Maak je niet te druk over Aboricultura. Ik heb hem zelf in een kerk in Zwitserland bij een Duitstalige dienst, een gezamelijke dienst in Duitsland etc. gezien. Zijn vrouw heeft nogal eens wat muzikaal begeleidt (en dat was geen orgel) omdat zij daar nu eenmaal veel van houdt. Hij komt in Nederland in diverse kerkverbanden en organisaties... Zingt psalmen, gezangen en geestelijke liederen.

Wat ieder denkt, moet ieder weten... De ene is ruimdenkerder in het geloof dan de ander en daar is niks mis mee... (En een wandelvakantie in Italie in je refo-kloffie bij een bandje van Ds. Wink op zondag, is heel wat anders dan uit je bol gaan in Domburg met een hoeveelheid drank etc.)

Laten we de wensen proberen te begrijpen/respecteren en wees daarna van je eigen gemoed verzekerd, juist als je een kind van de Heere mag zijn.

Ik heb stukjes gezien van de olympische spelen... vond het ongelooflijk knap... en t.o.v. voetbal helemaal verkeerd beloond.. Mogelijk hebben wij alleen hetzelfde probleem... De Heere God staat misschien niet op nr. 1. Dat is toch wel de bedoeling, niet?

Ik las net dat Marianne Vos er op stond dat het wielrennen als teamsport werd aangemerkt door het Nederlands Olympisch comitee waardoor haar prijzengeld voor de gouden medaille werd verdeeld over de vier Nederlandse wielrensters en zij niet alles kreeg. Ik denk dat sommige managers daar wat van kunnen leren .

henriët schreef:Ja, inderdaad.
Maar ja, er zijn zoveel mensen die zo kortzichtig denken, en dan zullen ze ook op dit stukje wel weer wat aan te merken hebben.
Er is genoeg geklaag, gezeur en gedoe vooral ook over een ander, maar als je dieper vraagt, wie de Heere voor hun in leven is, of dat ze kunnen sterven, krijg je helaas nogal eens verdrietige antwoorden..

Dit is 2x een "Argumentum ad hominem"

parsifal schreef:Ik las net dat Marianne Vos er op stond dat het wielrennen als teamsport werd aangemerkt door het Nederlands Olympisch comitee waardoor haar prijzengeld voor de gouden medaille werd verdeeld over de vier Nederlandse wielrensters en zij niet alles kreeg. Ik denk dat sommige managers daar wat van kunnen leren .

Ze kan het natuurlijk ook heel gemakkelijk zelf alsnog delen met haar team :-)

Simon schreef:

parsifal schreef:Ik las net dat Marianne Vos er op stond dat het wielrennen als teamsport werd aangemerkt door het Nederlands Olympisch comitee waardoor haar prijzengeld voor de gouden medaille werd verdeeld over de vier Nederlandse wielrensters en zij niet alles kreeg. Ik denk dat sommige managers daar wat van kunnen leren .

Ze kan het natuurlijk ook heel gemakkelijk zelf alsnog delen met haar team :-)

Ik keek net even hoe het zat, maar 4x deel is meer dan 1x geheel delen door 4.
Al met al is er een hoop prijzengeld weggegaan; 9 ton geloof ik. Ik ga ook nog maar eens oefenen met zwemmen.

Ondertussen zijn de Paralympische Spelen gestart.

Toch doet het me ergens iets, als ik al die lichamelijk beperkte dames en heren in rolstoelen zie basketballen en tafeltennissen....

Dit komt dan nog dichterbij de les van Paulus, dat ook kreupelen en (deels) verlamden te strijden hebben en dan een onvergankelijke krans ontvangen.

Vreemde vertoning.
Baanwielrennen met 1 been. Dan een amerikaan met 1 arm. Niet verbazend dat de laatste veel sneller is.

Gian schreef:Vreemde vertoning.
Baanwielrennen met 1 been. Dan een amerikaan met 1 arm. Niet verbazend dat de laatste veel sneller is.

Probeer eens heel hard te fietsen met één arm los.

refo schreef:

Gian schreef:Vreemde vertoning.
Baanwielrennen met 1 been. Dan een amerikaan met 1 arm. Niet verbazend dat de laatste veel sneller is.

Probeer eens heel hard te fietsen met één arm los.

En probeer het daarna met maar één been....

eilander schreef:

refo schreef:

Gian schreef:Vreemde vertoning.
Baanwielrennen met 1 been. Dan een amerikaan met 1 arm. Niet verbazend dat de laatste veel sneller is.

Probeer eens heel hard te fietsen met één arm los.

En probeer het daarna met maar één been....

De éénarm heeft geen voordeel op de éénbeen.

Laatst zag ik in een programma een doofblinde man hardlopen met een begeleider. De begeleider was aan de man verbonden middels een riem en ze waren zo op elkaar ingespeeld dat een kleine beweging van de riem genoeg was om de man te laten stoppen of een beetje bij te sturen.
Ik vond het heel bijzonder om te zien. Wat een moed en doorzettingsvermogen had deze man. Maar voor de begeleider ook, petje af!
Hier past het begrip: vertrouwen denk ik wel bij.

eilander schreef:

refo schreef:

Gian schreef:Vreemde vertoning.
Baanwielrennen met 1 been. Dan een amerikaan met 1 arm. Niet verbazend dat de laatste veel sneller is.

Probeer eens heel hard te fietsen met één arm los.

En probeer het daarna met maar één been....

En dan één been én één arm los...

jakobmarin schreef:

eilander schreef:

refo schreef:

Gian schreef:Vreemde vertoning.
Baanwielrennen met 1 been. Dan een amerikaan met 1 arm. Niet verbazend dat de laatste veel sneller is.

Probeer eens heel hard te fietsen met één arm los.

En probeer het daarna met maar één been....

En dan één been én één arm los...

Topsport vind ik sowieso al nergens over gaan, maar dat heb ik paralympics helemaal. Het plezier van die statistiekjes van hoe hard mensen kunnen rennen enzo heb je hier gewoon niet. En dan hou je maar weinig over, behalve 'o kijk eens wat knap, rennen zonder benen', of 'o kijk eens wat zielig, die persoon heeft geen armen'.
Maar het zullen wel erg onaardige gedachten zijn.

Zita schreef:Topsport vind ik sowieso al nergens over gaan, maar dat heb ik paralympics helemaal. Het plezier van die statistiekjes van hoe hard mensen kunnen rennen enzo heb je hier gewoon niet. En dan hou je maar weinig over, behalve 'o kijk eens wat knap, rennen zonder benen', of 'o kijk eens wat zielig, die persoon heeft geen armen'.
Maar het zullen wel erg onaardige gedachten zijn.

Heb je de O.S. van getransplanteerden wel eens gevolgd? Op zich is dat niet spannender dan de gewone O.S. Voor de deelnemers echter wel, zij hebben een tweede kans gekregen die ze ten volle benutten.