15:30 Ik vind het eigenlijk een heel eerlijke post, Charles. Het lijkt me geen gemakkelijke dag voor je.

Charles schreef: ↑Gisteren, 14:31 (...) Hele dag met elkaar opgehokt te zitten met karakters die nogal verschillen leidt standaard tot gedoe. Teveel prikkels, teveel gedoe, een energie slurpende dag is het.

Is er wellicht dan toch een manier om iets tegen dit ophokken te doen? Een wandeling en even uithollen, of, in mijn geval vroeger: uitrazen, kan wellicht zoveel wegnemen. Zie hiervoor ook de post van parel. Zomaar een gedachte natuurlijk - ik wens je in elk geval veel sterkte hiermee.

Overigens herken ik dat stil zijn omdat papa en mama slapen alleen van vriendjes en vriendinnetjes. Mijn ouders waren daar zelf altijd mordicus op tegen, die vonden en vinden dit, ondanks dat het de rustdag is, verspilling van de genadetijd - vooropgesteld natuurlijk dat men gezond is.

Wie van de gezonde (!) medeforummers gaan tussen de diensten door naar bed, en hoe doen of deden jullie dat met de kinderen? Moesten die stil zijn of moesten die ook perse naar bed?

Mijn ouders deden dat ook, vreselijk vond ik dat. Wij hebben het nooit gedaan. Bij ons werd volop buiten gespeeld, in de zomer een badje in de tuin, wandelen, fietsen, skaten en in de winter ook schaatsen op de sloot achter het huis. Ook wel eens een film middag met chips en hapjes. Soms moesten ze weer onder de douche voor de middagdienst, omdat ze zo vies waren geworden van het spelen. Eigenlijk hoor ik thuis nooit geklaag over de zondag. Iedereen vindt het een heerlijke dag.

Als kind moest er op zondag best veel: kerk, koffie, eten (elke zondag een driegangenmenu, inclusief patat), zondagsschool, thee, eten, kerk. Als ik kinderen had, zou ik ze overigens niet naar zondagsschool doen. Dat was zo oerend saai, met juffen die eigenlijk niet konden vertellen, altijd verhalen die je allang heel goed kende, elke week dat rondje doen met tekst opzeggen (ik keek de tekst in de auto door en kende 'm dan wel, dus snapte niet waar het voor nodig was om iedere week weer een kwartier te besteden aan overhoren. Toen ik ouder werd, en zondagsschool (gelukkig) voorbij was, was zondagmiddag mijn kans om heeeel veel te lezen.
Mijn ouders sliepen ja, op zondagmiddag. Geen idee waarom, want de rest van de week konden ze de dag ook prima doorstaan zonder overdag te slapen.
Overigens mocht er op zondag best wel wat: lego, sjoelbak, spelletjes, badminton in de grote schuur. Ik vraag me af of rolschaatsen mocht, en het zwembadje was niet aan de orde. Op eigen erf hadden we ruimte genoeg, en omdat we vrij woonden, was er nooit iets met buurkinderen of iets dergelijks.
Douchen op zondag was weer helemaal niet de bedoeling. Maar goed, mijn ouders waren van de generatie die 1x per week douchte, dus dan hoef je daar niet speciaal de zondag voor uit te kiezen.

Charles schreef: ↑02 sep 2025, 14:25 Ik ervoer het als een nare dag en ik vind het nog steeds met stip de minst fijne dag van de week. Blij als het weer maandagochtend is.

Herkenbaar. Ik ervaar veel eenzaamheid op deze dag.

merel schreef: ↑Gisteren, 10:05 Dat weet ik ook zonder Google . Dan blijft mijn vraag waarom de zondag dan specifiek zwaar is.

Ik denk dat je het niet weet.
Anders zou je direct direct snappen waarom de zondag zwaar is.

Als kind een ongemakkelijke dag met onderhuidse spanning, kwam door de situatie in ons gezin.
In ons huwelijk was er in eerste instantie de regelmaat en de gewoonte, prima, maar er was altijd een bepaalde zwaarte.
Nu staan we er anders in en zijn juist enorm dankbaar voor de zondag, veel ontspannener.
Vanwege omstandigheden kunnen de kerkdiensten niet altijd fysiek bijgewoond worden, maar wat een zegen de online kerkdiensten!

Onze oudste vindt de zondag ook geen leuke dag terwijl wij helemaal niet zo streng zijn.
Naar de kerk gaan is telkens weer een strijd. Erg vermoeiend. Naar de zondagsschool gaat hij gelukkig wel graag.
We proberen er verder een leuke dag van te maken met elkaar.