DWW schreef:GJdeBruijn schreef:DWW schreef:@ Maria,
Jij benadert G.J. de Bruin met een wederegboorte geleerd en verdedigd vanuit een stondelijke heilsleer, zoals de apostelen, zoals de reformatie en later ook in Dordt, terwijl hij een wedergeboorte zonder Christuskennis aanhangt die vanuit een standelijke heilsweg wordt geleerd, omdat hij het ingeplante geloof (habitus) qua tijd gescheiden heeft van het metterdaad geloven (actus) in Christus Jezus.
Redeneer jij vanuit een zelfbedacht vooroordeel om eigen stokpaard te kunnen berijden?
Met alle waardering voor je waarschuwende bijdragen die tot nadenken dwingen, ga je hier toch de fout in door iets als een karikatuur neer te zetten. Notabene het merendeel van de predikanten en oudvaders die je op jouw website met instemming citeert zijn schuldig aan wat jij hier aan vermeende dwaling aanwijst. Ik ben bang dat je te weinig theologie en dogmatiek als hulpmiddelen onderkent en daarom deze zaken verwart met de heilsorde en bevinding der vromen. Jij beoordeeld leerstellige onderscheidingen aan de hand van de heilsorde. Dat kan niet want het zijn totaal andere zaken. Hoewel op elkaar betrokken zijn het geen parallel te trekken zaken. Door de verbinding dogmatiek en orde in de bevinding (toepassing van het heil) kom je inderdaad tot dwalingen. Maar zo is het niet bedoeld, DWW. Toch leg jij dat de 'standelijke heilsleer' in de mond. Ten onrechte!
Wees eerlijk beste De Bruijn, en kom eens voor de dag. De oudvaders op mijn website leerden geen standelijke heilsweg, maar leerden en verdedigden een stondelijke heilsleer. Bij een standelijke heilsweg is het zgn. ingeplante geloof - QUA TIJD - gescheiden van het metterdaad geloven in Christus tot vrijheid, zaligheid en vrede. Lees hier het verschil van uitleg, hoe de afscheiding en de reformatoren HC zondag hebben verklaard.
http://www.dewoesteweg.nl/vraag-antwoor ... -zondag-7/
Maar wat jij denkt dat die 'standelijke heilsweg' is wordt nergens zo bedoeld als jij nu weergeeft. Je strijdt tegen een niet bestaande leer. Je begrijpt de standenleer niet, je trekt je conclusies verkeerd. Je redeneert vanuit die verkeerde conclusies. Ik zeg met nadruk dat wie Christus niet tot zijn persoonlijke Zaligmaker wil hebben, die is niet wedergeboren! Die heeft geen geloof, want geloof kan niet anders dan uitgaan tot Christus.
Maar ik zeg tegelijkertijd(!) dat de Heilige Geest plaats maakt zodat een zondaar metterdaad tot Christus zal gaan. Dát is een weg van zaligmakend werk van Gods Geest waar Hij de zondaar zal overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel. Opdat de zondaar aan zichzelf zou sterven en het leven zal vinden in Christus.
Calvijn:
Wij weten, dat de menschen van het begin der
wereld af, daar hun eigen geweten hen van schuld overtuigde
en niet losliet, angstig gearbeid hebben om vergiffenis
te verdienen. Vandaar zooveel soorten van zoenoffers,
waarmede men ten onrechte meende God te verzoenen.
Ik erken wel, dat alle valsche vormen van verzoening uit
een heilig beginsel voortgekomen zijn, want God had de
offers bevolen om de menschen tot Christus te brengen.
Maar desniettemin heeft elk zich een eigen manier uitgedacht
om God te bevredigen. Johannes nu roept
ons tot Christus alleen, en leert ons, dat God ons niet
anders dan door zijne bemiddeling genadig zijn kan,
omdat Hij alleen de zonden wegneemt.
Daarom laat hij
den zondaren niets over dan tot Christus te vluchten, en
verwerpt daarmee alle menschelijke voldoening, alle zoen-en
lossingsmiddelen, gelijk ze inderdaad ook niet anders zijn
dan goddelooze uitvindingen door Satans list bedacht.
Vetgedrukte 'laat': Dat is ook een werk in de mens, door Gods Geest, met als doel tot Christus te komen.
Dáár ligt het ware ijkpunt als het gaat om wedergeboorte en geloof. Maar het moment van wedergeboorte is geenszins hetzelfde moment als dat een zondaar zich bewust is van zijn vrijheid en vrede in Christus. Dat is namelijk de zekerheid van het gevoel dat alle oudvaders als bijzondere weldaad leerden. Gods Koninkrijk kent ook klein- en zwakgelovigen die zeker weten dat ze Christus als hun Zaligmaker nodig hebben, Hem liefhebben, maar het niet voor waar geloof durven houden. Dat is de zekerheid van het geloof, maar zonder de zekerheid van de gelovige, om het maar eens helder te benoemen. DWW, jij gooit alles op de hoop van de zekerheid van het gevoel. Dat is de onwaardige zondaars, die nochtans hun vertrouwen op Christus stellen van de klippen afwerpen in de poel van de wanhoop.