Idd een wonder !
Het tot geloof komen van
dode zondaren !
En dat de zondaren dan moeten, maar ook mogen geloven.
We komen hier weer in die onbegrijpelijke, maar ook bewonderingswaardige, Goddelijke zaken.
Zelf geloof ik ook dat het Bijbels is en dat ook de 3form v E dit onderschrijven dat er zo een volheid gepredikt zou moeten worden alsof de mens het geloof aan zou kunnen grijpen.
Die eis moet gepreekt worden , want die eis is door de zondeval niet te niet gedaan.
Het is zelf zo als we aan die oproep geen gehoor geven dat we onze schuld alleen maar groter maken !
Maar we moeten ook oppassen om hierin eenzijdig te worden, al zou
dit het enige zijn wat gepredikt moet worden.
Ook de doodstaat van de mens , die we dagelijks door onze zonden bezegelen, zal een plek moeten krijgen in de prediking.
Dat, als er geen genade zou zijn dat er dan ook niemand tot het geloof en bekering zou kunnen komen !
Dat we in het paradijs van God zijn afgevallen om nooit meer vanuit ons zelf weer naar Hem terug te keren.
Dus dan zullen we moeten beamen en erkennen dat zelf de kleinste geloofszucht al een grote genade is.
Een dode kan niet zuchten en niet bidden , niet zien en niet aannemen , maar laten we het nu alstjeblieft, naast elkaar staan .
Zoals ook Klavier het al eerder in dit topic verwoordde,
Het gereformeerde evenwicht is dat Gods Woord geheel gepredikt moet worden. Sola Scripture, Sola Fide, Sola Gratia. Dat levert vruchten op van geloof en bekering, onder de werking van Gods Geest.
En zie dan de citaten van Luther en Spurgeon, die mijns inziens een gezonde gereformeerde en schriftuurlijk-bevindelijke prediking hebben laten klinken, zoals ook bij Augustinus reeds is te vinden.
Laten we nu niet afwijken ter rechter en ter linker zijde.
Het is een onbegrijpelijk iets :
Te moeten geloven en niet te kunnen geloven
Een Christus aannemen en omhelzen met afgekapte handen.
Een onvoorwaardelijk aanbod, naast Gods verkiezing en verwerping.
En zo zijn er vele zaken te benoemen , die we niet bij elkaar krijgen .
Als we dat dan niet kunnen , laten we dan ook niet de ene of de andere kant eenzijdig benoemen, maar laat Gods Woord, al bevatten we het niet, nu maar eerbiedig open gaan en in zijn geheel laten spreken.
Gisteren nog gelezen :
De bedoeling is dat we daarmee op de knieeen komen voor Gods aangezicht en vragen zoals Augustinus dat deed : "O Heere, geef wat U van mij eist, en eis dan wat Gij wilt"