Erasmiaan schreef:Ik ben inderdaad fel, en misschien wel een beetje te fel, maar aan de andere kant: ik zie levensgrote gevaren. In zijn verband bezien heb ik geen enkele moeite met dit citaat. Ik heb ook wel gehoord van ware kinderen Gods die vanaf hun jeugd bekeerd zijn geweest en weinig verschrikt zijn door de ellende, maar dat de goedertierenheden Gods hen tot bekering hebben geleid. Maar dat waren wel uitzonderingen. En die kregen vaak in hun verdere weg nog heel wat te stellen met het stuk der ellende.Wilhelm schreef:Erasmiaan, wat ben je toch weer fel...
Ik heb het citaat gelezen, een prachtig citaat.
Ik zie er niets polariserend in. Het is een citaat waar Ds Karens naar verwees in een Saambinder van een half jaar geleden.
Je moet toch eens goed dit citaat lezen.
Er staat helemaal niet dat het allemaal zonder ellendekennis gaat ! Wel schrijft Brakel hier dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn. En dat het werk van Gods Geest zo veelkleurig kan zijn. En als je in dat licht de systematisering wel eens leest, hoe mensen denken dat een bekering gaat, dan zijn citaten als deze een verademing. Ik heb zelf ook wel eens een citaat gelezen van Justus Vermeer in ongeveer dezelfde opzet. Als ik dat lees dan speelt er bij mij juist vaak door mn hoofd : wat horen we dat weinig meer in deze tijd. Daarom was ik zelf ook zo blij met die serie van Ds Karens destijds in de SB, waar hij zo nadrukkelijk wees op de veelkleurigheid in de wegen die de Heere met Zijn volk gaat.
> en trouwens hebben jullie ook zon moeite met de citaten die tegenwoordig in de Saambinder staan ?
