Inzoverre dat ik het vragenboekje wel bezit maar nog nooit in z'n geheel heb doorgelezenTiberius schreef: Dan ken je ds. Hellenbroek niet.
Heiligmaking, hoe?
Het woord heiligmaking (SV), of heiliging (NBG), of het werkwoord heiligen wordt in de Bijbel op twee manieren gebruikt
1. In de betekenis van apart zetten: je bént een heilige. Dat gebeurt als je een wordt met Christus. De doop laat dat ook zien.
2. In de betekenis van her-vormen: je wórdt een heilige. Je moet opnieuw gevormd worden. Dat is een levenslang proces. Tegelijk is het ook een opdracht: wéés heilig (1 Petr. 1:15,16).
In de dogmatiek wordt het woord heiliging of heiligmaking in deze laatste betekenis gebruikt.
De TS vraagt wat de functie is van het lijden en sterven van de Heere Jezus is in dit proces van heilig worden.
Ik denk dat het antwoord staat in Hebreeën 9:14:
"14 Hoeveel te meer zal het bloed van Christus, Die door den eeuwigen Geest Zichzelven Gode onstraffelijk opgeofferd heeft, uw geweten reinigen van dode werken, om den levenden God te dienen?"
Het bloed van Christus reinigt ons geweten van dode werken. Dat zijn dus werken van het vlees. Daden en gedachten bevlekt met zonden, die - als we er niet van gereinigd worden - uiteindelijk leiden naar de eeuwige dood.
Naar mijn idee gaat het hier over de heiliging, omdat in de rechtvaardiging God ons de gerechtigheid van Christus toerekent en op grond daarvan worden wij rechtvaardig verklaard. Dat is iets dat buiten ons gebeurd. In de rechtvaardiging verkrijgen wij een nieuwe status, positie. We heten dan heiligen. Maar vervolgens gaat de Geest van Christus ook in ons aan het werk, juist op grond van die nieuwe status. We zijn zeg maar als schoffies aangenomen als God kinderen, maar moeten nog veel afleren en leren wat voor een leven bij God past. We moeten worden wie we zijn.
Dit alles kan alleen door waar geloof, wat art. 24 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis zo duidelijk aangeeft. Ook dat geloof is ons uit genade gegeven, maar met dat geloof moeten wij wel aan de gang. Daar komt onze verantwoordelijkheid om de hoek kijken. We moeten ons trainen. Dat kost strijd en inspanning. De Geest werkt de vrucht in ons (Gal. 5:22), maar wij worden opgeroepen om te zaaien op de akker van de Geest (Gal 6:8). En vertrouwen dat God dan de wasdom geeft. Zie bijv. ook Fil. 2:12,13.
Kijk ook naar het beeld van de wijnstok. Christus roept ons op in Hem te blijven, dan zullen we vrucht dragen. Dat wil zeggen: blijf aan Hem verbonden. Dat doe je door in Christus te blijven geloven en elke dag je vertrouwen op Hem te stellen. Geloof Zijn beloften, die zijn in Hem ja en amen.
1. In de betekenis van apart zetten: je bént een heilige. Dat gebeurt als je een wordt met Christus. De doop laat dat ook zien.
2. In de betekenis van her-vormen: je wórdt een heilige. Je moet opnieuw gevormd worden. Dat is een levenslang proces. Tegelijk is het ook een opdracht: wéés heilig (1 Petr. 1:15,16).
In de dogmatiek wordt het woord heiliging of heiligmaking in deze laatste betekenis gebruikt.
De TS vraagt wat de functie is van het lijden en sterven van de Heere Jezus is in dit proces van heilig worden.
Ik denk dat het antwoord staat in Hebreeën 9:14:
"14 Hoeveel te meer zal het bloed van Christus, Die door den eeuwigen Geest Zichzelven Gode onstraffelijk opgeofferd heeft, uw geweten reinigen van dode werken, om den levenden God te dienen?"
Het bloed van Christus reinigt ons geweten van dode werken. Dat zijn dus werken van het vlees. Daden en gedachten bevlekt met zonden, die - als we er niet van gereinigd worden - uiteindelijk leiden naar de eeuwige dood.
Naar mijn idee gaat het hier over de heiliging, omdat in de rechtvaardiging God ons de gerechtigheid van Christus toerekent en op grond daarvan worden wij rechtvaardig verklaard. Dat is iets dat buiten ons gebeurd. In de rechtvaardiging verkrijgen wij een nieuwe status, positie. We heten dan heiligen. Maar vervolgens gaat de Geest van Christus ook in ons aan het werk, juist op grond van die nieuwe status. We zijn zeg maar als schoffies aangenomen als God kinderen, maar moeten nog veel afleren en leren wat voor een leven bij God past. We moeten worden wie we zijn.
Dit alles kan alleen door waar geloof, wat art. 24 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis zo duidelijk aangeeft. Ook dat geloof is ons uit genade gegeven, maar met dat geloof moeten wij wel aan de gang. Daar komt onze verantwoordelijkheid om de hoek kijken. We moeten ons trainen. Dat kost strijd en inspanning. De Geest werkt de vrucht in ons (Gal. 5:22), maar wij worden opgeroepen om te zaaien op de akker van de Geest (Gal 6:8). En vertrouwen dat God dan de wasdom geeft. Zie bijv. ook Fil. 2:12,13.
Kijk ook naar het beeld van de wijnstok. Christus roept ons op in Hem te blijven, dan zullen we vrucht dragen. Dat wil zeggen: blijf aan Hem verbonden. Dat doe je door in Christus te blijven geloven en elke dag je vertrouwen op Hem te stellen. Geloof Zijn beloften, die zijn in Hem ja en amen.
Heiligmaking is zeer zeker wél nodig om zalig te zijn! Wijst God er niet op dat zonder heiligmaking niemand God kan zien? Daarbij wil ik nog opmerken dat rechtvaardigmaking en heiligmaking wel onderscheiden zijn, maar niet/nooit te scheiden zijn.Marco schreef:Het 'nee' antwoord heb ik erbij gezet om aan te geven dat de 'heiligmaking' op zich niet nodig is om zalig te zijn. Ik heb daarmee aan willen geven dat rechtvaardigmaking niet afhankelijk is van heiligmaking. Een fout die zowel binnen als buiten onze kringen bewust of onbewust nogal eens wordt gemaakt. Je hebt dus gelijk, maar ook weer niet..Da Capo schreef: Volgens mij worden een aantal zaken door elkaar gehaald.
Het 'nee' antwoord heeft niets uit te staan met heiligmaking, maar met rechtvaardigmaking. Gods kind is niet heilig in zichzelf, maar in Christus.
Dan doet de apostel Johannes blijkbaar ook aan inlegkunde (zie 1 Joh. 5) en waren de reinigings rituelen in de Oud Testamentische bedeling ook nietszeggend. Bij 1 Joh. 5: 6 merken de kantekeningen op:Dat is, Hij is gekomen om niet alleen de weldaad der wedergeboorte of der reiniging onzer verdorven natuur, maar ook de weldaad der rechtvaardigmaking of verzoening met God tezamen teweeg te brengen, door Zijn Geest en bloed, welke twee weldaden van elkander niet worden gescheiden.Marco schreef:Mooi staaltje van inlegkunde. Maar het heeft met dit water en dit bloed niet veel van doen. Het gaat er in deze tekst om dat de Here echt dood was. Niet meer, niet minder. Wat natuurlijk niet betekent dat er geen erfschuld en erfsmet zijn.Da Capo schreef: Door zijn lijden en sterven kan een kind van God gereinigd worden van de smet van de zonden. Wat in dit verband veel wordt aangehaald is dat uit de wond in de zij van de Heere Jezus, water en bloed vloeide. Bloed is nodig voor de vergeving der zonden, het water is nodig voor de afwassing van de smet van de zonde.
Wat versta jij dan precies onder 'heiligmaking'?Marco schreef:Ja en nee. Ik doe het. Maar dat ik het doe is uit genade.Da Capo schreef: De heiligmaking is dus geen activiteit van de mens, maar de activiteit van Gods Geest.
Hoe minder van den Sabbat in de week, hoe meer van de week in den Sabbat. (I. Ambrosius)
Ja maar die terminologie heb ik eigenlijk alleen hier... in mijn kerk noemen ze het weer anders... en bij de EO allicht ook weer. En ze bedoelen allemaal hetzelfdeTiberius schreef:Dan ken je ds. Hellenbroek niet.Rochus schreef:Grondslag
Als grondslag wil deze website de Bijbel en de Drie Formulieren van Enigheid hanteren. Ze wil staan in de lijn van de Reformatie en de Nadere Reformatie
Hellenbroek staat er niet tussen :roll:
Hij was zeker een vertegenwoordiger van de Nadere Reformatie.
Marnix, die terminologie heb je nu eenmaal. Het is verstandig om je die eigen te maken, in plaats van je eigen ideeën er op los te laten, want dan is de spraakverwarring compleet.
Zo werkt dat met taal. Je kan bijvoorbeeld wel zeggen: het meervoud van "vat" is "vaten" en van "gat" "gaten", dus de woordkeuze "ratten" die in het verleden gemaakt is is niet zo helder; ik gebruik in het vervolg "raten". Dat werkt niet zo handig.
Soms hoef je je niet elkaars terminologieen eigen te maken om elkaar te verstaan 
Di Capo, Johannes noemt hier heel iets anders dan wat jij noemde. Dus om dat nou zomaar te gaan vergelijken. Bovendien heeft de Bijbel toch iets meer gezag bij ons dan wat men zelf bedenkt.
Het water wast ons schoon zoals het bloed van Christus ons schoonwast. De symboliek van de doop. Heel mooi. Dat er bij Jezus bloed en water uit de wond kwam is normaal bij gestorven mensen. Ik vraag me heel sterk af of we dat op deze manier symbolisch moeten uitleggen. Je kan er best over de doop en het bloed van Christus vertellen..... maar niet zo van: Dat moest daarmee uitgebeeld worden. Daar is namelijk geen bijbels bewijs voor.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Heiligmaking is toch het vervolg op de rechtvaardiging. En het geloof zonder de werken is dood. Maar moet er een bepaalde mate van heiliging (afgezien van de rechtvaardiging) bereikt worden om zalig te zijn?Da Capo schreef: Heiligmaking is zeer zeker wél nodig om zalig te zijn! Wijst God er niet op dat zonder heiligmaking niemand God kan zien? Daarbij wil ik nog opmerken dat rechtvaardigmaking en heiligmaking wel onderscheiden zijn, maar niet/nooit te scheiden zijn.
Je bent rechtvaardig uit genade, door het geloof. Daar komt geen heiligmaking aan te pas. Maar als je rechtvaardig bent voor God, als je gelooft, dan zul je meer en meer naar Gods beeld gaan leven. Wij hebben vaak de neiging om (te) veel te letten op dat leven. Als gevolg daarvan kunnen we gaan twijfelen aan ons behoud als we (weer eens) in zonde gevallen zijn. Terwijl juist dán de troost er is, dat het niet van je levensstijl afhangt, maar van de verlossing. Daarmee zeg ik niet dat je rechtvaardigmaking en heiligmaking uit elkaar moet trekken - daarin ben ik het helemaal met je eens.Da Capo schreef: Heiligmaking is zeer zeker wél nodig om zalig te zijn! Wijst God er niet op dat zonder heiligmaking niemand God kan zien? Daarbij wil ik nog opmerken dat rechtvaardigmaking en heiligmaking wel onderscheiden zijn, maar niet/nooit te scheiden zijn.
Wel vraag ik me af, of je 'heiligmaking' niet op de "Marnix-manier" moet lezen als je het hebt over de heiligmaking als voorwaarde om God te zien. Volgens mij wel (op het risico af dat ook dit een wat exemplarische uitleg is: ik moet hier ineens aan de moordenaar denken die met Jezus werd gekruisigd).
Bij 1 Joh. 5: 6 een terechte opmerking. Niet bij het water en bloed dat uit Jezus' lichaam kwam. Om daarbij het water als afwassend middel te betrekken komt nogal gekunsteld over.Da Capo schreef: Dan doet de apostel Johannes blijkbaar ook aan inlegkunde (zie 1 Joh. 5) en waren de reinigings rituelen in de Oud Testamentische bedeling ook nietszeggend. Bij 1 Joh. 5: 6 merken de kantekeningen op:Dat is, Hij is gekomen om niet alleen de weldaad der wedergeboorte of der reiniging onzer verdorven natuur, maar ook de weldaad der rechtvaardigmaking of verzoening met God tezamen teweeg te brengen, door Zijn Geest en bloed, welke twee weldaden van elkander niet worden gescheiden.
In dit topic:Da Capo schreef: Wat versta jij dan precies onder 'heiligmaking'?
Het levenslange proces waarin de gelovige steeds meer Gods beeld gaat vertonen. Dat gaat met vallen en opstaan en wordt pas na dit leven afgerond. Het is een noodzakelijk gevolg (HC: het kán niet anders of..) van het ware geloof.
NeeRochus schreef:Heiligmaking is toch het vervolg op de rechtvaardiging. En het geloof zonder de werken is dood. Maar moet er een bepaalde mate van heiliging (afgezien van de rechtvaardiging) bereikt worden om zalig te zijn?Da Capo schreef: Heiligmaking is zeer zeker wél nodig om zalig te zijn! Wijst God er niet op dat zonder heiligmaking niemand God kan zien? Daarbij wil ik nog opmerken dat rechtvaardigmaking en heiligmaking wel onderscheiden zijn, maar niet/nooit te scheiden zijn.
Je bent zalig, zodra je opnieuw geboren wordt.
Maar de heiligmaking volgt dan vanzelf, want als we Christus lief hebben gekregen willen we niets liever dan alles van Hem te weten.
Hooguit zal er in een wat "droge" tijd eens op gewezen moeten worden zoals in Hebreen 5
12 Want gij, daar gij leraars behoordet te zijn vanwege den tijd, hebt wederom van node, dat men u lere, welke de eerste beginselen zijn der woorden Gods; en gij zijt geworden, [als] die melk van node hebben, en niet vaste spijze.
13 Want een iegelijk, die der melk deelachtig is, die is onervaren in het woord der gerechtigheid; want hij is een kind.
14 Maar der volmaakten is de vaste spijze, die door de gewoonheid de zinnen geoefend hebben, tot onderscheiding beide des goeds en des kwaads.
Is het gebed uw stuurwiel of uw reservewiel?
