entiteitxx schreef:

Marnix schreef:Algemeen gezien hoeft dat niet.... maar op dit punt heeft hij groot gelijk. Waarom stralen we vaak zo weinig van ons geluk uit, houden we het vaak zo voor onszelf? Waarom hebben we zo'n moeite om gevoelens te uiten... en stoppen we ze vaak weg?

Je mag ook je ongeluk uitstralen.

Heeft dat veel zin dan. Het heeft iig weinig met het 'lichtende licht' of het 'zoutende zout' te maken. Nou is het uitstralen van de geluk niet de hoofdinhoud van Jezus' oproep, maar het staat er toch zeker niet los van!

entiteitxx schreef:

Marnix schreef:Algemeen gezien hoeft dat niet.... maar op dit punt heeft hij groot gelijk. Waarom stralen we vaak zo weinig van ons geluk uit, houden we het vaak zo voor onszelf? Waarom hebben we zo'n moeite om gevoelens te uiten... en stoppen we ze vaak weg?

Je mag ook je ongeluk uitstralen.

Uiteraard. Je hoeft niet heel vrolijk te zijn als je dat niet bent. Maar ik doelde even niet op aardse zaken maar op geestelijk geluk. Dat kan je mensen zien uitstralen, ook als ze ongelukkig zijn, ernstig ziek zijn, zelfs als ze op hun sterfbed liggen. En ook nabestaanden kunnen dat dan uitstralen bijvoorbeeld.

Al zou de vijgenboom niet bloeien,
de wijnstok geen vrucht dragen,
de oogst van de olijfboom tegenvallen,
erg geen koren op de akkers staan,
geen schaap meer binnen de kooien,
geen rund meer binnen de omheining,

Nochtans zal ik juichen voor de Heer, jubelen in de God die mij redt!

Hoe je met je ongeluk omgaat is wel bepalend voor wat je uitstraalt.

freek schreef:

entiteitxx schreef:

Marnix schreef:Algemeen gezien hoeft dat niet.... maar op dit punt heeft hij groot gelijk. Waarom stralen we vaak zo weinig van ons geluk uit, houden we het vaak zo voor onszelf? Waarom hebben we zo'n moeite om gevoelens te uiten... en stoppen we ze vaak weg?

Je mag ook je ongeluk uitstralen.

Heeft dat veel zin dan. Het heeft iig weinig met het 'lichtende licht' of het 'zoutende zout' te maken. Nou is het uitstralen van de geluk niet de hoofdinhoud van Jezus' oproep, maar het staat er toch zeker niet los van!

Moet alles zin hebben dan?

Maar als je onbekeerd bent (dat durf je zelfs op een refoforum niet meer hardop te zeggen..), dan kun je dat geluk ook niet uitstralen.

entiteitxx schreef:

freek schreef:

entiteitxx schreef:

Marnix schreef:Algemeen gezien hoeft dat niet.... maar op dit punt heeft hij groot gelijk. Waarom stralen we vaak zo weinig van ons geluk uit, houden we het vaak zo voor onszelf? Waarom hebben we zo'n moeite om gevoelens te uiten... en stoppen we ze vaak weg?

Je mag ook je ongeluk uitstralen.

Heeft dat veel zin dan. Het heeft iig weinig met het 'lichtende licht' of het 'zoutende zout' te maken. Nou is het uitstralen van de geluk niet de hoofdinhoud van Jezus' oproep, maar het staat er toch zeker niet los van!

Moet alles zin hebben dan?

Maar als je onbekeerd bent (dat durf je zelfs op een refoforum niet meer hardop te zeggen..), dan kun je dat geluk ook niet uitstralen.

Klopt. Dat hoef je dan ook niet. Je moet niet doen alsof je dat hebt als je dat niet hebt. Het gaat om het uiten van je gevoelens... en niet gevoelens uiten die je helemaal niet hebt.

Nietzsche zei: Ik zou best Christen willen zijn, als de christenen er maar iets verloster uitzagen.

En ik geloof dat Kislev in een ander verband een keer een citaat van Petrus Immens plaatste met dezelfde strekking.

knip dubbelpost

entiteitxx schreef:Maar als je onbekeerd bent (dat durf je zelfs op een refoforum niet meer hardop te zeggen..), dan kun je dat geluk ook niet uitstralen.

Als je onbekeerd bent, moet je helemaal niet op straat lopen. Dan moet je je bekeren.

Overigens vind ik dat we als Christenen niet teveel moeten letten op wat 'men' van ons vindt. Dit verandert namelijk met de dag.

Het gaat er mij niet om dat je vrolijk en blij uit moet zien, het gaat om de algehele houding van refo's. Die wordt door veel mensen gezien als arrogant en asociaal. En dat lijkt mij geen klein ding om zomaar over heen te stappen. Zeker er zijn uitzonderingen, maar het algemene beeld is toch zo. En ik wil er voor pleiten om daar iets aan te veranderen!!

JolandaOudshoorn schreef:Het gaat er mij niet om dat je vrolijk en blij uit moet zien, het gaat om de algehele houding van refo's. Die wordt door veel mensen gezien als arrogant en asociaal. En dat lijkt mij geen klein ding om zomaar over heen te stappen. Zeker er zijn uitzonderingen, maar het algemene beeld is toch zo. En ik wil er voor pleiten om daar iets aan te veranderen!!

Wat je moet veranderen is de arrogantie en het asociale gedrag zelf (indien aanwezig). Dat is wat anders dan proberen het beeld bij te stellen naar buiten toe.

Het kan maar zomaar dat refo's die in werkelijkheid niet arrogant/asociaal zijn, wel als zodanig beschouwd worden door de buitenwacht. Het omgekeerde kan ook: arrogante/asociale refo's die niet als arrogant/asociaal gezien worden.

Onze focus moet dus niet zijn: wat denken de mensen van ons, maar wat denkt Christus van ons. Met andere woorden: leven we volgens het Grote Gebod van de liefde? Wat de wereld vervolgens van ons vindt interesseert ons geen zier.

rekcor schreef:

entiteitxx schreef:Maar als je onbekeerd bent (dat durf je zelfs op een refoforum niet meer hardop te zeggen..), dan kun je dat geluk ook niet uitstralen.

Als je onbekeerd bent, moet je helemaal niet op straat lopen. Dan moet je je bekeren.

Overigens vind ik dat we als Christenen niet teveel moeten letten op wat 'men' van ons vindt. Dit verandert namelijk met de dag.

Om nu helemaal niet op straat te mogen lopen vind ik wat té. Ik geloof niet dat God ons in dat geval de opdracht heeft gegeven om maar binnen te moeten blijven. Wél hebben we de opdracht:"Zoekt eerst het Koninkrijk van God."
Aan de andere kant de kanttekening: kunnen we als christenen iets uitstralen als we God niet kennen? Om het eenvoudig te zeggen maar met alle eerbied: Kun je reclame maken voor een koekje, zeggen dat het ontzettend lekker is, maar het zelf nooit gegeten hebben?!

Wilma van den Berg schreef:

rekcor schreef:

entiteitxx schreef:Maar als je onbekeerd bent (dat durf je zelfs op een refoforum niet meer hardop te zeggen..), dan kun je dat geluk ook niet uitstralen.

Als je onbekeerd bent, moet je helemaal niet op straat lopen. Dan moet je je bekeren.

Overigens vind ik dat we als Christenen niet teveel moeten letten op wat 'men' van ons vindt. Dit verandert namelijk met de dag.

Om nu helemaal niet op straat te mogen lopen vind ik wat té. Ik geloof niet dat God ons in dat geval de opdracht heeft gegeven om maar binnen te moeten blijven. Wél hebben we de opdracht:"Zoekt eerst het Koninkrijk van God."
Aan de andere kant de kanttekening: kunnen we als christenen iets uitstralen als we God niet kennen? Om het eenvoudig te zeggen maar met alle eerbied: Kun je reclame maken voor een koekje, zeggen dat het ontzettend lekker is, maar het zelf nooit gegeten hebben?!

Nee, je moet eerst het koekje gaan eten.

entiteitxx schreef:

freek schreef:

entiteitxx schreef:

Marnix schreef:Algemeen gezien hoeft dat niet.... maar op dit punt heeft hij groot gelijk. Waarom stralen we vaak zo weinig van ons geluk uit, houden we het vaak zo voor onszelf? Waarom hebben we zo'n moeite om gevoelens te uiten... en stoppen we ze vaak weg?

Je mag ook je ongeluk uitstralen.

Heeft dat veel zin dan. Het heeft iig weinig met het 'lichtende licht' of het 'zoutende zout' te maken. Nou is het uitstralen van de geluk niet de hoofdinhoud van Jezus' oproep, maar het staat er toch zeker niet los van!

Moet alles zin hebben dan?

Maar als je onbekeerd bent (dat durf je zelfs op een refoforum niet meer hardop te zeggen..), dan kun je dat geluk ook niet uitstralen.

Ja, alles moet zin hebben.

Nee, als je onbekeerd bent heb je de wereld weinig te bieden idd. Door je ongeluk uit te stralen kom je iig geen stap verder. Als je het uberhaupt als ongeluk ervaart.

freek schreef:

Wilma van den Berg schreef:

rekcor schreef:

entiteitxx schreef:Maar als je onbekeerd bent (dat durf je zelfs op een refoforum niet meer hardop te zeggen..), dan kun je dat geluk ook niet uitstralen.

Als je onbekeerd bent, moet je helemaal niet op straat lopen. Dan moet je je bekeren.

Overigens vind ik dat we als Christenen niet teveel moeten letten op wat 'men' van ons vindt. Dit verandert namelijk met de dag.

Om nu helemaal niet op straat te mogen lopen vind ik wat té. Ik geloof niet dat God ons in dat geval de opdracht heeft gegeven om maar binnen te moeten blijven. Wél hebben we de opdracht:"Zoekt eerst het Koninkrijk van God."
Aan de andere kant de kanttekening: kunnen we als christenen iets uitstralen als we God niet kennen? Om het eenvoudig te zeggen maar met alle eerbied: Kun je reclame maken voor een koekje, zeggen dat het ontzettend lekker is, maar het zelf nooit gegeten hebben?!

Nee, je moet eerst het koekje gaan eten.

Tot zover zijn de meeste het van ons wel met elkaar eens. Maar nu de stap verder; moet je het koekje zelf pakken óf moet iemand je eerst vertellen dat het lekker is en het je aangeven? (dan komen we bij het aanbod van genade e.d.)
Zo hoorde ik pas iemand zeggen: je moet dan maar objectief getuigen van de vastheid van het Evangelie en zeggen: zie, dit is het onfeilbare Woord van God wat niet wankelt e.d. ipv dat je het subjectief gaat brengen. Deze persoon dacht dus dat het wel mogelijk was om over God te spreken/uit te stralen e.d.

Tsja, zo blijven de verschillen....

Even oneerbiedig gezegt wordt tijdens het verkondigen van het evangelie je door God het koekje aangeboden. Het levende brood mag aangenomen en gegeten worden, maar pas wel op dat dit niet alleen gaat met het verstand maar het hart zal schuldverslagen er in moeten meekomen.

Wilma van den Berg schreef:Aan de andere kant de kanttekening: kunnen we als christenen iets uitstralen als we God niet kennen?

Christenen die God niet kennen bestaan niet. Dat zijn heidenen. Deze vijanden van God kunnen uiteraard niets goeds over Hem zeggen, noch over Zijn Woord.

Bovendien kom je m.i. weinig overtuigend over als je zegt 'neem dit koekje, het is het beste wat er is, alleen eh... zelf heb ik nog nooit op'.