edele strijdster schreef:Wanneer je zegt dat het gevoel van 'geboren' homoseksuelen zoveel mogelijk dood gemaakt moet worden, denk ik bij mezelf: "Slaap jij even lekker verder man!" Ongelofelijk gewoon! Tjonge, jonge!

Volgens mij moet je de posting van Memento eerst even goed lezen, voordat je met allerlij uit het verband getrokken zaken komt. Memento heeft het niet over het doden van het gevoel, maar van het doden van een bepaalde geaardheid / neiging / gevoelens. En dat is heel iets anders als "het gevoel"!!!! Ook de bijbel leert ons dat de oude mens moet afsterven.

Ook andere zaken die je Memento in de mond legt zegt hij niet, dus als je even de tijd investeerd om zijn posting even goed te lezen... Verder vind ik de posting van Memento in ieder geval veel respectvoller en beschaafder als jouw posting.

Wanneer je zegt dat het gevoel van 'geboren' homoseksuelen zoveel mogelijk dood gemaakt moet worden, denk ik bij mezelf: "Slaap jij even lekker verder man!" Ongelofelijk gewoon! Tjonge, jonge!
Je neemt mensen dan nogal lekker serieus als je dat soort dingen bedenkt! Praat er met ze over. Zorg ervoor dat het gevoel vooral niet dood gaat, maar dat mensen leren omgaan met hun gevoel, op een manier die bij een christelijke levensovertuiging past.
Wat jij zegt gebeurd naar mijn idee vooral in kerken. Vooral niet over praten, dan bloeit het vanzelf dood. Schei toch uit man!

Beste ES,

Ik spreek niet over het doodmaken van het gevoel bij homefielen, maar over het doodmaken van homofiele gevoelens.

Ik zie homofiele gevoels als zondige gevoelens. Vanuit dát uitgangspunt vindt ik dat die gevoelens zo veel mogelijk doodgemaakt moeten worden. Onze hele zondige aard moet gekruisigd worden. Al onze zonde moet uitgeroeid worden. Juíst het voorstel om die mensen een behandeling, een therapie, aan te bieden neemt hun moeilijkheid, de diepe impact die deze geaardheid heeft op het leven van zo iemand, serieus.

Ik bedoel hiermee géén doodzwijgen. Ik had het over doodmaken van homofiele gevoelens in een behandeling. In therapie dus. En therapie is juist niet zwijgen, maar praten.

Daarnaast blijf ik bij mijn stelling, die ook wetenschappelijk bewezen is, dat het overgrote deel van de mensen die homofiel zijn, dit zijn geworden door psychische problemen, en dat dit dus ook weer af te leren is. Zie hierboven ook de getuigenis van Mea Culpa, waarin zo mooi de macht van onze Heere schitterd. De macht van onze Zaligmaker, die alle zonde overwon!

memento schreef:

Wanneer je zegt dat het gevoel van 'geboren' homoseksuelen zoveel mogelijk dood gemaakt moet worden, denk ik bij mezelf: "Slaap jij even lekker verder man!" Ongelofelijk gewoon! Tjonge, jonge!
Je neemt mensen dan nogal lekker serieus als je dat soort dingen bedenkt! Praat er met ze over. Zorg ervoor dat het gevoel vooral niet dood gaat, maar dat mensen leren omgaan met hun gevoel, op een manier die bij een christelijke levensovertuiging past.
Wat jij zegt gebeurd naar mijn idee vooral in kerken. Vooral niet over praten, dan bloeit het vanzelf dood. Schei toch uit man!

Beste ES,

Ik spreek niet over het doodmaken van het gevoel bij homefielen, maar over het doodmaken van homofiele gevoelens.

Ik zie homofiele gevoels als zondige gevoelens. Vanuit dát uitgangspunt vindt ik dat die gevoelens zo veel mogelijk doodgemaakt moeten worden. Onze hele zondige aard moet gekruisigd worden. Al onze zonde moet uitgeroeid worden. Juíst het voorstel om die mensen een behandeling, een therapie, aan te bieden neemt hun moeilijkheid, de diepe impact die deze geaardheid heeft op het leven van zo iemand, serieus.

Ik bedoel hiermee géén doodzwijgen. Ik had het over doodmaken van homofiele gevoelens in een behandeling. In therapie dus. En therapie is juist niet zwijgen, maar praten.

Daarnaast blijf ik bij mijn stelling, die ook wetenschappelijk bewezen is, dat het overgrote deel van de mensen die homofiel zijn, dit zijn geworden door psychische problemen, en dat dit dus ook weer af te leren is. Zie hierboven ook de getuigenis van Mea Culpa, waarin zo mooi de macht van onze Heere schitterd. De macht van onze Zaligmaker, die alle zonde overwon!

Ik reageerde nogal fel, sorrie... Dit komt doordat jou mening (nog steeds) een beetje naief op mij over. Je zegt het te hebben over het doodmaken van homofiele gevoelens in een behandeing. Ik geef toe, dat dit kan wanneer deze gevoelens ontstasan zijn vanuit psychische problemen. Alleen... Hoe zie jij dit als deze gevoelens een onderdeel van je persoonlijkheid zijn? Ik begreep ook wel dat je het niet dood wilde zwijgen als je het over therapie hebt. Mijn vraag alleen is, moet therapie in het teken staan van het accepteren van homofiele gevoelens óf moet therapie staan in het accepteren van homofiele gevoelens, zodat je hier mee om leert gaan? VOlgens mij het laatste. Ik vind dit alleen wat anders dan gevoelens doodmaken!

Ik zie homofiele gevoelens niet meer als zondige gevoelens dan hetroseksuele gevoelens. God leert ons immers allemaal dat we niet mogen begeren. Of je dan homofiel bent of niet, maakt niet uit. Begeren hoort niet en is zondig.Zoals al onze gedachten, belevingen en gevoelens zonde zijn, wanneer we dit buiten God doen!

J.C. Philpot schreef:

edele strijdster schreef:Wanneer je zegt dat het gevoel van 'geboren' homoseksuelen zoveel mogelijk dood gemaakt moet worden, denk ik bij mezelf: "Slaap jij even lekker verder man!" Ongelofelijk gewoon! Tjonge, jonge!

Volgens mij moet je de posting van Memento eerst even goed lezen, voordat je met allerlij uit het verband getrokken zaken komt. Memento heeft het niet over het doden van het gevoel, maar van het doden van een bepaalde geaardheid / neiging / gevoelens. En dat is heel iets anders als "het gevoel"!!!! Ook de bijbel leert ons dat de oude mens moet afsterven.

Ook andere zaken die je Memento in de mond legt zegt hij niet, dus als je even de tijd investeerd om zijn posting even goed te lezen... Verder vind ik de posting van Memento in ieder geval veel respectvoller en beschaafder als jouw posting.

Ik ben benieuwd welke zaken ik naar jou idee nog meer in Memento's mond hebt gelegd... Ik ben me niet bewust dat ik zaken in Memento's mond hebt gelegd... Wanneer je uitlegt geeft, kan ik wellicht duidelijkheid geven!

Mijn vraag alleen is, moet therapie in het teken staan van het accepteren van homofiele gevoelens óf moet therapie staan in het accepteren van homofiele gevoelens, zodat je hier mee om leert gaan? VOlgens mij het laatste. Ik vind dit alleen wat anders dan gevoelens doodmaken!

Ik zie homofiele gevoelens niet meer als zondige gevoelens dan hetroseksuele gevoelens. God leert ons immers allemaal dat we niet mogen begeren. Of je dan homofiel bent of niet, maakt niet uit. Begeren hoort niet en is zondig.Zoals al onze gedachten, belevingen en gevoelens zonde zijn, wanneer we dit buiten God doen!

Well, hier komt een wezenlijk verschil tussen ons naar boven.

Mijn mening is dat homofiele gevoelens niet geaccepteerd mogen worden. Ik zie ze per definitie als zonde, terwijl hetero gevoelens dat niet per definitie zijn. Ik wil hiermee zeggen dat een gezonde aantrekking van een jongen tot een meisje geen zonde is, terwijl de aantrekkings-gevoelens van een jongen tot een andere jongen wél zonde zijn. We mogen zonden nooit accepteren.

En misschien maken homofiele gevoelens idd deel uit van iemands persoonlijkheid. Ook dat geeft ons geen recht om dan maar over 'accepteren' te spreken. De bijbelse boodschap is immers dat wij ons vlees, ons ik, met Christus moeten kruisigen. De bijbelse boodschap is er één die alle zonde in mij doden wil, of dit nu egoïsme is, of arrogantie of geldzucht, of homofilie is. De bijbel wil mensen maken met een nieuwe persoonlijkheid. Wij moeten worden als Christus. We mogen komen tot Hem zoals we zijn, niet opdat wij onszelf blijven zouden, maar opdat wij worden zoals Hij.

PS> Ik weet dat mijn visie door velen als afschuwelijk gezien wordt. En idd is het een boodschap die niet past in een tijd van tolerantie, waarin we iedereen moeten accepteren en respecteren, ook al leven zij zich uit in de zonde, en ook al begeren zij niet tegen de zonde te strijden. Het zij zo.

memento schreef: Well, hier komt een wezenlijk verschil tussen ons naar boven.

Mijn mening is dat homofiele gevoelens niet geaccepteerd mogen worden. Ik zie ze per definitie als zonde, terwijl hetero gevoelens dat niet per definitie zijn. Ik wil hiermee zeggen dat een gezonde aantrekking van een jongen tot een meisje geen zonde is, terwijl de aantrekkings-gevoelens van een jongen tot een andere jongen wél zonde zijn. We mogen zonden nooit accepteren.

En misschien maken homofiele gevoelens idd deel uit van iemands persoonlijkheid. Ook dat geeft ons geen recht om dan maar over 'accepteren' te spreken. De bijbelse boodschap is immers dat wij ons vlees, ons ik, met Christus moeten kruisigen. De bijbelse boodschap is er één die alle zonde in mij doden wil, of dit nu egoïsme is, of arrogantie of geldzucht, of homofilie is. De bijbel wil mensen maken met een nieuwe persoonlijkheid. Wij moeten worden als Christus. We mogen komen tot Hem zoals we zijn, niet opdat wij onszelf blijven zouden, maar opdat wij worden zoals Hij.

PS> Ik weet dat mijn visie door velen als afschuwelijk gezien wordt. En idd is het een boodschap die niet past in een tijd van tolerantie, waarin we iedereen moeten accepteren en respecteren, ook al leven zij zich uit in de zonde, en ook al begeren zij niet tegen de zonde te strijden. Het zij zo.

Nou ik vindt jou visie niet afschuwelijk hoor, alleen sta ik er niet helemaal achter. In mijn vorige posting vertelde ik al dat ik homoseksuele gevoelens niet meer als zonde beschouwde als hetroseksuele gevoelens. Daarbij vergat ik te vermelden dat ik dat dan vooral zag buiten het huwelijk. Hoewel ik denk dat ook binnen het huwelijk zonden voorkomen op seksueel gebied. Wanneer ik jou postings doorlees vraag ik me wel af, of je de personen met deze gevoelens dan wel accepteerd? Ze zijn zo geboren. Met iets wat voor hen vreselijk moeilijk is. Je neemt hen serieus door met hen te praten, tewijl je tegelijkertijd aangeeft dat ze over hun homofiele gevoelens moeten doodmaken. Voor mij komt dat een beetje krom over.
Weet je, tuurlijk het is zondig wanneer je deze gevoelens uitleeft. Toch vind ik dat deze mensen niet slechter zijn dan ik, en ik niet beter dan hen. We zijn allemaal zondig. Of we nu een homoseksuele geaardheid hebben of niet... En je zegt zelf al: We mogen komen zoals we zijn. Als zondaar dus... Dan maakt het inderdaad niet uit om welke zonde het gaat. Ze zijn geen van alle goed te praten.

Geachte edele strijdster, geachte memento:

Heb ik de draad van jullie allebei gevolgd.

Lijkt mij zo dat jullie allebei wel ongeveer het zelfde zeggen, en toch langs elkaar op praten.

Ben het ook met allebei eens.

ou ik vindt jou visie niet afschuwelijk hoor, alleen sta ik er niet helemaal achter. In mijn vorige posting vertelde ik al dat ik homoseksuele gevoelens niet meer als zonde beschouwde als hetroseksuele gevoelens. Daarbij vergat ik te vermelden dat ik dat dan vooral zag buiten het huwelijk. Hoewel ik denk dat ook binnen het huwelijk zonden voorkomen op seksueel gebied.

Niet mee eens. Waar heterofiele gevoelens goed kunnen zijn, zijn homofiele gevoelens dat nooit. Een jongen die verliefd wordt op een meisje is geen zonde. Een man die sexuele omgang met zijn vrouw begeert (op een gezonde manier) is geen zonde.

Wanneer ik jou postings doorlees vraag ik me wel af, of je de personen met deze gevoelens dan wel accepteerd? Ze zijn zo geboren. Met iets wat voor hen vreselijk moeilijk is. Je neemt hen serieus door met hen te praten, tewijl je tegelijkertijd aangeeft dat ze over hun homofiele gevoelens moeten doodmaken. Voor mij komt dat een beetje krom over.

Vergelijk het met een pedofiel. Kan ik iemand als pedofiel accepteren? Nee. Kan ik zo iemand als mens accepteren? Ja. Ik zie een groot verschil tussen het accepteren van de zonde, en tussen het accepteren van iemand als mens.

De boodschap van het evangelie is dat wij allen, zonder uitzondering, zondig zijn. Maar daar houdt het niet op. Wie in Christus vergeving heeft ontvangen, gaat de zonde haten en vlieden. Dat mogen we ook verwachten van elkaar. Elk kind van God heeft zn eigen zonden waar hij een zwak voor heeft, en of dit nu homofilie is, of gelddrang, of hoogmoed, of wat dan ook: We moeten er tegen strijden, we moeten het kruisigen, we moeten het zoveel mogelijk doden. Dus niet accepteren, maar doden.

Weet je, tuurlijk het is zondig wanneer je deze gevoelens uitleeft. Toch vind ik dat deze mensen niet slechter zijn dan ik, en ik niet beter dan hen. We zijn allemaal zondig. Of we nu een homoseksuele geaardheid hebben of niet... En je zegt zelf al: We mogen komen zoals we zijn. Als zondaar dus... Dan maakt het inderdaad niet uit om welke zonde het gaat. Ze zijn geen van alle goed te praten.

Mee eens, alleen, zoals al gezegt: Met het komen tot Christus houdt het niet op, daar begint het pas! Onze oude natuur, onze oude persoonlijkheid, doden, en in een nieuw, Godzalig leven, wandelen.

memento schreef:[Niet mee eens. Waar heterofiele gevoelens goed kunnen zijn, zijn homofiele gevoelens dat nooit. Een jongen die verliefd wordt op een meisje is geen zonde. Een man die sexuele omgang met zijn vrouw begeert (op een gezonde manier) is geen zonde.

Je hebt gelijk dat deze gevoelens niet goed te praten zijn. En binnen het huwelijk is seksualiteit geen zonde wanneer dit op de juiste en BIjbelse manier gebeurd.

[/quote]Vergelijk het met een pedofiel. Kan ik iemand als pedofiel accepteren? Nee. Kan ik zo iemand als mens accepteren? Ja. Ik zie een groot verschil tussen het accepteren van de zonde, en tussen het accepteren van iemand als mens.

De boodschap van het evangelie is dat wij allen, zonder uitzondering, zondig zijn. Maar daar houdt het niet op. Wie in Christus vergeving heeft ontvangen, gaat de zonde haten en vlieden. Dat mogen we ook verwachten van elkaar. Elk kind van God heeft zn eigen zonden waar hij een zwak voor heeft, en of dit nu homofilie is, of gelddrang, of hoogmoed, of wat dan ook: We moeten er tegen strijden, we moeten het kruisigen, we moeten het zoveel mogelijk doden. Dus niet accepteren, maar doden.

Gelukkig, dat je dit verschil ziet. Ik was nl. even bang dat je niet zag! Vooral omdat je schreef dat homofielen hun gevoel moesten doden. Ik vindt dit menselijkerwijs gesproken een onmogelijke zaak. Alleen met therapie lukt dit ook niet, daar heb je de Heere bij nodig. Nogmaals: therapie moet m.i. ook niet in het teken staan van deze gevoelens doden, maar deze gevoelens accepteren. Ten opzichte van God zijn we verplicht dat we onze zondige aard wel doden. Alleen, bekijk je het dan vanuit een ander gezichtspunt. Waarbij ik me ook afvraag of je het gevoel moet doden (het homofiel zijn) of de zonden (gedachten en daden) die daarbij om de hoek komen kijken. Want een homofiel kan er net zo min wat aan doen dat hij homofiel is, dan dat een verstandelijk gehandicapte er aan kan doen dat hij verstandelijk beperkt is. Hoewel het allebei gevolgen zijn van de/ onze zonden.

Met het komen tot Christus houdt het niet op, daar begint het pas! Onze oude natuur, onze oude persoonlijkheid, doden, en in een nieuw, Godzalig leven, wandelen.

Precies!

Bert Mulder schreef:Geachte edele strijdster, geachte memento:

Heb ik de draad van jullie allebei gevolgd.

Lijkt mij zo dat jullie allebei wel ongeveer het zelfde zeggen, en toch langs elkaar op praten.

Ben het ook met allebei eens.

Volgens mij ook ja. Voor een groot gedeelte.

Homofielen zijn ook mensen!

Breekijzertje schreef:Homofielen zijn ook mensen!

Wie heeft er gezegd dat homofielen geen mensen zijn dan?

memento schreef:

Precies. Homofilie is geaardheid, het is geen ziekte waar je zo even van genezen kan worden.

Pedofien bepleiten ook dat pedofielie aangeboren is...

Is dat dan niet zo?

Marnix, je maakt hier geen onderscheid, waar wél onderscheid is. Zoals eerder al genoemd, is er een twee-deling. Enerzijds heb je mensen die als homofiel geboren worden, anderzijds heb je mensen die door bv een slechte jeugd, teleurstellingen met vrouwen, etc homo worden. Ik bepleit dat die laatste groep zeker te genezen is. Ik bepleit ook voor de andere (aangeboren) groep behandeling, waarbij ik idd met jou vrees dat die kwade geaardheid niet volledig, maar iig zoveel mogelijk dood gemaakt kan worden.

Dat zijn dan volgens mij geen homofielen... ze zijn hetero's in een soort ontkenningsfase. ZIjn er onderzoeken ofzo hiernaar geweest, hoe groot die groep is? Over het algemeen volgen mensen toch wel redelijk hun geaardheid op dit punt, lijkt me zo. Ik kan me dit moeilijk voorstellen. Je valt toch op vrouwen, of op mannen? Ik kan me geen situatie voorstellen waarbij ik ondanks dat ik hetero ben, een homoseksuele relatie zou aangaan. Ook al zou ik nog zo teleurgesteld zijn in vrouwen, dan ga ik daarmee toch nog niet mannen aantrekkelijk vinden?

Daarnaast heb je nog de nieuwe groep, geschapen door verziekte sexuele voorlichting, zoals in de UK, en ik vrees ook straks in nederland, is, waar kinderen aangemoedigd worden om te expirimenteren om te zien wat hun het beste ligt. Wie 'expirimenteerd' met de zonde, moet ook niet verwonderd opkijken als de zonde hem beter bevalt als hij aanvankelijk gedacht had.

Klopt. Alleen is dat denk ik niet in strijd met geaardheid... hetero zijn is nog altijd de norm en als je er verder niet teveel over nadenkt kan je allicht denken dat je hetero bent.... en niet doorhebben dat je het niet bent... Als iemand geen rekening houdt met de mogelijkheid dat hij homo is kan hij zichzelf als hetero zien.. maar het niet zijn... maar wel in een relatie een hoop missen, alleen niet weten wat. De vraag is of negeren van homofilie dan de oplossing is?

memento schreef: Daarnaast blijf ik bij mijn stelling, die ook wetenschappelijk bewezen is, dat het overgrote deel van de mensen die homofiel zijn, dit zijn geworden door psychische problemen, en dat dit dus ook weer af te leren is.

Ik betwijfel dit toch sterk. Kun je komen met wetenschappelijke bewijzen?

Zelf ken ik een groot aantel homoseksuelen en heb geen enkele reden te veronderstellen dat er sprake is van een psychische afwijking.

Verder kun je het onderscheid natuur en cultuur niet zo strak maken. De menselijke natuur/geaardheid ontwikkelt zich in de kinderjaren. Dat ik val op val op vrouwen met pit die mij flink wat weerwerk kunnen bieden heeft ook te maken met mijn biografie. Toch zou ik dat niet als een afwijking willen beschouwen. Aanleg zal zeker een rol bij spelen bij de ontwikkeling van seksuele identiteit en verlangens, maar die is voor een groot gedeelte onbepaald.

Ondanks het artikel van Rens begint de praktijk in de VS te verschuiven. Steeds meer evangelische groeperingen gaan over op het accepteren van homoseksuelen, omdat dergelijke 'omkeringsprogramma's' een zeer laag rendement hebben. Ze geloven er steeds minder in en de strijd wordt als het ware opgegeven. Wat dat betreft zie je een zelfde ontwikkeling als bij scheidingen waar nu zelden nog moeilijk over gedaan wordt in de kerk.

Marnix schreef:

memento schreef:

Precies. Homofilie is geaardheid, het is geen ziekte waar je zo even van genezen kan worden.

Pedofien bepleiten ook dat pedofielie aangeboren is...

Is dat dan niet zo?

Ik weet niet of dat zo is, maar als ik stel dat pedofielen behandelt moeten worden, protesteerd niemand, terwijl het vanuit bijbels als fatsoenlijk perspectief een zelfde soort zonde is.

Marnix, je maakt hier geen onderscheid, waar wél onderscheid is. Zoals eerder al genoemd, is er een twee-deling. Enerzijds heb je mensen die als homofiel geboren worden, anderzijds heb je mensen die door bv een slechte jeugd, teleurstellingen met vrouwen, etc homo worden. Ik bepleit dat die laatste groep zeker te genezen is. Ik bepleit ook voor de andere (aangeboren) groep behandeling, waarbij ik idd met jou vrees dat die kwade geaardheid niet volledig, maar iig zoveel mogelijk dood gemaakt kan worden.

Dat zijn dan volgens mij geen homofielen... ze zijn hetero's in een soort ontkenningsfase. ZIjn er onderzoeken ofzo hiernaar geweest, hoe groot die groep is? Over het algemeen volgen mensen toch wel redelijk hun geaardheid op dit punt, lijkt me zo. Ik kan me dit moeilijk voorstellen. Je valt toch op vrouwen, of op mannen? Ik kan me geen situatie voorstellen waarbij ik ondanks dat ik hetero ben, een homoseksuele relatie zou aangaan. Ook al zou ik nog zo teleurgesteld zijn in vrouwen, dan ga ik daarmee toch nog niet mannen aantrekkelijk vinden?

Marnix, hiermee onderschat je de menselijke psyche, en hoe diep psyschische problemen in kunnen grijpen. Waarom iemand homofiele gevoelens gaat krijgen is net zo min te begrijpen als waarom iemand zelfmoord zou plegen, en tóch zie je het voorkomen bij mensen met psychische problemen.

Daarnaast moet je niet vergeten: Een mens is een aandachtsdier, en is bereidt om heel veel te doen voor liefde en aandacht.

Daarnaast heb je nog de nieuwe groep, geschapen door verziekte sexuele voorlichting, zoals in de UK, en ik vrees ook straks in nederland, is, waar kinderen aangemoedigd worden om te expirimenteren om te zien wat hun het beste ligt. Wie 'expirimenteerd' met de zonde, moet ook niet verwonderd opkijken als de zonde hem beter bevalt als hij aanvankelijk gedacht had.

Klopt. Alleen is dat denk ik niet in strijd met geaardheid... hetero zijn is nog altijd de norm en als je er verder niet teveel over nadenkt kan je allicht denken dat je hetero bent.... en niet doorhebben dat je het niet bent... Als iemand geen rekening houdt met de mogelijkheid dat hij homo is kan hij zichzelf als hetero zien.. maar het niet zijn... maar wel in een relatie een hoop missen, alleen niet weten wat. De vraag is of negeren van homofilie dan de oplossing is?

Wat is negeren? Wat is het voordeel om iemand die homofiel is, maar dit niet zelf doorheeft, daarvoor zijn ogen te openen? Ik zie een levensgroot gevaar van het accepteren van een zondige geaardheid, zonder dat tegelijkertijd gewezen wordt op de noodzaak om deze verkeerde, zondige wortel te doden.

Steeds meer evangelische groeperingen gaan over op het accepteren van homoseksuelen, omdat dergelijke 'omkeringsprogramma's' een zeer laag rendement hebben. Ze geloven er steeds minder in en de strijd wordt als het ware opgegeven.

Ik geloof in genezingen van mensen die vroeger psychische problemen hebben gehad, met name als dat was in de pre-puberale en puberale fase. Zoals al geschreven, ben ik bang dat uiteindelijk niet alle mensen die aan dit probleem lijden genezen kunnen worden. Net zomin als ik geloof dat alle pedofielen of alle pyromanen genezen kunnen worden. Alleen pleit ik wél voor behandeling, simpelweg omdat hun neigingen ingaan tegen het duidelijke woord van God, en dús veranderd moeten worden.

Wat dat betreft zie je een zelfde ontwikkeling als bij scheidingen waar nu zelden nog moeilijk over gedaan wordt in de kerk.

Mja, dat noem ik een zeer verdrietige ontwikkeling.