Ik ben het met je eens, goede aanvulling/correctie. Als ik tijd heb zal ik de preek eens luisteren. Dat Gods recht en liefde niet voor conflicten zorgen, dat klopt. Toch lijkt het er wel eens een beetje op, ik denk dat we ook niet te makkelijk moeten zeggen: God wist best dat het zo zou gaan, hij zei alleen eerst dat er wat anders zou gebeuren om ons op de proef te stellen. Als Jesaja Hizkia zijn sterven voorzegt is dat niet maar valse informatie van God die allang wist dat hij nog 15 jaar zou leven, puur om Hizkia op de proef te stellen (terwijl Hij als wist dat hij die zou doorstaan en 15 jaar langer zou leven). Als God zegt dat Hij het volk Israel gaat uitroeien (na de zonde met het gouden kalf) is dit niet een loos dreigement, puur om Mozes te testen. We lezen:Jongere schreef:De Heere Jezus wijst deze vrouw drie keer af, Marnix. Het is niet zomaar een 'vertellen hoe de zaken er voor staan'.
Eerst geeft Hij haar niet eens antwoord.
Daarna geeft Hij haar nog steeds geen antwoord maar zegt het tegen Zijn discipelen zonder Zich tegen haar te richten.
Tenslotte, als Hij haar dan eindelijk rechtstreeks antwoord geeft, noemt Hij haar eigenlijk een hond.
De hele sfeer van de geschiedenis wijst toch op een beproeving. Luister als je tijd hebt eens de preek van ds. Vergunst over deze geschiedenis. Ik vind dat hij er een mooi licht op werpt. Deze geschiedenis vertelt ons niet alleen van groot geloof van de vrouw maar ook iets van God's handelswijze. Ik geloof eerder dat God ons soms op de proef stelt en ons geduld beproeft dan dat Hij bij wijze van spreken eerst nog moet uitvechten of Zijn recht of Zijn liefde het gaat winnen. Er wint trouwens nooit één van die twee. Zijn recht past volkomen in Zijn liefde. En andersom. Daardoor kan Johannes zeggen dat God rechtvaardig is als Hij ons de schuld vergeeft. Vergeving is vaak juist moeilijk te combineren met liefde.
9 De HEER zei verder tegen Mozes: ‘Ik weet hoe onhandelbaar dit volk is. 10 Houd mij niet tegen: mijn brandende toorn zal hen verteren. Maar uit jou zal ik een groot volk laten voortkomen.’ 11 Mozes probeerde de HEER, zijn God, milder te stemmen: ‘Wilt u dan uw toorn laten woeden tegen uw eigen volk, HEER, dat u met sterke hand en grote macht uit Egypte hebt bevrijd? 12 Wilt u dat de Egyptenaren zeggen: “Hij heeft hen bevrijd om hen in het ongeluk te storten, om hen in het bergland te doden en van de aarde weg te vagen”? Wees niet langer toornig en zie ervan af onheil over uw volk te brengen! 13 Denk toch aan uw dienaren Abraham, Isaak en Israël, aan wie u onder ede deze belofte hebt gedaan: “Ik zal jullie zo veel nakomelingen geven als er sterren aan de hemel zijn, en het hele gebied waarvan ik gesproken heb zal ik hun voor altijd in bezit geven.”’ 14 Toen zag de HEER ervan af[/b] zijn volk te treffen met het onheil waarmee hij gedreigd had.
Het vetgedrukte geeft de lijn (actie - reactie) aan.