De genade des ouden tijds

[memento]

Ik snap ook niet, dan sommigen zich liever richten op de toch redelijk geesteloze 19e eeuw, in plaats van op de tijd dat de kerk van God bloeide, namelijk de Reformatie en vroege Nadere Reformatie. Laten we ons op díe periode oriënteren, en die Bijbelvaste prediking (waar de tekst uit de Heilige Schrift in plaats van de ervaringen van Gods volk centraal stond) ons ten voorbeeld stellen.

Laten we dus werkelijk gaan voor het oude, de zuivere leer der Reformatie en vroege Nadere Reformatie!

[Grace]

Dit zijn waarschijnlijk Luther laatste geschreven woorden.

Vaak wordt dit stuk aangehaald als een bewijs van arme bedelaars gestalte bij Luther als het gaat om afhankelijkheid van Gods genade tot behoud of zaligheid (voor de duidelijkheid: ik keur die gedachte niet per definitie af). Maar was dat werkelijk waarover Luther schreef? De korte zinnetjes - Wij zijn bedelaars. Dat is waar. - vormen het slot van een groter citaat. Het volledige citaat luidt:

'Vergilius in zijn herdersgedichten kan niemand begrijpen als hij niet eerst vijf jaar herder is geweest, Vergilius in zijn gedichten over het leven op het land kan niemand begrijpen als hij niet vijf jaar boer is geweest; Cicero in zijn brieven begrijpt niemand werkelijk als hij niet vijfentwintig jaar in de politiek heeft gezeten; de Heilige Schrift zal niemand werkelijk genoeg geproefd hebben als hij niet honderd jaar met profeten als Elia en Elisa, met Johannes de Doper, Christus en de Apostelen de gemeente heeft bestuurd. Waag je niet aan deze goddelijke Aeneïs, maar buig je aanbiddend over zijn sporen. Wij zijn bedelaars. Dat is waar.'

Er bestaat geen toelichting op dit citaat dus wat Luther hier precies mee bedoelde is onduidelijk. Maar in ieder geval is mij wel duidelijk, dat Luther het 'bedelen' niet soteriologisch maar veeleer hermeneutisch opvatte. Eenvoudig gezegd gaat het in dit citaat niet om het afhankelijk zijn van Gods genade tot behoud of zaligheid, maar om de afhankelijkheid van Gods hulp en verlichting om de Bijbel te verstaan. De betekenis van 'het blijvend zondebesef' (wat absoluut noodzakelijk is!!) wordt m.i. dus ten onrechte aan deze woorden gegeven.

[huisman]

Dat is het juist... Wat heb ik? Wat ben ik kwijt? Snap je? Deze vrouw is een jaloersmakend voorbeeld, en daar zijn er zo weinig meer van.

@DIA wat zou volgens jou de oorzaak zijn. Wij geloven toch allen hier dat geloof/genade Gods gave is en deze genadegift wordt ingestort in zondaren die van nature allemaal mensen zijn die getekend zijn in Romeinen 3 . Vanaf de zondeval zijn die zaken toch niet veranderd ? Denk toch klein van onszelf maar nooit of te nimmer klein van Gods genade voor zondaren,voor haters van God en hun naaste. God veranderd niet en daarom vind ik deze vrouw niet jaloersmakend maar wel de genade die in haar was en die nog steeds te krijgen is zonder geld en zonder prijs.

[TSD]

Hallo Dia,

Het is goed om hier eens over na te denken...

Ik denk dat niemand zal ontkennen dat de tijden donker zijn en dat de afval in alles openbaar komt. Niet alleen in de wereld, maar juist in de kerk (en dan maar beginnen bij onszelf...)

Een aantal jaar geleden zat ik er zelf ook zo over in. Werkt de Heere nog wel? Je hoort er zo weinig meer van en als je al mensen kent dan zijn ze al aardig 'op leeftijd'. De Heere heeft juist in die periode laten zien dat ik het niet goed zag, juist toen kwam openbaar bij verschillende naaste vrienden dat de Heere in hen werkte, kort achter elkaar!!

Wat mij opvalt, Dia, is dat ik zulke negatieve uitspraken vaak hoor/lees van oude of oudere mensen. Uit de omgeving, maar ook predikanten die vaak al ouder waren geworden. Ik moet denken aan Ds. Venema. Zou het juist niet komen dat deze mensen hun vrienden en kennissenkring zich ontvallen en naar hun beleving er zo weinig mensen ervoor in de plaats komen (simpelweg omdat ze er niet zo dicht meer bij staan)? --> Dit is geen stelling o.i.d. maar zomaar iets wat in mij op kwam...

De Heere is niet gestopt en de Heilige Geest gaat nog onverminderd door met zijn werk! Ik denk dat we ook moeten uitkijken dat we met al ons zwartkijken niet de Heere de schuld geven (en ja, dan zeggen we er altijd heel rechtszinnig bij dat het aan ons ligt en dat Hij rechtvaardig ons voorbij gaat, maar dan nog...)

[Snuf]

Ik ben bang dat Dia gelijk heeft...
Maar ik kan me vergissen...
Dus weet ik het niet zeker...
Wie weet wat er nog in de heggen en steggen zit.
Verborgen, maar gekend.

[Erasmiaan]

Ik snap ook niet, dan sommigen zich liever richten op de toch redelijk geesteloze 19e eeuw, in plaats van op de tijd dat de kerk van God bloeide, namelijk de Reformatie en vroege Nadere Reformatie. Laten we ons op díe periode oriënteren, en die Bijbelvaste prediking (waar de tekst uit de Heilige Schrift in plaats van de ervaringen van Gods volk centraal stond) ons ten voorbeeld stellen.

Laten we dus werkelijk gaan voor het oude, de zuivere leer der Reformatie en vroege Nadere Reformatie!

Ten eerste maak je er weer ten onrechte een tegenstelling van. Dat moet je niet doen, dat is altijd ongenuanceerd en polariserend. En ik hoop toch niet dat dat je doel is.

Want je maakt tegen niemand in het bijzonder deze opmerkingen. Dus je kunt de personen die je op het oog hebt er ook niet van betichten dat ze de reformatie helemaal niet laten spreken.

Verder is het weer jammer dat twee karikaturen tegen elkaar uitgespeeld worden (een preek waarin de tekst uit Gods Woord centraal staat en een preek waarin de ervaringen van Gods volk centraal staan). Dit soort beweringen doen de zaak geen goed, polariseren, zijn nooit te bewijzen en tonen als enige... jouw afkeer tegen bepaalde personen/opvattingen.

Verder mag toch niet ontkend worden dat (wat ook DIA's referentiekader is) de Gereformeerde Gemeenten in het begin van de 20ste eeuw een periode van bloei en geestelijk leven kende. Het is niet verkeerd om daar nog eens naar te verwijzen. Bovendien is deze tijd korter geleden dan de reformatie en hebben we nog enkele ooggetuigen. Dan is het hemd vaak nader dan de rok. Iemand kwalijk nemen dat hij die periode ten voorbeeld gebruikt is nogal bekrompen.

[huisman]

Ik snap ook niet, dan sommigen zich liever richten op de toch redelijk geesteloze 19e eeuw, in plaats van op de tijd dat de kerk van God bloeide, namelijk de Reformatie en vroege Nadere Reformatie. Laten we ons op díe periode oriënteren, en die Bijbelvaste prediking (waar de tekst uit de Heilige Schrift in plaats van de ervaringen van Gods volk centraal stond) ons ten voorbeeld stellen.

Laten we dus werkelijk gaan voor het oude, de zuivere leer der Reformatie en vroege Nadere Reformatie!

Ten eerste maak je er weer ten onrechte een tegenstelling van. Dat moet je niet doen, dat is altijd ongenuanceerd en polariserend. En ik hoop toch niet dat dat je doel is.

Want je maakt tegen niemand in het bijzonder deze opmerkingen. Dus je kunt de personen die je op het oog hebt er ook niet van betichten dat ze de reformatie helemaal niet laten spreken.

Verder is het weer jammer dat twee karikaturen tegen elkaar uitgespeeld worden (een preek waarin de tekst uit Gods Woord centraal staat en een preek waarin de ervaringen van Gods volk centraal staan). Dit soort beweringen doen de zaak geen goed, polariseren, zijn nooit te bewijzen en tonen als enige... jouw afkeer tegen bepaalde personen/opvattingen.

Verder mag toch niet ontkend worden dat (wat ook DIA's referentiekader is) de Gereformeerde Gemeenten in het begin van de 20ste eeuw een periode van bloei en geestelijk leven kende. Het is niet verkeerd om daar nog eens naar te verwijzen. Bovendien is deze tijd korter geleden dan de reformatie en hebben we nog enkele ooggetuigen. Dan is het hemd vaak nader dan de rok. Iemand kwalijk nemen dat hij die periode ten voorbeeld gebruikt is nogal bekrompen.

Ook toen werd er (helaas) geklaagd over het schaarse geestelijke leven.

[Erasmiaan]

Ik snap ook niet, dan sommigen zich liever richten op de toch redelijk geesteloze 19e eeuw, in plaats van op de tijd dat de kerk van God bloeide, namelijk de Reformatie en vroege Nadere Reformatie. Laten we ons op díe periode oriënteren, en die Bijbelvaste prediking (waar de tekst uit de Heilige Schrift in plaats van de ervaringen van Gods volk centraal stond) ons ten voorbeeld stellen.

Laten we dus werkelijk gaan voor het oude, de zuivere leer der Reformatie en vroege Nadere Reformatie!

Ten eerste maak je er weer ten onrechte een tegenstelling van. Dat moet je niet doen, dat is altijd ongenuanceerd en polariserend. En ik hoop toch niet dat dat je doel is.

Want je maakt tegen niemand in het bijzonder deze opmerkingen. Dus je kunt de personen die je op het oog hebt er ook niet van betichten dat ze de reformatie helemaal niet laten spreken.

Verder is het weer jammer dat twee karikaturen tegen elkaar uitgespeeld worden (een preek waarin de tekst uit Gods Woord centraal staat en een preek waarin de ervaringen van Gods volk centraal staan). Dit soort beweringen doen de zaak geen goed, polariseren, zijn nooit te bewijzen en tonen als enige... jouw afkeer tegen bepaalde personen/opvattingen.

Verder mag toch niet ontkend worden dat (wat ook DIA's referentiekader is) de Gereformeerde Gemeenten in het begin van de 20ste eeuw een periode van bloei en geestelijk leven kende. Het is niet verkeerd om daar nog eens naar te verwijzen. Bovendien is deze tijd korter geleden dan de reformatie en hebben we nog enkele ooggetuigen. Dan is het hemd vaak nader dan de rok. Iemand kwalijk nemen dat hij die periode ten voorbeeld gebruikt is nogal bekrompen.

Ook toen werd er (helaas) geklaagd over het schaarse geestelijke leven.

Precies, met daarbij een verwijzing naar de reformatie/ nadere reformatie. Och of al het volk profeten ware!

[memento]

Precies, met daarbij een verwijzing naar de reformatie/ nadere reformatie. Och of al het volk profeten ware!

Precies mijn punt. Laten we - als er werkelijk reden tot klagen is over het geestelijk leven is - eens kijken naar de gemeenten toen en nu, waar wel een gezond geestelijk leven is (want geklaag dat er nog maar een enkeling is, is niet echt een teken van gezond geestelijk leven in een gemeente). Laten we dan de prediking eens toetsen aan de prediking in die gemeenten. Wordt het Woord, de tekst, gepredikt, net als in die gemeenten? Of staat iets anders in de prediking centraal?

Onze gereformeerde vaderen hadden zeer hoge verwachtingen van de prediking, zij geloofden dat een Bijbel-getrouwe prediking vrucht zowel in de breedte als diepte dragen zal. Als er dus geen vrucht is, moeten we 2 vragen eerlijk stellen:
1. Is de prediking wel de prediking van de Bijbeltekst?
2. Wordt de prediking door de hoorders ernstig beluisterd of is er geen interesse in het Woord?

Zeggen we - hardop of stiekem in ons hart - dat het niet aan deze 2 punten ligt, dan geven we God, en in het bijzonder de Heilige Geest, de schuld. Of we zijn het vertrouwen in de kracht van het Woord Gods - wat ten tijde van de Reformatie zo sterk leefde - kwijtgeraakt.

[Erasmiaan]

Precies, met daarbij een verwijzing naar de reformatie/ nadere reformatie. Och of al het volk profeten ware!

Precies mijn punt. Laten we - als er werkelijk reden tot klagen is over het geestelijk leven is - eens kijken naar de gemeenten toen en nu, waar wel een gezond geestelijk leven is (want geklaag dat er nog maar een enkeling is, is niet echt een teken van gezond geestelijk leven in een gemeente). Laten we dan de prediking eens toetsen aan de prediking in die gemeenten. Wordt het Woord, de tekst, gepredikt, net als in die gemeenten? Of staat iets anders in de prediking centraal?

Onze gereformeerde vaderen hadden zeer hoge verwachtingen van de prediking, zij geloofden dat een Bijbel-getrouwe prediking vrucht zowel in de breedte als diepte dragen zal. Als er dus geen vrucht is, moeten we 2 vragen eerlijk stellen:
1. Is de prediking wel de prediking van de Bijbeltekst?
2. Wordt de prediking door de hoorders ernstig beluisterd of is er geen interesse in het Woord?

Zeggen we - hardop of stiekem in ons hart - dat het niet aan deze 2 punten ligt, dan geven we God, en in het bijzonder de Heilige Geest, de schuld. Of we zijn het vertrouwen in de kracht van het Woord Gods - wat ten tijde van de Reformatie zo sterk leefde - kwijtgeraakt.

Wie is we? Jammer dat je weer doorgaat met je ongenuanceerde en polariserende opmerkingen.

[memento]

Wie is we? Jammer dat je weer doorgaat met je ongenuanceerde en polariserende opmerkingen.

Ik stel alleen enkele kritische vragen, aan mensen die vinden dat er in hun gemeente(n) weinig geestelijk leven is. Het is nogal wat, als je het werkelijk gelooft als je zegt dat er nog maar een enkeling gevonden wordt. Dat heeft nogal consequenties, iets wat ik in bovenstaande posting heb proberen duidelijk te maken.

Kritische vragen afserveren als "ongenuanceerd en polariserend" maakt de vragen en de daaraan verbonden consequenties niet minder waar.

[Erasmiaan]

Wie is we? Jammer dat je weer doorgaat met je ongenuanceerde en polariserende opmerkingen.

Ik stel alleen enkele kritische vragen, aan mensen die vinden dat er in hun gemeente(n) weinig geestelijk leven is. Het is nogal wat, als je het werkelijk gelooft als je zegt dat er nog maar een enkeling gevonden wordt. Dat heeft nogal consequenties, iets wat ik in bovenstaande posting heb proberen duidelijk te maken.

Kritische vragen afserveren als "ongenuanceerd en polariserend" maakt de vragen en de daaraan verbonden consequenties niet minder waar.

Antwoorden zijn waar of onwaar, vragen zijn een gebrek aan kennis.

[memento]

Antwoorden zijn waar of onwaar, vragen zijn een gebrek aan kennis.

Laat een ieder klager voor zichzelf dan eens een waar antwoord zoeken op de vragen die ik stelde. En ook eerlijk de consequenties onder ogen zien van het antwoord...

Onze gereformeerde vaderen hadden zeer hoge verwachtingen van de prediking, zij geloofden dat een Bijbel-getrouwe prediking vrucht zowel in de breedte als diepte dragen zal. Als er dus geen vrucht is, moeten we 2 vragen eerlijk stellen:
1. Is de prediking wel de prediking van de Bijbeltekst?
2. Wordt de prediking door de hoorders ernstig beluisterd of is er geen interesse in het Woord?

Zeggen we - hardop of stiekem in ons hart - dat het niet aan deze 2 punten ligt, dan geven we God, en in het bijzonder de Heilige Geest, de schuld. Of we zijn het vertrouwen in de kracht van het Woord Gods - wat ten tijde van de Reformatie zo sterk leefde - kwijtgeraakt.

[Erasmiaan]

Antwoorden zijn waar of onwaar, vragen zijn een gebrek aan kennis.

Laat een ieder klager voor zichzelf dan eens een waar antwoord zoeken op de vragen die ik stelde. En ook eerlijk de consequenties onder ogen zien van het antwoord...

Onze gereformeerde vaderen hadden zeer hoge verwachtingen van de prediking, zij geloofden dat een Bijbel-getrouwe prediking vrucht zowel in de breedte als diepte dragen zal. Als er dus geen vrucht is, moeten we 2 vragen eerlijk stellen:
1. Is de prediking wel de prediking van de Bijbeltekst?
2. Wordt de prediking door de hoorders ernstig beluisterd of is er geen interesse in het Woord?

Zeggen we - hardop of stiekem in ons hart - dat het niet aan deze 2 punten ligt, dan geven we God, en in het bijzonder de Heilige Geest, de schuld. Of we zijn het vertrouwen in de kracht van het Woord Gods - wat ten tijde van de Reformatie zo sterk leefde - kwijtgeraakt.

Dat had je volgens mij al eerder opgeschreven. Ik ga deze vragen in ieder geval niet beantwoorden, je hoort mij niet (hardop) klagen.
Maar ik wil wel een tegenvraag stellen. In een tijd waarin bijna geen wervingskracht meer uitgaat van de kerk, waarin de nationale zonden schier tot aan de hemel gerezen zijn, waar publiekelijk is afgerekend met God en Zijn dienst, waar het recht struikelt op de straten en waar christenen een zeer, zeer kleine minderheid zijn geworden, wil jij beweren dat er nu sprake is van een bloeiend geestelijk leven?!

[memento]

Maar ik wil wel een tegenvraag stellen. In een tijd waarin bijna geen wervingskracht meer uitgaat van de kerk, waarin de nationale zonden schier tot aan de hemel gerezen zijn, waar publiekelijk is afgerekend met God en Zijn dienst, waar het recht struikelt op de straten en waar christenen een zeer, zeer kleine minderheid zijn geworden, wil jij beweren dat er nu sprake is van een bloeiend geestelijk leven?!

De bloei van geestelijk leven meet ik niet af aan het publieke domein, die niet verkeerd onder het Woord, maar aan de christelijke gemeente. En ja, gelukkig ken ik wel redelijk wat gemeenten waar een gezond geestelijk leven is, waar het Woord zijn uitwerking heeft in de breedte en de diepte. Het is zeker zo, dat we in dit ondermaanse altijd onder de maat leven (dat is onze schuld, onze geesteloosheid en ons eigen niet ernstig omgaan met het Woord). Maar waar het Woord recht gepredikt wordt, dus gewoon een eenvoudige uitleg en toepassing van de Bijbeltekst zoals opgeschreven door de Heilige Geest, verwacht ik grote wonderen. Een verwachting waarvan de vervulling zichtbaar is...