Scheurt uw hart, en niet uw klederen

[DWW]

@ Maria,

Jij benadert G.J. de Bruin met een wederegboorte geleerd en verdedigd vanuit een stondelijke heilsleer, zoals de apostelen, zoals de reformatie en later ook in Dordt, terwijl hij een wedergeboorte zonder Christuskennis aanhangt die vanuit een standelijke heilsweg wordt geleerd, omdat hij het ingeplante geloof (habitus) qua tijd gescheiden heeft van het metterdaad geloven (actus) in Christus Jezus.

Redeneer jij vanuit een zelfbedacht vooroordeel om eigen stokpaard te kunnen berijden?
Met alle waardering voor je waarschuwende bijdragen die tot nadenken dwingen, ga je hier toch de fout in door iets als een karikatuur neer te zetten. Notabene het merendeel van de predikanten en oudvaders die je op jouw website met instemming citeert zijn schuldig aan wat jij hier aan vermeende dwaling aanwijst. Ik ben bang dat je te weinig theologie en dogmatiek als hulpmiddelen onderkent en daarom deze zaken verwart met de heilsorde en bevinding der vromen. Jij beoordeeld leerstellige onderscheidingen aan de hand van de heilsorde. Dat kan niet want het zijn totaal andere zaken. Hoewel op elkaar betrokken zijn het geen parallel te trekken zaken. Door de verbinding dogmatiek en orde in de bevinding (toepassing van het heil) kom je inderdaad tot dwalingen. Maar zo is het niet bedoeld, DWW. Toch leg jij dat de 'standelijke heilsleer' in de mond. Ten onrechte!

Wees eerlijk beste De Bruijn, en kom eens voor de dag. De oudvaders op mijn website leerden geen standelijke heilsweg, maar leerden en verdedigden een stondelijke heilsleer. Bij een standelijke heilsweg is het zgn. ingeplante geloof - QUA TIJD - gescheiden van het metterdaad geloven in Christus tot vrijheid, zaligheid en vrede. Lees hier het verschil van uitleg, hoe de afscheiding en de reformatoren het ware geloof in HC zondag 7 hebben verklaard.

http://www.dewoesteweg.nl/vraag-antwoor ... -zondag-7/

[GJdeBruijn]

@ Maria,

Jij benadert G.J. de Bruin met een wederegboorte geleerd en verdedigd vanuit een stondelijke heilsleer, zoals de apostelen, zoals de reformatie en later ook in Dordt, terwijl hij een wedergeboorte zonder Christuskennis aanhangt die vanuit een standelijke heilsweg wordt geleerd, omdat hij het ingeplante geloof (habitus) qua tijd gescheiden heeft van het metterdaad geloven (actus) in Christus Jezus.

Redeneer jij vanuit een zelfbedacht vooroordeel om eigen stokpaard te kunnen berijden?
Met alle waardering voor je waarschuwende bijdragen die tot nadenken dwingen, ga je hier toch de fout in door iets als een karikatuur neer te zetten. Notabene het merendeel van de predikanten en oudvaders die je op jouw website met instemming citeert zijn schuldig aan wat jij hier aan vermeende dwaling aanwijst. Ik ben bang dat je te weinig theologie en dogmatiek als hulpmiddelen onderkent en daarom deze zaken verwart met de heilsorde en bevinding der vromen. Jij beoordeeld leerstellige onderscheidingen aan de hand van de heilsorde. Dat kan niet want het zijn totaal andere zaken. Hoewel op elkaar betrokken zijn het geen parallel te trekken zaken. Door de verbinding dogmatiek en orde in de bevinding (toepassing van het heil) kom je inderdaad tot dwalingen. Maar zo is het niet bedoeld, DWW. Toch leg jij dat de 'standelijke heilsleer' in de mond. Ten onrechte!

Wees eerlijk beste De Bruijn, en kom eens voor de dag. De oudvaders op mijn website leerden geen standelijke heilsweg, maar leerden en verdedigden een stondelijke heilsleer. Bij een standelijke heilsweg is het zgn. ingeplante geloof - QUA TIJD - gescheiden van het metterdaad geloven in Christus tot vrijheid, zaligheid en vrede. Lees hier het verschil van uitleg, hoe de afscheiding en de reformatoren HC zondag hebben verklaard.

http://www.dewoesteweg.nl/vraag-antwoor ... -zondag-7/

Maar wat jij denkt dat die 'standelijke heilsweg' is wordt nergens zo bedoeld als jij nu weergeeft. Je strijdt tegen een niet bestaande leer. Je begrijpt de standenleer niet, je trekt je conclusies verkeerd. Je redeneert vanuit die verkeerde conclusies. Ik zeg met nadruk dat wie Christus niet tot zijn persoonlijke Zaligmaker wil hebben, die is niet wedergeboren! Die heeft geen geloof, want geloof kan niet anders dan uitgaan tot Christus.
Maar ik zeg tegelijkertijd(!) dat de Heilige Geest plaats maakt zodat een zondaar metterdaad tot Christus zal gaan. Dát is een weg van zaligmakend werk van Gods Geest waar Hij de zondaar zal overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel. Opdat de zondaar aan zichzelf zou sterven en het leven zal vinden in Christus.

Calvijn:
Wij weten, dat de menschen van het begin der
wereld af, daar hun eigen geweten hen van schuld overtuigde
en niet losliet, angstig gearbeid hebben om vergiffenis
te verdienen. Vandaar zooveel soorten van zoenoffers,
waarmede men ten onrechte meende God te verzoenen.
Ik erken wel, dat alle valsche vormen van verzoening uit
een heilig beginsel voortgekomen zijn, want God had de
offers bevolen om de menschen tot Christus te brengen.
Maar desniettemin heeft elk zich een eigen manier uitgedacht
om God te bevredigen. Johannes nu roept
ons tot Christus alleen, en leert ons, dat God ons niet
anders dan door zijne bemiddeling genadig zijn kan,
omdat Hij alleen de zonden wegneemt. Daarom laat hij
den zondaren niets over dan tot Christus te vluchten, en
verwerpt daarmee alle menschelijke voldoening, alle zoen-en
lossingsmiddelen, gelijk ze inderdaad ook niet anders zijn
dan goddelooze uitvindingen door Satans list bedacht.

Vetgedrukte 'laat': Dat is ook een werk in de mens, door Gods Geest, met als doel tot Christus te komen.
Dáár ligt het ware ijkpunt als het gaat om wedergeboorte en geloof. Maar het moment van wedergeboorte is geenszins hetzelfde moment als dat een zondaar zich bewust is van zijn vrijheid en vrede in Christus. Dat is namelijk de zekerheid van het gevoel dat alle oudvaders als bijzondere weldaad leerden. Gods Koninkrijk kent ook klein- en zwakgelovigen die zeker weten dat ze Christus als hun Zaligmaker nodig hebben, Hem liefhebben, maar het niet voor waar geloof durven houden. Dat is de zekerheid van het geloof, maar zonder de zekerheid van de gelovige, om het maar eens helder te benoemen. DWW, jij gooit alles op de hoop van de zekerheid van het gevoel. Dat is de onwaardige zondaars, die nochtans hun vertrouwen op Christus stellen van de klippen afwerpen in de poel van de wanhoop.

[DirkM]

Het verschil hierin zit hem in het volgende punt, de mens wordt opgeroepen om iets te doen, maar die kan het niet uit eigen kracht, maar door de kracht van de Heilige Geest kan de mens dat nu juist wel doen.
Niet uit eigen kracht, maar ook hierbij wil ik slechts roemen op het volbrachte werk van Jezus Christus.

Ik vind in dit zinnetje een "logica" zitten die nogal remonstrants voordoet en waar men - gelet op de stand van zaken in christelijk NL - verre van zou moeten blijven.
Het zinnetje: "de mens wordt opgeroepen om iets te doen, maar die kan het niet uit eigen kracht, maar door de kracht van de Heilige Geest kan de mens dat nu juist wel doen." is namelijk algemeen geldend voor alle activiteiten van de mens. Lopen, ademen, praten, slapen enz.
Het lijkt er in dit zinnetje op dat de wederbarende genade van de Heiligen Geest die de wedergeboorte en levendmaking in ons werkt (van dood levend maakt) gelijk wordt gesteld aan de algemene genade die de Heere in z'n goedheid nog aan de mensen geeft. En van die gedachte wil ik toch wel met klem afstand nemen.

Tegen Pilatus wordt ook gezegd "Gij kun niets doen, tenzij het u van boven gegeven is". Dit zinnetje mogen we niet misbruiken door te stellen dat ons bekeren dus onmogelijk is zonder dat het ons gegeven is. Maar dit zinnetje mogen we ook niet omdraaien in de trant van: Net zo als je in staat bent je aan de forumregels te houden (het is je blijkbaar gegeven) is het ook mogelijk het geloof aan te nemen.

Even voor de goede orde: je neemt het geloof toch niet aan?

Ik kijk dan wat de Schrift er over zegt:
Handelingen 2:41 Zij dan, die zijn woord aanvaardden

Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in zijn naam geloven
Johannes 1 : 12

want de woorden, die Gij Mij gegeven hebt, heb Ik hun gegeven en zij hebben ze aangenomen en in waarheid erkend, dat Ik van U ben uitgegaan, en zij hebben geloofd, dat Gij Mij gezonden hebt.
Johannes 17 : 8

De apostelen nu en de broeders in Judea hoorden, dat ook de heidenen het woord Gods aangenomen hadden.
Handelingen 11 : 1

En gij zijt navolgers geworden van ons en van de Here en gij hebt het woord onder zware verdrukking met blijdschap des heiligen Geestes aangenomen,
1 Tess 1 : 6

En hierom danken ook wij God onophoudelijk, dat gij, toen gij het gepredikte woord Gods van ons hebt ontvangen, het hebt aangenomen niet als een woord van mensen, maar, wat het inderdaad is, als een woord van God, dat ook werkzaam is in u, die gelooft.
1 Tess 2 : 13


Stof tot nadenken genoeg zou ik zeggen.

[Mariavt]

Het verschil hierin zit hem in het volgende punt, de mens wordt opgeroepen om iets te doen, maar die kan het niet uit eigen kracht, maar door de kracht van de Heilige Geest kan de mens dat nu juist wel doen.
Niet uit eigen kracht, maar ook hierbij wil ik slechts roemen op het volbrachte werk van Jezus Christus.

Ik vind in dit zinnetje een "logica" zitten die nogal remonstrants voordoet en waar men - gelet op de stand van zaken in christelijk NL - verre van zou moeten blijven.
Het zinnetje: "de mens wordt opgeroepen om iets te doen, maar die kan het niet uit eigen kracht, maar door de kracht van de Heilige Geest kan de mens dat nu juist wel doen." is namelijk algemeen geldend voor alle activiteiten van de mens. Lopen, ademen, praten, slapen enz.
Het lijkt er in dit zinnetje op dat de wederbarende genade van de Heiligen Geest die de wedergeboorte en levendmaking in ons werkt (van dood levend maakt) gelijk wordt gesteld aan de algemene genade die de Heere in z'n goedheid nog aan de mensen geeft. En van die gedachte wil ik toch wel met klem afstand nemen.

Tegen Pilatus wordt ook gezegd "Gij kun niets doen, tenzij het u van boven gegeven is". Dit zinnetje mogen we niet misbruiken door te stellen dat ons bekeren dus onmogelijk is zonder dat het ons gegeven is. Maar dit zinnetje mogen we ook niet omdraaien in de trant van: Net zo als je in staat bent je aan de forumregels te houden (het is je blijkbaar gegeven) is het ook mogelijk het geloof aan te nemen.

Even voor de goede orde: je neemt het geloof toch niet aan?

Ik kijk dan wat de Schrift er over zegt:
Handelingen 2:41 Zij dan, die zijn woord aanvaardden

Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in zijn naam geloven
Johannes 1 : 12

want de woorden, die Gij Mij gegeven hebt, heb Ik hun gegeven en zij hebben ze aangenomen en in waarheid erkend, dat Ik van U ben uitgegaan, en zij hebben geloofd, dat Gij Mij gezonden hebt.
Johannes 17 : 8

De apostelen nu en de broeders in Judea hoorden, dat ook de heidenen het woord Gods aangenomen hadden.
Handelingen 11 : 1

En gij zijt navolgers geworden van ons en van de Here en gij hebt het woord onder zware verdrukking met blijdschap des heiligen Geestes aangenomen,
1 Tess 1 : 6

En hierom danken ook wij God onophoudelijk, dat gij, toen gij het gepredikte woord Gods van ons hebt ontvangen, het hebt aangenomen niet als een woord van mensen, maar, wat het inderdaad is, als een woord van God, dat ook werkzaam is in u, die gelooft.
1 Tess 2 : 13


Stof tot nadenken genoeg zou ik zeggen.

Mag ik vragen waarom jij Heere met één e schrijft? Dat stuit me tegen de borst. Noem Zijn naam liever met kapitale letters dan met letters die de wereld gebruikt. Hij staat immer bóven alle heren!
Maar dat is even off topic, het doet me alleen verdriet als je zo over de Heere spreekt.

[DirkM]

Mag ik vragen waarom jij Heere met één e schrijft? Dat stuit me tegen de borst. Noem Zijn naam liever met kapitale letters dan met letters die de wereld gebruikt. Hij staat immer bóven alle heren!
Maar dat is even off topic, het doet me alleen verdriet als je zo over de Heere spreekt.

Ik zal proberen om er rekening mee te houden, ik wist niet dat ik je daarmee verdriet deed.

[DWW]

@ Maria,

Jij benadert G.J. de Bruin met een wederegboorte geleerd en verdedigd vanuit een stondelijke heilsleer, zoals de apostelen, zoals de reformatie en later ook in Dordt, terwijl hij een wedergeboorte zonder Christuskennis aanhangt die vanuit een standelijke heilsweg wordt geleerd, omdat hij het ingeplante geloof (habitus) qua tijd gescheiden heeft van het metterdaad geloven (actus) in Christus Jezus.

Redeneer jij vanuit een zelfbedacht vooroordeel om eigen stokpaard te kunnen berijden?
Met alle waardering voor je waarschuwende bijdragen die tot nadenken dwingen, ga je hier toch de fout in door iets als een karikatuur neer te zetten. Notabene het merendeel van de predikanten en oudvaders die je op jouw website met instemming citeert zijn schuldig aan wat jij hier aan vermeende dwaling aanwijst. Ik ben bang dat je te weinig theologie en dogmatiek als hulpmiddelen onderkent en daarom deze zaken verwart met de heilsorde en bevinding der vromen. Jij beoordeeld leerstellige onderscheidingen aan de hand van de heilsorde. Dat kan niet want het zijn totaal andere zaken. Hoewel op elkaar betrokken zijn het geen parallel te trekken zaken. Door de verbinding dogmatiek en orde in de bevinding (toepassing van het heil) kom je inderdaad tot dwalingen. Maar zo is het niet bedoeld, DWW. Toch leg jij dat de 'standelijke heilsleer' in de mond. Ten onrechte!

Wees eerlijk beste De Bruijn, en kom eens voor de dag. De oudvaders op mijn website leerden geen standelijke heilsweg, maar leerden en verdedigden een stondelijke heilsleer. Bij een standelijke heilsweg is het zgn. ingeplante geloof - QUA TIJD - gescheiden van het metterdaad geloven in Christus tot vrijheid, zaligheid en vrede. Lees hier het verschil van uitleg, hoe de afscheiding en de reformatoren HC zondag hebben verklaard.

http://www.dewoesteweg.nl/vraag-antwoor ... -zondag-7/

Maar wat jij denkt dat die 'standelijke heilsweg' is wordt nergens zo bedoeld als jij nu weergeeft. Je strijdt tegen een niet bestaande leer. Je begrijpt de standenleer niet, je trekt je conclusies verkeerd. Je redeneert vanuit die verkeerde conclusies. Ik zeg met nadruk dat wie Christus niet tot zijn persoonlijke Zaligmaker wil hebben, die is niet wedergeboren! Die heeft geen geloof, want geloof kan niet anders dan uitgaan tot Christus.
Maar ik zeg tegelijkertijd(!) dat de Heilige Geest plaats maakt zodat een zondaar metterdaad tot Christus zal gaan. Dát is een weg van zaligmakend werk van Gods Geest waar Hij de zondaar zal overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel. Opdat de zondaar aan zichzelf zou sterven en het leven zal vinden in Christus.

Calvijn:
Wij weten, dat de menschen van het begin der wereld af, daar hun eigen geweten hen van schuld overtuigde en niet losliet, angstig gearbeid hebben om vergiffenis te verdienen. Vandaar zooveel soorten van zoenoffers, waarmede men ten onrechte meende God te verzoenen. Ik erken wel, dat alle valsche vormen van verzoening uit een heilig beginsel voortgekomen zijn, want God had de offers bevolen om de menschen tot Christus te brengen.
Maar desniettemin heeft elk zich een eigen manier uitgedacht om God te bevredigen. Johannes nu roept ons tot Christus alleen, en leert ons, dat God ons niet anders dan door zijne bemiddeling genadig zijn kan, omdat Hij alleen de zonden wegneemt. Daarom laat hij
den zondaren niets over dan tot Christus te vluchten, en verwerpt daarmee alle menschelijke voldoening, alle zoen-en lossingsmiddelen, gelijk ze inderdaad ook niet anders zijn dan goddelooze uitvindingen door Satans list bedacht. (einde citaat)

Vetgedrukte 'laat': Dat is ook een werk in de mens, door Gods Geest, met als doel tot Christus te komen. Dáár ligt het ware ijkpunt als het gaat om wedergeboorte en geloof.

Beste de Bruijn, Calvijn heeft het ingeplante geloof heilsordelijk, maar nooit qua tijd, gescheiden van het metterdaad geloven in Jezus Christus tot zaligheid. Dat wil heilsordelijk toegepast zeggen bijv. bij de moordenaar naast Christus aan het kruis, dat hij het geloof in Hem eerst ontvangt en daarna metterdaad door dit geloof de toevlucht neemt tot Hem. Jij leert het ingeplante geloof (zonder Christuskennis) op de toeleidende weg tot Christus.....waarna bijv. de geroepen zondaar pas een jaar later (of langer) daadwerkelijk in Hem gaat geloven. Dat hebben de reformatoren juist altijd bevochten in hun strijd tegen ROME. Lees hier hoe ds. A. Moerkerken dit destijds in de Saambinder van 19 Juli 1984 heeft verwoord, over hoe in de (valse) inwendige roeping de habitus des geloofs in het hart wordt geplant van een geroepen zondaar:

“Wat gebeurt er nu precies in de roeping? Wanneer God een mens roept (wij doelen hier natuurlijk steeds op de inwendige roeping), snijdt Hij hem van de oude levenswortel Adam af en plant hem Christus in. Deze inlijving in Christus vindt plaats, doordat de Heilige Geest het geloof plant in het hart van de zondaar; dat geloof nu verenigt met Christus. Zonder dit ingeplante geloofsvermogen (Comrie noemde het de habitus of hebbelijkheid van het geloof) is de zondaar buiten Christus en dus nog dood in de zonden en de misdaden. Zondag 7 van de Heidelbergse Catechismus zegt zo terecht, dat alleen diegenen zalig zullen worden die Christus door een waar geloof zullen worden ingelijfd en die al Zijn weldaden aannemen. Over deze dingen nu bestaat in het kerkelijk leven in ons land een ontzettende verwarring. Velen menen, dat een zondaar, die Christus wordt ingelijfd, Hem dus ook kent. Dan zou de wedergeboorte dus hetzelfde zijn als de openbaring van Christus aan het hart. Dit is echter volstrekt niet waar! De inlijving in Christus vindt plaats in de inwendige roeping, betekent de levendmaking van de dode zondaar en is het beginpunt van alle geestelijk leven. Maar zulk een levend gemaakte zondaar kent Christus niet! Hij krijgt met God en met zichzelf te doen, met zijn zonden en met zijn gescheiden staat van God. Laten wij toch scherp blijven onderscheiden tussen deze inlijving in Christus en tussen de openbaring van Christus aan het hart! Tussen de inlijving in Christus en de openbaring van Christus ligt de toeleidende weg tot Christus. Altijd is onder ons geleerd – en dat blijve zo - dat er géén toeleidende weg is tot de wedergeboorte (’t is dood óf leven!), maar wel tot Christus. Ik weet, dat dit een punt is, waarop velen, ons overigens nauw verwant, hun pijlen richten. Men verwijt ons, dat in zulk een prediking geestelijk leven geleerd wordt buiten Christus. Deze prediking zou de mensen rust en troost geven in de kenmerken van het wedergeboren zijn. Ik zou zulke verwijten bijna lasterlijk willen noemen. Ronduit gezegd komen deze verwijten er immers op neer, dat deze prediking de mens bedriegen zou, valse gronden zou geven voor de eeuwigheid. Maar dit is nu juist niet het geval. Integendeel: door scherp te onderscheiden tussen de inlijving in Christus (inwendige roeping, wedergeboorte, staatsverwisseling, levendmaking!) en de openbaring van Christus (de ‘tiende ure’, Joh. 1:40) worden twee dingen bereikt. In de eerste plaats wordt zo geleerd, dat elke traan, waarlijk om de zonden door een verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook van de allereerste beginselen van het geestelijke leven. In de tweede plaats wordt zo geleerd, dat de rust der ziel alleen daar bevorderd wordt, waar het Gode behaagt Zijn Zoon in haar te openbaren. Zo worden twee uitersten vermeden : de mens wordt niet opgebouwd in zijn tranen en gemis, maar Gods bekommerde tobbers krijgen ook geen klappen die zij niet verdienen.”

Later verdedigd hij deze stellingen nogmaals in zijn voorwoord bij de verhandeling van HC zondag 7 door Alexander Comrie. Lees hier: http://preken.dewoesteweg.nl/bestanden/ ... ag%207.pdf

Maar dit wordt niet alleen in de Ger. Gemeenten alzo geleerd, maar ook in de OGG, en in de GG in Ned, en nu zelfs ook bij sommigen in de HHK.

[GJdeBruijn]

Maar dit is nu juist niet het geval. Integendeel: door scherp te onderscheiden tussen de inlijving in Christus (inwendige roeping, wedergeboorte, staatsverwisseling, levendmaking!) en de openbaring van Christus (de ‘tiende ure’, Joh. 1:40) worden twee dingen bereikt. In de eerste plaats wordt zo geleerd, dat elke traan, waarlijk om de zonden door een verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook van de allereerste beginselen van het geestelijke leven. In de tweede plaats wordt zo geleerd, dat de rust der ziel alleen daar bevorderd wordt, waar het Gode behaagt Zijn Zoon in haar te openbaren.

DWW, waarom negeer je de woordjes 'niet' en 'integendeel'? Hierdoor creëer je zelf de karikatuur die je vervolgens nodeloos bestrijdt!

[DWW]

Maar dit is nu juist niet het geval. Integendeel: door scherp te onderscheiden tussen de inlijving in Christus (inwendige roeping, wedergeboorte, staatsverwisseling, levendmaking!) en de openbaring van Christus (de ‘tiende ure’, Joh. 1:40) worden twee dingen bereikt. In de eerste plaats wordt zo geleerd, dat elke traan, waarlijk om de zonden door een verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook van de allereerste beginselen van het geestelijke leven. In de tweede plaats wordt zo geleerd, dat de rust der ziel alleen daar bevorderd wordt, waar het Gode behaagt Zijn Zoon in haar te openbaren.

DWW, waarom negeer je de woordjes 'niet' en 'integendeel'?

Citaat ds. Moerkerken: “Wat gebeurt er nu precies in de roeping? Wanneer God een mens roept (wij doelen hier natuurlijk steeds op de inwendige roeping), snijdt Hij hem van de oude levenswortel Adam af en plant hem Christus in. Deze inlijving in Christus vindt plaats, doordat de Heilige Geest het geloof plant in het hart van de zondaar; dat geloof nu verenigt met Christus. Zonder dit ingeplante geloofsvermogen (Comrie noemde het de habitus of hebbelijkheid van het geloof) is de zondaar buiten Christus en dus nog dood in de zonden en de misdaden. Zondag 7 van de Heidelbergse Catechismus zegt zo terecht, dat alleen diegenen zalig zullen worden die Christus door een waar geloof zullen worden ingelijfd en die al Zijn weldaden aannemen. Over deze dingen nu bestaat in het kerkelijk leven in ons land een ontzettende verwarring. Velen menen, dat een zondaar, die Christus wordt ingelijfd, Hem dus ook kent. Dan zou de wedergeboorte dus hetzelfde zijn als de openbaring van Christus aan het hart. Dit is echter volstrekt niet waar! De inlijving in Christus vindt plaats in de inwendige roeping, betekent de levendmaking van de dode zondaar en is het beginpunt van alle geestelijk leven. Maar zulk een levend gemaakte zondaar kent Christus niet! Hij krijgt met God en met zichzelf te doen, met zijn zonden en met zijn gescheiden staat van God. Laten wij toch scherp blijven onderscheiden tussen deze inlijving in Christus en tussen de openbaring van Christus aan het hart! Tussen de inlijving in Christus en de openbaring van Christus ligt de toeleidende weg tot Christus."

-------------------------------------------------------

Dit is de grijze tussenwegleer van ds. Comrie, ds. Kersten en ds. Moerkerken, maar ook van ds. Mallan en vele anderen. Dit is niet de rechtvaardigingsleer der apostelen waarop de reformatoren terug grepen, maar de leer die zij met hand en tand, met goed en bloed, bestreden hebben. Ik wenste dat je eens ging inzien dat we weer teruggekeerd zijn tot ROME.

[GJdeBruijn]

Dit is de grijze tussenwegleer van ds. Comrie, ds. Kersten en ds. Moerkerken, maar ook van ds. Mallan en vele anderen. Dit is niet de rechtvaardigingsleer der apostelen waarop de reformatoren terug grepen, maar de leer die zij met hand en tand, met goed en bloed, bestreden hebben. Ik wenste dat je eens ging inzien dat we weer teruggekeerd zijn tot ROME.

Geen van genoemde predikers leren of leerden dat dit genoeg was. Het moet op Christus aan. Je citeert een halve theologie. En dat vormt dan inderdaad een hele dwaling. Die creëer je dus zelf door de theologische onderscheidingen als stappenplan te interpreteren. En dat ontkent ds. Moerkerken notabene in dezelfde artikelserie waar je nu selectief iets uit geplukt hebt.
Als je Beza en Perkins bestudeert, Teelinck, Voetsius, Smytegelt, Koelman, Brakel, Beukelman enz. dan kom je dezelfde orde tegen als je hier selectief en beperkt citeert.

[Afgewezen]

Dit is de grijze tussenwegleer van ds. Comrie, ds. Kersten en ds. Moerkerken, maar ook van ds. Mallan en vele anderen. Dit is niet de rechtvaardigingsleer der apostelen waarop de reformatoren terug grepen, maar de leer die zij met hand en tand, met goed en bloed, bestreden hebben. Ik wenste dat je eens ging inzien dat we weer teruggekeerd zijn tot ROME.

Geen van genoemde predikers leren of leerden dat dit genoeg was. Het moet op Christus aan. Je citeert een halve theologie. En dat vormt dan inderdaad een hele dwaling. Die creëer je dus zelf door de theologische onderscheidingen als stappenplan te interpreteren. En dat ontkent ds. Moerkerken notabene in dezelfde artikelserie waar je nu selectief iets uit geplukt hebt.
Als je Beza en Perkins bestudeert, Teelinck, Voetsius, Smytegelt, Koelman, Brakel, Beukelman enz. dan kom je dezelfde orde tegen als je hier selectief en beperkt citeert.

Ben het niet helemaal met je eens. Ik denk dat ds. Moerkerken de inlijving van Christus te vroeg poneert. Dat doet Boston ook niet, om maar even iemand te noemen.
Hoe je ook denkt over het voorafgaande werk, om dat nu vanuit de inlijving in Christus te bezien, gaat mij wat ver.

[Mariavt]

Mag ik vragen waarom jij Heere met één e schrijft? Dat stuit me tegen de borst. Noem Zijn naam liever met kapitale letters dan met letters die de wereld gebruikt. Hij staat immer bóven alle heren!
Maar dat is even off topic, het doet me alleen verdriet als je zo over de Heere spreekt.

Ik zal proberen om er rekening mee te houden, ik wist niet dat ik je daarmee verdriet deed.

Dankjewel, maar je moet het niet voor mij doen maar uit eerbied voor God's Heilige Naam.....!!!

[DWW]

Dit is de grijze tussenwegleer van ds. Comrie, ds. Kersten en ds. Moerkerken, maar ook van ds. Mallan en vele anderen. Dit is niet de rechtvaardigingsleer der apostelen waarop de reformatoren terug grepen, maar de leer die zij met hand en tand, met goed en bloed, bestreden hebben. Ik wenste dat je eens ging inzien dat we weer teruggekeerd zijn tot ROME.

Geen van genoemde predikers leren of leerden dat dit genoeg was. Het moet op Christus aan. Je citeert een halve theologie. En dat vormt dan inderdaad een hele dwaling. Die creëer je dus zelf door de theologische onderscheidingen als stappenplan te interpreteren. En dat ontkent ds. Moerkerken notabene in dezelfde artikelserie waar je nu selectief iets uit geplukt hebt.
Als je Beza en Perkins bestudeert, Teelinck, Voetsius, Smytegelt, Koelman, Brakel, Beukelman enz. dan kom je dezelfde orde tegen als je hier selectief en beperkt citeert.

Ben het niet helemaal met je eens. Ik denk dat ds. Moerkerken de inlijving van Christus te vroeg poneert. Dat doet Boston ook niet, om maar even iemand te noemen. Hoe je ook denkt over het voorafgaande werk, om dat nu vanuit de inlijving in Christus te bezien, gaat mij wat ver.

@ G.J. de Bruijn,

Het betreft hier de felle kerkstrijd die er in de 18e eeuw geweest is over het wezen en welwezen des geloofs. De mannen die jij hier noemt (ik meen behalve Teelinck), stonden in deze strijd tegenover bijv. Van der Groe, Van Thuijnen, Thomas Boston, H.F. Kohlbrugge, Huntington, Rutherford, John Owen, de gebr. Erskine, die leerden dat de kennis van Christus, het geloofsvertrouwen en de geloofstoestemming in het wezen des geloofs gezeteld waren. De mannen die De Bruijn opsomt bestreden dit door te zeggen dat deze dingen gezeteld zijn in het welwezen des geloofs. Voor diegenen die niet weten wat het welwezen des geloofs is....het volgende: de apostel Petrus roept zijn broederen in zijn zendbrief op om hun verkiezing en roeping vast te maken, 2 Petr. 1:10. Daarbij merken de kanttekenaren op, dat is vastmaken niet ten opzichte van God, maar ten opzichte van uzelf. Dit geschiedt door licht over ontvangen genade te verkrijgen middels bevestigingen van God te ontvangen op het geschonken geloof in Christus, waardoor een verloste zondaar zijn verlossing in Christus nader en dieper begint te verstaan, HC zondag 23. In HC zondag 7 is het geloof geschonken, en heeft de verloste zondaar metterdaad in Hem geloofd. In HC zondag 8 t/m HC zondag 22 is de verloste zondaar nader onderwezen in zijn geschonken geloof en in de weldaden die hij door inlijving in Hem deelachtig geworden is. In HC zondag 23 is de zondaar dus niet gerechtvaardigd, maar nader onderwezen geworden in de baten van zijn rechtvaardiging door zijn geschonken geloof, waardoor de verloste zondaar is opgewassen van een kind tot een jongeling in de genade.

Maar het zal heel lang duren deze vaderen tegen elkaar uit te gaan spelen. Laten we maar verder terug gaan naar de rechtvaardigings leer van Christus en Zijn apostelen, zoals verwoord in de Romeinen en Galatenbrief, en de daarop gegronde leer der reformatoren. Wanneer het ging om de rechtvaardiging door het geloof stonden zij als een blok tegenover de dwalingen van Rome.

[DirkM]

Nu de discussie eigenlijk aan het wegdrijven is van de kern moet ik echt een paar dingen kwijt:

Ik baal er van dat de sommige van de deelnemers aan deze topic bij vrijwel niemand echt inhoudelijk ingaan op wat er gezegt is.
Wat is daar de oorzaak van ?
Ik denk dat de oorzaak te vinden is wanneer we kijken naar het begin van de topic, die heel erg uitgebreid was. Natuurlijk mag dat, maar ik denk dat het makkelijker en overzichtelijker is bij de discussie als het eerste deel minder stof zou bevatten.
Dit moeten jullie niet zien als verwijt gericht aan personen, maar als een advies om op die manier de hele discussie op het forum helder te houden.

[DirkM]

Wanneer ik alle geschreven stukken lees dan kom ik tot een bepaalde conclusie, waarop duidelijk gaat worden waar nu de verschillen in denken in zitten.
Wat is de kern van de verschillen ?

Naar mijn mening komt uit de tekst van DWW naar voren dat hij van mening is dat:
1.De mens van nature dood is dat wil zeggen afgesneden van Gods Heerlijkheid.
Daar ga ik en ik neem aan minimaal 99 % van alle forummensen mee in mee.

2. De wedergeboorte het ondoorgrondelijke werk is van God door de werking van de Heilige Geest.
Ook daar gaat volgens mij minimaal 99 % van alle mensen op dit forum in mee.

3. Door de Wet kan je zien dat je daaraan niet kunt voldoen en dat de mens op basis van eigen verdiensten niet in een herstelde relatie met God kan komen.
De enige Weg om die relatie te herstellen (wandelen met God, zoals Adam deed met God voor de zondeval) is om door de Deur der Hoop te gaan, dat is Jezus Christus.
Ook daar zal 99 % van alle mensen het hier mee eens zijn.

Blijven we dus met een paar verschillen zitten die er wel duidelijk zijn.
Daarover een paar vragen aan DWW en ik verzoek je om zelf daar kort op te antwoorden en niet met hele lange citaten te komen van anderen.
Gewoon ja of nee, met daarachteraan bijvoorbeeld drie regels tekst waarin je duidelijk maakt waarom wel of waarom niet.

1. Maakt de Wet de levend ?

2. Wanneer de zondaar de Wet leert kennen woont de Heilige Geest dan al in die zondaar ?

3. Is iemand wederomgeboren wanneer de Heilige Geest in die mens Zijn intrek heeft genomen ?

4. Moet een zondaar eerst een bepaalde tijd onder de Wet blijven zuchten onder tranen omdat anders wedergeboorte niet kan plaatsvinden ?

5. Kan een zondaar, die nooit iets met de kerk of wat ook te maken gehad heeft, ingelijft worden in Christus en nog steeds niet wedergeboren zijn.

[Mariavt]

Daar zou ik het antwoord ook wel op weten maar ik laat het over aan DWW