Psychische stoornissen..
Ben ik het niet mee eens. Vaak zien die mensen de wereld als één grote bedreiging en hebben ze grote angsten voor bepaalde dingen.Oorspronkelijk gepost door lebaoth
Autistische kindertjes zijn vaak wel de gelukkigste kindertjes..
Ik heb ooit ook met autistische kinderen gewerkt en ik had ook wel eens grote vragen hoor Wiccangirl. Als je dan zag dat zo'n kind angsten kon hebben om "gewone" dingen, vroeg ik me ook weleens Gods bedoeling daarvan af.
Even een opmerking tussendoor...
Hoe kunnen wij stellen dat kinderen met psychische stoornissen het niet hebben verdiend? Eigenlijk hebben we allemaal de dood verdiend en lagen we nu in de hel, maar God is nog genadig. Maar we moeten ons wel realiseren dat deze aarde niet ons eeuwige leven is, maar dat er na dit aardse nog iets komt, wat van veel meer belang is dan dit aardse. Dan kunnen we het moeilijk hebben in de tijd, dan kunnen we psychisch bezet zijn, het gevoel hebben dat het niet erger kan... Maar hoe zal het dan straks in de eeuwigheid zijn? God kijkt niet of we psychisch zwak zijn. God kijkt niet of we onze zonden zelf kunnen voldoen... God eist van ons dat we ons bekeren en als dat niet gebeurt, kunnen we nog zo goed bij zijn, psychisch sterk zijn, maar dan zegt God: Ga weg van Mij!
Hoe kunnen wij stellen dat kinderen met psychische stoornissen het niet hebben verdiend? Eigenlijk hebben we allemaal de dood verdiend en lagen we nu in de hel, maar God is nog genadig. Maar we moeten ons wel realiseren dat deze aarde niet ons eeuwige leven is, maar dat er na dit aardse nog iets komt, wat van veel meer belang is dan dit aardse. Dan kunnen we het moeilijk hebben in de tijd, dan kunnen we psychisch bezet zijn, het gevoel hebben dat het niet erger kan... Maar hoe zal het dan straks in de eeuwigheid zijn? God kijkt niet of we psychisch zwak zijn. God kijkt niet of we onze zonden zelf kunnen voldoen... God eist van ons dat we ons bekeren en als dat niet gebeurt, kunnen we nog zo goed bij zijn, psychisch sterk zijn, maar dan zegt God: Ga weg van Mij!
Een psychische stoornis kan van alles zijn. Enkele voorbeelden: ADHD - PDD-noss. Maar je kunt ook psychisch zwak zijn, zonder er een naamkaartje aan te hangen.
Ik kan je wel een heel verhaal gaan vertellen, maar ik weet niet goed, wat voor psychische stoornis je wilt weten. Er zijn er zo veel, en het is zo breed.
Wat is normaal?
Wanneer is iemand normaal?
Als iemand afwijkend gedrag gaat vertonen, dan is dit niet meer normaal. Met afwijkend bedoel ik: opvallend binnen een homogene groep mensen of kinderen. Een voorbeeld: Je geeft 5 dagen les in een klas. Bij alle zelfstandige lessen bij rekenen geef je eerst een korte instructie. Iedereen gaat daarna binnen 3 minuten aan het werk. Maar telkens als je langs hem loopt, bij de eerste ronde, constateer je weer elke dag dat hij niet aan het werk kan. Niet weet wat hij moet doen. Dit is niet normaal. Bij zo'n kind kan er bijvoorbeeld sprake zijn van een stoornis in het automatische verwerkingssysteem. Dit kan voortvloeien uit ADHD of PDD-noss. Voordat je zoiets kunt diagnostiseren, zijn er veelal symptonen, die ergens op wijzen. Voordat iets daadwerkelijks wordt gediagnostiseerd moet er een eerst een psychisch onderzoek plaatsvinden. En de stoornis moet zich ook al 6 maanden voordoen, voordat je over een stoornis mag spreken.
Ja, ik neem aan dat dit een voorbeeld is van niet normaal.
Gespleten persoonlijkheid: daar weet ik eigenlijk weinig van. Meerdere persoonlijkheden. Dat iemand zich in andere situaties ook ander gedrag toont. Vaak is het gevaar om te snel van een stoornis bij de mens te zoeken. Het kan ook aan de omgeving liggen, dat misschien een ander gedrag werkt.
De psychologen onder ons kunnen je vast verder helpen....
:,:,
Ik kan je wel een heel verhaal gaan vertellen, maar ik weet niet goed, wat voor psychische stoornis je wilt weten. Er zijn er zo veel, en het is zo breed.
Wat is normaal?
Wanneer is iemand normaal?
Als iemand afwijkend gedrag gaat vertonen, dan is dit niet meer normaal. Met afwijkend bedoel ik: opvallend binnen een homogene groep mensen of kinderen. Een voorbeeld: Je geeft 5 dagen les in een klas. Bij alle zelfstandige lessen bij rekenen geef je eerst een korte instructie. Iedereen gaat daarna binnen 3 minuten aan het werk. Maar telkens als je langs hem loopt, bij de eerste ronde, constateer je weer elke dag dat hij niet aan het werk kan. Niet weet wat hij moet doen. Dit is niet normaal. Bij zo'n kind kan er bijvoorbeeld sprake zijn van een stoornis in het automatische verwerkingssysteem. Dit kan voortvloeien uit ADHD of PDD-noss. Voordat je zoiets kunt diagnostiseren, zijn er veelal symptonen, die ergens op wijzen. Voordat iets daadwerkelijks wordt gediagnostiseerd moet er een eerst een psychisch onderzoek plaatsvinden. En de stoornis moet zich ook al 6 maanden voordoen, voordat je over een stoornis mag spreken.
Ja, ik neem aan dat dit een voorbeeld is van niet normaal.
Gespleten persoonlijkheid: daar weet ik eigenlijk weinig van. Meerdere persoonlijkheden. Dat iemand zich in andere situaties ook ander gedrag toont. Vaak is het gevaar om te snel van een stoornis bij de mens te zoeken. Het kan ook aan de omgeving liggen, dat misschien een ander gedrag werkt.
De psychologen onder ons kunnen je vast verder helpen....
:,:,
Ik ben zelf Borderline (tenminste, dat kan pas als diagnose gesteld worden op je 18e maar de kans is bij mij zo groot dat het vrijwel zeker is)
Voor de mensen die niet weten wat het inhoud die wijs ik graag op: http://www.beijum.org/diversen/borderli ... erline.htm
Het is voor mij nu duidelijk dat ik er mee zal moeten leren leven.
Het is voornamelijk een overblijfsel uit mijn jeugd. (ik ga dat niet hier posten, de mensen waarvan ik vind dat ze het moeten weten krijgen het wel te weten maar om het op een open forum te zetten vind ik te ver gaan)
Ik ben daardoor ook enorm achteruit gegaan in mijn geloof. En weet nu eerlijk gezegd niet waar ik sta.
Ik sta eigenlijk overal wel voor open. Soms te open als ik mensen moet geloven. En volgens andere niet open genoeg.
Komt allemaal door mijn borderline persoonlijkheids stoornis. Ik heb niet veel vertrouwen ergens in. En ik zal er nog hard aan moeten werken mijn leven op de rails te zetten en te houden.
Als mensen hier vragen willen stellen over Borderline dan kunnen ze mailen of vragen naar mijn MSN
Voor de mensen die niet weten wat het inhoud die wijs ik graag op: http://www.beijum.org/diversen/borderli ... erline.htm
Het is voor mij nu duidelijk dat ik er mee zal moeten leren leven.
Het is voornamelijk een overblijfsel uit mijn jeugd. (ik ga dat niet hier posten, de mensen waarvan ik vind dat ze het moeten weten krijgen het wel te weten maar om het op een open forum te zetten vind ik te ver gaan)
Ik ben daardoor ook enorm achteruit gegaan in mijn geloof. En weet nu eerlijk gezegd niet waar ik sta.
Ik sta eigenlijk overal wel voor open. Soms te open als ik mensen moet geloven. En volgens andere niet open genoeg.
Komt allemaal door mijn borderline persoonlijkheids stoornis. Ik heb niet veel vertrouwen ergens in. En ik zal er nog hard aan moeten werken mijn leven op de rails te zetten en te houden.
Als mensen hier vragen willen stellen over Borderline dan kunnen ze mailen of vragen naar mijn MSN

Ja dat is helemaal waar... Daar moet ook altijd rekening meeghouden worden.. Goed voorbeeld is homosexualiteit. Vroeger was je dan echt psychisch gestoord terwijl het nu (bijna) algemeen een redelijk normaal iets is..Oorspronkelijk gepost door voorbijganger
Een paar dingen die hierin denk ik de aandacht vragen.
Als het tussen culturen kan verschillen dan kan het ook in tijd verschillen. Ik bedoel: we kunnen nu iets normaal vinden, maar over 100 jaar hoeft dat dan niet meer normaal te zijn.
Bij psychische stoornissen is het vooral van belang of iemand nog normaal kan functioneren. Als iemand een verdrietig is, ja kan gebeuren het is uit met een vriendje of wat dan ook. Maar als dat maar maanden door blijft gaan en diegene geen motivatie meer heeft om schoolwerk te doen ofzo. En geen sociale contacten meer heeft... dan beinvloed het het normale functioneren en kan je dus van een stoornis spreken..Als normaliteit niet objectief is vast te stellen, dan is abnormaliteit ook niet objectief vast te stellen.
Bovendien wat meten we? Het gedrag van mensen? De denkbeelden van mensen? En wat is dan maatgevend: hoe de mens zichzelf ervaart, of juist hoe de ander die persoon waarneemt?
Het is dus best objectief vast te stellen wat normaal of abnormaal is, er dient alleen rekening gehouden te worden met de cultuur.
De biologische basis is niet wat je als eerste ontdekt bij een psychische stoornis. En het kan ook niet altijd als de echte oorzaak gezien worden. Soms zeker wel, maar vaker ook niet. Dan is de biologische basis alleen iets dat je vatbaarder wordt om een psychische stoornis te ontwikkelen. Er is dus sprake van een correlatie maar geen oorzaak gevolg..
Tenslotte. Als een geestelijke stoornis niet objectief is vast te stellen, hoe zit het dan met de biologische basis daarvan? Ik denk dat er verschillen zijn. Sommige oorzaken hebben een biologische oorsprong en zijn als zodanig ook aan te geven. Andere juist helemaal niet.
En ja een psychische stoornis is dus wel objectief vast te stellen. Psychologen en psychiaters zijn wetenschappers en beoordelen dus objectief. Tenminste proberen objectief te beoordelen.