Gereformeerde Gemeenten

[JanRap]

Volgens mij heb ik al een oudvader uitvoerig geciteerd.

Zeker, en deze oudvader spreekt wel van 1 moment waarop je tot geloof komt en gerechtvaardigd wordt. Dat is nooit onbewust en niet langzamerhand.

Tegelijkertijd zegt deze oudvader dat die gelovige zich op dat moment niet bewust is dat hij gelooft.

Zo zeg je het niet goed. Hij is zich zeker bewust van wat er gebeurt, maar durft het zelf niet altijd voor zijn redding te houden. Al is er anderzijds iets in hem wat hem toch een bepaalde zekerheid geeft (even in eigen woorden samengevat).

Ook zegt hij in het door jou geciteerde stukje niets over de weg van ontdekking aan schuld en ellende, de zoektocht, het heen en weer geslingerd worden tot het moment waarop de mens zich overgeeft aan Christus. Die toeleidende weg is bij een ieder anders, maar zou je kunnen schetsen als langzamerhand tot geloof komen.

Hij spreekt over een zondaar die als een veroordeelde voor God staat. Hoe iemand daar komt, dat is voor ieder weer anders, maar hij komt wel op díé plaats. En daar vindt de rechtvaardigmaking plaats. Dus het woord 'langzamerhand' vind ik hier absoluut niet van pas.

Ik lees hierboven: ''Hij is zich zeker bewust van wat er gebeurt, maar durft het zelf niet altijd voor zijn redding te houden. Al is er anderzijds iets in hem wat hem toch een bepaalde zekerheid geeft ( even in eigen woorden samengevat)'' Einde citaat. Dit taalgebruik geeft aanleiding tot onduidelijkheid. Dit taalgebruik komen we in de Catechismus niet tegen. Want het geloof ziet toch op Christus Die van de zonden redt? Anders is het toch geen waar geloof? En wat is het ''iets in hem wat hem toch een bepaalde zekerheid geeft''? Dat kan toch niet waar zijn? Een gelovige vindt niets in zichzelf dan zonden en gebreken. Proef ik hier het gevaar van de embryo-theologie? Dat het in de gelovige reeds in de wedergeboorte ingestorte geloof ( hier ''iets'' genoemd) gaat geloven? Daar blijf ik grote moeite mee houden.

[Posthoorn]

Deze overreding en dit nederig vertrouwen zijn wezenlijk persoonlijk, wat de zondaar zelf en zijn zaligheid betreft, al is het dat hij door de vernederende indrukken die hij op dat ogenblik van zichzelf en zijn schuld heeft, en wegens het ontzag voor God dat hem vervult, vreest om dit rechtstreeks en van zichzelf in het bijzonder uit te drukken.

[JanRap]

Deze overreding en dit nederig vertrouwen zijn wezenlijk persoonlijk, wat de zondaar zelf en zijn zaligheid betreft, al is het dat hij door de vernederende indrukken die hij op dat ogenblik van zichzelf en zijn schuld heeft, en wegens het ontzag voor God dat hem vervult, vreest om dit rechtstreeks en van zichzelf in het bijzonder uit te drukken.

@ Posthoorn, Halyburton spreekt over nederig vertrouwen. Daar mogen we toch ook het woord geloof voor invullen? Halyburton leefde overigens van 1674- 1712. Ongeveer een eeuw na de Reformatie. De reformatorische theologen drukten zich helderder uit. Een aangevochten ziel heeft juist zo'n behoefte aan helderheid. Van mij mogen de geciteerde oudvaders een flink beetje ouder zijn!

[Posthoorn]

@ Posthoorn, Halyburton spreekt over nederig vertrouwen. Daar mogen we toch ook het woord geloof voor invullen?

Natuurlijk mag dat.

Halyburton leefde overigens van 1674- 1712. Ongeveer een eeuw na de Reformatie. De reformatorische theologen drukten zich helderder uit. Een aangevochten ziel heeft juist zo'n behoefte aan helderheid. Van mij mogen de geciteerde oudvaders een flink beetje ouder zijn!

De puriteinen drukken zich misschien wat genuanceerder uit, zou je kunnen zeggen. Op zich niets mis mee, wat mij betreft.

[Refojongere]

Volgens mij heb ik al een oudvader uitvoerig geciteerd.

Zeker, en deze oudvader spreekt wel van 1 moment waarop je tot geloof komt en gerechtvaardigd wordt. Dat is nooit onbewust en niet langzamerhand.

Tegelijkertijd zegt deze oudvader dat die gelovige zich op dat moment niet bewust is dat hij gelooft.

Zo zeg je het niet goed. Hij is zich zeker bewust van wat er gebeurt, maar durft het zelf niet altijd voor zijn redding te houden. Al is er anderzijds iets in hem wat hem toch een bepaalde zekerheid geeft (even in eigen woorden samengevat).

Ook zegt hij in het door jou geciteerde stukje niets over de weg van ontdekking aan schuld en ellende, de zoektocht, het heen en weer geslingerd worden tot het moment waarop de mens zich overgeeft aan Christus. Die toeleidende weg is bij een ieder anders, maar zou je kunnen schetsen als langzamerhand tot geloof komen.

Hij spreekt over een zondaar die als een veroordeelde voor God staat. Hoe iemand daar komt, dat is voor ieder weer anders, maar hij komt wel op díé plaats. En daar vindt de rechtvaardigmaking plaats. Dus het woord 'langzamerhand' vind ik hier absoluut niet van pas.

Ik kan me vinden in wat je hier schrijft. Als mijn gebruik van termen waarmee ik hetzelfde wilde uitdrukken verwarring gaf, dan spijt me dat. Ik mag het Gode zij dank ook zo beleven. En ik zeg met Brakel dat als iemand zich realiseert dat hij gered is, een waar geloof heeft, hij het waarschijnlijk al eerder had.

@ JanRap, U verlangt naar de heldere taal van de Reformatie. Ik ga niet in het spoort van dr. Graafland die Reformatie en Nadere Reformatie tegenover elkaar zet. De Reformatie zet een heldere boodschap neer in tijden van heilsonzekerheid vanwege de goede werken. De Nadere Reformatie waarschuwt tegen dode orthodoxie zonder goede werken. Keerzijde is dat zwakke gelovigen wellicht teveel op zichzelf zien. Het blijft een smalle weg om zwakke gelovigen erbij te krijgen aan de Avondmaalstafel en de schijngelovigen eraf te houden en aan zichzelf te ontdekken. Tot eeuwig heil.

[JanRap]

Volgens mij heb ik al een oudvader uitvoerig geciteerd.

Zeker, en deze oudvader spreekt wel van 1 moment waarop je tot geloof komt en gerechtvaardigd wordt. Dat is nooit onbewust en niet langzamerhand.

Tegelijkertijd zegt deze oudvader dat die gelovige zich op dat moment niet bewust is dat hij gelooft.

Zo zeg je het niet goed. Hij is zich zeker bewust van wat er gebeurt, maar durft het zelf niet altijd voor zijn redding te houden. Al is er anderzijds iets in hem wat hem toch een bepaalde zekerheid geeft (even in eigen woorden samengevat).

Ook zegt hij in het door jou geciteerde stukje niets over de weg van ontdekking aan schuld en ellende, de zoektocht, het heen en weer geslingerd worden tot het moment waarop de mens zich overgeeft aan Christus. Die toeleidende weg is bij een ieder anders, maar zou je kunnen schetsen als langzamerhand tot geloof komen.

Hij spreekt over een zondaar die als een veroordeelde voor God staat. Hoe iemand daar komt, dat is voor ieder weer anders, maar hij komt wel op díé plaats. En daar vindt de rechtvaardigmaking plaats. Dus het woord 'langzamerhand' vind ik hier absoluut niet van pas.

Ik kan me vinden in wat je hier schrijft. Als mijn gebruik van termen waarmee ik hetzelfde wilde uitdrukken verwarring gaf, dan spijt me dat. Ik mag het Gode zij dank ook zo beleven. En ik zeg met Brakel dat als iemand zich realiseert dat hij gered is, een waar geloof heeft, hij het waarschijnlijk al eerder had.

@ JanRap, U verlangt naar de heldere taal van de Reformatie. Ik ga niet in het spoort van dr. Graafland die Reformatie en Nadere Reformatie tegenover elkaar zet. De Reformatie zet een heldere boodschap neer in tijden van heilsonzekerheid vanwege de goede werken. De Nadere Reformatie waarschuwt tegen dode orthodoxie zonder goede werken. Keerzijde is dat zwakke gelovigen wellicht teveel op zichzelf zien. Het blijft een smalle weg om zwakke gelovigen erbij te krijgen aan de Avondmaalstafel en de schijngelovigen eraf te houden en aan zichzelf te ontdekken. Tot eeuwig heil.

@ Refojonger, dankuwel. Ben het toch niet volledig met u eens. U stelt dat de Reformatie een heldere boodschap neerzet in tijden van heilsonzekerheid vanwege de goede werken. en dat de Nadere Reformatie waarschuwt tegen dode orthodoxie zonder goede werken. Misschien mag ik u aanraden om bijvoorbeeld uit Calvijns Institutie de paragraaf over het geloof te bestuderen. Het viel me recent op hoe onvoorstelbaar separerend Calvijn daar spreekt. Ik moet u eerlijk opbiechten dat ik niet eens zo gemakkelijk op mijn stoel zat en af en toe vertwijfeld even stopte met lezen. Dus waarschuwen tegen dode orthodoxie deed Calvijn ook wel degelijk. En dat deed hij aan de hand van grondige exegese van de Bijbelteksten. In een boek als ' De toetssteen voor ware en valse genade' separeert Theodorus van de Groe ook. ( Late Nadere Reformatie) Maar bij hem vind je veel meer psychologie dan bij Calvijn. Van der Groe maakt er een ingewikkelde toestand van.

[Refojongere]

Ik maak geen tegenstelling. Ik constateer slechts accentverschillen tussen Reformatie en Nadere Reformatie gegeven de fronten.

[Refojongere]

Wat is eigenlijk het bestaansrecht van de Gereformeerde Gemeenten als het gaat om plaatsen als Kesteren, Opheusden of Ouddorp? Is de prediking in de GG echt zo verschillend van HHK of PKN aldaar?

Gewoon nieuwsgierig. Ik weet niet veel van de GG.

[-DIA-]

Wat is eigenlijk het bestaansrecht van de Gereformeerde Gemeenten als het gaat om plaatsen als Kesteren, Opheusden of Ouddorp? Is de prediking in de GG echt zo verschillend van HHK of PKN aldaar?

Gewoon nieuwsgierig. Ik weet niet veel van de GG.

In Opheusden was er destijds een goede band van de Gereformeerde Gemeente met de toenmalige Nederlandse Hervormde Kerk. Het was een behoudende gemeente. Er was over en weer herkenning. Nu spreek ik wel voor de scheuring van 2004. Nog vroeger denk ik. Ik weet niet hoe zich de Hervormde kerk daar verder heeft ontwikkeld. Ik mag wel aannemen dat de HHK hieruit is ontstaan.

[MGG]

Wat is eigenlijk het bestaansrecht van de Gereformeerde Gemeenten als het gaat om plaatsen als Kesteren, Opheusden of Ouddorp? Is de prediking in de GG echt zo verschillend van HHK of PKN aldaar?

Gewoon nieuwsgierig. Ik weet niet veel van de GG.

De vraag kan je bij elke HHK waarbij slechts een deel van de gemeente niet meeging in de PKN ook stellen. De geschiedenis van Opheusden en Ouddorp is denk ik wel beschreven. Kesteren heeft bestaansrecht, omdat de kerk van Opheusden te klein werd. Waarom zou je dan onder de noemer PKN of HHK verder gaan?

[Geytenbeekje]

Wat is eigenlijk het bestaansrecht van de Gereformeerde Gemeenten als het gaat om plaatsen als Kesteren, Opheusden of Ouddorp? Is de prediking in de GG echt zo verschillend van HHK of PKN aldaar?

Gewoon nieuwsgierig. Ik weet niet veel van de GG.

In Opheusden was er destijds een goede band van de Gereformeerde Gemeente met de toenmalige Nederlandse Hervormde Kerk. Het was een behoudende gemeente. Er was over en weer herkenning. Nu spreek ik wel voor de scheuring van 2004. Nog vroeger denk ik. Ik weet niet hoe zich de Hervormde kerk daar verder heeft ontwikkeld. Ik mag wel aannemen dat de HHK hieruit is ontstaan.

De gemeente is bijna in z'n geheel overgegaan naar de HHK.

[Henk J]

Wat is eigenlijk het bestaansrecht van de Gereformeerde Gemeenten als het gaat om plaatsen als Kesteren, Opheusden of Ouddorp? Is de prediking in de GG echt zo verschillend van HHK of PKN aldaar?

Gewoon nieuwsgierig. Ik weet niet veel van de GG.

Als je ook landelijke eenheid en zuiverheid in de leer erg belangrijk/een breuk waard vind dan was er helaas al heel lang reden om te breken met de NHK. Verder zijn dit nogal speculatieve vragen, we kunnen het de grondleggers van die gemeenten niet meer vragen maar wel veel over roepen vanuit ons eigen standpunt.

[Refojongere]

Wat is eigenlijk het bestaansrecht van de Gereformeerde Gemeenten als het gaat om plaatsen als Kesteren, Opheusden of Ouddorp? Is de prediking in de GG echt zo verschillend van HHK of PKN aldaar?

Gewoon nieuwsgierig. Ik weet niet veel van de GG.

Als je ook landelijke eenheid en zuiverheid in de leer erg belangrijk/een breuk waard vind dan was er helaas al heel lang reden om te breken met de NHK. Verder zijn dit nogal speculatieve vragen, we kunnen het de grondleggers van die gemeenten niet meer vragen maar wel veel over roepen vanuit ons eigen standpunt.

Ik vraag me gewoon af of de GG-ers op dit forum mij kunnen beantwoorden of er echt wezenlijke verschillen in de prediking zijn in dit soort plaatsen. Meer vraag ik niet.

[Refojongere]

Wat is eigenlijk het bestaansrecht van de Gereformeerde Gemeenten als het gaat om plaatsen als Kesteren, Opheusden of Ouddorp? Is de prediking in de GG echt zo verschillend van HHK of PKN aldaar?

Gewoon nieuwsgierig. Ik weet niet veel van de GG.

De vraag kan je bij elke HHK waarbij slechts een deel van de gemeente niet meeging in de PKN ook stellen. De geschiedenis van Opheusden en Ouddorp is denk ik wel beschreven. Kesteren heeft bestaansrecht, omdat de kerk van Opheusden te klein werd. Waarom zou je dan onder de noemer PKN of HHK verder gaan?

Waarom zou je dat niet doen? Is dat puur het kerkverband? De meeste GG-ers meten alles toch vooral af aan de prediking en niet zozeer het vraagstuk of iets de voortzetting is van de vaderlandse kerk zoals de HHK? Of heb ik dat mis?

[MGG]

Wat is eigenlijk het bestaansrecht van de Gereformeerde Gemeenten als het gaat om plaatsen als Kesteren, Opheusden of Ouddorp? Is de prediking in de GG echt zo verschillend van HHK of PKN aldaar?

Gewoon nieuwsgierig. Ik weet niet veel van de GG.

De vraag kan je bij elke HHK waarbij slechts een deel van de gemeente niet meeging in de PKN ook stellen. De geschiedenis van Opheusden en Ouddorp is denk ik wel beschreven. Kesteren heeft bestaansrecht, omdat de kerk van Opheusden te klein werd. Waarom zou je dan onder de noemer PKN of HHK verder gaan?

Waarom zou je dat niet doen? Is dat puur het kerkverband? De meeste GG-ers meten alles toch vooral af aan de prediking en niet zozeer het vraagstuk of iets de voortzetting is van de vaderlandse kerk zoals de HHK? Of heb ik dat mis?

Omdat wij een plaats gekregen hebben in de GG. Zolang deze landelijk en lokaal de Bijbelse lijn vasthoudt, hoop ik lid te blijven. Tenzij de vaderlandse kerk (PKN) landelijk en lokaal de Bijbelse lijn weer vasthoudt. Dan is het mijn plicht om mezelf in te spannen om als gemeente terug te keren.
De HHK is een recente afscheiding. Het was logischer geweest als in 2004 aansluiting gezocht was bij andere afgescheiden kerken. Ik begrijp de argumenten waarom er een nieuw kerkverband is opgericht. Ik zie echter geen enkele reden om ons bij dit kerkverband aan te sluiten. Een fusie tussen afscheiden kerken zie ik wel zitten. Ik ben niet aan de naam gehecht dus wat mij betreft mag de fusie kerk best HHK heten.