Jongere schreef:Er staat wel meer niet letterlijk in de Bijbel. Denk aan begrippen als 'drie-eenheid'. Dat kan je wel afleiden aan talloze plaatsen waarop heel veel verschillende manieren over deze onderwerpen wordt gesproken. Dat we vervolgens (platoonse) begrippen gebruiken die ergens anders aan zijn ontleend dan aan de bijbel lijkt me weinig uitmaken.

Scherp! De platonisten kunnen het ook wel eens wel bij het rechte eind hebben (waarmee ik niet bedoel te zeggen dat ze het in dit geval hebben).

Daniel 12:2 En velen van die, die in het stof der aarde slapen, zullen ontwaken, dezen ten eeuwigen leven, en genen tot versmaadheden, [en] tot eeuwige afgrijzing.
Hoe lossen we dit dan op?

Kaw schreef:Daniel 12:2 En velen van die, die in het stof der aarde slapen, zullen ontwaken, dezen ten eeuwigen leven, en genen tot versmaadheden, [en] tot eeuwige afgrijzing.
Hoe lossen we dit dan op?

Je hoort wel eens mensen die menen dat het grondwoord voor eeuwig niet werkelijk 'altijddurend' betekend. Dat is dus één manier om het op te lossen.

freek schreef:

Kaw schreef:Daniel 12:2 En velen van die, die in het stof der aarde slapen, zullen ontwaken, dezen ten eeuwigen leven, en genen tot versmaadheden, [en] tot eeuwige afgrijzing.
Hoe lossen we dit dan op?

Je hoort wel eens mensen die menen dat het grondwoord voor eeuwig niet werkelijk 'altijddurend' betekend. Dat is dus één manier om het op te lossen.

Dat klopt, maar het betekent in het hebreeuws eeuwig of zeer lange tijd dat grenst aan eeuwig.

freek schreef:

Kaw schreef:Daniel 12:2 En velen van die, die in het stof der aarde slapen, zullen ontwaken, dezen ten eeuwigen leven, en genen tot versmaadheden, [en] tot eeuwige afgrijzing.
Hoe lossen we dit dan op?

Je hoort wel eens mensen die menen dat het grondwoord voor eeuwig niet werkelijk 'altijddurend' betekend. Dat is dus één manier om het op te lossen.

Als dat zo zou zijn kun je ook niet van eeuwig wel of eeuwig wee spreken! Of dat God van eeuwigheid is!

Christiaan schreef:

freek schreef:

Kaw schreef:Daniel 12:2 En velen van die, die in het stof der aarde slapen, zullen ontwaken, dezen ten eeuwigen leven, en genen tot versmaadheden, [en] tot eeuwige afgrijzing.
Hoe lossen we dit dan op?

Je hoort wel eens mensen die menen dat het grondwoord voor eeuwig niet werkelijk 'altijddurend' betekend. Dat is dus één manier om het op te lossen.

Als dat zo zou zijn kun je ook niet van eeuwig wel of eeuwig wee spreken! Of dat God van eeuwigheid is!

Dat eeuwig wel of eeuwig wee is dus hier de kwestie. Dat kan dus niet het probleem zijn met die benadering.
Dat God dan niet eeuwig is is natuurlijk dan wel een probleem, maar dan wordt dat woord weer niet als tijdelijk beschouwt. :roll:

Kaw schreef:

Christiaan schreef:

freek schreef:

Kaw schreef:Daniel 12:2 En velen van die, die in het stof der aarde slapen, zullen ontwaken, dezen ten eeuwigen leven, en genen tot versmaadheden, [en] tot eeuwige afgrijzing.
Hoe lossen we dit dan op?

Je hoort wel eens mensen die menen dat het grondwoord voor eeuwig niet werkelijk 'altijddurend' betekend. Dat is dus één manier om het op te lossen.

Als dat zo zou zijn kun je ook niet van eeuwig wel of eeuwig wee spreken! Of dat God van eeuwigheid is!

Dat eeuwig wel of eeuwig wee is dus hier de kwestie. Dat kan dus niet het probleem zijn met die benadering.
Dat God dan niet eeuwig is is natuurlijk dan wel een probleem, maar dan wordt dat woord weer niet als tijdelijk beschouwt. :roll:

Tjsa, je moet wat verzinnen om het kloppend te krijgen

refo schreef:Dat er een stukje van, in of aan de mens onsterfelijk is, is uit de Bijbel niet af te leiden. Het idee is platonisch en blijft platonisch. Waar lezen we dat de Heere onsterfelijkheid geeft aan de ziel?

In het OT is de uitdrukking 'levende ziel" synoniem voor 'levend wezen'. In het NT is ziel de vertaling van Psyche, dus eigenlijk geest. Iemand of iets dat leeft heeft 'ziel' in tegenstelling tot iemand of iets dat dood is.

Een Joodse gedachte is dat de adem van de beesten naar de aarde gaat en van de mens terug naar God. Maar nog steeds 'adem' en dat staat niet voor 'ziel' zoals de kanttekenaren bij Prediker opmerken.

Dit:

Marnix schreef:Het staat idd in Mattheus 10. De ziel kan men niet doden, het lichaam wel. NBV vertaalt het ook als ziel. Verder staat er in openbaring dat Johannes de zielen ziet van hen die gedood zijn om Gods naam. Dit sluit goed aan bij de tekst uit Mattheus.... het lichaam was gedood maar de ziel niet.

al gelezen, refo?

Precies. En zelfs buiten de Bijbel om wordt het woord "ziel" zo gezien, het is het wezen van de niet-stoffelijke mens (Van Dale) en zoals iedereen weet is de dood het sterven van de stoffelijke mens. Vandaar dus ook Jezus woorden dat men het lichaam kan doden maar niet de ziel.

Voor dat wij geboren werden waren wij er al als onstoffelijk wezen,onze ziel,gaan wij dit lichaam verlaten jezelf /ziel dus ,gaan wij ten principale terug naar de Vader onze Schepper.
Voor hen die de Heilige Schrift kennen (geen boekenwijsheid)maar kennen met het hart is het vanzelfspreken dat de mens een onsterfelijke ziel hebben .

Afgewezen schreef:

refo schreef:Dat er een stukje van, in of aan de mens onsterfelijk is, is uit de Bijbel niet af te leiden. Het idee is platonisch en blijft platonisch. Waar lezen we dat de Heere onsterfelijkheid geeft aan de ziel?

In het OT is de uitdrukking 'levende ziel" synoniem voor 'levend wezen'. In het NT is ziel de vertaling van Psyche, dus eigenlijk geest. Iemand of iets dat leeft heeft 'ziel' in tegenstelling tot iemand of iets dat dood is.

Een Joodse gedachte is dat de adem van de beesten naar de aarde gaat en van de mens terug naar God. Maar nog steeds 'adem' en dat staat niet voor 'ziel' zoals de kanttekenaren bij Prediker opmerken.

Dit:

Marnix schreef:Het staat idd in Mattheus 10. De ziel kan men niet doden, het lichaam wel. NBV vertaalt het ook als ziel. Verder staat er in openbaring dat Johannes de zielen ziet van hen die gedood zijn om Gods naam. Dit sluit goed aan bij de tekst uit Mattheus.... het lichaam was gedood maar de ziel niet.

al gelezen, refo?

Zeker, maar in Mattheus staat nou net dat je moet oppassen voor Hem die de ziel wél kan verderven. Ziet Johannes nog meer 'zielen'? Dacht het niet. Eén grote symboliek dat boek Openbaring.

refo schreef: Zeker, maar in Mattheus staat nou net dat je moet oppassen voor Hem die de ziel wél kan verderven. Ziet Johannes nog meer 'zielen'? Dacht het niet. Eén grote symboliek dat boek Openbaring.

Is verderven hetzelfde als doden volgens jou?

Dat lijkt me wel de strekking van het vertelde. In het engels is het met destroy vertaald.

Als de ziel werkelijk onsterfelijk was, waarom zou Paulus dan in 1 Kor 15 zich zo druk maken over de opstanding, waarin sommigen niet geloofden?

IJdel is uw geloof!
Wij zijn de beklagenswaardigste van alle mensen!
Sommigen zijn ontslapen.

Als de onsterfelijk geachte ziel al bij God is, waarom is een opstanding dan zo belangrijk? En als het toch nog belangrijk is, waarom is het geloof dan ijdel als er geen opstanding is? Dan is de ziel toch tenminste bij God. En daar gaat het toch om?
Neen, Paulus gelooft in een opstanding der doden. Niet zomaar, maar als kern van het Christelijk geloof. Dan gaat Christus overwinnen.

Blijkbaar geloofden die mensen wel dat Christus is opgestaan, anders zou de hele bewijsvoering van Paulus mank gaan. Hij voert dat namelijk aan als bewijs dat er wel een opstanding moet zijn.

Volgens mij zet je dingen tegen elkaar af, die goed samengaan, refo, nog afgezien van de vraag waarom je zo graag wilt dat een ziel sterfelijk moet zijn.
De Heere Jezus noemt zelf het voortbestaan van Abraham, Izak en Jakob als bewijs van de opstanding der doden (Matth. 22).
Maar als Lazarus sterft, wordt hij door de engelen gedragen in Abrahams schoot.
Blijkbaar leeft Abraham als ziel voort, en is dat de garantie dat deze met het lichaam verenigd zal worden.
Ik laat me graag aanvullen c.q. corrigeren, maar het gedram dat de ziel niet onsterfelijk is, vind ik wat vermoeiend. Gebruik er een andere term voor als je het te 'platoons' vind klinken, maar ga niet álles en alles ter discussie stellen, wat onder ons volkomen zekerheid heeft.

refo schreef:

wim schreef:Is verderven hetzelfde als doden volgens jou?

Dat lijkt me wel de strekking van het vertelde. In het engels is het met destroy vertaald.

En wat is dan het nut van de toevoeging 'in de hel'?

refo schreef:Als de ziel werkelijk onsterfelijk was, waarom zou Paulus dan in 1 Kor 15 zich zo druk maken over de opstanding, waarin sommigen niet geloofden?

Je geeft het antwoord zelf al. Dan geldt:

refo schreef:IJdel is uw geloof!
Wij zijn de beklagenswaardigste van alle mensen!
Sommigen zijn ontslapen.

Wanneer er geen opstanding der doden is, is Christus niet is opgewekt, en worden we valse getuigen Gods bevonden.

refo schreef:Als de onsterfelijk geachte ziel al bij God is, waarom is een opstanding dan zo belangrijk? En als het toch nog belangrijk is, waarom is het geloof dan ijdel als er geen opstanding is? Dan is de ziel toch tenminste bij God. En daar gaat het toch om?

Het is toch nog belangrijk. Wanneer er geen opstanding der doden is, moet volgen dat we geloven in een dode 'zaligmaker'. Wat zou dat een ijdel geloof zijn! Maar de Heere is waarlijk opgestaan! Dát is de spits van Paulus' betoog.

Zonder Christus' opstanding is er geen sprake van dat de ziel 'toch tenminste bij God' is of kan zijn. Dat kan echter wél: Voorwaar, zeg Ik u: Heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn.