Demas, een gezaligde zondaar.

[Tiberius]

Ons komt het oordeel niet toe, gelukkig.
En idd verklaarders hebben er verschillend over gedacht. Moeten we zulke zaken niet gewoon laten liggen ? We behoeven niet alles 'curieuselijk te onderzoeken'

Het gaat er niet om om het te onderzoeken, al dan niet curieuselijk, maar hier werd geroepen "Demas, een gekende des Heeren" van iemand die door vele verklaarders beschouwd wordt als een afvallige.
Dus dat verdient nuancering.

De kantekenaren schrijven bij 2 Tim. 4:10 kantt. 42 het volgende:

42) wereld liefgekregen,
Grieks eeuw; dat is, het gemak dezes levens zoekende, om arbeid en gevaar te ontgaan, of om zijn tijdelijke zaken te verzorgen; waaruit dan niet volgt, dat hij ganselijk van het geloof zou afgevallen zijn.

Calvijn schrijft over 2 Tim. 4:10; "Want Demas heeft mij verlaten, hebbende de tegenwoordige wereld liefgekregen, en is naar Thessalonica gereisd; Krescens naar Galatië, Titus naar Dalmatië", het volgende:

Het is voorwaar een zeer schandelijke daad van zulk een persoon geweest, de liefde dezer wereld vóór Jezus Christus te stellen: nochtans moet men niet denken, dat hij Christus ganschelijk verloochend heeft, en zich wederom tot alle goddeloosheid heeft begeven, of tot de ijdelheid en de aanlokselen dezer wereld: maar hij had alleen zijn eigen gemak en rust liever dan het leven van Paulus.
Hij kon Paulus niet bijstaan zonder veel zwarigheden, benauwdheden en gevaar zijns lijfs.
Hij moest veel lieden een schande zijn, veel wederwaardigheden moest hij opeten, hij werd gedwongen zijn eigen zaken te laten varen; verwonnen dan zijnde van het verdriet des kruises, zoo heeft hij in zijn eigen zaken willen voorzien.
En ongetwijfeld, de wereld heeft hem al een weinig zoet aangestaan.
Dan, men kan hieruit wel merken, dat hij een van de voornaamste is geweest, omdat hem de heilige Paulus ook noemt onder zeer weinigen in den brief aan de Colossensen 4 : 24 en insgelijks in den brief aan Filemon vs. 24, waar hij hem ook stelt onder het getal van zijne medehelpers.
En daarom moet men zich niet verwonderen, zoo hij hem hier wat hard aantast, nademaal hij meer op zichzelven gezien had, dan op Christus.

Ik meen dat Calvijn zich hier te buiten gaat aan inlegkunde. Temeer gezien de tekst die Helma citeert uit Johannes: "heb de wereld niet lief, noch hetgeen in de wereld is; zo iemand de wereld liefheeft; de liefde des Vaders is niet in hem"

[huisman]

Ons komt het oordeel niet toe, gelukkig.
En idd verklaarders hebben er verschillend over gedacht. Moeten we zulke zaken niet gewoon laten liggen ? We behoeven niet alles 'curieuselijk te onderzoeken'

Het gaat er niet om om het te onderzoeken, al dan niet curieuselijk, maar hier werd geroepen "Demas, een gekende des Heeren" van iemand die door vele verklaarders beschouwd wordt als een afvallige.
Dus dat verdient nuancering.

De kantekenaren schrijven bij 2 Tim. 4:10 kantt. 42 het volgende:

42) wereld liefgekregen,
Grieks eeuw; dat is, het gemak dezes levens zoekende, om arbeid en gevaar te ontgaan, of om zijn tijdelijke zaken te verzorgen; waaruit dan niet volgt, dat hij ganselijk van het geloof zou afgevallen zijn.

Calvijn schrijft over 2 Tim. 4:10; "Want Demas heeft mij verlaten, hebbende de tegenwoordige wereld liefgekregen, en is naar Thessalonica gereisd; Krescens naar Galatië, Titus naar Dalmatië", het volgende:

Het is voorwaar een zeer schandelijke daad van zulk een persoon geweest, de liefde dezer wereld vóór Jezus Christus te stellen: nochtans moet men niet denken, dat hij Christus ganschelijk verloochend heeft, en zich wederom tot alle goddeloosheid heeft begeven, of tot de ijdelheid en de aanlokselen dezer wereld: maar hij had alleen zijn eigen gemak en rust liever dan het leven van Paulus.
Hij kon Paulus niet bijstaan zonder veel zwarigheden, benauwdheden en gevaar zijns lijfs.
Hij moest veel lieden een schande zijn, veel wederwaardigheden moest hij opeten, hij werd gedwongen zijn eigen zaken te laten varen; verwonnen dan zijnde van het verdriet des kruises, zoo heeft hij in zijn eigen zaken willen voorzien.
En ongetwijfeld, de wereld heeft hem al een weinig zoet aangestaan.
Dan, men kan hieruit wel merken, dat hij een van de voornaamste is geweest, omdat hem de heilige Paulus ook noemt onder zeer weinigen in den brief aan de Colossensen 4 : 24 en insgelijks in den brief aan Filemon vs. 24, waar hij hem ook stelt onder het getal van zijne medehelpers.
En daarom moet men zich niet verwonderen, zoo hij hem hier wat hard aantast, nademaal hij meer op zichzelven gezien had, dan op Christus.

Ik meen dat Calvijn zich hier te buiten gaat aan inlegkunde. Temeer gezien de tekst die Helma citeert uit Johannes: "heb de wereld niet lief, noch hetgeen in de wereld is; zo iemand de wereld liefheeft; de liefde des Vaders is niet in hem"

Toch heb ik ook altijd gedacht dat Demas een afvallige was en dus verloren, maar bijna alle verklaarders zeggen het anders.
Soms is je oordeel erg gebasserd op preken die in je jongere jaren indruk hebben gemaakt en dat was o.a een preek over de afvallige Demas van Ds J Westerink. Ds J Westerink heeft een boekje geschreven met de titel Mensen rondom Paulus (erg mooi boek trouwens) Hfs 9 draagt de titel Demas, de deserteur. Hier schrijft hij ook dat in de Christenreis van Bunyan één persoon met zijn eigen naam voorkomt nl Demas, die mensen met een zilvermijn verlokt. Christen wil wel het is immers vlak bij het smalle pad. Hij wordt gewaarschuwd voor Demas en gaat niet. De mensen die wel gaan worden nooit meer teruggezien....

[eilander]

Opvallend in dit topic is dat we graag van gedachten willen wisselen over de persoonlijke staat van Demas.
Terwijl we het ook over zijn daden zouden kunnen hebben, althans die waarmee hij het meest bekend is geworden in de Bijbel: het verlaten van Paulus en het liefhebben van de tegenwoordige wereld.
Of dat nu tijdelijk was of niet: positief is het in elk geval niet. En is het mijns inziens zeker als waarschuwing geschreven. Het lijkt wel alsof we in reactie hier nog positief over gaan schrijven!

[Grace]

Ik meen dat Calvijn zich hier te buiten gaat aan inlegkunde.

Zo, zo....je durft nogal.

[refo]

Opvallend in dit topic is dat we graag van gedachten willen wisselen over de persoonlijke staat van Demas.
Terwijl we het ook over zijn daden zouden kunnen hebben, althans die waarmee hij het meest bekend is geworden in de Bijbel: het verlaten van Paulus en het liefhebben van de tegenwoordige wereld.
Of dat nu tijdelijk was of niet: positief is het in elk geval niet. En is het mijns inziens zeker als waarschuwing geschreven. Het lijkt wel alsof we in reactie hier nog positief over gaan schrijven!

Paulus is er niet veroordelend over.
Een waarschuwing zou het pas zijn als hij gezegd had alleen over te zijn gebleven in de goede strijd.

'Maar zij hebben mij allen verlaten. Het worde hun niet toegerekend'
Het is niet iedereen gegeven uit eigen beweging martelaar te worden, zoals Paulus.
De meesten zullen gedacht hebben: als ik opgepakt wordt is het nog vroeg genoeg.

[PvS]

Ons komt het oordeel niet toe, gelukkig.
En idd verklaarders hebben er verschillend over gedacht. Moeten we zulke zaken niet gewoon laten liggen ? We behoeven niet alles 'curieuselijk te onderzoeken'

Het gaat er niet om om het te onderzoeken, al dan niet curieuselijk, maar hier werd geroepen "Demas, een gekende des Heeren" van iemand die door vele verklaarders beschouwd wordt als een afvallige.
Dus dat verdient nuancering.

De kantekenaren schrijven bij 2 Tim. 4:10 kantt. 42 het volgende:

42) wereld liefgekregen,
Grieks eeuw; dat is, het gemak dezes levens zoekende, om arbeid en gevaar te ontgaan, of om zijn tijdelijke zaken te verzorgen; waaruit dan niet volgt, dat hij ganselijk van het geloof zou afgevallen zijn.

Calvijn schrijft over 2 Tim. 4:10; "Want Demas heeft mij verlaten, hebbende de tegenwoordige wereld liefgekregen, en is naar Thessalonica gereisd; Krescens naar Galatië, Titus naar Dalmatië", het volgende:

Het is voorwaar een zeer schandelijke daad van zulk een persoon geweest, de liefde dezer wereld vóór Jezus Christus te stellen: nochtans moet men niet denken, dat hij Christus ganschelijk verloochend heeft, en zich wederom tot alle goddeloosheid heeft begeven, of tot de ijdelheid en de aanlokselen dezer wereld: maar hij had alleen zijn eigen gemak en rust liever dan het leven van Paulus.
Hij kon Paulus niet bijstaan zonder veel zwarigheden, benauwdheden en gevaar zijns lijfs.
Hij moest veel lieden een schande zijn, veel wederwaardigheden moest hij opeten, hij werd gedwongen zijn eigen zaken te laten varen; verwonnen dan zijnde van het verdriet des kruises, zoo heeft hij in zijn eigen zaken willen voorzien.
En ongetwijfeld, de wereld heeft hem al een weinig zoet aangestaan.
Dan, men kan hieruit wel merken, dat hij een van de voornaamste is geweest, omdat hem de heilige Paulus ook noemt onder zeer weinigen in den brief aan de Colossensen 4 : 24 en insgelijks in den brief aan Filemon vs. 24, waar hij hem ook stelt onder het getal van zijne medehelpers.
En daarom moet men zich niet verwonderen, zoo hij hem hier wat hard aantast, nademaal hij meer op zichzelven gezien had, dan op Christus.

Er wordt zo verschillend geoordeeld door verklaarders dat ik het niet meer weet.

Citaat:
M Henry
Zijn eerste liefde voor Christus en het Evangelie had hij verzaakt en verlaten en hij had de wereld liefgekregen. Liefde voor de tegenwoordige wereld is dik- wijls de oorzaak van afval van de waarheid en den weg van Jezus Christus. Hij was weggegaan, naar Thessalonica gereisd, waarschijnlijk daarheen geroepen door handelsbelangen of andere wereldlijke aangelegenheden

Dächsel 1
Demas was naar Thessalonika gereisd, mogelijk omdat deze stad zijn geboorteplaats was; het kan ook zijn, dat hij daarheen gegaan is om de gemeente te bezoeken en dat hij dit tot een voorwendsel gebruikt heeft, om Rome zonder merkelijke ergernis te verlaten. Hoe het zij, men oordeelt verschillend over het karakter van deze Demas. Sommigen beschouwen hem als een afvallige verlater van het Christendom en zijn belijdenis, anderen houden hem voor een tijdgelovige, die de waarheid van het Evangelie omhelsd, beleden en aangekleefd had zonder dat evenwel zijn hart wezenlijk verbeterd en van de liefde tot de wereld en haar begeerlijkheden gezuiverd was en die daarom nu, in een tijd van gevaar, de belangen van het Evangelie, uit vrees, lafhartig varen liet. Nog anderen denken gunstiger over hem, dat hij de Heere Jezus wel in waarheid lief gehad en zich uit zuivere beginselen beijverd zou hebben om Zijn Koninkrijk uit te breiden, maar dat zijn geloof en ijver, uit hoofde van zwakheid en vrees voor zijn leven, dermate bezweken zijn, dat hij de apostel in de hitte van de vervolging verlaten en zich naar Thessalonika begeven heeft, om voor zijn veiligheid te zorgen, zonder dat hij in de eigenlijke zin van Christus en het Evangelie is afgevallen. Wanneer de apostel spreekt van afvallige mensen, die de Heere Christus en het Evangelie verlaten hebben, drukt hij zich veel sterker uit. Hier zegt hij niet: Demas heeft de Heere Christus of het geloof verlaten, maar eenvoudig: hij heeft mij verlaten, dat is, zoals wij zouden zeggen, hij heeft mij in de nood laten zitten.
Dächsel 2
Demas heeft niet de apostolische leer verlaten, maar de persoon van de apostel. Ook hebben wij niet de minste noodzakelijkheid om daaraan te denken, dat Demas zou zijn begonnen, zich te schamen voor de banden van de apostel. Had toch de man zich, nadat Paulus twee jaren te Cesarea gezeten had, meteen naar Rome begeven, om hem daar zijn diensten aan te bieden, dan zullen de banden hem ook verder niet hebben afgeschrikt om bij hem te blijven, omdat toch geen verandering in de gevangenschap van de apostel was gekomen, deze integendeel met een vrijheid verbonden was, die de gunstigste verwachtingen voor zijn toekomst gaf. De enige reden was, dat Demas het tijdelijke liefhad, d.i. om de dienst van de zending zijn tijdelijke zaken niet buiten aanmerking wilde laten. Hij had bezittingen, aardse goederen te Thessalonika, die zijn tegenwoordigheid eisten, terwijl de apostel bij de geringe krachten, die hem ten dienste stonden, meende hem niet te kunnen missen.

Bijbelverklaring PPW over 2 Tim. 4:10;

Want Demas heeft mij verlaten. In de vorige gevangenisse, vijf jaren vroeger, was hij een medearbeider van Paulus te Rome, Filem. 24.
Sommigen zijn van gevoelen dat deze Demas is Demetrius, 3 Joh. 12, zijnde de naam alleen verkort. Hij was eenige tijd bij Paulus te Rome, Kol. 4:14. Men onderzoekt of Demas geheel zij afgevallen, dan alleen Paulus voor een tijd verlaten hebbe, en naar Thessalonika gegaan zij om eenige tijdlijke zaken.
Hebbende de tegenwoordige waereld lief gekregen, en is naar Thessalonika gereisd.
Het blijkt niet, dat hij ten eenenmale is afgevallen; hij kan den apostel verlaten hebben, zonder van Christus af te vallen, of schip-breuk te lijden aan zijn gelove, en een goede consciëntie: zijn geloof kan recht geweest zijn, maar flaauw, en zijne liefde ongeveinsd, maar niet vurig; en hij kan door vreze van vervolging, en verlies van het leven, in verzoeking geraakt zijn om den apostel te verlaten, en zich, tot zijn eige beveiliging, uit Rome te begeven; ’t welk schoon het verre was van prijswaardig in hem te zijn, echter aangemerkt kan worden, in dien staat van zwakheit en onvolmaaktheid, bestaanbaar te wezen met de genade van God. En het schijnt niet vreemd, dat hij naderhand uit deze verzoeking gered, en wedergekeerd zij tot den apostel, Kol. 4:14; Filem. vs.24.
Want toen die brieven geschreven werden, waren Timotheus en Markus, om welke beiden hier geschreven wordt, vs. 9, 11, bij den apostel, Kol. 1:1 en Filem. vs.1, en men kan niet anders denken, dan dat hij naderhand wel bestaan hebbe, zoo Demas de samengetrokken naam is van Demetrius, en dezelfde die vele jaren daar na zoo zeer geroemd wordt, 3 Joh.12.
De apostel zegt niet, dat Demas den christelijken godsdienst verlochend, of zich begeven hadt tot zijne tijdlijke zaken, verlatende zijnen arbeid en dienst van God in de gemeente, of de dingen van dit leven stelde boven die van het toekomende; maar, gelijk de ouden de woorden verklaren, hij verliet den apostel, in dezen tijd van gevaar, om zijn eige leven te beveiligen.
Want …….. betekent doorgaans, volgens den stijl van de Schrift, dit tegenwoordige leven; zoo zijn ….., de rijken in deze tegenwoordige waereld, of in dit leven, 1 Tim. 6:16. Matiglijk, rechtvaerdiglijk en godzaliglijk te leven……, is zulks te doen in dit tegenwoordige leven; zie Mark. 10:30; Tit. 2:12.
Hij schijnt, derhalve, hier alleen van hem te zeggen, ’t gene hij van anderen zegt, vs. 16, in mij eerste verantwoordinge is niemant bij mij geweest, maar zij hebben mij allen verlaten.
…….. betekent, in het nieuwe testament, somtijds de tegenwoordige eeuwe, of joodsche bedeelinge, in tegenstellinge van het toekomende koningkrijk van den Messias, ’t welk de Joden van dien tijd noemden ….., de toekomende waereld of eeuwe. Maar …… betekent dikwijls de tegenwoordige waereld of staat der dingen, bij wijze van tegenstellinge tegen de toekomende, onzichtbare en eeuwige waereld van volmaaktheit en gelukzaligheit; zie Mark. 4:9; Luk. 16:8; 20:34, 35; Ef. 1:21; 6:12; en vergelijk daar mede Gal. 1:4.
En ……. betekent het zelfde, 1 Tim. 6:17; Tit. 2:12. Als men de tegenwoordige omstandigheit van Paulus in aanmerking neemt, zal men waarschijnlijk niet overhellen om te denken, dat Demas ingenomen was met de joodsgezinden, of zoo veel op hadt met het joodsche wezen en vaststelling, van daarom den apostel verlaten te hebben, maar dat het geschied zij uit zugt tot het tegenwoordig leven, of de tegenwoordige waereld; vreze voor vervolging en schrik voor eenen geweldigen dood; gelijk de apostel in groot gevaar daar van was, en inderdaad kort hier na leedt.
Het gevaar van zich bij den apostel te houden was zoo groot, dat wanneer hij zijne eerste verantwoording deedt , hem alle Christenen verlieten; zie vs. 16, 17.
Omtrent deze tijd was het dat Demas, uit overweging van het grote gevaar, en een heftige zugt voor dit tegenwoordige leven, of ongenegenheit om als een martelaar te sterven, afgetrokken was, Rome hadt verlaten, en naar Thessalonika was gegaan, om uit het gevaar te wezen; wanneer de apostel wel gewild hadt, dat hij zich elders henen zou begeven, of misschien liever, dat hij daar was gebleven; en met hem alle gevaar onderging, tot verdediging van het luisterrijk evangelie van Christus.
Hoe het ook zij; schoon Demas den apostel verliet, uit liefde voor dit tegenwoordige leven, het blijkt niet, dat hij den christelijken godsdienst verlochend heeft. Men moet zich voorstellen het gevaar waar aan zijn verblijf bij den apostel hem zou bloot gesteld hebben; en dat ook bijnaar alle overige van de Christenen den apostel in die omstandigheit verlieten. Misschien was ook het gaan van Crescens naar Galatië, en van Titus naar Dalmatië niet naar het genoegen van den apostel, of ’t gene hij oordeelde hunnen plicht te zijn.
Het voorgaande en het volgende schijnt deze gissing te begunstigen; zie in ’t bijzonder vs. 11, 12. Het kan wel zijn, dat zij naar die plaatsen zijn gereisd om het evangelie te bevorderen; maar de apostel schijnt gedagt te hebben, dat daar, op dien tijd, meer gelegenheit toe was in Rome, of op eenige andere plaatse.
Misschien is Thessalonika zijn geboorte plaats geweest; en daar verre van Rome af zijnde, zal hij geoordeeld hebben daar veilig te wezen; zoo hij een waereldsch en aardsgezind mensch is geweest, was deze plaats bekwaam voor hem, als een plaats van handel en vertering. En dit zal, buiten twijfel, aanleiding gegeven hebben tot eene overlevering, dat hij naderhand een priester van de afgoden te Thessalonika geweest is. Epiphanins plaatst hem onder de ketters Ebion en Cerinthus, als of hij een van die ware geweest.
Crescens naar Galatië. Een provincie in klein Azië, werwaards Crescens waarschijnlijk zal gegaan zijn om het evangelie te prediken. Hij kan naar Galatië gezonden zijn door de apostel, om de gemeenten aldaar te bezoeken, de dingen in orde te schikken, en haar in het gelove te versterken.
Epifaan leest, in plaatse van Galatië, Gallie, of Frankrijk; en zoo ook Eusebius en de etiopische vertaling; en Hieronymus verzekert, dat Creskens in Frankrijk gepredikt heeft, en daar begraven is; schoon anderen zeggen, dat hij bisschop is geweest van Chalcedon in Galatië, en hem stellen onder de zeventig discipelen; zie de aantekening op Luk. 10:1. De syrische vertaling noemt hem Crispus, en de Arabische Priscus.
Titus naar Dalmatië is een landschap in Europa, een gedeelte van Illyrikum, alwaar de apostel hadt gepredikt, Rom. 15:19; zie de aantekening aldaar. Plinius zegt, dat gedeelte van Pannonie, ’t welk aan de Adriatische zee gelegen is, wordt Dalmatië genoemd; het hadt zijn naam van Dalmius een stad in het zelve. Het alexandrijnsch handschrift leest Dermatië. Hier hadt de apostel, waarschijnlijk, zielen bekeerd en gemeenten geplant, en zondt daarom Titus derwaards, om dezelven te ondersteunen in haren staat, en den apostel daar van bericht te brengen.
Want in de tweede en derde eeuwe lezen wij van Gemeenten in Dalmatië; en zoo ook in de vierde eeuwe; want daar waren bisschoppen van Dalmatië op het Synode te Sardik; en in de vijfde eeuwe was Glycerius bisschop van Salo, een stad in dit landschap; en in de zesde eeuwe eene Malchus bisschop van dalmatische kerke.

[Tiberius]

Ik ken die verklaring ook (heb hem zelfs op mijn computer staan), maar het alles te veel met aannames, misschientjes, e.d. omgeven, dat het in ieder geval geen steun geeft aan de uitroep "Demas, een gekende des Heeren".
Mocht ik gedwongen worden om in dezen een standpunt in te nemen, houd ik het liever aan de door Helma geciteerde tekst.

[PvS]

Ik ken die verklaring ook (heb hem zelfs op mijn computer staan), maar het alles te veel met aannames, misschientjes, e.d. omgeven, dat het in ieder geval geen steun geeft aan de uitroep "Demas, een gekende des Heeren". Mocht ik gedwongen worden om in dezen een standpunt in te nemen, houd ik het liever aan de door Helma geciteerde tekst.

"hebbende de tegenwoordige wereld liefgekregen"

Johannes: "heb de wereld niet lief, noch hetgeen in de wereld is; zo iemand de wereld liefheeft; de liefde des Vaders is niet in hem"

Het is waar, Demas had de tegenwoordige wereld liefgekregen, en Johannes zegt: Zo iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is in hem niet. Maar de uitdrukking, welke Paulus gebruikt, is geheel onderscheiden van die, welke wij bij Johannes ontmoeten, naardien de benaming van de tegenwoordige wereld, welke hier bij Paulus voorkomt, in de Heilige Schriften niets anders betekent dan dit tegenwoordige leven, de rust en genoegens van dit leven, en vooral het lichamelijk leven zelf. Demas had deze tegenwoordige wereld liefgekregen; bemerkende, dat hij zich, wanneer hij te Rome bleef, aan gevaar van gevangenis en de marteldood zelven blootstelde, daar hij, voor een evangelieprediker bekend was, had hem de liefde voor het tegenwoordige leven zodanig overmeesterd, dat hij Rome verliet om het gevaar te ontlopen, en naar Thessalonika reisde, om in veiligheid te wezen. Het lafhartig gedrag van Demas was derhalve alleszins te misprijzen maar het levert geen genoegzame grond op, om hem als een afvallige te brandmerken. (Dächsel, De Romeinen-Filemon blz. 761)

Zie je dat genoemde tekst van Helma een andere betekenis heeft?

[Tiberius]

Ik ken die verklaring ook (heb hem zelfs op mijn computer staan), maar het alles te veel met aannames, misschientjes, e.d. omgeven, dat het in ieder geval geen steun geeft aan de uitroep "Demas, een gekende des Heeren". Mocht ik gedwongen worden om in dezen een standpunt in te nemen, houd ik het liever aan de door Helma geciteerde tekst.

"hebbende de tegenwoordige wereld liefgekregen"

Johannes: "heb de wereld niet lief, noch hetgeen in de wereld is; zo iemand de wereld liefheeft; de liefde des Vaders is niet in hem"

Het is waar, Demas had de tegenwoordige wereld liefgekregen, en Johannes zegt: Zo iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is in hem niet. Maar de uitdrukking, welke Paulus gebruikt, is geheel onderscheiden van die, welke wij bij Johannes ontmoeten, naardien de benaming van de tegenwoordige wereld, welke hier bij Paulus voorkomt, in de Heilige Schriften niets anders betekent dan dit tegenwoordige leven, de rust en genoegens van dit leven, en vooral het lichamelijk leven zelf. Demas had deze tegenwoordige wereld liefgekregen; bemerkende, dat hij zich, wanneer hij te Rome bleef, aan gevaar van gevangenis en de marteldood zelven blootstelde, daar hij, voor een evangelieprediker bekend was, had hem de liefde voor het tegenwoordige leven zodanig overmeesterd, dat hij Rome verliet om het gevaar te ontlopen, en naar Thessalonika reisde, om in veiligheid te wezen. Het lafhartig gedrag van Demas was derhalve alleszins te misprijzen maar het levert geen genoegzame grond op, om hem als een afvallige te brandmerken. (Dächsel, De Romeinen-Filemon blz. 761)

Zie je dat genoemde tekst van Helma een andere betekenis heeft?

Aardig gevonden.
Het klopt alleen niet.

[eilander]

Opvallend in dit topic is dat we graag van gedachten willen wisselen over de persoonlijke staat van Demas.
Terwijl we het ook over zijn daden zouden kunnen hebben, althans die waarmee hij het meest bekend is geworden in de Bijbel: het verlaten van Paulus en het liefhebben van de tegenwoordige wereld.
Of dat nu tijdelijk was of niet: positief is het in elk geval niet. En is het mijns inziens zeker als waarschuwing geschreven. Het lijkt wel alsof we in reactie hier nog positief over gaan schrijven!

Paulus is er niet veroordelend over.
Een waarschuwing zou het pas zijn als hij gezegd had alleen over te zijn gebleven in de goede strijd.

'Maar zij hebben mij allen verlaten. Het worde hun niet toegerekend'
Het is niet iedereen gegeven uit eigen beweging martelaar te worden, zoals Paulus.
De meesten zullen gedacht hebben: als ik opgepakt wordt is het nog vroeg genoeg.

Deze reactie kan ik niet helemaal plaatsen: is het soms positief dat Demas de tegenwoordige wereld liefgekregen had??

[MarthaMartha]

misschien moeten we ons niet zo druk maken om het uiteindelijke lot van Demas, maar meer met ons eigen lot...

In hoeverre hebben wij de tegenwoordige wereld lief? en hoe verhoudt zich dat tot de liefde van de Vader....

[Afgewezen]

misschien moeten we ons niet zo druk maken om het uiteindelijke lot van Demas, maar meer met ons eigen lot...

In hoeverre hebben wij de tegenwoordige wereld lief? en hoe verhoudt zich dat tot de liefde van de Vader....

Tja, dat kun je bij elke discussie natuurlijk zeggen.

[MarthaMartha]

misschien moeten we ons niet zo druk maken om het uiteindelijke lot van Demas, maar meer met ons eigen lot...

In hoeverre hebben wij de tegenwoordige wereld lief? en hoe verhoudt zich dat tot de liefde van de Vader....

Tja, dat kun je bij elke discussie natuurlijk zeggen.

met dit verschil dat veel discussies er aan bij kunnen dragen dat wij onze mening bijstellen, dingen anders gaan zien, dat het voor ons perspectieven kan openen of veranderen....

maar het lot van demas verandert niet meer, wat wij er ook van vinden...

[Tiberius]

misschien moeten we ons niet zo druk maken om het uiteindelijke lot van Demas, maar meer met ons eigen lot...

In hoeverre hebben wij de tegenwoordige wereld lief? en hoe verhoudt zich dat tot de liefde van de Vader....

Tja, dat kun je bij elke discussie natuurlijk zeggen.

met dit verschil dat veel discussies er aan bij kunnen dragen dat wij onze mening bijstellen, dingen anders gaan zien, dat het voor ons perspectieven kan openen of veranderen....

maar het lot van demas verandert niet meer, wat wij er ook van vinden...

Dat niet. Maar het is ons wel beschreven tot waarschuwend voorbeeld.

[MarthaMartha]

misschien moeten we ons niet zo druk maken om het uiteindelijke lot van Demas, maar meer met ons eigen lot...

In hoeverre hebben wij de tegenwoordige wereld lief? en hoe verhoudt zich dat tot de liefde van de Vader....

Tja, dat kun je bij elke discussie natuurlijk zeggen.

met dit verschil dat veel discussies er aan bij kunnen dragen dat wij onze mening bijstellen, dingen anders gaan zien, dat het voor ons perspectieven kan openen of veranderen....

maar het lot van demas verandert niet meer, wat wij er ook van vinden...

Dat niet. Maar het is ons wel beschreven tot waarschuwend voorbeeld.

klopt, dat bedoel ik