rekcor schreef:...Ik word gek hier! ...

Dat is niet de bedoeling.
Zet even een rustig muziekje op; neem een glaasje water. Tel tot tien alvorens te reageren, etc.

Vincent schreef:Met elkaar frustraties en moeiten delen leidt in dergelijke gevallen tot zielighied, terwijl het erom gaat deze zware zonden voor Gods heilig Aangezicht te brengen, dat hij ons allemaal kan vernietigen, dat we het verdiend zouden hebben als er een onweer uit de hemel ons vernietigd he.

1. Hoe kom je erbij dat het tot 'zieligheid' zou leiden? Mijn ervaring is dat het delen van frustraties mensen erg kan helpen. Niet voor niets is 'de gespreksgroep' een wijdverbreid en algemeen geaccepteerd middel in de geestelijke gezondheidszorg.

2. God heeft ons niet voor niets een gemeente gegeven. Wij Westerlingen zijn zo door en door individualistisch! Dit is in mijn ogen ook een (onbedoelde) zwakte van de centrale vraag in de Reformatie: "hoe krijg ik een genadig God?".
In niet-Westerse culturen - en ook in Handelingen e.v. - is er een radikaal andere benadering: daar leef je samen voor Gods aangezicht. Daar bid je samen, daar strijd je samen, daar vermaan je elkaar, daar steun je elkaar. Een artikel als in deze discussie besproken past m.i. heel goed in laatstgenoemd wereldbeeld (want dat is het!).

3. Je maakt hier een valse tegenstelling: het is niet of dingen met elkaar delen of (samen) de zonden belijden voor Gods aangezicht. Het is en / en.

Vincent schreef:Pas bij de (misschien best wel oprechte) verhaaltjes van die predikant maar op dat de mens in het middelpunt gaat komen

Dit is inderdaad een gevaar van het verhaal van de predikant. Maar nogmaals: een gevaar is nog niet per se een argument tegen. Ook aan iedere uitingen, bijv. op dit forum, kleeft het gevaar dat de mens in het middelpunt komt te staan.

Tiberius schreef:

rekcor schreef:...Ik word gek hier! ...

Dat is niet de bedoeling.
Zet even een rustig muziekje op; neem een glaasje water. Tel tot tien alvorens te reageren, etc.

:mrgreen:

rekcor schreef:

Vincent schreef:Met elkaar frustraties en moeiten delen leidt in dergelijke gevallen tot zielighied, terwijl het erom gaat deze zware zonden voor Gods heilig Aangezicht te brengen, dat hij ons allemaal kan vernietigen, dat we het verdiend zouden hebben als er een onweer uit de hemel ons vernietigd he.

1. Hoe kom je erbij dat het tot 'zieligheid' zou leiden? Mijn ervaring is dat het delen van frustraties mensen erg kan helpen. Niet voor niets is 'de gespreksgroep' een wijdverbreid en algemeen geaccepteerd middel in de geestelijke gezondheidszorg.

2. God heeft ons niet voor niets een gemeente gegeven. Wij Westerlingen zijn zo door en door individualistisch! Dit is in mijn ogen ook een (onbedoelde) zwakte van de centrale vraag in de Reformatie: "hoe krijg ik een genadig God?".
In niet-Westerse culturen - en ook in Handelingen e.v. - is er een radikaal andere benadering: daar leef je samen voor Gods aangezicht. Daar bid je samen, daar strijd je samen, daar vermaan je elkaar, daar steun je elkaar. Een artikel als in deze discussie besproken past m.i. heel goed in laatstgenoemd wereldbeeld (want dat is het!).

Luister, gespreksgroepjes mogen algemeen aanvaard zijn, mijn ervaring is dat het niet de meest effectieve manier is.

En dat gemeente-zijn betekent: elkaar aanspreken op Gods woord vanuit de persoonlijke beleving van geestelijke zaken. De concreetheid waarmee dat gepaard dient te gaan volgens jou lees ik nergens in mijn bijbel terug.

Ik hoop dat je nooit met verslaving te maken. krijgt. Maar de binnenkamer, belijden en laten is echt te simpel.
Dat is net zo iets als een kankerpatient zeggen: dokters? Waardeloos. Bidden en je zonde belijden. Dat helpt echt.

Verslaving en andere kwalen van de geest zijn reële ziekten. Net als een gebroken been en kanker. Daar moeten dokters en zo aan te pas komen.

rekcor schreef:

Vincent schreef:Met elkaar frustraties en moeiten delen leidt in dergelijke gevallen tot zielighied, terwijl het erom gaat deze zware zonden voor Gods heilig Aangezicht te brengen, dat hij ons allemaal kan vernietigen, dat we het verdiend zouden hebben als er een onweer uit de hemel ons vernietigd he.

1. Hoe kom je erbij dat het tot 'zieligheid' zou leiden? Mijn ervaring is dat het delen van frustraties mensen erg kan helpen. Niet voor niets is 'de gespreksgroep' een wijdverbreid en algemeen geaccepteerd middel in de geestelijke gezondheidszorg.

2. God heeft ons niet voor niets een gemeente gegeven. Wij Westerlingen zijn zo door en door individualistisch! Dit is in mijn ogen ook een (onbedoelde) zwakte van de centrale vraag in de Reformatie: "hoe krijg ik een genadig God?".
In niet-Westerse culturen - en ook in Handelingen e.v. - is er een radikaal andere benadering: daar leef je samen voor Gods aangezicht. Daar bid je samen, daar strijd je samen, daar vermaan je elkaar, daar steun je elkaar. Een artikel als in deze discussie besproken past m.i. heel goed in laatstgenoemd wereldbeeld (want dat is het!).

Luister, gespreksgroepjes mogen algemeen aanvaard zijn, mijn ervaring is dat het niet de meest effectieve manier is.

En dat gemeente-zijn betekent: elkaar aanspreken op Gods woord vanuit de persoonlijke beleving van geestelijke zaken. De concreetheid waarmee dat gepaard dient te gaan volgens jou lees ik nergens in mijn bijbel terug.

rekcor schreef:

Vincent schreef:Met elkaar frustraties en moeiten delen leidt in dergelijke gevallen tot zielighied, terwijl het erom gaat deze zware zonden voor Gods heilig Aangezicht te brengen, dat hij ons allemaal kan vernietigen, dat we het verdiend zouden hebben als er een onweer uit de hemel ons vernietigd he.

1. Hoe kom je erbij dat het tot 'zieligheid' zou leiden? Mijn ervaring is dat het delen van frustraties mensen erg kan helpen. Niet voor niets is 'de gespreksgroep' een wijdverbreid en algemeen geaccepteerd middel in de geestelijke gezondheidszorg.

2. God heeft ons niet voor niets een gemeente gegeven. Wij Westerlingen zijn zo door en door individualistisch! Dit is in mijn ogen ook een (onbedoelde) zwakte van de centrale vraag in de Reformatie: "hoe krijg ik een genadig God?".
In niet-Westerse culturen - en ook in Handelingen e.v. - is er een radikaal andere benadering: daar leef je samen voor Gods aangezicht. Daar bid je samen, daar strijd je samen, daar vermaan je elkaar, daar steun je elkaar. Een artikel als in deze discussie besproken past m.i. heel goed in laatstgenoemd wereldbeeld (want dat is het!).

Luister, gespreksgroepjes mogen algemeen aanvaard zijn, mijn ervaring is dat het niet de meest effectieve manier is.

En dat gemeente-zijn betekent: elkaar aanspreken op Gods woord vanuit de persoonlijke beleving van geestelijke zaken. De concreetheid waarmee dat gepaard dient te gaan volgens jou lees ik nergens in mijn bijbel terug.

Vincent schreef: De concreetheid waarmee dat gepaard dient te gaan volgens jou lees ik nergens in mijn bijbel terug.

Tsja, elkaar de zonden belijden (Jak 5:16) is elkaar de zonden belijden. Dat lijkt me heel concreet. Er staat immers zonden, niet zonde.

Interessant opinieartikel hierover: http://www.nd.nl/htm/dossier/verschuivi ... 51007b.htm

He maar ik ga maar es stoppen met deze discussie. Er zitten - zoals altijd - twee kanten aan het verhaal, maar voor mij slaat de weegschaal nog steeds door richting de 'dit artikel is een goede zaak'-kant.

Vincent schreef: De concreetheid waarmee dat gepaard dient te gaan volgens jou lees ik nergens in mijn bijbel terug.

Tsja, elkaar de zonden belijden (Jak 5:16) is elkaar de zonden belijden. Dat lijkt me heel concreet. Er staat immers zonden, niet zonde.

Interessant opinieartikel hierover: http://www.nd.nl/htm/dossier/verschuivi ... 51007b.htm

He maar ik ga maar es stoppen met deze discussie. Er zitten - zoals altijd - twee kanten aan het verhaal, maar voor mij slaat de weegschaal nog steeds door richting de 'dit artikel is een goede zaak'-kant.

Vincent schreef: De concreetheid waarmee dat gepaard dient te gaan volgens jou lees ik nergens in mijn bijbel terug.

Tsja, elkaar de zonden belijden (Jak 5:16) is elkaar de zonden belijden. Dat lijkt me heel concreet. Er staat immers zonden, niet zonde.

Interessant opinieartikel hierover: http://www.nd.nl/htm/dossier/verschuivi ... 51007b.htm

He maar ik ga maar es stoppen met deze discussie. Er zitten - zoals altijd - twee kanten aan het verhaal, maar voor mij slaat de weegschaal nog steeds door richting de 'dit artikel is een goede zaak'-kant.

De discussie gaat nu wel enigszins verbreden.

De boodschap van ds. Roosenbrand in dit artikel is "Ik wil iedere aan seks verslaafde man laten weten dat bevrijding mogelijk is."

Dit topic gaat volgens mij over:
1) Is zo'n artikel daarvoor de juiste wijze?
2) Is het voor een predikant wel verstandig om zo openbaar in de media zijn voormalige verslaving gedetailleerd weer te geven?

Of heb ik het mis, Unionist? (Als starter van het topic).

Ik voor mij heb bezwaren tegen punt 2 (zoals oplettende lezertjes ongetwijfeld door hadden).

BTW: Waarom zitten jullie dubbel te posten?

Vincent schreef: De concreetheid waarmee dat gepaard dient te gaan volgens jou lees ik nergens in mijn bijbel terug.

Tsja, elkaar de zonden belijden (Jak 5:16) is elkaar de zonden belijden. Dat lijkt me heel concreet. Er staat immers zonden, niet zonde.

Interessant opinieartikel hierover: http://www.nd.nl/htm/dossier/verschuivi ... 51007b.htm

He maar ik ga maar es stoppen met deze discussie. Er zitten - zoals altijd - twee kanten aan het verhaal, maar voor mij slaat de weegschaal nog steeds door richting de 'dit artikel is een goede zaak'-kant.

Vincent schreef:De concreetheid waarmee dat gepaard dient te gaan volgens jou lees ik nergens in mijn bijbel terug.

Tjonge... Ik vind de bijbel overigens nogal concreet in bepaalde zonden, inclusief namen. Het oude testament kent een nake Noach, een Lot die kinderen kreeg van zijn dochteren, David... Nou, dat weten we allemaal wel. Maar ook het NT, waar 2 mensen stierven omdat ze gelogen hadden over hun giften, mensen bij naam genoemt worden om hun dwaalleer, de gemeenten die aan afgodendienst, hoererij en zelfs zonden deden die men niet zag bij de ongelovigen. Allemaal concreet bij naam genoemt.

...

... Refoforummen met een telefoon moet ik nog ff leren