Openbaring van Christus aan de ziel

[Marnix]

Volgens mij doen we gewoon veel te moeilijk. Laten we het nou ugewoon bij de Bijbelse lijn houden. Geloof je? Sorry hoor maar met dat "openbaring aan de ziel" kan ik niet zoveel. Het gaat er om of je gelooft en Hem kent als je Verlosser. Dat is genoeg.

Dacht je dat ik iets anders voorstond?

Nee, maar waar gaat deze hele discussie dan over.... als het zo eenvoudig is, waarom doen we dan zo moeilijk. Waarom is dit relevant. Het gaat er toch om of we geloven?

[Mariavt]

Gisteren sprak de ds. die wij beluisterden over het aannemen van Christus. Hij zei, daar hoef je geen theologische kennis voor te hebben. Ik leg Hem voor je neer, wat dóe je ermee, neem je hem in geloof in je armen, of laat je Hem liggen????????

[Marnix]

Gisteren sprak de ds. die wij beluisterden over het aannemen van Christus. Hij zei, daar hoef je geen theologische kennis voor te hebben. Ik leg Hem voor je neer, wat dóe je ermee, neem je hem in geloof in je armen, of laat je Hem liggen????????

Tja, en dat vinden sommigen al arminiaans.... :|

[Klavier]

Tja, en dat vinden sommigen al arminiaans.... :|

Om onze verhandeling nuttig te doen zijn voor velen, wil ik beginnen met op te merken, in de eerste plaats, dat het een onloochenbaar feit is, DAT VELE MENSEN VEEL MOEITE HEBBEN OM TOT CHRISTUS TE KOMEN.
Het is een feit dat niet bestreden kan worden, dat niet allen zo geredelijk komen als deze blinde mannen. Er zijn voorbeelden, in levensbeschrijvingen verhaald - er zijn er ons verscheiden bekend en misschien is het wel met ons zelf het geval geweest - in welke het komen tot Christus een zaak van worsteling, van strijd, van teleurstelling, van lang wachten, en ten laatste een soort van wanhoop was, waardoor wij gedreven werden om te komen. U hebt ongetwijfeld de beschrijving van Bunyan wel eens gelezen, hoe de pelgrims bij de enge poort kwamen. U herinnert u, dat zij door Evangelist werden gewezen op een licht en een poort, en dat zij op zijn aanwijzing die kant opgingen.
Ik heb u wel eens de geschiedenis vertelt van een jonge man in Edinburg, die zeer naarstig was in het spreken tot anderen over de belangen van hun ziel. Zo richtte hij zich op zekere morgen tot een oude visvrouw. En hij begon met tot haar te zeggen: "Gij hebt daar een vrij zware last te dragen."
"Ja," zei zij. Hij vroeg haar vervolgens: "Hebt u wel eens een geestelijke last gevoeld?"
"Ja," zei zij, even rustende, "ik heb de geestelijke last jaren geleden gevoeld, vóór u geboren waart, en ik ben hem kwijt geraakt ook; maar ik ben niet op dezelfde wijze te werk gegaan als de pelgrim van Bunyan."
Onze jonge vriend was grotelijks verwonderd haar zoiets te horen zeggen; hij dacht dat zij zich schromelijk vergiste en verzocht haar daarom zich nader te verklaren. "Nee," zei zij, "toen ik bekommerd was over het heil van mijn ziel hoorde ik een echte evangeliedienaar die tot mij zei, dat ik op het kruis van Christus moest zien. En daar verloor ik mijn last van de zonde. Die ik daar hoorde was niet een van die melk- en water-predikers, gelijk Bunyan's Evangelist."
"Hoe," zei onze jonge vriend, "kunt u dat uitmaken?" "Wel, die Evangelist, toen die de man met zijn last op de rug ontmoette, zei tot hem: ziet u die enge poort?" "Nee," zei hij. "Ziet u dan dat licht?" "Ik geloof het wel."
"Och man," ging zij voort, "hij moest niet over enge poorten of lichten gesproken hebben, maar hij moest gezegd hebben: "Ziet u Jezus Christus hangende aan het kruis? Zie op Hem, en uw last zal u van de schouder vallen. Hij stuurde die man de verkeerde kant uit, toen hij hem naar de enge poort verwees, en het liep nog goed met hem af, want hij was al lang in groot gevaar geweest om in de poel der wanhoop om te komen. Ik zeg u, ik zag dadelijk op het kruis, en weg ging mijn last."
"Wat," zei die jonge man, "bent u de poel der wanhoop in 't geheel niet doorgekomen?"
"O," zei zij, "tal van malen, meer dan ik u wel graag zeggen wil. Maar in 't begin hoorde ik de prediker zeggen: "Zie op Christus," en ik zag op Hem. Na die tijd ben ik wel door de poel der wanhoop gekomen; maar laat mij u dit zeggen, mijnheer, dat het veel gemakkelijker is om door die poel te komen met uw last ván uw schouder, dan met uw last op de schouders. En zo is het. Zalig zijn zij, wiens ogen geheel en alleen op de Gekruisigde zijn. Hoe ouder ik word, hoe zekerder ik hiervan ben, dat wij, als wij vrede willen hebben, op alle manier van ons zelf moeten afzien en alleen de blik op Jezus richten.

Had John Bunyan het niet hij het rechte eind? Zeker had hij gelijk; alleen, hij beschreef de dingen zoals het gewoonlijk toegaat. Was de oude vrouw op een dwaalspoor? Nee, zij had volkomen gelijk. Zij beschreef de dingen, zoals het behoort toe te gaan en zoals ik zou wensen, dat het altijd toeging. Nochtans is de bevinding niet altijd gelijk zij behoorde te zijn, en veel van de bevinding der christenen is geen christelijke bevinding. Het is een feit, dat ik bejammer, maar niettegenstaande dat moet erkennen, dat zeer veel mensen, voor zij tot het kruis komen en hun last kwijtraken, verbazend grote omwegen maken, nu eens dit plan en dan weer dat plan opzettende, met slechts zeer weinig gevolg wel is waar, in plaats van rechtstreeks tot Christus te komen zoals zij zijn, om op Hem te zien en terstond licht en leven te ontvangen.

Hoe komt het dan toch, dat sommigen zo lang werk hebben om tot Christus te komen?
Ik antwoord: in de eerste plaats is het in sommige gevallen onwetendheid. Misschien is er geen onderwerp, waaromtrent de mensen zo onkundig zijn als het evangelie. Wordt het niet op honderden plaatsen gepredikt? Ja, dat geschiedt, Gode zij dank. En hoeveel boeken zijn er niet, waarin daarover wordt gehandeld; maar toch, de mensen komen er zo niet aan toe; noch het horen, noch het lezen kan van zich zelf het evangelie ontdekken. Het onderwijs van de Heilige Geest is daarvoor nodig, of anders blijven de mensen nog altijd in onwetendheid ten aanzien van deze eenvoudige zaak - deze eenvoudige zaak van de zaligheid door het geloof. De mensen verkeren in de duisternis en weten de weg niet. En zo lopen zij her- en derwaarts en maken menigmaal een grote omweg om een Zaligmaker te vinden, Die daar gereed staat om hen te zegenen. Zij roepen: "O, dat ik wist waar ik Hem kon vinden!" Terwijl, indien zij slechts kennis van de waarheid hadden, de zaligheid nabij hen is, "in hun mond en in hun hart." Indien zij met hun hart in de Heere Jezus geloven en met hun mond Hem belijden, zo zullen zij zalig worden.

In veel gevallen ook worden de mensen verhinderd door vooroordeel. Zij worden opgebracht in het geloof, dat de zaligheid moet geschieden langs de weg van de ceremoniën. En als zij daarvan afgebracht worden, besluiten ze toch nog, dat zij zekerlijk tot op zekere hoogte door hun werken moet plaats hebben. Tal van lieden hebben een soort van half om half evangelie geleerd, gedeeltelijk wet en gedeeltelijk genade en verkeren in een dichte nevel aangaande de zaligheid. Zij weten, dat de verlossing wel iets met Christus te maken heeft, maar zij mengen het onder elkaar: zij zien niet recht in, dat het is alles Christus of geen Christus. Zij hebben er enig denkbeeld van, dat wij door genade gezaligd worden; maar zij zien nog niet in, dat het van het begin tot het eind genade is, waardoor wij behouden worden. Het ontbreekt hun aan het inzicht, dat de zaligheid, zal zij uit genade zijn, tot ons moet komen door het geloof en niet door de werken der wet, noch door het priesterschap, noch door enigerlei godsdienstig gebruik of welke ceremonie dan ook. Daar zij groot gebracht zijn in het geloof, dat er voor hen voorzeker wat te doen valt, duurt het lang, voor zij kunnen komen in het heldere, gezegende zonlicht van het Woord, waar het kind van God Christus ziet en de vrijheid vindt. "Geloof en leef" is een vreemde taal voor een ziel, welke overtuigd is, dat haar eigen werken tot op zekere hoogte het eeuwige leven moeten verdienen.

Bij velen ligt het beletsel inderdaad in beslist slecht onderricht. Het onderricht, dat heden ten dage maar al te veel voorkomt, is zeer gevaarlijk. De bediening maakt geen onderscheid tussen heilige en zondaar. Sommige gebeden worden elke dag gebruikt, die voor heiligen en zondaars beiden bedoeld worden - gemaakte kleren, bestemd om iedereen te passen, maar die inderdaad niemand passen. Deze gebeden voegen noch een heilige, noch een zondaar, al zijn ze dan ook werkelijk bijzonder schoon en bijzonder verheven; maar zij brengen de mensen onder het denkbeeld en in de waan, dat zij zich zo ongeveer in een toestand tussen de gezaligden en de verlorenen bevinden - niet werkelijk verlorenen, voorzeker niet, maar toch ook nog niet geheel heiligen - het zijn tussenpersonen, halfslachtigen, een soort van Samaritanen, die de Heere vrezen en andere goden dienen, en die behouden hopen te worden door een mengsel van genade en werken. Het gaat moeilijk de mensen te brengen tot de genade alleen en het geloof alleen: men wil met de ene voet op de zee en met de andere op het land staan. Er wordt veelal zo geleerd, dat het denkbeeld post vat, dat er iets in de mens is en er iets door hem moet gedaan worden. En vandaar dat hun ziel niet doordrongen wordt van de waarheid, dat zij door Christus en niet door zich zelf behouden moeten worden.

Daarbij hebben wij nog de natuurlijke hoogmoed van het menselijke hart. Wij houden er niet van, gered te worden uit onverdiende goedheid. Wij moeten er ook een hand in hebben. Wij worden in een hoek gedreven; al verder en verder raken wij verwijderd van ons zelfvertrouwen, maar wij houden ons met de tanden tegen als wij op een andere manier geen houvast kunnen vinden. Met een ijselijke wanhopigheid vertrouwen wij op ons zelf. Op alle mogelijke wijzen houden wij vast aan wat maar op zelfvertrouwen gelijkt, al zal ons ooghaar daar ook dienst voor doen: wij willen ons vleselijk vertrouwen niet laten varen, als het mogelijk is dit vast te houden

Citaat afkomstig van http://www.theologienet.nl/documenten/S ... preken.rtf

[Klavier]

Gisteren sprak de ds. die wij beluisterden over het aannemen van Christus. Hij zei, daar hoef je geen theologische kennis voor te hebben. Ik leg Hem voor je neer, wat dóe je ermee, neem je hem in geloof in je armen, of laat je Hem liggen????????

Luther:

Als God zulk een Schat had willen geven alleen aan hen, die het waardig waren, dan zou Hij deze aan de engelen, aan de zon of maan gegeven hebben, dat zijn reine en onbevlekte schepselen, die steeds nam Gods ordening en wil wandelen. Maar hier staat, dat Hij Hem aan de wereld gegeven heeft. Dan is het waardig gelijk wij boven hebben aangewezen. Daarom, al ben ik geen Petrus of Paulus, ik wil mij toch niet van dit Geschenk laten buiten sluiten en er evenveel aan hebben, als David en alle apostelen. Want wat is David geweest? Heeft hij niet ook grof en zwaar gezondigd? Wie zijn de apostelen geweest? Zijn ze niet allen zondaren geweest? Waren ze niet allen onwaardig? Daarom moet niemand nam dit betoog luisteren, dat hij zegt: ik ben een zondaar, ben niet even vroom en heilig als Petrus, daarom mag ik dit Geschenk niet aannemen en er mij mee troosten. Neen, doe dat toch in geen geval. Maar zeg: ik moge wezen wat ik wil, maar mijn God tot een leugenaar maken, mag ik niet. Want ik behoor ook nog tot de wereld. Daarom, als ik zulk een Geschenk niet nu willen aannemen, dan zou ik buiten en behalve alle andere zonden, ook nog deze begaan, dat ik God tot een leugenaar maakte.

Ja, zegt gij, als Hij het mij alléén beloofd had dan zou ik het wel kunnen geloven, dan kon ik er zeker van zijn, dat het mij gold. Neen, lieve vrienden, Hij spreekt in 't algemeen, dat deze Zoon en het eeuwige leven der gehele wereld beloofd en geschonken is, opdat er niemand buiten gesloten zou zijn. Wie echter zichzelf buiten sluit, die zal dat dan ook zelf moeten verantwoorden. Hij zegt niet: "Ik zal hen oordelen", maar: "Hun mond zal hen oordelen", dat zij, omdat dit Geschenk aan de gehele wereld gegeven en voor haar berekend is, door hun eigen ongeloof tegen het Woord Gods in, het niet hebben willen aannemen. En zulks ofschoon, als men het wel bedenkt, dienovereenkomstig de Sacramenten van de Doop en van het lichaam en bloed van Christus door God ingesteld zijn, opdat door deze een ieder in 't bijzonder zich dit Geschenk zou kunnen toe-eigenen.

http://www.theologienet.nl/documenten/l ... liefde.rtf

Om goed on topic te blijven: Dit is de middelijke weg waarin Christus geopenbaard wordt aan de ziel: Door de bediening van het Woord.

[Marnix]

Het is me niet helemaal duidelijkw at je hiermee aan wil geven?

[Klavier]

Het is me niet helemaal duidelijkw at je hiermee aan wil geven?

Om aan te geven dat het niets met arminiaans ja of te nee te maken heeft, als er een verantwoordelijkheid doorklinkt in de prediking (citaat Luther), en dat de weg tot de openbaring van Christus aan de Ziel, verschillend gezien werd en wordt (Spurgeon).

[Bert Mulder]

Gisteren sprak de ds. die wij beluisterden over het aannemen van Christus. Hij zei, daar hoef je geen theologische kennis voor te hebben. Ik leg Hem voor je neer, wat dóe je ermee, neem je hem in geloof in je armen, of laat je Hem liggen????????

Tja, en dat vinden sommigen al arminiaans.... :| :( :?

En is het niet arminiaans dan? Heeft een dode zondaar soms handen om mee aan te nemen?

3/4-4a. Die leren: Dat de onwedergeboren mens niet eigenlijk noch geheellijk dood is in de zonde, of ontbloot van alle krachten tot het geestelijk goed; maar dat hij nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven, en offeren een offerande van een verslagen en gebroken geest, die Gode aangenaam is.
Want deze dingen strijden tegen de klare getuigenissen der Schrift: Gij waart dood door de misdaden en de zonden (Ef. 2:1, 5); en: Het gedichtsel van des mensen hart is alleenlijk boos, te allen dage (Gen. 6:5 en 8:21). Daarenboven, hongeren en dorsten naar de verlossing uit de ellende, en naar het leven, en Gode een offerande van een gebroken geest opofferen, geldt eigenlijk van de wedergeborenen, en van degenen die zalig genaamd worden (Ps. 51:19 en Matth. 5:6).

3/4-5a. Die leren: Dat de verdorven en natuurlijke mens de gemene genade (waardoor zij verstaan het licht der natuur), of de gaven, hem na den val nog overgelaten, zo wel gebruiken kan, dat hij door dat goed gebruik een meerdere, namelijk de evangelische of zaligmakende genade en de zaligheid zelve allengskens en bij trappen zou kunnen bekomen. En dat in dezer voege God Zich van Zijn zijde betoont gereed te zijn om Christus aan alle mensen te openbaren, naardien Hij de middelen die tot de kennis van Christus, tot het geloof en tot de bekering nodig zijn, genoegzaam en krachtiglijk aan allen toedient.
Want benevens de ervaring van alle tijden betuigt ook de Schrift dat zulks onwaarachtig is: Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israël Zijn inzettingen en Zijn rechten. Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet (Ps. 147:19, 20). God heeft in de verleden tijden al de heidenen laten wandelen in hun wegen (Hand. 14:16). En: Zij (te weten Paulus met de zijnen) werden van den Heiligen Geest verhinderd het Woord in Azië te spreken. En aan Mysië gekomen zijnde, poogden zij naar Bithynië te reizen; en de Geest liet het hun niet toe (Hand. 16:6, 7).

[Klavier]

En is het niet arminiaans dan? Heeft een dode zondaar soms handen om mee aan te nemen?

Bert, ondanks dat we niet kunnen aannemen, wordt het wel zo gepredikt; Gods Woord roept er toe op. Dat hebben we ongewijzigd na te spreken, zonder een dogmatisch filter tussen te plaatsen. En het hoeft ook helemaal niet omdat het juist die prediking is, die onder de krachtige werking van Gods Geest tot een levendmakend getuigenis wordt dat de zondaar wel kan doen aannemen, maar dan zo aannemen, dat de zondaar met lege handen, als verloren in zichzelf geen andere weg van behoud meer weet dan op de genade van de Zaligmaker te hopen. Kom ik om, dan kom ik om. Staar je niet blind op het woord 'aannemen' dat als een zinnebeeldige uitdrukking wordt gebruikt in Gods Woord. Kijk eens hoe Augustinus daar mee omgaat. Dus zowel DL (algenoegzame offerande en alhele doodstaat) áls Luther ( genade algemeen voorgesteld) bijeen houden. En naar ik meen, stond Luther op dit punt op gelijke voet met Calvijn. Beide refereerden naar o.a. Augustinus voor de predestinatieleer, zei het dat Calvijn de lijnen wat verder doortrok.

Je zou gelijk hebben als het dusdanig eenzijdig wordt gebracht dat er een algemene verzoening uit zou zijn te geconcluderen.
Luther stelt dat het algemeen moet worden voorgesteld, maar persoonlijk als verantwoordelijkheid gerekend wordt. Dat onderscheid bepaalt de grens. Enkel diegenen die Gods Geest verbreekt onder de prediking en trekt tot Gods Wonderbare licht zullen genade als genade leren zien en nodig hebben. De prediking als zodanig hoeft daar niet op vooruit te lopen door de genade als dan maar niet algenoegzaam voor de hele wereld voor te stellen. Dat is óók de DL!

Maar goed, het aloude verschil tussen Bert en Klavier klink hier wederom door

[Marnix]

En is het niet arminiaans dan? Heeft een dode zondaar soms handen om mee aan te nemen?

Hoe kan het dan toch dat zoveel mensen het aanvaarden in de Bijbel? Bijvoorbeeld op de toespraak op de Pinksterdag? Ze konden het van nature niet... maar toch konden ze het. Wat is het wezenlijke verschil tussen toen... waar Petrus op de vraag van de verbijsterde Joden wat ze moesten doen om behouden te worden zegt: Bekeer u, laat u dopen, laat u behouden uit dit verkeerde geslacht?

Omdat de Geest werkt. En die werkt nog steeds door de prediking. Daarom mogen we mensen nog steeds deze oproep aan mensen doen.

Overigens is het een vrij eenzijdige blik op de Bijbel, waar staat dat de mens van nature niets kan doen.... maar toch staat er tegelijkertijd ook: Laat u dopen, bekeert u, laat u behouden uit dit verkeerde geslacht, laat u met God verzoenen, laten uw werken onberispelijk zijn, laat u niet overwinnen door het kwade, laat u leiden door de Geest, laat de Geest u vervullen, laat de Heer uw vreugde blijven etc.

Maar als je die dingen uit de Bijbel noemt snoeren mensen je de mond onder het mom van mooie praatjes over arminianisme, terwijl het volkomen Bijbels is. Die gezonde balans mis ik bij mensen die teveel focussen op de kant van het verhaal die jij hier noemt. Maar de Bijbel zegt meer. Maar dat mag je niet noemen, dan ben je arminiaans.

Kom tot mij allen die vermoeid en belast zijn. Arminiaans
Volg mij. Arminiaans.
Bekeer je. Arminiaans.
Kniel voor Hem neer. Arminiaans.
Geloof en je zal behouden worden. Arminiaans.

Ik wordt hier een beetje moe van.

De Bijbel roept ons constant op tot actie maar daar kunnen velen niet tegen. Lees je de Bijbel in de breedte, dan wordt je al voor aminiaan uitgemaakt door mensen die de ene helft noemen en daarom de andere helft hebben weggestopt.

[Bert Mulder]

Maar als je die dingen uit de Bijbel noemt snoeren mensen je de mond onder het mom van mooie praatjes over arminianisme, terwijl het volkomen Bijbels is. Die gezonde balans mis ik bij mensen die teveel focussen op de kant van het verhaal die jij hier noemt. Maar de Bijbel zegt meer. Maar dat mag je niet noemen, dan ben je arminiaans.

Kom tot mij allen die vermoeid en belast zijn. Arminiaans
Volg mij. Arminiaans.
Bekeer je. Arminiaans.
Kniel voor Hem neer. Arminiaans.
Geloof en je zal behouden worden. Arminiaans.

Ik wordt hier een beetje moe van.

De Bijbel roept ons constant op tot actie maar daar kunnen velen niet tegen. Lees je de Bijbel in de breedte, dan wordt je al voor aminiaan uitgemaakt door mensen die de ene helft noemen en daarom de andere helft hebben weggestopt.

Marnix, je bent meester in zaken omdraaien. Jij bent dit begonnen, net zoals je zoveel argumenten begint. Je houd nogal van voetbal blijkbaar, zoals je altijd aan het schoppen bent.

[Bert Mulder]

En is het niet arminiaans dan? Heeft een dode zondaar soms handen om mee aan te nemen?

Bert, ondanks dat we niet kunnen aannemen, wordt het wel zo gepredikt; Gods Woord roept er toe op. Dat hebben we ongewijzigd na te spreken, zonder een dogmatisch filter tussen te plaatsen. En het hoeft ook helemaal niet omdat het juist die prediking is, die onder de krachtige werking van Gods Geest tot een levendmakend getuigenis wordt dat de zondaar wel kan doen aannemen, maar dan zo aannemen, dat de zondaar met lege handen, als verloren in zichzelf geen andere weg van behoud meer weet dan op de genade van de Zaligmaker te hopen. Kom ik om, dan kom ik om. Staar je niet blind op het woord 'aannemen' dat als een zinnebeeldige uitdrukking wordt gebruikt in Gods Woord. Kijk eens hoe Augustinus daar mee omgaat. Dus zowel DL (algenoegzame offerande en alhele doodstaat) áls Luther ( genade algemeen voorgesteld) bijeen houden. En naar ik meen, stond Luther op dit punt op gelijke voet met Calvijn. Beide refereerden naar o.a. Augustinus voor de predestinatieleer, zei het dat Calvijn de lijnen wat verder doortrok.

Je zou gelijk hebben als het dusdanig eenzijdig wordt gebracht dat er een algemene verzoening uit zou zijn te geconcluderen.
Luther stelt dat het algemeen moet worden voorgesteld, maar persoonlijk als verantwoordelijkheid gerekend wordt. Dat onderscheid bepaalt de grens. Enkel diegenen die Gods Geest verbreekt onder de prediking en trekt tot Gods Wonderbare licht zullen genade als genade leren zien en nodig hebben. De prediking als zodanig hoeft daar niet op vooruit te lopen door de genade als dan maar niet algenoegzaam voor de hele wereld voor te stellen. Dat is óók de DL!

Maar goed, het aloude verschil tussen Bert en Klavier klink hier wederom door :wink:

Klavier, wist niet dat het vrijgemaakte conceptie van de geloofsleer met de GerGem leer te vergelijken was....

weet je ook best dat ik de GerGem leer niet arminiaans noemt...

Wat ik WEL doe van de vrijgemaakte leer.

[Marnix]

Maar als je die dingen uit de Bijbel noemt snoeren mensen je de mond onder het mom van mooie praatjes over arminianisme, terwijl het volkomen Bijbels is. Die gezonde balans mis ik bij mensen die teveel focussen op de kant van het verhaal die jij hier noemt. Maar de Bijbel zegt meer. Maar dat mag je niet noemen, dan ben je arminiaans.

Kom tot mij allen die vermoeid en belast zijn. Arminiaans
Volg mij. Arminiaans.
Bekeer je. Arminiaans.
Kniel voor Hem neer. Arminiaans.
Geloof en je zal behouden worden. Arminiaans.

Ik wordt hier een beetje moe van.

De Bijbel roept ons constant op tot actie maar daar kunnen velen niet tegen. Lees je de Bijbel in de breedte, dan wordt je al voor aminiaan uitgemaakt door mensen die de ene helft noemen en daarom de andere helft hebben weggestopt.

Marnix, je bent meester in zaken omdraaien. Jij bent dit begonnen, net zoals je zoveel argumenten begint. Je houd nogal van voetbal blijkbaar, zoals je altijd aan het schoppen bent.

het valt mij gewoon op dat zelfs zuivere bijbelse dingen als arminiaans worden afgedaan omdat het om actie van mensen vraagt.

Het stukje wat mariavt citeerde is een goed voorbeeld. Er is niets arminiaans aan die oproep. Die is prima Bijbels te onderbouwen.

En ach, dat je de vrijgemaakte leer als arminiaans ziet is jou probleem. Het is grote flauwekul, nergens in de GKV wordt geleerd dat je door eigen werken zalig wordt, alleen door genade, door Christus. Mensen worden wel, zoals de Bijbel dat ook doet, op verantwoordelijkheden gewezen. Als jij dat arminiaans noemt ben je weer ten onrechte je medechristenen aan het veroordelen. Maar goed, God ziet het allemaal. Dat vind ik een enorme troost. En ik hoop dat je nog een beetje wijzer wordt op dit punt. Voor zover dat gaat, want je woont in Canada dus ik vraag me af in hoeverre je een objectief beeld van vrijgemaakten hebt... maar dat terzijde. Ik moet stoppen. Antwoordt een zot niet naar zijn dwaasheid. Sorry maar meer kan ik er eigenlijk niet van maken. Je spreekt leugentaal over Christus kerk. Pas daar maar voor op.

[Klavier]

Klavier, wist niet dat het vrijgemaakte conceptie van de geloofsleer met de GerGem leer te vergelijken was....

weet je ook best dat ik de GerGem leer niet arminiaans noemt...

Wat ik WEL doe van de vrijgemaakte leer.

Begrijp ik ook wel Bert, maar op dit puntje noemt Marnix als GKV-er geen verkeerde zaken. Ook de GKV verwerpt het arminianisme en Marnix is na aanmelden hier ook gehouden de 3FvE als kaders te hanteren. Het is mij dan vooral om een evenwicht te doen. Ik meen dat zowel jij als Marnix wat eenzijdig zaken benadrukken op een wijze dat het of ten koste gaat van de menselijke verantwoordelijkheid ten aanzien van de verkondiging van het Evangelie, of tenaanzien van de soevereiniteit van Gods handelen in het wederbarende werk van Gods Geest onder de prediking, waarbij Marnix kennelijk geen weet heeft van de piëtistische taal van de 3FvE, die daarin doorklinkt. Dan praat je al snel langs elkaar heen terwijl bepaalde genoemde zaken wel correct zijn vanuit de logica, maar kennelijk niet als antwoord op de vraag worden (h)erkent als die vanuit een bevindelijke inslag wordt verwacht. Dan kan de dogmatiek met harde definities over arminiaans en gereformeerd als wiskunde kloppen, maar dan begrijp je elkaar gewoon niet, wat tot irritaties lijdt. Dan kom je er niet uit, en krijg je dit soort stekelige reacties.
Uiteindelijk moeten we terrecht komen bij een Schriftuurlijke verkondiging van Gods Woord, zoals dat in de reformatie is vastgelegd, met een beroep op Augustinus, om daarmee de lijn van de oude kerk voort te zetten.
Het gereformeerde evenwicht is dat Gods Woord geheel gepredikt moet worden. Sola Scripture, Sola Fide, Sola Gratia. Dat levert vruchten op van geloof en bekering, onder de werking van Gods Geest.
En zie dan de citaten van Luther en Spurgeon, die mijns inziens een gezonde gereformeerde en schriftuurlijk-bevindelijke prediking hebben laten klinken, zoals ook bij Augustinus reeds is te vinden.
Om weer ontopic te komen: De openbaring van Christus aan de ziel, wordt middelijk gewerkt door de Heilige Geest onder de rechtzinnige, evenwichtige prediking. Zie met name de opmerkingen van Spurgeon daarover.

[Bert Mulder]

Ik moet stoppen. Antwoordt een zot niet naar zijn dwaasheid. Sorry maar meer kan ik er eigenlijk niet van maken. Je spreekt leugentaal over Christus kerk. Pas daar maar voor op.

Je moet zeker stoppen waar je mee bezig bent, Marnix.

En zal proberen je niet naar je zottigheid te antwoorden.

Over leugentaal over de kerk van Christus gesproken, dat is een ongefundeerde leugen van jou zelf, of je zou moeten bewijzen dat niet alleen onze geliefde 3 formulieren van enigheid fout zijn, maar ook de Bijbel.

Dus neem zelf je eigen woorden in acht!