Zita schreef: ↑14 dec 2024, 21:30 Vandaag een Syrier gesproken die zes maanden in die meest gruwelijke gevangenis heeft doorgebracht. Ik moet mijn beeld van hem even bijstellen. Ik werk al een paar jaar met hem samen, maar hij had er nooit zoveel over losgelaten. In het werk is hij traag, snapt niks, spreekt na minstens vier jaar Nederland nog geen tien woorden Nederlands en weet nogal eens op mijn irritatie te werken. Maar als je dan over die mishandelingen hoort, snap ik ook wel weer dat er van opbouwen en ontwikkelen niet zoveel komt.

Dat ben ik toch niet helemaal met je eens. Hij heeft blijkbaar ook de tegenwoordigheid van geest gehad om naar Nederland toe te komen. Dan vind ik ook dat hij zich actief in mag zetten om de taal ed. te leren en een bestaan op te bouwen. Na 7,5 jaar heeft nog geen 40% van de Syriese statushouders betaald werd. https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2023/15 ... taald-werk

merel schreef: ↑18 dec 2024, 09:05

Zita schreef: ↑14 dec 2024, 21:30 Vandaag een Syrier gesproken die zes maanden in die meest gruwelijke gevangenis heeft doorgebracht. Ik moet mijn beeld van hem even bijstellen. Ik werk al een paar jaar met hem samen, maar hij had er nooit zoveel over losgelaten. In het werk is hij traag, snapt niks, spreekt na minstens vier jaar Nederland nog geen tien woorden Nederlands en weet nogal eens op mijn irritatie te werken. Maar als je dan over die mishandelingen hoort, snap ik ook wel weer dat er van opbouwen en ontwikkelen niet zoveel komt.

Dat ben ik toch niet helemaal met je eens. Hij heeft blijkbaar ook de tegenwoordigheid van geest gehad om naar Nederland toe te komen. Dan vind ik ook dat hij zich actief in mag zetten om de taal ed. te leren en een bestaan op te bouwen. Na 7,5 jaar heeft nog geen 40% van de Syriese statushouders betaald werd. https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2023/15 ... taald-werk

Overlevingsdrang stelt mensen in staat om onvoorstelbare dingen te doen. Als dat niet meer nodig is, komt het verwerken of het niet lukken daarvan pas.

Mannetje schreef: ↑18 dec 2024, 09:11

merel schreef: ↑18 dec 2024, 09:05

Zita schreef: ↑14 dec 2024, 21:30 Vandaag een Syrier gesproken die zes maanden in die meest gruwelijke gevangenis heeft doorgebracht. Ik moet mijn beeld van hem even bijstellen. Ik werk al een paar jaar met hem samen, maar hij had er nooit zoveel over losgelaten. In het werk is hij traag, snapt niks, spreekt na minstens vier jaar Nederland nog geen tien woorden Nederlands en weet nogal eens op mijn irritatie te werken. Maar als je dan over die mishandelingen hoort, snap ik ook wel weer dat er van opbouwen en ontwikkelen niet zoveel komt.

Dat ben ik toch niet helemaal met je eens. Hij heeft blijkbaar ook de tegenwoordigheid van geest gehad om naar Nederland toe te komen. Dan vind ik ook dat hij zich actief in mag zetten om de taal ed. te leren en een bestaan op te bouwen. Na 7,5 jaar heeft nog geen 40% van de Syriese statushouders betaald werd. https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2023/15 ... taald-werk

Overlevingsdrang stelt mensen in staat om onvoorstelbare dingen te doen. Als dat niet meer nodig is, komt het verwerken of het niet lukken daarvan pas.

Ik vraag mij dan altijd af in hoeverre 'wij' daaraan bijdragen door het blijven verstrekken van bijstand en allerlei vergoedingen. Niet alle mensen zijn dusdanig getraumatiseerd dat zij niet meer kunnen werken.

We hebben sinds korte tijd een Libanese christelijke schoonmaakster. Ze spreekt goed Engels, kan met handen en voeten ook in het Nederlands praten, heeft ooit een hoge opleiding genoten in de Arabische wereld. En ze heeft heel vaak heel veel verhalen over de actuele ontwikkelingen in Libanon en Syrië. En ze heeft dus ook een opinie over de Syrische asielzoekers (tamelijk negatief, overigens). Ze vertelde een anekdote ook over de dreiging van eerwraak bij een Syrische vriendin van haar dochter omdat die met een vriendje scharrelde. Met details over het mes en al.
Moraal: ik ben niet zo optimistisch over de integratie van asielzoekers uit Syrië. En ze willen natuurlijk ook geen van allen terug nu Assad is gevallen. Dat was wel het eerste maatschappelijke sentiment, maar dat is natuurlijk ook absoluut niet realistisch.

merel schreef: ↑18 dec 2024, 09:05

Zita schreef: ↑14 dec 2024, 21:30 Vandaag een Syrier gesproken die zes maanden in die meest gruwelijke gevangenis heeft doorgebracht. Ik moet mijn beeld van hem even bijstellen. Ik werk al een paar jaar met hem samen, maar hij had er nooit zoveel over losgelaten. In het werk is hij traag, snapt niks, spreekt na minstens vier jaar Nederland nog geen tien woorden Nederlands en weet nogal eens op mijn irritatie te werken. Maar als je dan over die mishandelingen hoort, snap ik ook wel weer dat er van opbouwen en ontwikkelen niet zoveel komt.

Dat ben ik toch niet helemaal met je eens. Hij heeft blijkbaar ook de tegenwoordigheid van geest gehad om naar Nederland toe te komen. Dan vind ik ook dat hij zich actief in mag zetten om de taal ed. te leren en een bestaan op te bouwen. Na 7,5 jaar heeft nog geen 40% van de Syriese statushouders betaald werd. https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2023/15 ... taald-werk

Hier in CH wordt vooral gekeken naar Duitsland, alwaar gaat na 10 jaar zelfs om 65% van de volwassen Syriers gaat. Wat wellicht ook meespeelt is dat het gemiddelde IQ een stuk lager ligt. Dan krijg je dus een vrij onfortuinlijke cocktail van al dan geen trauma, een vertroebeld beoordelingsvermogen, een onverenigbare cultuur en een gemiddeld lage intelligentie. Dat is vragen om problemen, en dat wijst zich dan ook uit in de Duitse cijfers m.b.t. criminaliteit, seksueel geweld en terrorisme.
Dat zijn ongemakkelijke cijfers, maar ik deel de mening van Herman zeker. Er zijn zéker uitzonderingen, maar ook ik ben niet zo optimistisch over de integratie van Syrische asielzoekers.

Hoe trots ik op mijn nichtje van 6 jaar ben. Ze mocht vanavond bij het Kerstfeest van de Zondagschool iets voordragen. Wat was ze zenuwachtig en eigenlijk durfde ze niet. Maar ze deed het echt supergoed!!!

Dit houdt me bezig: https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/255051 ... aarschuwen Oef, wat zullen ze zich de hersens gekraakt hebben op die rechercheafdeling. Grote vraag: weegt het vallen van een derde slachtoffer op tegen onrust in de wijk als er eerdere bekendmaking was geweest? Een vraag waar de nabestaanden van het derde slachtoffer de rest van hun leven wel mee behebt zullen zijn.

Pas geleden nog zitten denken: al even niets van de ouders van Dascha Graafsma gehoord, alhoewel ik op sociale media zie ze altijd door zijn blijven gaan met aandacht vragen voor deze tragedie. Deze dagen zijn ze terug in de media: https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/383638 ... -zelfmoord

Hoe je er ook naar kijkt: deze ouders knokken onvermoeibaar voor de waarheid. Die mensen zijn vanzelf kapot van het missen. Ik kan me voorstellen dat ze via dat vechten voor gerechtigheid voor hun dochter enigszins handen en voeten aan het onverteerbare ervan geven. Tegelijk geeft het me een erg ongemakkelijk gevoel dat ze weer opduiken. Wat heeft die vader al niet ondernomen door de jaren heen. Ze weten de media en allerlei kopstukken zoals Peter R. de Vries en nu meneer Knoops daarvoor goed in te zetten. Ik weet het niet of 'gerechtigheid' (zoals zij dat voor zich zien) en gekanaliseerd verwijt het gat gaat dichten. Ben bang van niet, ze krijgen hun meid er niet mee terug. Tragisch hoor.

Jonge vrouw vermist in Ederveen. Bidden en hopen dat ze gevonden wordt. Vanavond zoekactie.

Bobber schreef: ↑08 jan 2025, 17:56 Jonge vrouw vermist in Ederveen. Bidden en hopen dat ze gevonden wordt. Vanavond zoekactie.

Ze is terecht, lees ik op de website van het RD

Gelukkig, zie het ook net.

Een opluchting, zeg!

Ze zijn trouwens wijs geweest om naar naam niet publiekelijk te delen. Die was alsnog vrij gemakkelijk te achterhalen door ingegeven zoektermen, maar dat verdwijnt weer. Haar foto gaat nooit meer van internet af, ook vervelend, maar niet het ergste. Ik ken een kwetsbaar meisje dat eens vermist was; elke potentiële nieuwe werkgever of wie maar wil stuit onmiddellijk op een rits aan berichten over deze narigheid wanneer ze haar naam door Google heen halen.

Verzorgingshuizen.
Ik dacht altijd dat mensen die niet meer in staat waren om voor zichzelf te zorgen daar (tegen stevige betaling) verzorgd werden. Maar in een geval in mijn nabije omgeving. krijgt de familie zowat elke dag opdrachten. 'De nagels van uw moeder zijn vaak lang. Die moet u knippen.' 'Uw moeder drinkt te weinig. U moet zorgen voor sapjes en ander drinken dat ze lekker vindt.' 'Uw moeder moet meer eiwitrijk voedsel eten om doorligplekken te laten herstellen. U moet ... (en dan volgt er een reeks levensmiddelen die volstrekt niet eiwitrijk zijn) voor haar kopen.' 'Uw moeder kan geen krant meer lezen. Graag luisterboeken en bijbehorende apparatuur aanschaffen.' (oudere in kwestie heeft in haar hele leven nog geen boek gelezen en is zo doof als een kwartel)
In dit geval zijn er kinderen die regelmatig op bezoek komen. Maar hoe gaat het dan met de mensen die geen bezoekende kinderen hebben? Groeien die nagels onbeperkt door? Krijgen zij niet het eten dat ze nodig hebben? Wordt daar de kleding niet in de kast gehangen?

Nu denk ik plotseling weer aan mijn moeder..
Wat missen we haar...

-DIA- schreef: ↑28 mar 2025, 22:42 Nu denk ik plotseling weer aan mijn moeder..
Wat missen we haar...

Sterkte.