Valcke schreef:Stel je voor...
Ziekte is er altijd geweest en epidemieën ook.
Ingrijpende maatregelen om verspreiding tegen te gaan zijn tot op zekere hoogte o.k., maar niet als daarmee langdurig mensen hun broodwinning ontnomen wordt en gezonde mensen inclusief jongeren vereenzamen en in psychische nood komen.
De nood van de epidemie wordt nu nagenoeg volledig afgewend op anderen dan wie de epidemie werkelijk treft; wat mij betreft is dat ethisch ongeoorloofd.
Aanvaarding en de handen ineenslaan in het verzorgen van zieken en stervenden is mi een verkieslijker weg dan isolatie, vereenzaming en broodroof.
Als ik dit goed lees komt het toch wel heel fatalistisch over. Het is nu eenmaal zo en laten er dan maar een aantal doodgaan. Daar zullen we ze wel mee helpen. Gelukkig zijn het niet de ondernemers, jongeren, etc. Wat wegvalt zijn alleen wat kwetsbaren en ouderen. Laten we daar dankbaar voor zijn?
Ik kan me oprecht boos maken over dergelijke benaderingen.
In de eerste plaats betreft de nood van de pandemie allen en niet een bepaalde groep. In een samenleving is men solidair of niet. Daar staat of valt die samenleving mee. Wil men een samenleving vormen dan is de solidariteit een uitgangspunt. Dan is er ook geen sprake van afwentelen en derhalve ook geen ongeoorloofd ethisch gedrag. Iemand die daar anders tegenaan kijkt heeft het geheel uit het oog verloren. Heeft de naastenliefde geofferd voor het eigen belang.
Broodroof? Waar is broodroof? Broodroof heeft plaats bij al die ouderen die rond moeten komen van hun al jarenlang tekens gekorte pensioentje. Waarom, wel omdat jongeren geld willen voor festivals, terrasjes, samen een biertje drinken, etc. Die torenhoge ziektekosten hebben, omdat het liberale verzekeringsstelsel de jongeren wilde ontlasten. Daar is sprake van broodroof door het opblazen van de solidariteit. En die ondernemers dan? Zij krijgen dikke steun. En ze zijn welbewust in een markteconomie actief. Dat ze op te grote voet hebben geleefd en te weinig hebben gespaard, dat is het door hen genomen risico. Laten die ondernemers nu ook de consequentie van hun eigen handelen aanvaarden.
Vereenzaming bij ouderen. Ook al jaren aan de gang. Hoe komt het? Wel de voorzieningen voor de ouderen zijn of bezuinigd of toegewezen aan jongeren. Waar zijn de serviceflats, de 55+ woningen, de dienstencentra? Alles geofferd op het liberale altaar voor de jeugd en de ouderen werden weggestopt. Ze moesten het zelf maar oplossen, met familie die niet in de buurt woonde of buren die er net zo ellendig aan toe waren als zijzelf. Vertel mij nu niet dat die vereenzaming het gevolg is van Covid. Die argumentatie is een schaamlamp om zelf weer meer bewegingsvrijheid te krijgen.
Jongeren die vereenzamen en in psychische nood, zou het echt waar zijn? Of komt nu naar buiten hoe ze van binnen zijn, kneuzen zonder ruggengraat! Jarenlang gepamperd, niet gewend aan iets van tegenslag, levend in een digitale schijnwereld en hun hebzucht voedend. Daar ligt hun probleem, nl. in hun tekort en niet in de pandemie. Ze blijken niet capabel voor het echte leven. Daarom is het de totaal verkeerde weg om ze nu vrijheid te geven, ze los te laten en feestjes te gaan organiseren. Hun gebrek moet worden aangepakt. Daarom weer snel de militaire dienstplicht ingevoerd, 2 jaar scholing erbij. Uiteraard tegen zakgeld in te wisselen in de kantine. Bezwaar tegen het militaire karakter. Geen probleem. Invoering van de zorgdienstplicht, 4 jaar scholing erbij.
Tot slot nog even de winkels en het gedrag. Ik weet niet waar jij boodschappen doet, maar het door jou geschetste beeld herken ik echt niet. Ik zie nauwelijks mensen zich aan de afstand houden. Ik zie ze wel voordringen, en voor je langs dingen uit het rek pakken. Daarom neem ik tegenwoordig 2 winkelwagentjes om toch een beetje afstand te kunnen pakken. En mondkapjes? Zeker jongeren en moeders met kleine kinderen dragen ze niet! Zeg je er wat van, dan ontstaat een geschreeuw dat heinde en ver te horen is. Of de jongeren die dan om je heen komen staan en in je gezicht gaan staan hoesten met de mededeling: "zo, dan hoef je geen boodschappen meer te doen." Dat is de praktijk! En de winkelier, die heeft de moed tot handhaving allang opgegeven. Het bord met de regels, dat ooit bij de ingang stond, is inmiddels in het magazijn opgeborgen. Jongeren komen vaker en zetten meer om dan een oud persoon.
Nee, kom bij mij niet aan met versoepeling. Mijn voorkeur heeft een veel strengere aanpak en veel hardere straffen.
En ja, het moest me even van het hart.
.