Hieronder de brief waarin de Christenen zich, ten tijde van de vervolgingen in het Romeinse rijk, zich onderscheiden in "handel en wandel" van de ongelovigen. Ik heb even per punt het verschil aangegeven tussen de christenen toen en nu.
Nu menen christenen blijkbaar, gelet op de minimale reacties als het gaat om de vraag waarin wij (christenen) zich nu in handel en wandel onderscheiden van onze seculiere naasten, zich enkel onderscheiden te weten door een (vermeende) andere inwendige positionering t.o.v. van de wereld.
Het geheim van het christendom
De christenen onderscheiden zich niet van andere mensen door taal, vaderland of kledij. Zij wonen immers nergens in eigen steden, gebruiken geen afwijkend dialect en leven geen uitzonderlijk leven. Hun leer is niet uitgevonden door de vindingrijkheid of het overleg van mensen die zich met nutteloze problemen bezighouden en zij zijn niet, zoals sommigen, de verdedigers van een menselijke leer. Zij wonen in steden van Grieken en barbaren, zoals aan ieder het lot beschoren was en zij leven volgens de zeden van het land, wat betreft kledij, voeding en andere levensomstandigheden, en geven zo blijk van een verwonderlijk en naar aller mening paradoxaal burgerschap.
Zij wonen in hun eigen vaderland, maar als vreemdeling;
zij kwijten zich van hun burgerplichten en verdragen als vreemdeling alles.
Ieder vreemd land is hun vaderland en ieder vaderland is een vreemd land.
Wonen wij in NL als vreemdelingen? Waarin uit zich dat dan? Hoe vast zitten onze pinnen als we letten op onze huizen, onze hypotheken, onze pensioenen? Onze bezittingen? Als wij vreemdelingen zouden zijn zouden we ons toch meer gedragen als vreemdelingen. Dan zouden we lijken op backpacker's.
Zij trouwen als ieder ander maar leggen hun kinderen niet te vondeling.
De goddelozen leggen hun kinderen ook niet meer te vondeling. Wij doen in deze niet anders als goddelozen. Onze kinderen worden ook te vondeling gelegd in creche, bassisschool met naschoolse opvang of bij de grootouders. En ook wij hebben en gebruiken de middelen om geen kinderen meer te krijgen. En in het geestelijke achten wij ook alle leven voor de geboorte als niets. Zie daarvoor het andere topic.
Zij delen hun tafel maar niet hun bed.
Doen wij het echt beter als de goddelozen?
Zij leven in het vlees maar niet naar het vlees.
Zij wonen op aarde maar zijn thuis in de hemel.
Zie hiervoor onder het kopje "vreemdelingschap". Kunnen christenen hier (wij) dit zo van onszelf zeggen?
Zij gehoorzamen de heersende wetten maar overtreffen ze in hun eigen leven.
Het lijkt het zelfs niet op! We foeteren net zo hard of nog harder over (vermeende) ongerechtigheden in het belastingstelsel en of premieheffing.
Zij hebben iedereen lief en worden door iedereen vervolgd.
Zij worden miskend en veroordeeld; ze worden gedood en ten leven gewekt.
Dat klopt in ieder geval voor de reformatorische gezindte niet.
Zij zijn arm als bedelaars maar maken velen rijk.
De huidige "christenen" zijn schatrijk in aardse goederen en arm als bedelaars in het geestelijke. En maken "velen" rijk? Hoe dan?
Zij hebben aan alles gebrek maar leven in overvloed.
Tegenwoordig leven de christenen in overvloed aan geld en goed maar dekken zich - via verzekeringen, inenten enz. in tegen elk vermeend gebrek in de verre toekomst. Zich gedragen als vreemdelingen?
Zij worden veracht maar ze worden verheerlijkt door de verachting.
Ze worden belasterd maar worden gerechtvaardigd door de laster.
Zij worden bespot en ze zegenen. Ze worden beledigd en bewijzen eer aan zij die hen beledigen.
Hoewel zij goed doen, worden ze gestraft als misdadigers.
Christenen hebben in NL alle vrijheid. We lijken zoveel op de seculieren dat de verschillen minimaal zijn. Hoeveel is er de afgelopen weken niet "gemopperd" op de politiek? Om een paar euro vervloeken wij onze naasten!
Zij die hen haten kunnen geen reden opgeven voor hun haat.
Door wie worden de christenen in NL dan gehaat? En wie haten wij allemaal? Iedereen toch die zegt dat de bekering wel eens goed nagerekend mag worden?
De ziel van de wereld
In één woord, wat de ziel is voor het lichaam, dat zijn de christenen in de wereld. De ziel is verspreid over alle delen van het lichaam en de christenen over alle steden van de wereld. De ziel verblijft in het lichaam, maar is niet van het lichaam. Christenen zijn in de wereld maar niet van de wereld."
Dat geld inderdaad voor
Christenen. Wie durft zich nog een christen te noemen als dit de criteria zijn?
(Anoniem, Brief aan Diognetus, ong. 150 na Christus)