Hmm, ik heb daar niet zoveel moeite mee, ook al vind ik de muziek ook niks... ik hoor die muziek niet zo... tja, het is vermaak en daar is op zich niks mis mee. Maar anders kan je een mp3-speler met betere muziek meenemen, heb je daar geen last van
albion schreef:
helma schreef:
Dat deed zij niet, maar het gebeurt wel. Ook nog wel ter zake van het al of niet geoorloofd zijn van schaatsen. Ik herinner me dat ik de vraag hoorde stellen: „Heb je ooit wel eens een kind van God op de schaats gezien?” Met andere woorden...
Als 'oudvader' noemden wij altijd Sicco Tjades (want we hadden ergens gelezen dat hij ook op de schaats naar zijn gemeente ging om te prediken).
helma schreef:
Keer op keer komen we het tegen, over allerlei zaken, die niet direct door een Godswoord worden beslist, maar die liggen op het vlak van „die het zonde is, die is het zonde” en „een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd.” Vooropgesteld natuurlijk dat dit gemoed onder de leiding van de Heilige Geest staat.
't Is wel eens moeilijk als je als kind moet gehoorzamen. Ik zei weleens tegen m'n moeder als ze met iets aankwam waar ze op tegen was: 'Met uw ervaring kan ik niet door het leven, ik zal het zelf moeten ondervinden'. (Maar ze had wel vaak gelijk en dat noemt men ook wel: levenservaring).
Tegenwoordig lijkt het wel of de jongeren het beter weten dan de ouderen....
Ze had ongetwijfeld gelijk, maar dat had jij ook. Ervaring moet je van anderen overgedragen krijgen maar je moet ook dingen zelf ervaren. Maar goed, het gaat hier om zaken die voor de een zonde kunnen zijn en voor de ander niet, aldus Helma's posting. het kan dus ook zijn dat het voor een oudere zonde is en voor een jongere niet. Als die oudere dan zegt: Dat moet je niet doen, dat is zonde, en die jongere is het daar niet mee eens, verzucht de oudere al snel: Zucht, de jongereen lijken het beter te weten dan de ouderen. Terwijl ze beiden gelijk hebben. Ze zien alleen niet in dat die ander ook gelijk kan hebben en hij zelf daarmee nog geen ongelijk heeft.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Ds. den Butter: Ik herinner me dat ik de vraag hoorde stellen: „Heb je ooit wel eens een kind van God op de schaats gezien?”
kun je het zien dan dat iemand "een kind van God" is??? mag ik het een ietwat merkwaardige vraag/opmerking vinden?
het zijn van een kind van God zit volgens mij IN iemand, en niet zozeer in de dingen die hij/zij al dan niet doet, ánders dan anderen. het uit zich m.i. onder andere in je opstelling naar je medemens toe, wat je voor je naaste overhebt, náást wat je voor God wilt zijn (al is dat laatste wat krom uitgedrukt, maar ik kan niet zo snel een betere omschrijving vinden)
Rens schreef:Ds. den Butter: Ik herinner me dat ik de vraag hoorde stellen: „Heb je ooit wel eens een kind van God op de schaats gezien?”
kun je het zien dan dat iemand "een kind van God" is??? mag ik het een ietwat merkwaardige vraag/opmerking vinden?
het zijn van een kind van God zit volgens mij IN iemand, en niet zozeer in de dingen die hij/zij al dan niet doet, ánders dan anderen. het uit zich m.i. onder andere in je opstelling naar je medemens toe, wat je voor je naaste overhebt, náást wat je voor God wilt zijn (al is dat laatste wat krom uitgedrukt, maar ik kan niet zo snel een betere omschrijving vinden)
Waarschijnlijk vond dominee Den Butter het ook een merkwaardige vraag, anders had hij deze column niet geschreven
Nou ja, zo redeneren sommige mensen.... vooral in een wereldje waarin het helemaal uit den boze is. Dan wordt er geargumenteerd op zo'n manier. Heb je ooit een kind van God op de schaats gezien? Heb je ooit een kind van God ... (vul verder in). Dat zo iemand dat niet heeft gezien is een beperking, in zijn kring is men dat niet gewoon dus heeft hij dat waarschijnlijk ook nog nooit gezien. Maar ja, als je dan hoort over een oudvader die op de schaats naar de kerk ging kan je twee kanten op:
1. Hij schaatst (op zondag notabene) dus het is geen kind van God.
2. Blijkbaar bestaan er toch christenen die schaatsen.
En dan verwijs ik maar weer naar het artikel. Wat is het criterium? Als je bij punt 1 blijft oordeel je op basis van verkeerde gronden, namelijk niet op basis van de Bijbel maar op basis van je eigen kerkcultuur. Wat is bepalend? God of je kerk. Het kan soms een tegenovergestelde worden. Het artikel roept op tot het verruimen van je visie, van wat je zelf denkt en vindt, wat de culturele norm is, wat gewoon is, door mensen geaccepteerd, naar wat God zegt. En dan kan je tot de ontdekking komen dat ern mensen zijn die dingen anders doen dan jij en de mensen in je kerk, zonder dat ze daarmee geen kind van God meer zijn, of het verkeerd zouden doen.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Rens schreef:Ds. den Butter: Ik herinner me dat ik de vraag hoorde stellen: „Heb je ooit wel eens een kind van God op de schaats gezien?”
kun je het zien dan dat iemand "een kind van God" is??? mag ik het een ietwat merkwaardige vraag/opmerking vinden?
het zijn van een kind van God zit volgens mij IN iemand, en niet zozeer in de dingen die hij/zij al dan niet doet, ánders dan anderen. het uit zich m.i. onder andere in je opstelling naar je medemens toe, wat je voor je naaste overhebt, náást wat je voor God wilt zijn (al is dat laatste wat krom uitgedrukt, maar ik kan niet zo snel een betere omschrijving vinden)
Waarschijnlijk vond dominee Den Butter het ook een merkwaardige vraag, anders had hij deze column niet geschreven
het ging mij niet zozeer om de persoon van Ds den Butter of wat hij er van vond of niet, ikzélf vind de vraagstelling nog veel merkwaardiger dan ds. den Butter heeft trachten aan te geven...
Rens schreef:Ds. den Butter: Ik herinner me dat ik de vraag hoorde stellen: „Heb je ooit wel eens een kind van God op de schaats gezien?”
kun je het zien dan dat iemand "een kind van God" is??? mag ik het een ietwat merkwaardige vraag/opmerking vinden?
het zijn van een kind van God zit volgens mij IN iemand, en niet zozeer in de dingen die hij/zij al dan niet doet, ánders dan anderen. het uit zich m.i. onder andere in je opstelling naar je medemens toe, wat je voor je naaste overhebt, náást wat je voor God wilt zijn (al is dat laatste wat krom uitgedrukt, maar ik kan niet zo snel een betere omschrijving vinden)
Waarschijnlijk vond dominee Den Butter het ook een merkwaardige vraag, anders had hij deze column niet geschreven
het ging mij niet zozeer om de persoon van Ds den Butter of wat hij er van vond of niet, ikzélf vind de vraagstelling nog veel merkwaardiger dan ds. den Butter heeft trachten aan te geven...
Marnix schreef:
1. Hij schaatst (op zondag notabene) dus het is geen kind van God.
2. Blijkbaar bestaan er toch christenen die schaatsen.
Hij zal het uit bittere noodzaak gedaan hebben (denk ik). Net zoals er mensen geweest zullen zijn in Zwitserland (Waldenzen) die op de ski's stoden om afstanden te overbruggen.
Wij schaatsen tot onze vermaak en als je dan schaatst waar muziek gedraaid wordt dan voel je je niet echt thuis (dat ben ik met Freek eens). Maar dat is met het zwemmen ook zo, waarom er op vrijdagavond opeens 'disco zwemmen' is...?
De halve waarheid is funester dan de onjuistheid (E. von Feuchtersieben)
Marnix schreef:
1. Hij schaatst (op zondag notabene) dus het is geen kind van God.
2. Blijkbaar bestaan er toch christenen die schaatsen.
Hij zal het uit bittere noodzaak gedaan hebben (denk ik). Net zoals er mensen geweest zullen zijn in Zwitserland (Waldenzen) die op de ski's stoden om afstanden te overbruggen.
Wij schaatsen tot onze vermaak en als je dan schaatst waar muziek gedraaid wordt dan voel je je niet echt thuis (dat ben ik met Freek eens). Maar dat is met het zwemmen ook zo, waarom er op vrijdagavond opeens 'disco zwemmen' is...?
Ik weet niet of het bittere noodzaak is, het had vast wel anders gekund.... je kan ook lopen ook als het vriest. Als er geen ijs lag ging hij vast niet zwemmen. Het is blijkbaar praktisch dus dan is het goed. Net als dat fietsen naar de kerk of met de auto naar de kerk praktisch kan zijn.
Maar ook als hij op een doordeweekse dag een lekker schaatstochtje gaat maken of gaat zwieren op het ijs, is daar niks mis mee. Schaatsen tot onze vermaak is niet verkeerd, net zo min als een mooi fietstochtje of een mooie wandeling maken dat is.
Wat die muziek betreft, als mensen zich daar aan storen moeten ze vooral niet naar de ijsbaan of naar discozwemmen. Ik vind discozwemmen ook 3x niks, een ijsbaan met een leuk muziekje weer wel. Als iemand zich er niet thuisvoelt moet hij/zij wegblijven. Als ik op zo'n schaatsbaan dat niet heb kan ik daar wel heengaan. Dat is juist de essentie van het artikel, dat ieder in zaken waarin de Bijbel iets niet verbiedt, in zijn gemoed ten volle verzekerd is
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Marnix schreef:
1. Hij schaatst (op zondag notabene) dus het is geen kind van God.
2. Blijkbaar bestaan er toch christenen die schaatsen.
Hij zal het uit bittere noodzaak gedaan hebben (denk ik). Net zoals er mensen geweest zullen zijn in Zwitserland (Waldenzen) die op de ski's stoden om afstanden te overbruggen.
Wij schaatsen tot onze vermaak en als je dan schaatst waar muziek gedraaid wordt dan voel je je niet echt thuis (dat ben ik met Freek eens). Maar dat is met het zwemmen ook zo, waarom er op vrijdagavond opeens 'disco zwemmen' is...?
Wij mochten ook nooit naar een zwembad; als ik nu kijken wat rondloopt, en vooral: hoe, dan sta ik daar helemaal achter. Ik ben bang dat er nergens zoveel in gedachten gezondigd wordt als in het zwembad.
Marnix schreef:
Ik weet niet of het bittere noodzaak is, het had vast wel anders gekund.... je kan ook lopen ook als het vriest. Als er geen ijs lag ging hij vast niet zwemmen. Het is blijkbaar praktisch dus dan is het goed. Net als dat fietsen naar de kerk of met de auto naar de kerk praktisch kan zijn.
Het gaat in ieder geval sneller... Wij hebben geplaveide wegen en dat had men vroeger ook niet. De auto was er niet en de velo was er nog niet, dus dit zagen we in die tijd zeker niet.
eerder zoiets
De halve waarheid is funester dan de onjuistheid (E. von Feuchtersieben)
Marnix schreef:
1. Hij schaatst (op zondag notabene) dus het is geen kind van God.
2. Blijkbaar bestaan er toch christenen die schaatsen.
Hij zal het uit bittere noodzaak gedaan hebben (denk ik). Net zoals er mensen geweest zullen zijn in Zwitserland (Waldenzen) die op de ski's stoden om afstanden te overbruggen.
Wij schaatsen tot onze vermaak en als je dan schaatst waar muziek gedraaid wordt dan voel je je niet echt thuis (dat ben ik met Freek eens). Maar dat is met het zwemmen ook zo, waarom er op vrijdagavond opeens 'disco zwemmen' is...?
Wij mochten ook nooit naar een zwembad; als ik nu kijken wat rondloopt, en vooral: hoe, dan sta ik daar helemaal achter. Ik ben bang dat er nergens zoveel in gedachten gezondigd wordt als in het zwembad.
of op het strand... (zomers)
De halve waarheid is funester dan de onjuistheid (E. von Feuchtersieben)
Het kan goed kloppen, maar of het een reden is om weg te blijven weet ik niet. Als ik af en toe zie hoe ze er op straat bij lopen, wat in de kiosken aan tijdschriften ligt etc. denk ik niet dat je mensen er van weg kan houden. Ze moeten leren er christelijk mee om te gaan, naar het zwembad te gaan zonder te zondigen. Dat even heel kort door de bocht, voor de een zal dat beter gaan dan de ander en sommigen kunnen beter zwembaden mijden en anderen kunnen er gerust heengaan, ook dan geldt het "een ieder zij in zijn gemoed ten volle verzekerd". Het ligt er namelijk helemaal aan wat het met je doet, hoe je er mee omgaat etc.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Marnix schreef:Het kan goed kloppen, maar of het een reden is om weg te blijven weet ik niet. Als ik af en toe zie hoe ze er op straat bij lopen, wat in de kiosken aan tijdschriften ligt etc. denk ik niet dat je mensen er van weg kan houden. Ze moeten leren er christelijk mee om te gaan, naar het zwembad te gaan zonder te zondigen. Dat even heel kort door de bocht, voor de een zal dat beter gaan dan de ander en sommigen kunnen beter zwembaden mijden en anderen kunnen er gerust heengaan, ook dan geldt het "een ieder zij in zijn gemoed ten volle verzekerd". Het ligt er namelijk helemaal aan wat het met je doet, hoe je er mee omgaat etc.
Marnix schreef:Het kan goed kloppen, maar of het een reden is om weg te blijven weet ik niet. Als ik af en toe zie hoe ze er op straat bij lopen, wat in de kiosken aan tijdschriften ligt etc. denk ik niet dat je mensen er van weg kan houden. Ze moeten leren er christelijk mee om te gaan, naar het zwembad te gaan zonder te zondigen. Dat even heel kort door de bocht, voor de een zal dat beter gaan dan de ander en sommigen kunnen beter zwembaden mijden en anderen kunnen er gerust heengaan, ook dan geldt het "een ieder zij in zijn gemoed ten volle verzekerd". Het ligt er namelijk helemaal aan wat het met je doet, hoe je er mee omgaat etc.
Ik weet dat het een bepaalde afweging is, maar het is wel goedkoop om nu het lopen op straat erbij te betrekken. Uiteraard ligt daar ook de zonde op de loer, maar je weet ook wel dat de proportie nogal verschilt. En dat er een verschil is tussen actief halfnaakte mensen opzoeken of ze passief tegen het lijf lopen. Die laatste opmerking vind ik helemaal naïef. 'Het ligt er helemaal aan wat het met je doet', ja in theorie wel. Maar in de praktijk moet je toch wel een aardappel zijn als het helemaal niets met je doet.
Wij hebben geplaveide wegen en dat had men vroeger ook niet. De auto was er niet en de velo was er nog niet, dus dit zagen we in die tijd zeker niet.
