Ruth de Moabietische.
Je zegt zelf 'arglistig is het hart'. Hoe zie je zelfonderzoek in dat licht?geledu schreef:refo schreef:Van iedereen. Dus: zelfonderzoek werkt niet.Arglistig is het hart.
Ik ben op de hoogte van je verzet tegen zelfondezoek.
Er is ook in ander topics al over gesproken.
Om de disscussie zuiver te houden wil ik je verwijzen naar dit topic, dat gaat over zelfonderzoek.
- Bert Mulder
- Berichten: 9098
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Nu ben ik het zeer met je eens dat zelfonderzoek erg nodig is voor een Christen, dat moet niet alleen gebeuren voor het vieren van het Heilig Avondmaal, maar elke dag weer. Zo leren wij ook ons hart kennen, en die bepaalde zonden die ons telkens weer van Christus af proberen trekken. Zoals je zegt, arglistig is het hart.geledu schreef:Ook hier sluit het een het ander niet uit.
Zelfonderzoek is bij Gods ware volk een onderdeel van het geestelijke leven.
Maar juist omdat ze op Christus mogen zien, mogen ze door het geloof die zekerheid ervaren, maar juist als ze op hunzelf zien (je blijft mens ) dan weten ze het ook : arglistig is het hart ...
Om dan vanuit die gedachte op Hem te mogen zien die het gezegd heeft : Ik ben de Weg, en de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader, dan door Mij.
Nu kan ik niet vinden, omdat ik geen goede nederlandse concordantie heb, en normaal een engelse Bijbel gebruik, waar het staat geschreven ' arglistig is het hart'. Kun je me even helpen?
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
- Christiaan
- Berichten: 2057
- Lid geworden op: 01 sep 2006, 10:03
- Locatie: Zeeland
Jeremia 17 vers 9Bert Mulder schreef:Nu ben ik het zeer met je eens dat zelfonderzoek erg nodig is voor een Christen, dat moet niet alleen gebeuren voor het vieren van het Heilig Avondmaal, maar elke dag weer. Zo leren wij ook ons hart kennen, en die bepaalde zonden die ons telkens weer van Christus af proberen trekken. Zoals je zegt, arglistig is het hart.geledu schreef:Ook hier sluit het een het ander niet uit.
Zelfonderzoek is bij Gods ware volk een onderdeel van het geestelijke leven.
Maar juist omdat ze op Christus mogen zien, mogen ze door het geloof die zekerheid ervaren, maar juist als ze op hunzelf zien (je blijft mens ) dan weten ze het ook : arglistig is het hart ...
Om dan vanuit die gedachte op Hem te mogen zien die het gezegd heeft : Ik ben de Weg, en de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader, dan door Mij.
Nu kan ik niet vinden, omdat ik geen goede nederlandse concordantie heb, en normaal een engelse Bijbel gebruik, waar het staat geschreven ' arglistig is het hart'. Kun je me even helpen?
Bij het lezen van de bijbel zijn twee fouten mogelijk: men neemt alles letterlijk of met vergeestelijkt alles (Blaise Pascal)
Wij zijn bedelaars, dat is waar. (Dr. Maarten Luther)
Wij zijn bedelaars, dat is waar. (Dr. Maarten Luther)
Nou vraag ik me toch af waarom je zo beschouwelijk praat.geledu schreef:Ariene schreef:Toch is dit vaak reactionair gesproken.Mijn bezwaar zit hier in. Het nabijkomende werk, door de satan of het eigen vlees gewerkt, komt hier ook zo dicht bij. Ellende, schuldgevoel, etc. Daarom wordt er zo op die bevindelijke kennis gehamerd, door mij op dit forum, maar ook in bepaalde prediking
We worden al snel evangelisch genoemd als we zeker mogen zijn een kind van God te zijn.
Terwijl de bijbel juist die zekerheid belangrijk vind.
De angst voor "een gestolen Jezus" overheerst zo dat wij vooral in onszelf moeten blijven spitten.
Maar:
Moesten de Israelieten in de woestijn niet juist naar de koperen slang kijken om gered te worden?
Wat zoeken wij in onszelf?
We moeten ons naarstig onderzoeken, maar uiteindelijk kunnen we alleen leven door te zien op Hem!
Ook hier sluit het een het ander niet uit.
Zelfonderzoek is bij Gods ware volk een onderdeel van het geestelijke leven.
Maar juist omdat ze op Christus mogen zien, mogen ze door het geloof die zekerheid ervaren, maar juist als ze op hunzelf zien (je blijft mens ) dan weten ze het ook : arglistig is het hart ...
Om dan vanuit die gedachte op Hem te mogen zien die het gezegd heeft : Ik ben de Weg, en de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader, dan door Mij.
Waarom zeg je niet 'Zelfonderzoek is bij mij een deel van het geestelijk leven'? En 'juist omdat ik op Christus mag zien, mag ik door het geloof die zekerheid ervaren'? Etc?
Uitspraken over zulke tere bevindelijke onderwerpen moeten toch eigenlijk wel onderwerpelijk gemaakt worden? Je kan het toch niet maken om hier slechts voorwerpelijk over te spreken?!
Is 'gemakkelijker' het juiste criterium? Juist als je anderen op hun arglistige hart gaat wijzen is het helemaal niet verkeerd om je kwetsbaar op te stellen.....Afgewezen schreef:Beste Pim,
Soms is het - júíst bij tere zaken - gemakkelijker om in de derde persoon te spreken.
Wat is daar mis mee?
Laatst gewijzigd door Pim op 15 nov 2006, 22:16, 1 keer totaal gewijzigd.
Volgens mij is het hier een discussie forum en geen gezelschap.Pim schreef:
Nou vraag ik me toch af waarom je zo beschouwelijk praat.
Waarom zeg je niet 'Zelfonderzoek is bij mij een deel van het geestelijk leven'? En 'juist omdat ik op Christus mag zien, mag ik door het geloof die zekerheid ervaren'? Etc?
Uitspraken over zulke tere bevindelijke onderwerpen moeten toch eigenlijk wel onderwerpelijk gemaakt worden? Je kan het toch niet maken om hier slechts voorwerpelijk over te spreken?!
Zeker in een sfeer waar de meeste elkaar niet eens kennen is het m.i. niet zinvol en niet stichtend om met eigen bevindingen op te proppen te komen.
Daar zijn andere gelegenheden voor.
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Ik denk zeker dat het zinvol is om op de schrijfvorm te letten.
Ikzelf communiceer ook vaak in de "je" vorm. Ik bedoel dat als een soort algemene term maar het kan heel aanvallend overkomen.
Schrijven is nu eenmaal directer dan praten, daarbij kan je de intonatie horen waarmee dingen gezegd worden.
En zeker bepaalde niet direct bijbels gerelateerde standpunten blijven persoonlijke meningen en die kan je niet deponeren als "wij moeten dit of wij zullen dán.."
Ik zal er voortaan op letten in mijn eigen postings.
Ikzelf communiceer ook vaak in de "je" vorm. Ik bedoel dat als een soort algemene term maar het kan heel aanvallend overkomen.
Schrijven is nu eenmaal directer dan praten, daarbij kan je de intonatie horen waarmee dingen gezegd worden.
En zeker bepaalde niet direct bijbels gerelateerde standpunten blijven persoonlijke meningen en die kan je niet deponeren als "wij moeten dit of wij zullen dán.."
Ik zal er voortaan op letten in mijn eigen postings.
Is het gebed uw stuurwiel of uw reservewiel?
Je hebt het antwoord al gekregen, maar voor de toekomst heb je hier een concordantie van de Nederlandse Statenvertaling.Bert Mulder schreef:Nu kan ik niet vinden, omdat ik geen goede nederlandse concordantie heb, en normaal een engelse Bijbel gebruik, waar het staat geschreven ' arglistig is het hart'. Kun je me even helpen?
Een mooie site is http://www.theologienet.nl , klik vervolgens op Links.
- JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Juist een hele persoonlijke posting zou best eens kunnen bijdragen aan een wat meer broederlijke/zusterlijke sfeer.geledu schreef:Volgens mij is het hier een discussie forum en geen gezelschap.Pim schreef:
Nou vraag ik me toch af waarom je zo beschouwelijk praat.
Waarom zeg je niet 'Zelfonderzoek is bij mij een deel van het geestelijk leven'? En 'juist omdat ik op Christus mag zien, mag ik door het geloof die zekerheid ervaren'? Etc?
Uitspraken over zulke tere bevindelijke onderwerpen moeten toch eigenlijk wel onderwerpelijk gemaakt worden? Je kan het toch niet maken om hier slechts voorwerpelijk over te spreken?!
Zeker in een sfeer waar de meeste elkaar niet eens kennen is het m.i. niet zinvol en niet stichtend om met eigen bevindingen op te proppen te komen.
Daar zijn andere gelegenheden voor.
Ik weet, mijn Verlosser leeft
Inderdaad. Waarom zou je op een forum niet op persoonlijk niveau met elkaar praten? Ik weet dat een forum waar de internetforums hun naam aan te danken hebben vaak over algemene zaken gingen en vooral voor discussies waren, maar het lijkt mij niet verkeerd dat op christelijke forums ook de persoonlijke dingen aan bod komen, en we ook op dat vlak een helpende hand of troostende arm voor onze naasten kunnen zijn. Ik zie niet in waarom dat wel in een andere groep kan maar niet online, op een forum. Je kent elkaar wat minder goed, oke... maar dat wil toch niet zeggen dat je elkaar daarom niet zou moeten of kunnen helpen?JolandaOudshoorn schreef:Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Juist een hele persoonlijke posting zou best eens kunnen bijdragen aan een wat meer broederlijke/zusterlijke sfeer.geledu schreef:Volgens mij is het hier een discussie forum en geen gezelschap.Pim schreef:
Nou vraag ik me toch af waarom je zo beschouwelijk praat.
Waarom zeg je niet 'Zelfonderzoek is bij mij een deel van het geestelijk leven'? En 'juist omdat ik op Christus mag zien, mag ik door het geloof die zekerheid ervaren'? Etc?
Uitspraken over zulke tere bevindelijke onderwerpen moeten toch eigenlijk wel onderwerpelijk gemaakt worden? Je kan het toch niet maken om hier slechts voorwerpelijk over te spreken?!
Zeker in een sfeer waar de meeste elkaar niet eens kennen is het m.i. niet zinvol en niet stichtend om met eigen bevindingen op te proppen te komen.
Daar zijn andere gelegenheden voor.
Ik begrijp dat we wat jou betreft ook het topic waarin je om gebed voor bepaalde zaken kan vragen wel kunnen opdoeken bijvoorbeeld?
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."