• middelijk of onmiddellijk?

Oorspronkelijk gepost door Hendrikus
Oorspronkelijk gepost door Pim
Ik heb er zo mijn vraagtekens bij, maar goed ik zal het wel mis hebben.
Dit meen je toch hopelijk niet serieus hè?

Ik bespeur die houding steeds vaker. En het bezorgt me toch associaties met die arme leken die zich er maar berustend bij neer leggen dat de heilige vader in Rome het vast beter weet dan zij.

Het staat in de SB, dus 't zal wel zo zijn?

ONTWAAKT !

Weet je hoe laat het is? Ik kan beter naar bed gaan.

Oorspronkelijk gepost door Hendrikus
Oorspronkelijk gepost door Pim
Ik heb er zo mijn vraagtekens bij, maar goed ik zal het wel mis hebben.
Dit meen je toch hopelijk niet serieus hè?

Ik bespeur die houding steeds vaker. En het bezorgt me toch associaties met die arme leken die zich er maar berustend bij neer leggen dat de heilige vader in Rome het vast beter weet dan zij.

Het staat in de SB, dus 't zal wel zo zijn?

ONTWAAKT !

Maak je niet dik, Hendrikus.
Geloof me, Pim weet beter...

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Geloof me, Pim weet beter...

Ik begon me al ernstig zorgen te maken over de invloed van de wielerronde van Ambacht...

Oorspronkelijk gepost door Hendrikus
Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Geloof me, Pim weet beter...
Ik begon me al ernstig zorgen te maken over de invloed van de wielerronde van Ambacht...

Owja,

die zorgde vorig jaar ervoor dat Pim niet hoorde wat hij zelf postte....

Oorspronkelijk gepost door Pim
Vandaag in de SB gelezen dat er onmiddelijke werkingen zijn.
Namelijk het 'Abba Vader zeggen' en 'Gods Geest die getuigt met onze geest dat wij kinderen Gods zijn.'

Ik heb er zo mijn vraagtekens bij, maar goed ik zal het wel mis hebben. Op die manier is het aanspreken van God als je Vader weer een nadere weldaad en moeten we samen met Filippus gaan bidden: toon ons de Vader.
Dat Christus die vraag bestraft heeft en dat het niet in lijn van de HC is laten we dan maar even buiten beschouwing.......

Als we kinderen Gods zijn, dan is het 'Abba Vader' geen onmiddellijke werking, maar zo spreken we dan in tere vreze onze Vader in de hemel aan. Of zoals ons kanttekenaren zeggen wij mogen dan, door Gods Geest gewerkt, vrijmoedig en met verzekering tot God roepen.

Als wij dit geloof mogen oefenen, dan getuigt Gods Geest met onze geest dat wij kinderen van God zijn.

Voor al deze oefeningen is het noodzakelijk dat zowel de Heilige Geest onze harten overbuigt én dat de mens zijn of haar geloofshand op Zijn Woord legt.

Het eerste kun je onmiddellijk noemen, maar het zal altijd samen gaan met het middellijke, namelijk Zijn Woord. Als we dit los gaan koppelen, dan vervallen we in doperse ketterij en maken we inderdaad een groepje 'uitverkoren' profeten die de Geest hebben ontvangen. Dit is een bedreiging voor het geestelijk leven in de gemeente. Wie zou nog wat durven zeggen? En mocht er al wat gebeurt zijn, dan past eerst de meetlat van de 'profeten'.

Oorspronkelijk gepost door Hendrikus
Oorspronkelijk gepost door Pim
Ik heb er zo mijn vraagtekens bij, maar goed ik zal het wel mis hebben.
Dit meen je toch hopelijk niet serieus hè?

Ik bespeur die houding steeds vaker. En het bezorgt me toch associaties met die arme leken die zich er maar berustend bij neer leggen dat de heilige vader in Rome het vast beter weet dan zij.

Het staat in de SB, dus 't zal wel zo zijn?

ONTWAAKT !

En dan maar klagen over mensen die anderen veroordelen...

Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Oorspronkelijk gepost door Pim
Vandaag in de SB gelezen dat er onmiddelijke werkingen zijn.
Namelijk het 'Abba Vader zeggen' en 'Gods Geest die getuigt met onze geest dat wij kinderen Gods zijn.'

Ik heb er zo mijn vraagtekens bij, maar goed ik zal het wel mis hebben. Op die manier is het aanspreken van God als je Vader weer een nadere weldaad en moeten we samen met Filippus gaan bidden: toon ons de Vader.
Dat Christus die vraag bestraft heeft en dat het niet in lijn van de HC is laten we dan maar even buiten beschouwing.......

Als we kinderen Gods zijn, dan is het 'Abba Vader' geen onmiddellijke werking, maar zo spreken we dan in tere vreze onze Vader in de hemel aan. Of zoals ons kanttekenaren zeggen wij mogen dan, door Gods Geest gewerkt, vrijmoedig en met verzekering tot God roepen.

Als wij dit geloof mogen oefenen, dan getuigt Gods Geest met onze geest dat wij kinderen van God zijn.

Voor al deze oefeningen is het noodzakelijk dat zowel de Heilige Geest onze harten overbuigt én dat de mens zijn of haar geloofshand op Zijn Woord legt.

En zou de scribent van de gewraakte SB het nou niet zó bedoeld kunnen hebben?

En zou de scribent van de gewraakte SB het nou niet zó bedoeld kunnen hebben?

Als dat zo is Afgewezen, dan is er weinig reden tot zorg. Aan de andere kant ontstaat mijn opmerking niet in een vacuüm. Bij al te veel mensen leeft zeker het idee dat we de goddelijke Personen chronologisch leren kennen. Hoe Jezus daar zelf over dacht, leert ons de passage met Filippus. Iedere gelovige, hoe klein of hoe groot ook, is een kind Gods en een mede-erfgenaam. Zo mag hij of zij God Vader noemen. Daarom leerde Jezus Zijn discipelen ook 'Onze Vader [...]'. Dit gebed legde Hij op hun lippen, tijdens Zijn omwandeling op aarde.

ndonselaar schreef:Beste Afgewezen,

Excuses voor de soms wat latere reacties.

We betreden nu weer een heel ander terrein, namelijk de vraag over de heilsorde. Je spreekt over een 'vonnis mijnen'. Graag zou ik dit onderwerp even laten rusten, hoewel ik je wel wil zeggen dat ook ik er ten volle van overtuigd ben dat de mens zijn schuld belijdt. We hoeven hiervoor slechts de belijdenis van de tollenaar en bijvoorbeeld van de drieduizend pinksterlingen te lezen.

Terug naar ons onderwerp. Middellijk of onmiddellijk is nogal een verschil. Als we belijden dat Gods Geest Zijn Woord gebruikt om de zondaar te wederbaren, dan is dat voor mij nog steeds middellijk. Als je stelt dat Gods Geest het hart van de zondaar moet openen voor Zijn Woord, dan is dat nog steeds middellijk. Als we echter leren dat God werkt door bijvoorbeeld een visioen of door een vierschaarbeleving, dan verlaten we het middellijke pad en leren we dat God onmiddellijk werkt.

Graag zou ik die vraag in alle eerlijkheid beantwoord zien.

Nu zijn mijn definities wel even iets anders. Volgens mij, en Calvijn, en Turretin, en Dr. Kuiper, en Ds. Hoeksema, en vele andere vaderen:

Als we belijden dat Gods Geest het hart van de zondaar moet openen voor Zijn Woord, dan is dat onmiddellijk. Als we echter leren dat God werkt door bijvoorbeeld een visioen of door een vierschaarbeleving, dan is dat middellijk.

Er zijn ondertussen vele geschillen ontstaan, en veel daar van hebben te doen met de Ordis Salutis, die ik dan ook dus geloof:

levendmaking, roeping, geloof en bekering, rechtvaardigmaking, heiligmaking.

Dus voor de middelijke roeping door het Woord, komt de levendmaking door de Heilige Geest. Want een dood mens kan het Woord niet horen.

Bert, Ben jij van mening dat mensen geroepen worden buiten de Woordverkondiging om? Dat is immers middelijk.
Het woord onmiddelijk is in deze zin op te vatten.
Een andere betekenis van het woord onmiddelijk is 'in een ogenblik' of 'terstond'. Welke bedoel je nu precies?

Klavier schreef:Bert, Ben jij van mening dat mensen geroepen worden buiten de Woordverkondiging om? Dat is immers middelijk.
Het woord onmiddelijk is in deze zin op te vatten.
Een andere betekenis van het woord onmiddelijk is 'in een ogenblik' of 'terstond'. Welke bedoel je nu precies?

Even tussendoor..

Ik heb altijd begrepen dat "middelijk" door gebruik van de middelen was.
Dus: Door het Woord!

Ariene schreef:
Klavier schreef:Bert, Ben jij van mening dat mensen geroepen worden buiten de Woordverkondiging om? Dat is immers middelijk.
Het woord onmiddelijk is in deze zin op te vatten.
Een andere betekenis van het woord onmiddelijk is 'in een ogenblik' of 'terstond'. Welke bedoel je nu precies?
Even tussendoor..

Ik heb altijd begrepen dat "middelijk" door gebruik van de middelen was.
Dus: Door het Woord!

Zo denk ik ook dat het is, maar steeds als ik denk dat ik het eens ben met Bert blijkt dat niet zo te zijn. Ergens ontstaat het verschil.
Ik weiger te geloven dat God buiten Zijn Woord om werkt.
En dat heeft niets met Arminius te maken.
Als Gods Woord niet de basis is om op te mogen vertrouwen, waar kunnen we dan ons leven op baseren? Waar baseren we dan ons vertrouwen op? Alleen de Schrift leert ons van Christus.
Alleen dáár is Hij te vinden.
In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God. Dit was in den beginne bij God. Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is. In Hetzelve was het Leven, en het Leven was het Licht der mensen. En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.

Als de Heilige Geest buiten het Woord om de wedergeboorte zou werken, heeft geen enkele gelovige een grond om zijn hoop op te grondvesten. Dan kan Gods Woord niet meer als middel dienen de Steenrots Christus te vinden. Dan zijn we weer gewoon Rooms.
Sola Gratia, Sola Scriptura, Sola Fide.
Dat is de stem van de Reformatie.

Bert Mulder schreef:Want een dood mens kan het Woord niet horen.

O nee?
De ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven.

Bert Mulder schreef:
Nu zijn mijn definities wel even iets anders. Volgens mij, en Calvijn, en Turretin, en Dr. Kuiper, en Ds. Hoeksema, en vele andere vaderen:

Als we belijden dat Gods Geest het hart van de zondaar moet openen voor Zijn Woord, dan is dat onmiddellijk. Als we echter leren dat God werkt door bijvoorbeeld een visioen of door een vierschaarbeleving, dan is dat middellijk.

Er zijn ondertussen vele geschillen ontstaan, en veel daar van hebben te doen met de Ordis Salutis, die ik dan ook dus geloof:

levendmaking, roeping, geloof en bekering, rechtvaardigmaking, heiligmaking.

Dus voor de middelijke roeping door het Woord, komt de levendmaking door de Heilige Geest. Want een dood mens kan het Woord niet horen.

Ik raak een beetje in de war.
Voordat God je roept, gebeurt er iets in je en dat is de levenmaking door de Geest.
De roeping is middelijk? Door het Woord.
De voorafgaande levendmaking is onmiddelijk ( een soort instorting van de Geest)
Bedoel je het zo?

:

Als we echter leren dat God werkt door bijvoorbeeld een visioen of door een vierschaarbeleving

Bert,
Kan je mij uitleggen wat hier middelijk aan is??