Toogdag GBS

[Zonderling]

Jesaja 27:5 drukt een belofte uit: 'Of hij moest Mijn sterkte aangrijpen, hij ZAL vrede met Mij maken'.
Bij de HSV is het een onpersoonlijk gebod: 'Men MOET vrede met Mij maken.' Van de belofte is niets, maar dan ook niets meer over. En ook niet van de gedachte dat het aangrijpen van de sterkte Gods alles meebrengt! De HSV staat hier ook haaks op de kanttekening in de SV. Dat geldt ook voor Prediker 1:2 trouwens en zoveel andere teksten.

Wat betekent het 'of hij moest'? Want dat begrijp ik namelijk niet. Dus ik moet zeggen dat ik hier niet zoveel over kan zeggen, ook al dacht ik bij mijn vorige post van wel. (misschien een teken dat de SV echt te moeilijk is voor in de kerk te gebruiken?, waar iedereen het moet kunnen volgen?)

Ik maak mij er even vanaf met de kanttekeningen in de Statenvertaling:

[12]Of hij moest Mijn sterkte [13]aangrijpen, hij zal vrede met Mij maken; vrede zal hij met Mij maken.

12 Anders: Of hij Mijn sterkte aangreep? Te weten de wijnstok, dat is, Mijn volk, de kerk.

13 Dat is, hij zal zich vasthouden aan Mijn sterkte, hij zal er zich op verlaten en rusten, te weten met berouw over zijn zonden, betering des levens en door een vast geloof.

Het ging mij echter hoofdzakelijk om het tweede deel van het vers, dat in de SV en zovele andere vertalingen als een belofte gelezen wordt, als iets dat onlosmakelijk verbonden is met het aangrijpen van de sterkte Gods.

In de HSV lezen we bovendien 3x het woordje 'men' in deze tekst. Kan het nog onpersoonlijker gemaakt worden?

[Fjodor]

Jesaja 27:5 drukt een belofte uit: 'Of hij moest Mijn sterkte aangrijpen, hij ZAL vrede met Mij maken'.
Bij de HSV is het een onpersoonlijk gebod: 'Men MOET vrede met Mij maken.' Van de belofte is niets, maar dan ook niets meer over. En ook niet van de gedachte dat het aangrijpen van de sterkte Gods alles meebrengt! De HSV staat hier ook haaks op de kanttekening in de SV. Dat geldt ook voor Prediker 1:2 trouwens en zoveel andere teksten.

Wat betekent het 'of hij moest'? Want dat begrijp ik namelijk niet. Dus ik moet zeggen dat ik hier niet zoveel over kan zeggen, ook al dacht ik bij mijn vorige post van wel. (misschien een teken dat de SV echt te moeilijk is voor in de kerk te gebruiken?, waar iedereen het moet kunnen volgen?)

Ik maak mij er even vanaf met de kanttekeningen in de Statenvertaling:

[12]Of hij moest Mijn sterkte [13]aangrijpen, hij zal vrede met Mij maken; vrede zal hij met Mij maken.

12 Anders: Of hij Mijn sterkte aangreep? Te weten de wijnstok, dat is, Mijn volk, de kerk.

13 Dat is, hij zal zich vasthouden aan Mijn sterkte, hij zal er zich op verlaten en rusten, te weten met berouw over zijn zonden, betering des levens en door een vast geloof.

Het ging mij echter hoofdzakelijk om het tweede deel van het vers, dat in de SV en zovele andere vertalingen als een belofte gelezen wordt, als iets dat onlosmakelijk verbonden is met het aangrijpen van de sterkte Gods.

In de HSV lezen we bovendien 3x het woordje 'men' in deze tekst. Kan het nog onpersoonlijker gemaakt worden?

'Hij' is óók onpersoonlijk, 'hij' is namelijk de wijngaard.
Ik begrijp het eerste deel van het vers in de SV nog steeds niet hoor Zonderling. Die kanttekening heb ik wel gelezen.

[Fjodor]

Vluchtig betekent ook leeg, vergeefs en nietig hoor.

O ja?, dan moet je wel van heel goede wil zijn om dat er in te lezen.
Voor mij zijn de dagen van een vluchtig leven toch wel iets heel anders dan de dagen van een ijdel leven.
En ik weet wel zeker dat ik niet de enige ben die dit zo voelt.

Misschien omdat je met de SV bent opgegroeid..

[Zonderling]

Ik begrijp het eerste deel van de SV nog steeds niet hoor Zonderling. Die kanttekening heb ik wel gelezen.

Vergelijk een gewone uitspraak uit het dagelijks leven: Of je moest hierheen komen, dan kunnen we er over spreken.

Wanneer je een uitspraak hoort over 'men' dan hoor je daar voor je gevoel zelf niet bij. Bij 'hij' gaat het misschien ook jouzelf aan!? Begrijp je wat ik bedoel?

[Zonderling]

Vluchtig betekent ook leeg, vergeefs en nietig hoor.

O ja?, dan moet je wel van heel goede wil zijn om dat er in te lezen.
Voor mij zijn de dagen van een vluchtig leven toch wel iets heel anders dan de dagen van een ijdel leven.
En ik weet wel zeker dat ik niet de enige ben die dit zo voelt.

Misschien omdat je met de SV bent opgegroeid..

Dat betwijfel ik. Zoek maar eens op 'vluchtig' in Van Dale. Ik lees daar niets over vergeef en nietig.
Iedereen vat 'Een en al vluchtigheid' op als 'Alles is kortstondig en gaat snel voorbij'. Dat ligt echt niet aan mij, hoor.

[Fjodor]

Ik begrijp het eerste deel van de SV nog steeds niet hoor Zonderling. Die kanttekening heb ik wel gelezen.

Vergelijk een gewone uitspraak uit het dagelijks leven: Of je moest hierheen komen, dan kunnen we er over spreken.

Wanneer je een uitspraak hoort over 'men' dan hoor je daar voor je gevoel zelf niet bij. Bij 'hij' gaat het misschien ook jouzelf aan!? Begrijp je wat ik bedoel?

Die gewone dagelijkse uitspraak heb ik nog nooit gehoord. En waarom staat dat 'dan' er dan niet bij in de SV?
En wil je nu zeggen dat het helemaal geen belofte is? Want nu staat er volgens jouw uitleg: Als je hierheen komt, dan kunnen we er over spreken. = Als hij Mijn sterkte aangrijpt, dan zal hij vrede met Mij maken. Of is dat laatste deel dan de belofte? Hoe weet ik dan dat dat geen herhaling is van het gevolg van het voldoen aan de voorwaarde?
Al met al begrijp ik niets meer van dat vers.
Nogmaals: dat is toch echt de manco van de SV.

[Fjodor]

Vluchtig betekent ook leeg, vergeefs en nietig hoor.

O ja?, dan moet je wel van heel goede wil zijn om dat er in te lezen.
Voor mij zijn de dagen van een vluchtig leven toch wel iets heel anders dan de dagen van een ijdel leven.
En ik weet wel zeker dat ik niet de enige ben die dit zo voelt.

Misschien omdat je met de SV bent opgegroeid..

Dat betwijfel ik. Zoek maar eens op 'vluchtig' in Van Dale. Ik lees daar niets over vergeef en nietig.
Iedereen vat 'Een en al vluchtigheid' op als 'Alles is kortstondig en gaat snel voorbij'. Dat ligt echt niet aan mij, hoor.

En iedereen vat ijdelheid op als de definitie die Gian gaf.
(behalve mensen die vanwege bijbeltaal anders zijn opgevoed, maar zo kan het ook met vluchtig gaan).

[ZWP]

Vluchtig betekent ook leeg, vergeefs en nietig hoor.

O ja?, dan moet je wel van heel goede wil zijn om dat er in te lezen.
Voor mij zijn de dagen van een vluchtig leven toch wel iets heel anders dan de dagen van een ijdel leven.
En ik weet wel zeker dat ik niet de enige ben die dit zo voelt.

Probleem is dat 'ijdel' niet meer te gebruiken is, omdat dat van de dag een andere eerste betekenis heeft. In die zin is vluchtig beter dan ijdel.

[Democritus]

Vluchtig betekent ook leeg, vergeefs en nietig hoor.

O ja?, dan moet je wel van heel goede wil zijn om dat er in te lezen.
Voor mij zijn de dagen van een vluchtig leven toch wel iets heel anders dan de dagen van een ijdel leven.
En ik weet wel zeker dat ik niet de enige ben die dit zo voelt.

Probleem is dat 'ijdel' niet meer te gebruiken is, omdat dat van de dag een andere eerste betekenis heeft. In die zin is vluchtig beter dan ijdel.

Maar we zeggen nog steeds dat iets ijdele hoop is.

Maar het woord ijdel betekent voor mij iets van leegte en geen doel.
Vluchtig meer iets van vervliegen en uiteindelijk blijft er niets over.

Dus er zit wel een nuance verschil in de woorden. Maar of de inhoud er nu mee verandert weet ik niet.
Wel vind ik een punt van Zonderling dat we niet alleen op het woord moeten letten maar ook welke plaats een woord binnen een heel geschrift inneemt.

[ZWP]

Maar we zeggen nog steeds dat iets ijdele hoop is.

Maar het woord ijdel betekent voor mij iets van leegte en geen doel.
Vluchtig meer iets van vervliegen en uiteindelijk blijft er niets over.

Dus er zit wel een nuance verschil in de woorden. Maar of de inhoud er nu mee verandert weet ik niet.
Wel vind ik een punt van Zonderling dat we niet alleen op het woord moeten letten maar ook welke plaats een woord binnen een heel geschrift inneemt.

Er zit wellicht een nuanceverschil tussen, ja. Je moet ook bedenken dat wij het woord 'ijdel' van jongs of aan ook in een andere betekenis horen dan de huidige gebruikelijke betekenis van 'pronkzuchtig'. Elke zondag wordt in onze kerken gelezen dat men Zijn Naam niet ijdel(lijk) mag gebruiken.

[Gian]

Afijn. Het 'ervan schrikken' en 'enorme vervlakking' is toch wel erg dramatisch uitgedrukt. Of niet Zonderling?

[Zonderling]

'Een en al vluchtigheid' is inderdaad een enorm vervlakkende vertaling in Prediker 1:2.
Waarom? Omdat het hier om de kerngedachte van Prediker gaat.
En die gedachte houdt heel wat meer in dan dat alles vluchtig is.
Nogmaals: De Willibrordvertaling drukt dit veel beter uit dan de HSV.
En zelfs de NBV is hier beter.
Dus: daar kunnen we inderdaad van schrikken.

De Statenvertaling was ooit een internationaal beroemde vertaling. Maar deze herziening moet het zelfs soms afleggen van de vrij vertaalde NBV...

[Zonderling]

@Fjodor: 'moest' betekent hier 'zou moeten'.

Wat de belofte betreft: Die lees je in het tweede deel van het vers.
'hij zal vrede met Mij maken' is een belofte.
In: 'men moet vrede met Mij maken' lees ik inderdaad geen belofte meer, maar een gebod.

[Erasmiaan]

Het voor anderen reageren vind ik altijd nogal risicovol. Je kunt dat alleen doen als je een representatief onderzoek hebt gedaan.

Dat bedoel ik.

[refo]

Vluchtig betekent ook leeg, vergeefs en nietig hoor.

O ja?, dan moet je wel van heel goede wil zijn om dat er in te lezen.
Voor mij zijn de dagen van een vluchtig leven toch wel iets heel anders dan de dagen van een ijdel leven.
En ik weet wel zeker dat ik niet de enige ben die dit zo voelt.

Misschien omdat je met de SV bent opgegroeid..

Denk het ook.
Vluchtigheid = leegheid = ijdelheid = uiteindelijk niets.
IJdel vind ik wel degelijker KLINKEN.
Vluchtig klinkt wat huppeliger.