helma schreef:Ik bedoel niet dat je iedereen maar de handen op moet leggen. Ik herken ook heus wel het gevoel van 'bevreemding' als ik sommige mensen hoor praten. Maar daar hoef ik gelukkig geen oordeel aan te verbinden.
Ik weet niet waarom dat zo gelukkig is. Het maakt het nl. wel eens moeilijk. Omdat je enerzijds niet zomaar mag oordelen, anderzijds met een gevoel van onbehagen kunt zitten. En hoe geef je dat dan plaats?
Ik geef dit maar aan om te laten zien dat het allemaal niet zo eenvoudig in regels te vangen is. Als mensen zich met hun geloof in een sfeer waar ik moeite mee heb, dan hoef ik die mensen echt niet meteen af te schrijven. Maar ik heb daar dan toch moeite mee.
helma schreef:Ik bedoel niet dat je iedereen maar de handen op moet leggen. Ik herken ook heus wel het gevoel van 'bevreemding' als ik sommige mensen hoor praten. Maar daar hoef ik gelukkig geen oordeel aan te verbinden.
Ik weet niet waarom dat zo gelukkig is. Het maakt het nl. wel eens moeilijk. Omdat je enerzijds niet zomaar mag oordelen, anderzijds met een gevoel van onbehagen kunt zitten. En hoe geef je dat dan plaats?
Ik geef dit maar aan om te laten zien dat het allemaal niet zo eenvoudig in regels te vangen is. Als mensen zich met hun geloof in een sfeer waar ik moeite mee heb, dan hoef ik die mensen echt niet meteen af te schrijven. Maar ik heb daar dan toch moeite mee.
Inderdaad, deze zaken worden pas klaar als de Heilige Geest er Zijn getuigenis aan geeft.
Dan wordt het wel een onmogelijk om het niet te geloven.
De profeet Jeremia wordt wonderbaar eenvoudig, en toch met een zo hoog ernstig gezicht getoond, de twee korven met vijgen. Zo krijgt Gods knecht van de Heere te zien wat schijn is en wat waarheid in het binnenste is. Jeremia ziet twee korven met vijgen. Beide zijn vijgen. Voor de oppervlakkige toeschouwer schijnen zij allen gelijk te zijn. Maar het onderzoekend oog van Jeremia ziet, dat deze zeer goed en gene zeer slecht zijn. En hoe legt hem nu de Geest dit gezicht uit?
Juda, het arme verbrijzelde volk, is door deze twee korven met vijgen voorgesteld. Zij, die zich gelukkig schatten, onder en met de trouweloze Zedekia in het land te mogen blijven zijn ook kinderen van Juda, maar het staat naar het inwendige slecht met hen voor, en daarom zullen zij ook naar het uitwendige te schande worden. Daarentegen gelijken zij, die men meent te moeten beklagen, omdat zij in ballingschap zijn gegaan met de verjaagde koning Jechonja op de goede vijgen. Want de Heere voert ze in het gericht der reiniging en der beproeving, Hij loutert ze, opdat zij Hem een bruikbaar vat zijn. Uit hen wil Hij als uit een verbroken vat tot Zijn eer het zaad des vredes, het nieuwe begin van Zijn Rijk maken, en door de verbroken rietstaven van boetvaardige harten Zijn Sion oprichten.
Sta stil, mijn hart! Denk er aan, dat het onkruid, eer het tot rijpte is gekomen, op de tarwe gelijkt, en evenzeer gelijke de slechte vijgen, eer zij verrot zijn, op de goede.
Gij draagt tot heden ook nog het beeld en de uitwendige gestalte van een kind van God.
Maar zijt gij nu ook wel een waar Christen?
Laat gij u de loutering in de smeltoven des Woords en de oordelen Gods welgevallen?
Kan men u tot de uitverkorenen en geliefden rekenen, uit wie Hij als uit het zaad des vredes Zijn eeuwig Rijk kan bouwen?
Bron: Lutheraans dagboek "Zoekt in de Schrift"
Schrijver: Dr. Joh.Sam. Buttner, Luthers predikant aan het Henriettenstift te Hannover (Noord-Duitsland)
uitgeven en vertaald in 1895 door Luthers predikantJ.P.G.Westhof te Amsterdam
Dus forumleden, zoals blijkt uit dit stukje uit mijn dagboek dat Gods volk door de Heilige Geest toch voelhoorns heeft.
Nog een vraagje: zouden de forumleden dit een Schriftuurlijk-bevindelijke meditatie vinden?
Laatst gewijzigd door SecorDabar op 15 feb 2013, 07:34, 1 keer totaal gewijzigd.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
SecorDabar schreef:Wat te denken van de geschiedenis in Jeremia 24?
De profeet Jeremia wordt wonderbaar eenvoudig, en toch met een zo hoog ernstig gezicht getoond, de twee korven met vijgen. Zo krijgt Gods knecht van de Heere te zien wat schijn is en wat waarheid in het binnenste is. Jeremia ziet twee korven met vijgen. Beide zijn vijgen. Voor de oppervlakkige toeschouwer schijnen zij allen gelijk te zijn. Maar het onderzoekend oog van Jeremia ziet, dat deze zeer goed en gene zeer slecht zijn. En hoe legt hem nu de Geest dit gezicht uit?
Juda, het arme verbrijzelde volk, is door deze twee korven met vijgen voorgesteld. Zij, die zich gelukkig schatten, onder en met de trouweloze Zedekia in het land te mogen blijven zijn ook kinderen van Juda, maar het staat naar het inwendige slecht met hen voor, en daarom zullen zij ook naar het uitwendige te schande worden. Daarentegen gelijken zij, die men meent te moeten beklagen, omdat zij in ballingschap zijn gegaan met de verjaagde koning Jechonja op de goede vijgen. Want de Heere voert ze in het gericht der reiniging en der beproeving, Hij loutert ze, opdat zij Hem een bruikbaar vat zijn. Uit hen wil Hij als uit een verbroken vat tot Zijn eer het zaad des vredes, het nieuwe begin van Zijn Rijk maken, en door de verbroken rietstaven van boetvaardige harten Zijn Sion oprichten.
Sta stil, mijn hart! Denk er aan, dat het onkruid, eer het tot rijpte is gekomen, op de tarwe gelijkt, en evenzeer gelijke de slechte vijgen, eer zij verrot zijn, op de goede.
Gij draagt tot heden ook nog het beeld en de uitwendige gestalte van een kind van God.
Maar zijt gij nu ook wel een waar Christen?
Laat gij u de loutering in de smeltoven des Woords en de oordelen Gods welgevallen?
Kan men u tot de uitverkorenen en geliefden rekenen, uit wie Hij als uit het zaad des vredes Zijn eeuwig Rijk kan bouwen?
Bron: Lutheraans dagboek "Zoekt in de Schrift"
Schrijver: Dr. Joh.Sam. Buttner, Luthers predikant aan het Henriettenstift te Hannover (Noord-Duitsland)
uitgeven en vertaald in 1895 door Luthers predikantJ.P.G.Westhof te Amsterdam
Dus forumleden, zoals blijkt uit dit stukje uit mijn dagboek dat Gods volk door de Heilige Geest toch voelhoorns heeft.
Ik zie het niet. Hier voelen de vijgen elkaar toch niet aan?
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Zo waar!
Het maakt je voorzichtig en op voorhand positief naar de ander.
Soms is het goed om de plank wat dit betreft eens volledig misgeslagen te hebben.......
helma schreef:Vanmorgen las ik nog hoe de Bruid door de wachters van haar sluier werd ontdaan....
De wachters (!) misten ook die voelhorens.
Als er zóveel voorbeelden in de Bijbel staan dan zou dat ons voorzichtig moeten maken.
Het is wel de vraag of met deze wachters het ware volk van God bedoeld wordt. Ik denk het niet, maar meer de uitwendige godsdienstigheid.
Overigens ben ik het helemaal met je eens als je zegt dat we voorzichtig moeten zijn.
helma schreef:Vanmorgen las ik nog hoe de Bruid door de wachters van haar sluier werd ontdaan....
De wachters (!) misten ook die voelhorens.
Als er zóveel voorbeelden in de Bijbel staan dan zou dat ons voorzichtig moeten maken.
Het is wel de vraag of met deze wachters het ware volk van God bedoeld wordt. Ik denk het niet, maar meer de uitwendige godsdienstigheid.
Overigens ben ik het helemaal met je eens als je zegt dat we voorzichtig moeten zijn.
Dat is juist het punt. Er zijn zoveel 'wachters' die Gods volk niet begrijpen, en dan ook geen
voedsel kunnen geven aan hongerige zielen. Men kan uiterlijk nog zo rechtzinnig zijn, maar als de Heilige Geest er niet in is, dan is het een 'vreemde geest', en daar mogen we best beducht voor zijn. Want we worden ook gewaarschuwd voor het nabijkomende: Zo het mogelijk was, ook de uitverkorenen zouden verleid worden.
-DIA- schreef:
Dat is juist het punt. Er zijn zoveel 'wachters' die Gods volk niet begrijpen, en dan ook geen
voedsel kunnen geven aan hongerige zielen. Men kan uiterlijk nog zo rechtzinnig zijn, maar als de Heilige Geest er niet in is, dan is het een 'vreemde geest', en daar mogen we best beducht voor zijn. Want we worden ook gewaarschuwd voor het nabijkomende: Zo het mogelijk was, ook de uitverkorenen zouden verleid worden.
Maar hoe herken je deze "wachters"?
Is dat omdat ze geen of minder gevoelsmatig overkomen? Daar zijn al vaker verschrikkelijke vergissingen mee gemaakt.
Hoe herken je de "vreemde geest", is dat omdat een klein gedeelte mensen het "niet kan overnemen" of zou het zo kunnen zijn dat deze mensen het ook wel eens fout kunnen hebben?
"Wachters" zijn echt niet zo makkelijk te herkennen als soms gesuggereerd word, het niet voldoen aan cultuur, uiterlijk en traditie bijvoorbeeld is geen norm om een "wachter" te herkennen, ik denk dat wij hier met z'n allen er nog wel eens fors naastzitten.
Wat is de norm voor "wachter"? Niet zomaar iets wat wij mensen kunnen bepalen denk ik.
En wat is "Gods volk"? Zijn dat de mensen waarvan wij het kunnen "overnemen" of die in dezelfde cultuur zitten, of zijn dat ook andere mensen die buiten onze refo-cultuur Gods volk zijn?
Moeten die wachters nu echt ook allegorisch verklaard worden?
De bruid loopt te zoeken omdat ze haar vriend verkeerd behandeld heeft.
Op straat wordt ze aangetroffen door de wachters. Wat moeten die nu denken van een dame die daar op straat loopt?
Welke voelhoorn is daar voor nodig? Niemand zou die hebben. Ze hoorde daar gewoon niet te lopen.
De bruid meldt die gebeurtenis om aan te geven wat ze zich allemaal op de hals haalde door haar zorgeloosheid.
Ook de dochters van Jeruzalem zijn daardoor een gevaar voor haar geworden. Nu ze haar vriend heeft afgewezen zou hij een ander kunnen nemen.
-DIA- schreef:
Dat is juist het punt. Er zijn zoveel 'wachters' die Gods volk niet begrijpen, en dan ook geen
voedsel kunnen geven aan hongerige zielen. Men kan uiterlijk nog zo rechtzinnig zijn, maar als de Heilige Geest er niet in is, dan is het een 'vreemde geest', en daar mogen we best beducht voor zijn. Want we worden ook gewaarschuwd voor het nabijkomende: Zo het mogelijk was, ook de uitverkorenen zouden verleid worden.
Maar hoe herken je deze "wachters"?
Is dat omdat ze geen of minder gevoelsmatig overkomen? Daar zijn al vaker verschrikkelijke vergissingen mee gemaakt.
Hoe herken je de "vreemde geest", is dat omdat een klein gedeelte mensen het "niet kan overnemen" of zou het zo kunnen zijn dat deze mensen het ook wel eens fout kunnen hebben?
"Wachters" zijn echt niet zo makkelijk te herkennen als soms gesuggereerd word, het niet voldoen aan cultuur, uiterlijk en traditie bijvoorbeeld is geen norm om een "wachter" te herkennen, ik denk dat wij hier met z'n allen er nog wel eens fors naastzitten.
Wat is de norm voor "wachter"? Niet zomaar iets wat wij mensen kunnen bepalen denk ik.
En wat is "Gods volk"? Zijn dat de mensen waarvan wij het kunnen "overnemen" of die in dezelfde cultuur zitten, of zijn dat ook andere mensen die buiten onze refo-cultuur Gods volk zijn?
Dat is ook een punt. Men onderscheid het veelal niet meer. De prediking van een ware knecht van God legt nog wel eens beslag op de gemeente. Dat merk je bij een verstands-preek nooit. Dat is wel een teken dat we ten eerste wel kunnen onderscheiden.
Maar verder kunnen zelfs de woorden gelijk zijn, en toch een nabijkomende te zijn. Dat is ook wat de 'voelhoorns' wel eens ontdekken.
Ik weet van twee vrienden die naar een intredepreek waren geweest van een predikant hier ter plaatse. De ene vroeg aan de ander: Wat denk je? Dat ander antwoorde: Er was een vreemde geest in de kerk. Daar heeft hij wel over gezwegen. Laat het verder maar, anders wordt het te persoonlijk. Ik wou maar zeggen: Het kan zo nabij komen dat men er als het ware geen erg in heeft dat er een vreemde geest in de kerk insluipt. Dat dit door weinigen wordt opgemerkt maakt de weg vrij voor een doorgaan van een niet zuiver leer.
-DIA- schreef:
Ik weet van twee vrienden die naar een intredepreek waren geweest van een predikant hier ter plaatse. De ene vroeg aan de ander: Wat denk je? Dat ander antwoorde: Er was een vreemde geest in de kerk. Daar heeft hij wel over gezwegen. Laat het verder maar, anders wordt het te persoonlijk. Ik wou maar zeggen: Het kan zo nabij komen dat men er als het ware geen erg in heeft dat er een vreemde geest in de kerk insluipt. Dat dit door weinigen wordt opgemerkt maakt de weg vrij voor een doorgaan van een niet zuiver leer.
De ene vriend vond dat er een vreemde geest in de kerk was.
En vervolgens zeg je: men heeft er geen erg meer in dat er een vreemde geest in de kerk insluipt.
Dat is wel erg kort door de bocht.
Misschien had die vriend het wel mis, en was er helemaal geen vreemde geest.
In dit topic wordt van vele kanten bepleit om toch heel terughoudend te zijn met het voortborduren op meningen van mensen. Mensen zijn feilbaar, DIA, de voorbeelden daarvan worden je hier aan de lopende band opgesomd, vanuit de Schrift.
-DIA- schreef:
Ik weet van twee vrienden die naar een intredepreek waren geweest van een predikant hier ter plaatse. De ene vroeg aan de ander: Wat denk je? Dat ander antwoorde: Er was een vreemde geest in de kerk. Daar heeft hij wel over gezwegen. Laat het verder maar, anders wordt het te persoonlijk. Ik wou maar zeggen: Het kan zo nabij komen dat men er als het ware geen erg in heeft dat er een vreemde geest in de kerk insluipt. Dat dit door weinigen wordt opgemerkt maakt de weg vrij voor een doorgaan van een niet zuiver leer.
De ene vriend vond dat er een vreemde geest in de kerk was.
En vervolgens zeg je: men heeft er geen erg meer in dat er een vreemde geest in de kerk insluipt.
Dat is wel erg kort door de bocht.
Misschien had die vriend het wel mis, en was er helemaal geen vreemde geest.
In dit topic wordt van vele kanten bepleit om toch heel terughoudend te zijn met het voortborduren op meningen van mensen. Mensen zijn feilbaar, DIA, de voorbeelden daarvan worden je hier aan de lopende band opgesomd, vanuit de Schrift.
-DIA- schreef:
Dat is ook een punt. Men onderscheid het veelal niet meer. De prediking van een ware knecht van God legt nog wel eens beslag op de gemeente. Dat merk je bij een verstands-preek nooit. Dat is wel een teken dat we ten eerste wel kunnen onderscheiden.
Maar verder kunnen zelfs de woorden gelijk zijn, en toch een nabijkomende te zijn. Dat is ook wat de 'voelhoorns' wel eens ontdekken.
Ik weet van twee vrienden die naar een intredepreek waren geweest van een predikant hier ter plaatse. De ene vroeg aan de ander: Wat denk je? Dat ander antwoorde: Er was een vreemde geest in de kerk. Daar heeft hij wel over gezwegen. Laat het verder maar, anders wordt het te persoonlijk. Ik wou maar zeggen: Het kan zo nabij komen dat men er als het ware geen erg in heeft dat er een vreemde geest in de kerk insluipt. Dat dit door weinigen wordt opgemerkt maakt de weg vrij voor een doorgaan van een niet zuiver leer.
Maar zo makkelijk is dat nog niet, want wat word beschouwd als een ware knecht? Zelfs binnen de OGG is daar grote verscheidenheid onder dat de ene wel en de andere niet als een ware knecht worden gezien, en er zijn mensen die zowel onder de ene als onder de andere gesticht worden door de ware Geest van God volgens hun zeggen, wat is dan het verschil?
Voelhoorns zijn zeer feilbaar, en zeker als we het afstemmen op gevoel.
Wat voor de één een verstandspreek is, kan voor de ander zeer stichtend zijn, omdat Gods wegen zo verschillend zijn, er is geen algemene definitie voor!
-DIA- schreef:
Dat is ook een punt. Men onderscheid het veelal niet meer. De prediking van een ware knecht van God legt nog wel eens beslag op de gemeente. Dat merk je bij een verstands-preek nooit. Dat is wel een teken dat we ten eerste wel kunnen onderscheiden.
Maar verder kunnen zelfs de woorden gelijk zijn, en toch een nabijkomende te zijn. Dat is ook wat de 'voelhoorns' wel eens ontdekken.
Ik weet van twee vrienden die naar een intredepreek waren geweest van een predikant hier ter plaatse. De ene vroeg aan de ander: Wat denk je? Dat ander antwoorde: Er was een vreemde geest in de kerk. Daar heeft hij wel over gezwegen. Laat het verder maar, anders wordt het te persoonlijk. Ik wou maar zeggen: Het kan zo nabij komen dat men er als het ware geen erg in heeft dat er een vreemde geest in de kerk insluipt. Dat dit door weinigen wordt opgemerkt maakt de weg vrij voor een doorgaan van een niet zuiver leer.
Maar zo makkelijk is dat nog niet, want wat word beschouwd als een ware knecht? Zelfs binnen de OGG is daar grote verscheidenheid onder dat de ene wel en de andere niet als een ware knecht worden gezien, en er zijn mensen die zowel onder de ene als onder de andere gesticht worden door de ware Geest van God volgens hun zeggen, wat is dan het verschil?
Voelhoorns zijn zeer feilbaar, en zeker als we het afstemmen op gevoel.
Wat voor de één een verstandspreek is, kan voor de ander zeer stichtend zijn, omdat Gods wegen zo verschillend zijn, er is geen algemene definitie voor!
Ik weet het ook wel, beste vriend. Maar hoe zou ik het verder duidelijk kunnen maken?
Het is Gods gave om deze zaken te goed te kunnen doorzien. En verder zal de eeuwigheid
het wel openbaren. Wij hoeven niet altijd te oordelen, slechts op te merken. Ook de gave
van opmerken kan nog een 'algemene werking des Geestes' zijn. Dat de opmerker zelf
erbuiten valt. Begrijpt u de ernst?
