Stichting Ichthus Ontmoeting

[refo]

Als ik het zo lees hebben de organisatoren niet genoeg tijd meer.

[freek]

God een plan met de kerken in Nederland?

Ja, met zijn Kerk.

Chian, niet iedereen is chiliast...

[Tiberius]

Daarnaast is geestelijke zorg (prediking, pastoraat en evangelisatie) niet allereerst de taak van jongeren, maar van de kerk en haar ambten. Het is niet de nood op zich, maar de roeping van God, bevestigd door de gemeente, die iemand een plaats geeft in Zijn Koninkrijk.

Dit zijn de twee hoofdredenen, waarom we dergelijke stichtingen af moeten wijzen, omdat ze zich daarmee buiten het gereformeerde spoor begeven.
Goed, dat Marcel Vroegop dat scherp in de gaten heeft: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

[Mister]

Daarnaast is geestelijke zorg (prediking, pastoraat en evangelisatie) niet allereerst de taak van jongeren, maar van de kerk en haar ambten. Het is niet de nood op zich, maar de roeping van God, bevestigd door de gemeente, die iemand een plaats geeft in Zijn Koninkrijk.

Dit zijn de twee hoofdredenen, waarom we dergelijke stichtingen af moeten wijzen, omdat ze zich daarmee buiten het gereformeerde spoor begeven.
Goed, dat Marcel Vroegop dat scherp in de gaten heeft: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Alle stichtingen? Of bepaalde stichtingen?

[Tiberius]

Daarnaast is geestelijke zorg (prediking, pastoraat en evangelisatie) niet allereerst de taak van jongeren, maar van de kerk en haar ambten. Het is niet de nood op zich, maar de roeping van God, bevestigd door de gemeente, die iemand een plaats geeft in Zijn Koninkrijk.

Dit zijn de twee hoofdredenen, waarom we dergelijke stichtingen af moeten wijzen, omdat ze zich daarmee buiten het gereformeerde spoor begeven.
Goed, dat Marcel Vroegop dat scherp in de gaten heeft: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Alle stichtingen? Of bepaalde stichtingen?

Bepaalde, namelijk diegenen die zich hieraan schuldig maken.

[Mister]

Daarnaast is geestelijke zorg (prediking, pastoraat en evangelisatie) niet allereerst de taak van jongeren, maar van de kerk en haar ambten. Het is niet de nood op zich, maar de roeping van God, bevestigd door de gemeente, die iemand een plaats geeft in Zijn Koninkrijk.

Dit zijn de twee hoofdredenen, waarom we dergelijke stichtingen af moeten wijzen, omdat ze zich daarmee buiten het gereformeerde spoor begeven.
Goed, dat Marcel Vroegop dat scherp in de gaten heeft: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Alle stichtingen? Of bepaalde stichtingen?

Bepaalde, namelijk diegenen die zich hieraan schuldig maken.

En jij hebt de gave des onderscheids in dezen?

[Tiberius]

Dit zijn de twee hoofdredenen, waarom we dergelijke stichtingen af moeten wijzen, omdat ze zich daarmee buiten het gereformeerde spoor begeven.
Goed, dat Marcel Vroegop dat scherp in de gaten heeft: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Alle stichtingen? Of bepaalde stichtingen?

Bepaalde, namelijk diegenen die zich hieraan schuldig maken.

En jij hebt de gave des onderscheids in dezen?

Ja, dat is niet zo moeilijk.

[Mister]

Ja, dat is niet zo moeilijk.

Enige voorzichtigheid siert de mens.

[jvdg]

Ja, dat is niet zo moeilijk.

Enige voorzichtigheid siert de mens.

Duidelijk stelling nemen ook.

[MarthaMartha]

Ja, dat is niet zo moeilijk.

Enige voorzichtigheid siert de mens.

Duidelijk stelling nemen ook.

als die stellingname bij de persoon zelf gehouden wordt wel ja....

[Mister]

Op het gevaar af dat het me kwalijk wordt genomen: ik erger me altijd aan mensen die de zaken precies weten en met een schaartje alles kunnen knippen. Als je in de praktijk staat blijken de zaken vaak wat genuanceerder te liggen. Zo zijn er geen stichtingen die het doel hebben om van het gereformeerde spoor af te raken. Er zijn wel stichtingen die nood zien, vooral onder jongeren. Vragen, die jongeren in hun eigen kerk niet beantwoord zien of krijgen. Jongeren, die op zoektocht zijn. Serieus op zoektocht. Die dus ook stichtingen en hun activiteiten bezoeken. En ja, er zijn ook stichtingen die op zijsporen wandelen. Maar dat rechtvaardigt nog niet een volledig van tafel vegen. We doen er beter aan om een dergelijke stichting daarop te wijzen, het gesprek aan te gaan. Vragen te stellen. Ook aan de jongeren. Met hun mee te gaan. Dit te evalueren. Ze in liefde wijzen op de minpunten. Daar bereik je eerder wat met als met een koud goed/fout.

[Gian]

God een plan met de kerken in Nederland?

Ja, met zijn Kerk.

Chian, niet iedereen is chiliast...

Ik weet niet waar je op doelt, maar ik citeer een regel uit het artikel van MV en vroeg me af wat hij ermee bedoelde.

[Tiberius]

Op het gevaar af dat het me kwalijk wordt genomen: ik erger me altijd aan mensen die de zaken precies weten en met een schaartje alles kunnen knippen. Als je in de praktijk staat blijken de zaken vaak wat genuanceerder te liggen. Zo zijn er geen stichtingen die het doel hebben om van het gereformeerde spoor af te raken. Er zijn wel stichtingen die nood zien, vooral onder jongeren. Vragen, die jongeren in hun eigen kerk niet beantwoord zien of krijgen. Jongeren, die op zoektocht zijn. Serieus op zoektocht. Die dus ook stichtingen en hun activiteiten bezoeken. En ja, er zijn ook stichtingen die op zijsporen wandelen. Maar dat rechtvaardigt nog niet een volledig van tafel vegen. We doen er beter aan om een dergelijke stichting daarop te wijzen, het gesprek aan te gaan. Vragen te stellen. Ook aan de jongeren. Met hun mee te gaan. Dit te evalueren. Ze in liefde wijzen op de minpunten. Daar bereik je eerder wat met als met een koud goed/fout.

Op het gevaar af open deuren in te trappen: ik erger me altijd aan mensen die heel heldere zaken met zoveel mist gaan omgeven dat het verwarrend wordt.

Voor de duidelijkheid, Mister, mijn punt is niet, dat er stichtingen zijn die bewust het doel hebben om van het gereformeerde spoor af te raken. Dat zal niet nee.
Maar mijn punt is wel, dat er stichtingen zijn, die de door Marcel Vroegop gesignaleerde dwaalwegen (*) opgaan en daarmee het gereformeerde spoor verlaten.


----------
(*) De wegen waarvan afgeweken wordt en waarop MV wijst, zijn:
1. Geestelijke zorg is allereerst een taak van de kerk en haar ambten, niet van jongeren.
2. De roeping van God en bevestiging (zending) door de gemeente geeft iemand een plaats in Gods Koninkrijk, niet de nood op zich.

[Mister]

Op het gevaar af dat het me kwalijk wordt genomen: ik erger me altijd aan mensen die de zaken precies weten en met een schaartje alles kunnen knippen. Als je in de praktijk staat blijken de zaken vaak wat genuanceerder te liggen. Zo zijn er geen stichtingen die het doel hebben om van het gereformeerde spoor af te raken. Er zijn wel stichtingen die nood zien, vooral onder jongeren. Vragen, die jongeren in hun eigen kerk niet beantwoord zien of krijgen. Jongeren, die op zoektocht zijn. Serieus op zoektocht. Die dus ook stichtingen en hun activiteiten bezoeken. En ja, er zijn ook stichtingen die op zijsporen wandelen. Maar dat rechtvaardigt nog niet een volledig van tafel vegen. We doen er beter aan om een dergelijke stichting daarop te wijzen, het gesprek aan te gaan. Vragen te stellen. Ook aan de jongeren. Met hun mee te gaan. Dit te evalueren. Ze in liefde wijzen op de minpunten. Daar bereik je eerder wat met als met een koud goed/fout.

Op het gevaar af open deuren in te trappen: ik erger me altijd aan mensen die heel heldere zaken met zoveel mist gaan omgeven dat het verwarrend wordt.

Voor de duidelijkheid, Mister, mijn punt is niet, dat er stichtingen zijn die bewust het doel hebben om van het gereformeerde spoor af te raken. Dat zal niet nee.
Maar mijn punt is wel, dat er stichtingen zijn, die de door Marcel Vroegop gesignaleerde dwaalwegen (*) opgaan en daarmee het gereformeerde spoor verlaten.


----------
(*) De wegen waarvan afgeweken wordt en waarop MV wijst, zijn:
1. Geestelijke zorg is allereerst een taak van de kerk en haar ambten, niet van jongeren.
2. De roeping van God en bevestiging (zending) door de gemeente geeft iemand een plaats in Gods Koninkrijk, niet de nood op zich.

Beste Tib, je redeneert uit jouw referentiekader. Dat is voor jou blijkbaar een absolute waarheid, maar soms ligt het wat genuanceerder. Bij punt 1 noem je de geestelijke zorg als taak van de kerk en haar ambten. Doe je ogen open en zie dat er op nogal wat plaatsen voor jongeren niets te beleven valt. De geestelijke zorg beperkt zich tot 1 uur huisbezoek per jaar. Schrijnend en droevig. Dan schiet een kerkenraad tekort, wil ik stellen. En dan is het mogelijk dat jongeren stichtingen gaan bezoeken. Zoals ik hierboven ook al verwoordde. Het bestaan van dergelijke stichtingen is de onbetaalde rekening van de kerk. Als kerkenraden hier nu eerst eens op inspringen door verantwoorde zaterdagavond bestedingen te organiseren dan voorkom je een trek door het land naar stichtingen. Een kerkenraad moet zijn verantwoording in deze kennen. Helaas moet ik concluderen dat dat er soms nogal aan schort.

[Tiberius]

Op het gevaar af dat het me kwalijk wordt genomen: ik erger me altijd aan mensen die de zaken precies weten en met een schaartje alles kunnen knippen. Als je in de praktijk staat blijken de zaken vaak wat genuanceerder te liggen. Zo zijn er geen stichtingen die het doel hebben om van het gereformeerde spoor af te raken. Er zijn wel stichtingen die nood zien, vooral onder jongeren. Vragen, die jongeren in hun eigen kerk niet beantwoord zien of krijgen. Jongeren, die op zoektocht zijn. Serieus op zoektocht. Die dus ook stichtingen en hun activiteiten bezoeken. En ja, er zijn ook stichtingen die op zijsporen wandelen. Maar dat rechtvaardigt nog niet een volledig van tafel vegen. We doen er beter aan om een dergelijke stichting daarop te wijzen, het gesprek aan te gaan. Vragen te stellen. Ook aan de jongeren. Met hun mee te gaan. Dit te evalueren. Ze in liefde wijzen op de minpunten. Daar bereik je eerder wat met als met een koud goed/fout.

Op het gevaar af open deuren in te trappen: ik erger me altijd aan mensen die heel heldere zaken met zoveel mist gaan omgeven dat het verwarrend wordt.

Voor de duidelijkheid, Mister, mijn punt is niet, dat er stichtingen zijn die bewust het doel hebben om van het gereformeerde spoor af te raken. Dat zal niet nee.
Maar mijn punt is wel, dat er stichtingen zijn, die de door Marcel Vroegop gesignaleerde dwaalwegen (*) opgaan en daarmee het gereformeerde spoor verlaten.


----------
(*) De wegen waarvan afgeweken wordt en waarop MV wijst, zijn:
1. Geestelijke zorg is allereerst een taak van de kerk en haar ambten, niet van jongeren.
2. De roeping van God en bevestiging (zending) door de gemeente geeft iemand een plaats in Gods Koninkrijk, niet de nood op zich.

Beste Tib, je redeneert uit jouw referentiekader. Dat is voor jou blijkbaar een absolute waarheid, maar soms ligt het wat genuanceerder. Bij punt 1 noem je de geestelijke zorg als taak van de kerk en haar ambten. Doe je ogen open en zie dat er op nogal wat plaatsen voor jongeren niets te beleven valt. De geestelijke zorg beperkt zich tot 1 uur huisbezoek per jaar. Schrijnend en droevig. Dan schiet een kerkenraad tekort, wil ik stellen. En dan is het mogelijk dat jongeren stichtingen gaan bezoeken. Zoals ik hierboven ook al verwoordde. Het bestaan van dergelijke stichtingen is de onbetaalde rekening van de kerk. Als kerkenraden hier nu eerst eens op inspringen door verantwoorde zaterdagavond bestedingen te organiseren dan voorkom je een trek door het land naar stichtingen. Een kerkenraad moet zijn verantwoording in deze kennen. Helaas moet ik concluderen dat dat er soms nogal aan schort.

Mister, ik spreek niet over absolute waarheden, maar over het gereformeerde spoor (namelijk geestelijke zorg is de taak van de ambten).

Verder, de geestelijke zorg beperkt zich echt niet tot 1 uur huisbezoek per jaar. Als ik het alleen over onze gemeente heb, dan zijn er elke zondag 2 diensten, een half jaar lang elke maandagavond catechisatie, om de 14 dagen jeugdvereniging (afhankelijk van de leeftijd: op vrijdag of zaterdag), etc. Dan heb ik het nog niet eens over extra bijbellezingen, zendingsavonden, etc. Allemaal geestelijke zorg onder verantwoordelijkheid van de gemeente/kerkenraad.