Afgewezen schreef:

Klavier schreef:Voor de duidelijkheid: De openbaring van Christus op de wijze zoals Erskine dat beschrijft, acht ik noodzakelijk en geen bijzondere openbaring, maar de 'gewone' die het wonder van de wedergeboorte openbaart, zondaar daar direct een tijdstip, ordelijkheid op wat dan ook verder op na te houden.

Geen tijdstip?

Elke keer weer als Gods Woord opengaat, maar de eerste keer heel anders omdat toen alles anders werd!
Dus eigenlijk vanaf een bepaald tijdstip waarbij de eerste keer overeenkomt met wat Erskine beschrijft, maar wat later ook steeds waar blijft. Wat lastig te verwoorden. Denk ik nog eens over na. Morgen DV. wellicht iets meer.

En wat denk jij?

Klavier schreef:

Afgewezen schreef:

Klavier schreef:Voor de duidelijkheid: De openbaring van Christus op de wijze zoals Erskine dat beschrijft, acht ik noodzakelijk en geen bijzondere openbaring, maar de 'gewone' die het wonder van de wedergeboorte openbaart, zondaar daar direct een tijdstip, ordelijkheid op wat dan ook verder op na te houden.

Geen tijdstip?

Elke keer weer als Gods Woord opengaat.
Dus eigenlijk vanaf een bepaald tijdstip.
En wat denk jij?

Wél een bepaald tijdstip: als je verlost wordt, je zonden je vergeven worden, als je uit de duisternis wordt gebracht in Gods wonderbaar licht (het licht van het Evangelie).

Afgewezen schreef:

Klavier schreef:

Afgewezen schreef:

Klavier schreef:Voor de duidelijkheid: De openbaring van Christus op de wijze zoals Erskine dat beschrijft, acht ik noodzakelijk en geen bijzondere openbaring, maar de 'gewone' die het wonder van de wedergeboorte openbaart, zondaar daar direct een tijdstip, ordelijkheid op wat dan ook verder op na te houden.

Geen tijdstip?

Elke keer weer als Gods Woord opengaat.
Dus eigenlijk vanaf een bepaald tijdstip.
En wat denk jij?

Wel een bepaald tijdstip: als je verlost wordt, je zonden je vergeven worden, als je uit de duisternis wordt gebracht in Gods wonderbaar licht (het licht van het Evangelie).

En nooit een bestrijding en het wel eens kwijt zijn en opnieuw die ontmoeting willen om uit de fuik van het ongeloof te worden getrokken omdat het in eigen kracht niet lukt ?

PS Nu echt even de laatste post

Klavier, je antwoord bevestigt wat ik al eerder aangaf: wij verstaan onder de 'openbaring van Christus aan de ziel' beiden iets anders.

Afgewezen schreef:Klavier, je antwoord bevestigt wat ik al eerder aangaf: wij verstaan onder de 'openbaring van Christus aan de ziel' beiden iets anders.

Je bedoelt dat je geen strijd kent, ook niet na deze openbaring van Christus? Maak het eens concreet!

Klavier schreef: PS Nu echt even de laatste post :wink:

Dit meende je dus niet.

Bert Mulder schreef:

Klavier schreef: PS Nu echt even de laatste post

Dit meende je dus niet.

Ik meende het wel, maar was in de veronderstelling dit moment niet te hebben dat de gelegenheid biedt van nu.

Klavier schreef:

Afgewezen schreef:Klavier, je antwoord bevestigt wat ik al eerder aangaf: wij verstaan onder de 'openbaring van Christus aan de ziel' beiden iets anders.

Je bedoelt dat je geen stijd kent, ook niet na deze openbaring van Christus? Maak het eens concreet!

Hoe vaak ben jij met je vrouw getrouwd?

Afgewezen schreef:

Klavier schreef:

Afgewezen schreef:Klavier, je antwoord bevestigt wat ik al eerder aangaf: wij verstaan onder de 'openbaring van Christus aan de ziel' beiden iets anders.

Je bedoelt dat je geen stijd kent, ook niet na deze openbaring van Christus? Maak het eens concreet!

Hoe vaak ben jij met je vrouw getrouwd?

Welk huwelijk kent geen momenten dat je jezelf teveel op de voorgrond zet en je vrouw tekort doet?
Afgewezen, wat denk je van deze tekst:
Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen.
Dit is gericht aan de gelovigen, aangesproken met uitverkorenen. Waarom wordt hier een struikelen als mogelijkheid verondersteld?
Het kan niet, dat het een dodelijk struikelen is, de verkiezing ligt vast. Maar de oude mens moet tot de dood bestreden worden.
En als we niet dicht genoeg bij Gods Woord leven, dan kan het duister worden, dan kan er gedwaald worden, dan kan er struikelen zijn. Het is niet en nooit vanzelfsprekend als het altijd even glad ligt.
Dat is niet afhankelijk van de openbaring van Christus, maar wat wij als zondige mensen aan zondigheid er tussen zetten!
En dat deugt niet, maar evenwel is het hart, ook na te hebben geloofd, nog steeds geneigd tot het kwade op zo'n wijze dat Paulus het uitroept van "Ik ellendig mens". Het roemen van Paulus mag er altijd zijn, maar is niet altijd mogelijk als de zonde gevoeld wordt!
Een strijdloos geloof kan enkel zonder zonden, en is pas na dit leven te beërven. Als dit het verschil maakt, zij het zo, maar dat ligt niet aan de definitie van de openbaring van Christus aan de ziel, maar de strijd tegen de wereld, de zonde en eigen vlees, die juist na de openbaring van Christus in alle hevigheid losbarst. Dan is de kleinste zonde de grootste oorzaak om te treuren. Omdat dat de nagels in de handen en voeten van de Zaligmaker drijft die ik lief heb. En dan weet ik dat Zijn weldaden alle in geloof mogen omhelst worden, maar dat is er dan niet altijd bij. Strijd om in te gaan!
Dat is ook wat Gods Woord openbaart. Dezelfde Meester Die Zichzelf openbaart, leert ook Hem na te volgen. Dat kost moeite, beproeving, strijd. En dat geeft tegelijkertijd weer blijdschap, want ziende op Hem dan kan die strijd gestreden worden. Ondanks ik.

Klavier schreef:

Bert Mulder schreef:

Klavier schreef: PS Nu echt even de laatste post :wink:

Dit meende je dus niet.

Ik meende het wel, maar was in de veronderstelling dit moment niet te hebben dat de gelegenheid biedt van nu.

8 Dit is een getrouw woord,17) en deze dingen wil ik, dat gij ernstelijk bevestigt,18) opdat degenen, die aan God geloven, zorg dragen, om goede werken19) voor te staan; deze dingen zijn het, die goed en nuttig zijn20) den mensen.
9 Maar wedersta de dwaze vragen en geslachtsrekeningen, en twistingen, en strijdingen over de wet; want zij zijn onnut en ijdel.

Klavier schreef:

Afgewezen schreef:

Klavier schreef:

Afgewezen schreef:Klavier, je antwoord bevestigt wat ik al eerder aangaf: wij verstaan onder de 'openbaring van Christus aan de ziel' beiden iets anders.

Je bedoelt dat je geen stijd kent, ook niet na deze openbaring van Christus? Maak het eens concreet!

Hoe vaak ben jij met je vrouw getrouwd?

Welk huwelijk kent geen momenten dat je jezelf teveel op de voorgrond zet en je vrouw tekort doet?

Precies! En ga je dan opnieuw trouwen? Nee toch. Het moment dat je trouwde is een constituerend moment geweest, dat behoeft geen herhaling. Zó is het ook wanneer je Christus wordt ingelijfd, dat is een constituerend moment, dat geen herhaling nodig heeft.
Dat er daarna een leven van strijd volgt, doet daaraan niets af.

Als ik zie dat er TIEN pagina's gebruikt zijn die ons allemaal op hetzelfde punt brengen dan ben ik het zéker met de laatste quote van Bert eens............

Mariavt schreef:Als ik zie dat er TIEN pagina's gebruikt zijn die ons allemaal op hetzelfde punt brengen dan ben ik het zéker met de laatste quote van Bert eens............

Heb je dan wel goed gelezen?

Af en toe wordt er heftig gediscuseerd om dan toch weer op hetzelfde uit te komen........Tenminste de hoofdmoot volgens mij.
Als Christus ontdekt is aan de ziel dan wéét je dat, zoals johannes zei: en het was de tiende ure.

Mariavt schreef:Af en toe wordt er heftig gediscuseerd om dan toch weer op hetzelfde uit te komen........Tenminste de hoofdmoot volgens mij.
Als Christus ontdekt is aan de ziel dan wéét je dat, zoals johannes zei: en het was de tiende ure.

Ik ken niet echt een 'tiende ure'. :roll:
Is dat erg?