Jongere schreef:Met wat voor citaat Josephus ook aan komt, natuurlijk vat iedereen 'sektarisch' negatief op.

Dat weet ik ook wel. Maar als ik daar wat verder over doordenk, vind ik het eigenlijk helemaal niet zo 'natuurlijk'. Ik vermoed dat velen die beschuldigen of beschuldigd worden van sektarisme, amper een definitie dan wel kenmerken kunnen geven van een sekte, behalve dan misschien 'een sekte is iets negatiefs'.

Als er straks iemand naar mij toekomt en zegt dat ik vanwege mijn lidmaatschap van een kerk deel uit maak van een sekte, kan ik twee dingen doen. Ik kan gelijk teleurgesteld in mijn schulp kruipen, maar ik kan ook vragen:
a) wat zijn definitie is van een sekte
b) welke kenmerken daarbij horen
c) waarom hij vindt dat a) en b) op mijn situtatie van toepassing zijn.

Grote kans dat de beschuldiger op een bepaald moment vastloopt... 8)

Ik zou zeggen dat het daarom helemaal niet zo gek is om eerst eens tot een definitie en een karakterisering te komen van wat een sekte nu eigenlijk is.

Ik zou zeggen dat het daarom helemaal niet zo gek is om eerst eens tot een definitie en een karakterisering te komen van wat een sekte nu eigenlijk is.

Alsof een objectieve definitie van sekte mogelijk zou zijn, zonder dat dit wordt beinvloed door het ideaalbeeld van een kerk van de opsteller.

De punten die Kaw opnoemt zijn toch wel heel kenmerkend voor veel sekten. Alleen met punt 8 kan ik het niet eens zijn.

memento schreef:

Ik zou zeggen dat het daarom helemaal niet zo gek is om eerst eens tot een definitie en een karakterisering te komen van wat een sekte nu eigenlijk is.

Alsof een objectieve definitie van sekte mogelijk zou zijn, zonder dat dit wordt beinvloed door het ideaalbeeld van een kerk van de opsteller.

Dat zeg ik toch ook niet? Maar 'discussiëren' betekent 'met elkaar in gesprek gaan', dus dan kun je elkaars definities waar nodig en/of gewenst bijstellen.

Voor de lieve vrede is wellicht de definitie van Van Baaren het meest geschikt: 'een afwijkende groep binnen een groter geheel'.

Josephus schreef: Voor de lieve vrede is wellicht de definitie van Van Baaren het meest geschikt: 'een afwijkende groep binnen een groter geheel'.

Ja, da's een mooie. Als dan het gemiddelde als norm geldt, dan weet je zeker dat je elke groep een sekte kunt noemen.

Meestal wordt een groep pas als sekte gekenmerkt nadat een groep negatief in het nieuws is geweest. Bijvoorbeeld door het overtreden van een wet (geweldpleging, intimidatie, afpersing) of het (willen) plegen van zelfmoord. Ik denk dat dit misschien wel het meest kenmerkende is.

wim schreef:De punten die Kaw opnoemt zijn toch wel heel kenmerkend voor veel sekten. Alleen met punt 8 kan ik het niet eens zijn.

Maar, zoals eerder gezegd, waar ligt dan de grens? En als die zo enorm vaag is, waarom hebben we het dan over sekten? Is het dan nog wel erg om een sekte te zijn? Als er een raar rijtje kenmerken is waar tot nu toe niemand van heeft kunnen zeggen waar ze vandaan komen is dat niet echt een objectieve maatstaf. En om te zeggen dat 'de meeste punten die Kaw noemt wel van toepassing zijn op een sekte' is natuurlijk een behoorlijke cirkelredenering. Want waarom ken je die groepen dan als sekte? Juist, omdat die groepen voldoen aan die criteria...
Kortom: wetenschappelijk gezien is het praten over een sekte heel erg onduidelijk: niemand weet waar het precies over gaat. Tot nu toe heb ik ook geen bronverwijzingen gezien, dus het definieren waar Josephus het over heeft is ook niet mogelijk.
Wat blijft dan nog over? Inderdaad: de gevoelswaarde van het woord sekte. En m.i. was dàt de reden voor het starten van het topic, zoals ook te zien in de grote post van Kaw. Maar dan moet dàt gewoon worden gezegd, en hoeven we niet moeilijk te doen met allemaal ingewikkelde kronkelredeneringen over het wel of geen sekte zijn.

Zoals ik eerder zei: het is nuttiger te (ver)oordelen op Bijbelse gronden.

Jongere schreef:Tot nu toe heb ik ook geen bronverwijzingen gezien, dus het definieren waar Josephus het over heeft is ook niet mogelijk.

Dan heb je toch niet goed gelezen. Er staan er zo al drie...

Laten we wel wezen de kerkgemeenschappen van de gereformeerde gezindte zijn geen sektes, hooguit zijn er wat sektarische elementen,maar die vindt je in elke Kerk en kerkgemeenschap.

En wat sektes zijn en sektarisch moeten we meer zijn bij pinkster sektes en volle evangelie sektes waar alles draait om de voorganger met totale macht en zijn kliekje erom heen .

Josephus schreef:

Jongere schreef:Tot nu toe heb ik ook geen bronverwijzingen gezien, dus het definieren waar Josephus het over heeft is ook niet mogelijk.

Dan heb je toch niet goed gelezen. Er staan er zo al drie...

O ja, je hebt gelijk, sorry.

Ze zijn echter wel zo tegenstrijdig (met name in de eerste post) dat ik bij mijn punt blijf dat het met zo'n vage scheidslijn vrijwel onzinnig is om over sekten te praten. Ik zal niet ontkennen dat ik het woord ook toeken aan bepaalde groepen waar ik bepaalde ideeën bij heb, maar erg wetenschappelijk is dat natuurlijk niet. Zie in dit verband dus mijn eerste post.

Jongere schreef:Ja, de Gereformeerde Gemeenten natuurlijk!

Ik zal de eerste maar zijn, kunnen we gelijk to the point komen...

8)

Nu ja, daar is wat voor te zeggen. :
Uit artikel 29 N.G.B.:
De kenmerken waaraan men de ware kerk kan kennen, zijn deze: dat de kerk de zuivere prediking van het evangelie onderhoudt; dat zij de zuivere bediening van de sacramenten onderhoudt, zoals Christus die heeft ingesteld; dat de kerkelijke tucht geoefend wordt om de zonden te bestraffen. Kortom, dat men zich richt naar het zuivere Woord van God, alles wat daarmee in strijd is verwerpt en Jezus Christus erkent als het enige Hoofd. Hieraan kan men met zekerheid de ware kerk kennen en niemand heeft het recht zich van haar af te scheiden.
In de Gereformeerde Gemeenten wordt de tucht misbruikt om lastige vragenstellers uit de weg te ruimen, zoals J. Blaauwendraad en K. van der Zwaag. Dat is dus duidelijk wat anders dan het bestraffen van zonden, en het onverkort handhaven van het Woord van God.
En de profilering van het eigene komt ook de kerkelijke eenheid in gereformeerde kring niet ten goede. Het belemmert de weg naar bijvoorbeeld de HHK.

De kenmerken voor de ware kerk zijn al aangehaald... maar de kenmerken voor de valse kerk zijn er ook nog en daaronder vallen:

1. Zich en haar ordinantien meer macht en autoriteit toeschrijven dan Gods Woord.
2. De sacramenten niet bedienen zoals Christus in zijn Woord verordend heeft.
3. Het vervolgen van mensen die heilig leven naar Gods Woord en die haar bestraffen over haar gebreken, gierigheid en afgoderijen.

Ik maak me wat dit betreft grote zorgen... maar dat was ook vast al wel duidelijk.

Voldoet de groepering "Jehova's Getuigen" wél aan de duiding "sekte" als je let op het verwrongen geschrift dat zij als "Bijbel" hanteren, plus de nodige voor de wereld zichtbare zaken als de Wachttoren en wervingsactiviteiten?

Bookreader schreef:

Jongere schreef:Ja, de Gereformeerde Gemeenten natuurlijk!

Ik zal de eerste maar zijn, kunnen we gelijk to the point komen...

8)

Nu ja, daar is wat voor te zeggen. :
Uit artikel 29 N.G.B.:
De kenmerken waaraan men de ware kerk kan kennen, zijn deze: dat de kerk de zuivere prediking van het evangelie onderhoudt; dat zij de zuivere bediening van de sacramenten onderhoudt, zoals Christus die heeft ingesteld; dat de kerkelijke tucht geoefend wordt om de zonden te bestraffen. Kortom, dat men zich richt naar het zuivere Woord van God, alles wat daarmee in strijd is verwerpt en Jezus Christus erkent als het enige Hoofd. Hieraan kan men met zekerheid de ware kerk kennen en niemand heeft het recht zich van haar af te scheiden.
In de Gereformeerde Gemeenten wordt de tucht misbruikt om lastige vragenstellers uit de weg te ruimen, zoals J. Blaauwendraad en K. van der Zwaag. Dat is dus duidelijk wat anders dan het bestraffen van zonden, en het onverkort handhaven van het Woord van God.
En de profilering van het eigene komt ook de kerkelijke eenheid in gereformeerde kring niet ten goede. Het belemmert de weg naar bijvoorbeeld de HHK.

Welkom op het forum.
Vergeet mijn latere posts in dit topic niet te lezen.