Op zich vond ik het gesprek opbouwend en het elkaar voorgaan in opscherping en opbouw in de christelijke religie. Tot deze uitspraak, die een absolute claim op de waarheid legt in tegenstelling tot en daarmee de naaste aan de veroordeling overgeeft.eilander schreef:Spreek toch Bijbels in plaats van dit soort ogenschijnlijk degelijke, maar o zo gevaarlijke onbijbelse praat.
Wat was de winst in het gesprek? De erkenning van de aloude waarheid dat zien geen hebben is. Immers is een recht niet het bezit van de zaak. Deze belijdenis zo helder op het forum te lezen is een belangrijke mijlpaal.
Hierin ligt immers ook besloten de erkenning van de toeleidende weg. Zeker bij Boston vinden we die terug in de ’10 bijlslagen’.
Wat was het verlies in het gesprek? Het gebrek aan aandacht voor de controverse waar de Erskines mee te maken hadden. Alleen in dat licht is het woord ‘recht’ goed te begrijpen. In de huidige tijd deze term, zonder toelichting te gebruiken is gevaarlijk. Het verkeerde gebruik van het woord legt dan wel degelijk iets in de mens. Die gevallen mens is dan niet in een doodstaat, maar kan nog van alles, zoals tot Jezus gaan. Dat recht, die belofte heb je! Ga maar, want dat is Bijbels. “Je mag komen zoals je bent” is dan niet uit de lucht en wordt als de Bijbelse norm geponeerd. Zondekennis is of lijkt niet langer nodig. Dan gaat het niet langer over verzoening en voldoening, maar dat een mens zich zalig moet weten. God en Jezus uit beeld en de mens komt centraal te staan.
En waar blijft nu de waarachtige ontdekte zondaar? Die zondaar die geen voeten heeft om te gaan, geen handen om aan te nemen, die zich door en door in de dood ziet ingewikkeld. Die zondaar krijgt hier te horen: je bent niet Bijbels!! Of scherper: jij wederstaat God, voor jou is geen heil.
En die benadering vind ik niet in de Bijbel. Nooit vind ik in de Bijbel dat de ellendige en de hopeloze niet wordt geholpen. Wel vind ik dat rechthebbenden en hovaardigen worden afgewezen.
