Wees niet bang!
Re: Wees niet bang!
We kunnen wel allemaal dogmatische verklaringen erop los laten
maar wat zullen de christenen in Irak van dit lied vinden?
Ik vind het erg moeilijk om te begrijpen wat er je omgaat als je
zo in nood zit met IS op je hielen. heb je dan nog echt geloof.
We hopen op een wonder voor deze mensen. God kan en wil in nood......
groeten
maar wat zullen de christenen in Irak van dit lied vinden?
Ik vind het erg moeilijk om te begrijpen wat er je omgaat als je
zo in nood zit met IS op je hielen. heb je dan nog echt geloof.
We hopen op een wonder voor deze mensen. God kan en wil in nood......
groeten
Re: Wees niet bang!
Ik begrijp het. IS/Gaza-Israël/Ebola/Syrië/Sudanjohannes schreef:We kunnen wel allemaal dogmatische verklaringen erop los laten
maar wat zullen de christenen in Irak van dit lied vinden?
Ik vind het erg moeilijk om te begrijpen wat er je omgaat als je
zo in nood zit met IS op je hielen. heb je dan nog echt geloof.
We hopen op een wonder voor deze mensen. God kan en wil in nood......
groeten
Bidden voor ze, een gebed van een rechtvaardige (door genade en dat mag je ook je kinderen leren) vermag veel! en voor de vragen die je niet gaat begrijpen en de toekomst voor jezelf: Stil maar, verwacht maar, God maakt alles nieuw, de Hemel en de Aarde. Ken je het lied? 't Beste komt nog, gister gehoord. Zo'n mooie preek. Bijna ademloos geluisterd.
We moeten ons niet alleen in God verblijden om wat we van Hem ontvangen hebben en nog dagelijks ontvangen,
maar ook om wat Hij beloofd heeft en wat we nog van Hem hopen te ontvangen.
Matthew Henry
maar ook om wat Hij beloofd heeft en wat we nog van Hem hopen te ontvangen.
Matthew Henry
Re: Wees niet bang!
Nog even over Brakel... Wat bedoelt hij met 'jonkheid'? Twee jaar, zes jaar of daartussen?
Je kunt natuurlijk het verwijt uitspreken dat Brakel aan de kant is geschoven, maar ik krijg het gevoel dat Brakel voor het karretje wordt gespannen...
In een liedje kan niet alles staan, dat is waar. Maar kinderen leren dat ze niet bang hoeven zijn omdat God toch wel voor ze zorgt... Dat is niet vanzelfsprekend. Of zeg je dat tot de vijfde verjaardag en daarna zeg je: je bent de jonkheid ontgroeid, nu geldt dat niet meer vanzelfsprekend?
Je kunt natuurlijk het verwijt uitspreken dat Brakel aan de kant is geschoven, maar ik krijg het gevoel dat Brakel voor het karretje wordt gespannen...
In een liedje kan niet alles staan, dat is waar. Maar kinderen leren dat ze niet bang hoeven zijn omdat God toch wel voor ze zorgt... Dat is niet vanzelfsprekend. Of zeg je dat tot de vijfde verjaardag en daarna zeg je: je bent de jonkheid ontgroeid, nu geldt dat niet meer vanzelfsprekend?
-
Re: Wees niet bang!
Het zou zo mooi zijn als ook de volwassenen dit vertrouwen in God hebben. Als ze dit lied geloven. Merk op dat dit lied niet over angst voor straf op zonde gaat. Ik denk dat juist de houding die in dit lied bezongen wordt ook tot diepere schuldbelijdenis leidt.
Mannetje schreef:Nog even over Brakel... Wat bedoelt hij met 'jonkheid'? Twee jaar, zes jaar of daartussen?
Je kunt natuurlijk het verwijt uitspreken dat Brakel aan de kant is geschoven, maar ik krijg het gevoel dat Brakel voor het karretje wordt gespannen...
In een liedje kan niet alles staan, dat is waar. Maar kinderen leren dat ze niet bang hoeven zijn omdat God toch wel voor ze zorgt... Dat is niet vanzelfsprekend. Of zeg je dat tot de vijfde verjaardag en daarna zeg je: je bent de jonkheid ontgroeid, nu geldt dat niet meer vanzelfsprekend?
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Re: Wees niet bang!
Dat staat er duidelijk: totdat ze tonen geen deel te hebben aan deze weldaden. Ik begrijp niet wat er zo ingewikkeld aan is. Het lijkt me onmogelijk dat al op iemands vijfde vast te stellen, maar wanneer wel, is natuurlijk moeilijk. Zo rond de zestien, misschien?Mannetje schreef:Nog even over Brakel... Wat bedoelt hij met 'jonkheid'? Twee jaar, zes jaar of daartussen?
Je kunt natuurlijk het verwijt uitspreken dat Brakel aan de kant is geschoven, maar ik krijg het gevoel dat Brakel voor het karretje wordt gespannen...
In een liedje kan niet alles staan, dat is waar. Maar kinderen leren dat ze niet bang hoeven zijn omdat God toch wel voor ze zorgt... Dat is niet vanzelfsprekend. Of zeg je dat tot de vijfde verjaardag en daarna zeg je: je bent de jonkheid ontgroeid, nu geldt dat niet meer vanzelfsprekend?
Re: Wees niet bang!
Dat zou mooi makkelijk zijn. Een kind is al héél jong in staat om geestelijke zaken te begrijpen. Dus laten we niet net doen of een kind in een soort veilige area woont, en pas met zijn 16e zelf verantwoordelijk wordt. Ook een kind moet bekeerd worden.DDD schreef:Dat staat er duidelijk: totdat ze tonen geen deel te hebben aan deze weldaden. Ik begrijp niet wat er zo ingewikkeld aan is. Het lijkt me onmogelijk dat al op iemands vijfde vast te stellen, maar wanneer wel, is natuurlijk moeilijk. Zo rond de zestien, misschien?Mannetje schreef:Nog even over Brakel... Wat bedoelt hij met 'jonkheid'? Twee jaar, zes jaar of daartussen?
Je kunt natuurlijk het verwijt uitspreken dat Brakel aan de kant is geschoven, maar ik krijg het gevoel dat Brakel voor het karretje wordt gespannen...
In een liedje kan niet alles staan, dat is waar. Maar kinderen leren dat ze niet bang hoeven zijn omdat God toch wel voor ze zorgt... Dat is niet vanzelfsprekend. Of zeg je dat tot de vijfde verjaardag en daarna zeg je: je bent de jonkheid ontgroeid, nu geldt dat niet meer vanzelfsprekend?
Re: Wees niet bang!
Men heeft ze er voor te houden...
Is dat hetzelfde als:
Men moet ze voorhouden dat ze kinderen van God zijn?
Een kindergeloof hoeven we niet te betwijfelen, maar moeten we kinderen ook niet 'aanpraten' of 'inzingen'.
@Parsifal: mee eens dat het heel mooi is als volwassenen zo diep op de Heere vertrouwen.
Is dat hetzelfde als:
Men moet ze voorhouden dat ze kinderen van God zijn?
Een kindergeloof hoeven we niet te betwijfelen, maar moeten we kinderen ook niet 'aanpraten' of 'inzingen'.
@Parsifal: mee eens dat het heel mooi is als volwassenen zo diep op de Heere vertrouwen.
-
Re: Wees niet bang!
God heeft toch Zijn hand op het hoofd van mijn kinderen gelegd toen ze gedoopt werden? Dit lied is gewoon een 1-op-1 toepassing van het doopformulier:1 Je hoeft niet bang te zijn,
al gaat de storm tekeer.
Leg maar gewoon je hand
in die van onze Heer.
(versie van +/-1580, 8 jaar voordat Arminius predikant werd, http://www.kerkrecht.nl/main.asp?pagety ... 6067&page=)Ten anderen. Als wy inden naeme des Vaders gedoopt worden so betuycht / ende versegelt ons Godt de Vader / dat hy met ons een eeuwich verbondt der ghenaden oprichtet / Ons tot synen kinderen ende erfgenamen aenneemt / ende daerom van alle goet versorghen / ende alle quaet van ons weeren / ofte t'onsen beste" keere" wil.
Re: Wees niet bang!
Nog een jaar of wat en de kinderdoop wordt in de gereformeerde gezindte afgeschaft.rekcor schreef:God heeft toch Zijn hand op het hoofd van mijn kinderen gelegd toen ze gedoopt werden? Dit lied is gewoon een 1-op-1 toepassing van het doopformulier:1 Je hoeft niet bang te zijn,
al gaat de storm tekeer.
Leg maar gewoon je hand
in die van onze Heer.
(versie van +/-1580, 8 jaar voordat Arminius predikant werd, http://www.kerkrecht.nl/main.asp?pagety ... 6067&page=)Ten anderen. Als wy inden naeme des Vaders gedoopt worden so betuycht / ende versegelt ons Godt de Vader / dat hy met ons een eeuwich verbondt der ghenaden oprichtet / Ons tot synen kinderen ende erfgenamen aenneemt / ende daerom van alle goet versorghen / ende alle quaet van ons weeren / ofte t'onsen beste" keere" wil.
Want inderdaad we weten eigenlijk geen raad met de kinderen.
Maar om ze te leren dat ze bang van God moeten zijn gaat wel erg ver.
Dat lijkt me een verkeerde uitleg van bepaalde leerstellingen.
Jede Konsequenz führt zum Teufel
Re: Wees niet bang!
Daartussen is een marginaal verschil. Het valt me op dat de taal van de SV volgens sommigen altijd prima te begrijpen zou zijn, maar zodra er heel duidelijk iets staat dat niet lijkt te bevallen, moet het vast iets anders betekenen. Dat heb je ook bij de toevallig langskomende barmhartige Samaritaan in de gelijknamige gelijkenis.Mannetje schreef:Men heeft ze er voor te houden...
Is dat hetzelfde als:
Men moet ze voorhouden dat ze kinderen van God zijn?
Een kindergeloof hoeven we niet te betwijfelen, maar moeten we kinderen ook niet 'aanpraten' of 'inzingen'.
@Parsifal: mee eens dat het heel mooi is als volwassenen zo diep op de Heere vertrouwen.
Het is goed dat kinderen weten dat ook kinderen van het verbond verloren kunnen gaan vanwege hun ongeloof. Maar het is onmogelijk om iemand voor een vriend te houden en hem toch aan te spreken als potentiele vijand.
Als je iemand houdt voor gelovig, dan bejegen je hem vanuit dat vertrouwen. Ik moet zeggen dat dat in de Gereformeerde Gemeenten ook geen schering en inslag is, maar het is wel wat Brakel leert, en waaraan een aantal ouders graag wil vasthouden.
Re: Wees niet bang!
Dat is allebei niet aan de orde. Het gaat hier niet om de noodzaak van bekering. Het gaat er om hoe je kinderen van gelovigen bejegent. Het is niet zo dat je de noodzaak van bekering serieuzer neemt door voortdurend te melden dat het kind bekeerd moet worden, wat overigens geen uitdrukking is die in de bijbel voorkomt. Dan kun je een kind beter leren te vragen om een nieuw hart. Dat hebben zowel gelovige als ongelovige kinderen nodig en kan nooit kwaad.Posthoorn schreef:Dat zou mooi makkelijk zijn. Een kind is al héél jong in staat om geestelijke zaken te begrijpen. Dus laten we niet net doen of een kind in een soort veilige area woont, en pas met zijn 16e zelf verantwoordelijk wordt. Ook een kind moet bekeerd worden.DDD schreef:Dat staat er duidelijk: totdat ze tonen geen deel te hebben aan deze weldaden. Ik begrijp niet wat er zo ingewikkeld aan is. Het lijkt me onmogelijk dat al op iemands vijfde vast te stellen, maar wanneer wel, is natuurlijk moeilijk. Zo rond de zestien, misschien?Mannetje schreef:Nog even over Brakel... Wat bedoelt hij met 'jonkheid'? Twee jaar, zes jaar of daartussen?
Je kunt natuurlijk het verwijt uitspreken dat Brakel aan de kant is geschoven, maar ik krijg het gevoel dat Brakel voor het karretje wordt gespannen...
In een liedje kan niet alles staan, dat is waar. Maar kinderen leren dat ze niet bang hoeven zijn omdat God toch wel voor ze zorgt... Dat is niet vanzelfsprekend. Of zeg je dat tot de vijfde verjaardag en daarna zeg je: je bent de jonkheid ontgroeid, nu geldt dat niet meer vanzelfsprekend?
Overigens komt jouw standpunt vaker voor in refo-kringen, ik attendeer er alleen maar op dat dit iets anders is dan wat de hooggeroemde maar niet al te serieus genomen vaderen hebben geleerd.
Re: Wees niet bang!
Ik denk dat het verstandig is om geen enkele schrijver, oudvader of niet, slaafs na te volgen, maar kritisch te blijven op wat zij geschreven hebben.DDD schreef:Overigens komt jouw standpunt vaker voor in refo-kringen, ik attendeer er alleen maar op dat dit iets anders is dan wat de hooggeroemde maar niet al te serieus genomen vaderen hebben geleerd.
Re: Wees niet bang!
Ik heb het citaat van Brakel maar weer even erbij gepakt.Alle kinderen der bondgenoten, hetzij bekeerde of onbekeerde, hetzij voor of na het ontvangen van de doop, in hun jonkheid stervende, moeten gehouden worden zalig te zijn uit kracht van het verbond Gods in welke zij geboren zijn en alzo te zijn kinderen des verbonds. Zijn de ouders onbekeerd en trouweloos in het verbond, dat is voor hun eigen rekening. De zoon zal niet dragen de misdaad van de vader. Zo heeft men ze ook voor ware bondgenoten en kinderen Gods te houden als ze opgroeien totdat ze metterdaad betonen dat ze trouweloos in het verbond zijn en aan de belofte geen deel hebben.
Dat jonggestorven kinderen krachtens het Verbond Gods zalig zijn, geloof ik, met de opstellers van de DL.
Maar dat je op grond van dit citaat alleen zegt dat we kinderen zo tot hun 16e maar voor wedergeboren moeten houden en ook nog stelt dat je, als je daar aan twijfelt, het oude reformatorische spoor niet volgt, gaat wel erg snel... Heb je nog twee citaten uit de oude reformatorische bron die dit ook onderbouwen, dan wil ik er best dieper over nadenken...
Maar wanneer ik het doopformulier lees, dan lees ik over de noodzaak van wedergeboorte. En toen ik ja zei, heb ik beloofd ook dat aan mijn kinderen te onderwijzen.
-
Re: Wees niet bang!
Eens. Ik beweer toch ook niet dat je het hiermee eens moet zijn? Ik ben het ook niet in alles met Brakel eens. Maar dit is een reactie binnen het kader van een discussie die al liep. En het is een typisch gereformeerd standpunt.Posthoorn schreef:Ik denk dat het verstandig is om geen enkele schrijver, oudvader of niet, slaafs na te volgen, maar kritisch te blijven op wat zij geschreven hebben.DDD schreef:Overigens komt jouw standpunt vaker voor in refo-kringen, ik attendeer er alleen maar op dat dit iets anders is dan wat de hooggeroemde maar niet al te serieus genomen vaderen hebben geleerd.
Re: Wees niet bang!
Het onderwijs van de noodzaak van de wedergeboorte staat op geen enkele manier ter discussie, althans, niet in wat ik zeg, en ook niet in wat ik van Brakel citeer. Brakel ziet ook de noodzaak van de wedergeboorte, daar zijn hele stukken over geschreven. Hooguit zou je kunnen zeggen dat hij zich verzet tegen het problematiseren ervan door wederdopers etc en andere bevindelijke maar niet gereformeerde groepen.Mannetje schreef:Ik heb het citaat van Brakel maar weer even erbij gepakt.Alle kinderen der bondgenoten, hetzij bekeerde of onbekeerde, hetzij voor of na het ontvangen van de doop, in hun jonkheid stervende, moeten gehouden worden zalig te zijn uit kracht van het verbond Gods in welke zij geboren zijn en alzo te zijn kinderen des verbonds. Zijn de ouders onbekeerd en trouweloos in het verbond, dat is voor hun eigen rekening. De zoon zal niet dragen de misdaad van de vader. Zo heeft men ze ook voor ware bondgenoten en kinderen Gods te houden als ze opgroeien totdat ze metterdaad betonen dat ze trouweloos in het verbond zijn en aan de belofte geen deel hebben.
Dat jonggestorven kinderen krachtens het Verbond Gods zalig zijn, geloof ik, met de opstellers van de DL.
Maar dat je op grond van dit citaat alleen zegt dat we kinderen zo tot hun 16e maar voor wedergeboren moeten houden en ook nog stelt dat je, als je daar aan twijfelt, het oude reformatorische spoor niet volgt, gaat wel erg snel... Heb je nog twee citaten uit de oude reformatorische bron die dit ook onderbouwen, dan wil ik er best dieper over nadenken...
Maar wanneer ik het doopformulier lees, dan lees ik over de noodzaak van wedergeboorte. En toen ik ja zei, heb ik beloofd ook dat aan mijn kinderen te onderwijzen.
Ik schud niet zomaar citaten van oudvaders uit de mouw, dus voor het overige moet ik je een antwoord schuldig blijven. Er zijn boeken genoeg over dit onderwerp verschenen. Dit citaat kwam toevallig langs in een nieuwsbrief en bleek een woord op de juiste tijd.