.-

geledu schreef:

refo schreef:

Arglistig is het hart.

Van iedereen. Dus: zelfonderzoek werkt niet.

Ik ben op de hoogte van je verzet tegen zelfondezoek.
Er is ook in ander topics al over gesproken.
Om de disscussie zuiver te houden wil ik je verwijzen naar dit topic, dat gaat over zelfonderzoek.

Je zegt zelf 'arglistig is het hart'. Hoe zie je zelfonderzoek in dat licht?

geledu schreef:Ook hier sluit het een het ander niet uit.
Zelfonderzoek is bij Gods ware volk een onderdeel van het geestelijke leven.
Maar juist omdat ze op Christus mogen zien, mogen ze door het geloof die zekerheid ervaren, maar juist als ze op hunzelf zien (je blijft mens ) dan weten ze het ook : arglistig is het hart ...
Om dan vanuit die gedachte op Hem te mogen zien die het gezegd heeft : Ik ben de Weg, en de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader, dan door Mij.

Nu ben ik het zeer met je eens dat zelfonderzoek erg nodig is voor een Christen, dat moet niet alleen gebeuren voor het vieren van het Heilig Avondmaal, maar elke dag weer. Zo leren wij ook ons hart kennen, en die bepaalde zonden die ons telkens weer van Christus af proberen trekken. Zoals je zegt, arglistig is het hart.

Nu kan ik niet vinden, omdat ik geen goede nederlandse concordantie heb, en normaal een engelse Bijbel gebruik, waar het staat geschreven ' arglistig is het hart'. Kun je me even helpen?

Jer 17:9 Arglistig is het hart, meer dan enig ding, ja, dodelijk is het, wie zal het kennen.

Bert Mulder schreef:

geledu schreef:Ook hier sluit het een het ander niet uit.
Zelfonderzoek is bij Gods ware volk een onderdeel van het geestelijke leven.
Maar juist omdat ze op Christus mogen zien, mogen ze door het geloof die zekerheid ervaren, maar juist als ze op hunzelf zien (je blijft mens ) dan weten ze het ook : arglistig is het hart ...
Om dan vanuit die gedachte op Hem te mogen zien die het gezegd heeft : Ik ben de Weg, en de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader, dan door Mij.

Nu ben ik het zeer met je eens dat zelfonderzoek erg nodig is voor een Christen, dat moet niet alleen gebeuren voor het vieren van het Heilig Avondmaal, maar elke dag weer. Zo leren wij ook ons hart kennen, en die bepaalde zonden die ons telkens weer van Christus af proberen trekken. Zoals je zegt, arglistig is het hart.

Nu kan ik niet vinden, omdat ik geen goede nederlandse concordantie heb, en normaal een engelse Bijbel gebruik, waar het staat geschreven ' arglistig is het hart'. Kun je me even helpen?

Jeremia 17 vers 9

geledu schreef:

Ariene schreef:

Mijn bezwaar zit hier in. Het nabijkomende werk, door de satan of het eigen vlees gewerkt, komt hier ook zo dicht bij. Ellende, schuldgevoel, etc. Daarom wordt er zo op die bevindelijke kennis gehamerd, door mij op dit forum, maar ook in bepaalde prediking

Toch is dit vaak reactionair gesproken.
We worden al snel evangelisch genoemd als we zeker mogen zijn een kind van God te zijn.
Terwijl de bijbel juist die zekerheid belangrijk vind.

De angst voor "een gestolen Jezus" overheerst zo dat wij vooral in onszelf moeten blijven spitten.

Maar:
Moesten de Israelieten in de woestijn niet juist naar de koperen slang kijken om gered te worden?
Wat zoeken wij in onszelf?
We moeten ons naarstig onderzoeken, maar uiteindelijk kunnen we alleen leven door te zien op Hem!

Ook hier sluit het een het ander niet uit.
Zelfonderzoek is bij Gods ware volk een onderdeel van het geestelijke leven.
Maar juist omdat ze op Christus mogen zien, mogen ze door het geloof die zekerheid ervaren, maar juist als ze op hunzelf zien (je blijft mens ) dan weten ze het ook : arglistig is het hart ...
Om dan vanuit die gedachte op Hem te mogen zien die het gezegd heeft : Ik ben de Weg, en de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader, dan door Mij.

Nou vraag ik me toch af waarom je zo beschouwelijk praat.

Waarom zeg je niet 'Zelfonderzoek is bij mij een deel van het geestelijk leven'? En 'juist omdat ik op Christus mag zien, mag ik door het geloof die zekerheid ervaren'? Etc?

Uitspraken over zulke tere bevindelijke onderwerpen moeten toch eigenlijk wel onderwerpelijk gemaakt worden? Je kan het toch niet maken om hier slechts voorwerpelijk over te spreken?!

Beste Pim,

Soms is het - júíst bij tere zaken - gemakkelijker om in de derde persoon te spreken.
Wat is daar mis mee?

Afgewezen schreef:Beste Pim,

Soms is het - júíst bij tere zaken - gemakkelijker om in de derde persoon te spreken.
Wat is daar mis mee?

Is 'gemakkelijker' het juiste criterium? Juist als je anderen op hun arglistige hart gaat wijzen is het helemaal niet verkeerd om je kwetsbaar op te stellen.....

Pim schreef:
Nou vraag ik me toch af waarom je zo beschouwelijk praat.

Waarom zeg je niet 'Zelfonderzoek is bij mij een deel van het geestelijk leven'? En 'juist omdat ik op Christus mag zien, mag ik door het geloof die zekerheid ervaren'? Etc?

Uitspraken over zulke tere bevindelijke onderwerpen moeten toch eigenlijk wel onderwerpelijk gemaakt worden? Je kan het toch niet maken om hier slechts voorwerpelijk over te spreken?!

Volgens mij is het hier een discussie forum en geen gezelschap.
Zeker in een sfeer waar de meeste elkaar niet eens kennen is het m.i. niet zinvol en niet stichtend om met eigen bevindingen op te proppen te komen.

Daar zijn andere gelegenheden voor.

In gezelschapstaal betekent 'hij' 'ik'.

en betekent " een mens" ook ik?

Ik denk zeker dat het zinvol is om op de schrijfvorm te letten.
Ikzelf communiceer ook vaak in de "je" vorm. Ik bedoel dat als een soort algemene term maar het kan heel aanvallend overkomen.
Schrijven is nu eenmaal directer dan praten, daarbij kan je de intonatie horen waarmee dingen gezegd worden.

En zeker bepaalde niet direct bijbels gerelateerde standpunten blijven persoonlijke meningen en die kan je niet deponeren als "wij moeten dit of wij zullen dán.."

Ik zal er voortaan op letten in mijn eigen postings.

Bert Mulder schreef:Nu kan ik niet vinden, omdat ik geen goede nederlandse concordantie heb, en normaal een engelse Bijbel gebruik, waar het staat geschreven ' arglistig is het hart'. Kun je me even helpen?

Je hebt het antwoord al gekregen, maar voor de toekomst heb je hier een concordantie van de Nederlandse Statenvertaling.

Een mooie site is http://www.theologienet.nl , klik vervolgens op Links.

geledu schreef:

Pim schreef:
Nou vraag ik me toch af waarom je zo beschouwelijk praat.

Waarom zeg je niet 'Zelfonderzoek is bij mij een deel van het geestelijk leven'? En 'juist omdat ik op Christus mag zien, mag ik door het geloof die zekerheid ervaren'? Etc?

Uitspraken over zulke tere bevindelijke onderwerpen moeten toch eigenlijk wel onderwerpelijk gemaakt worden? Je kan het toch niet maken om hier slechts voorwerpelijk over te spreken?!

Volgens mij is het hier een discussie forum en geen gezelschap.
Zeker in een sfeer waar de meeste elkaar niet eens kennen is het m.i. niet zinvol en niet stichtend om met eigen bevindingen op te proppen te komen.

Daar zijn andere gelegenheden voor.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Juist een hele persoonlijke posting zou best eens kunnen bijdragen aan een wat meer broederlijke/zusterlijke sfeer.

JolandaOudshoorn schreef:

geledu schreef:

Pim schreef:
Nou vraag ik me toch af waarom je zo beschouwelijk praat.

Waarom zeg je niet 'Zelfonderzoek is bij mij een deel van het geestelijk leven'? En 'juist omdat ik op Christus mag zien, mag ik door het geloof die zekerheid ervaren'? Etc?

Uitspraken over zulke tere bevindelijke onderwerpen moeten toch eigenlijk wel onderwerpelijk gemaakt worden? Je kan het toch niet maken om hier slechts voorwerpelijk over te spreken?!

Volgens mij is het hier een discussie forum en geen gezelschap.
Zeker in een sfeer waar de meeste elkaar niet eens kennen is het m.i. niet zinvol en niet stichtend om met eigen bevindingen op te proppen te komen.

Daar zijn andere gelegenheden voor.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Juist een hele persoonlijke posting zou best eens kunnen bijdragen aan een wat meer broederlijke/zusterlijke sfeer.

Inderdaad. Waarom zou je op een forum niet op persoonlijk niveau met elkaar praten? Ik weet dat een forum waar de internetforums hun naam aan te danken hebben vaak over algemene zaken gingen en vooral voor discussies waren, maar het lijkt mij niet verkeerd dat op christelijke forums ook de persoonlijke dingen aan bod komen, en we ook op dat vlak een helpende hand of troostende arm voor onze naasten kunnen zijn. Ik zie niet in waarom dat wel in een andere groep kan maar niet online, op een forum. Je kent elkaar wat minder goed, oke... maar dat wil toch niet zeggen dat je elkaar daarom niet zou moeten of kunnen helpen?

Ik begrijp dat we wat jou betreft ook het topic waarin je om gebed voor bepaalde zaken kan vragen wel kunnen opdoeken bijvoorbeeld?