Kleding

[Jehan Cauvin]

Precies. Het woord hoed staat nergens in de Bijbel, en is compleet cultuurgebonden.
1 Korinthe 11 gaat vooral over het lange haar als hoofdbedekking.

Ik wacht nog op het moment dat m'n dochter vraagt of ze ook haar baseballcap op mag naar de kerk. Van mij krijgt ze meteen toestemming.

Het is anders dan bij ons in de kerk en daarom steun ik het? Ik krijg de indruk dat elke alternatieve uitleg van de Gods Woord die anders is dan de traditionele uitleg in jou gemeente, door jou klakkeloos wordt aanvaard.

Hoe sta je tegenover aanstoot geven in de gemeente Gods?

Nee hoor het gaat niet om de alternatieve uitleg. Het gaat om het simpele feit dat een baseballcap van 10 euro ook een hoofdbedekking is. En als anderen daar aanstoot aan nemen "omdat dat niet zo hoort" dan zegt dat meer iets over die anderen.
En omdat ik verder echt geen steekhoudende argumenten kan bedenken tegen een baseballcap als hoofdbedekking. De reden "omdat het niet mag" is natuurlijk geen reden.

Maar als jullie goede redenen hebben, vertel ze gerust.

Een klein citaat uit Mattheüs 18:
Maar zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem nutter, dat een molensteen aan zijn hals gehangen, en dat hij verzonken ware in de diepte der zee.
Dit lijkt mij al reden genoeg om het niet te doen.

[Orchidee]

Naar de kerk ga je in eerbare kleding, waaruit iets van de heiligheid van God blijkt. Dat hoeft niet in donkere kleding en dat kan ook prima in een spijkerbroek met een mooie trui. Een baseballcap is toch weer van een ander kaliber. Dat is echt voor de vrije tijd. Wanneer je als 16 jarige die opzet voor een sollicitatiegesprek voor vakkenvuller zal al niet gewaardeerd worden dat je die oplaat. Ik kan een baseballcap dan ook niet helemaal combineren met de heiligheid van de eredienst.

Vind je een hoed of slagschip wél eerbaar dan?
Het leid letterlijk en figuurlijk meestal véél af!
Er is meestal niets eerbaars aan!

[Zeeuw]

Naar de kerk ga je in eerbare kleding, waaruit iets van de heiligheid van God blijkt. Dat hoeft niet in donkere kleding en dat kan ook prima in een spijkerbroek met een mooie trui. Een baseballcap is toch weer van een ander kaliber. Dat is echt voor de vrije tijd. Wanneer je als 16 jarige die opzet voor een sollicitatiegesprek voor vakkenvuller zal al niet gewaardeerd worden dat je die oplaat. Ik kan een baseballcap dan ook niet helemaal combineren met de heiligheid van de eredienst.

Vind je een hoed of slagschip wél eerbaar dan?
Het leid letterlijk en figuurlijk meestal véél af!
Er is meestal niets eerbaars aan!

Wel eens gehoord van 'valse tegenstelling'?

[Orchidee]

Ik ben vals

[Ukkie]

Precies. Het woord hoed staat nergens in de Bijbel, en is compleet cultuurgebonden.
1 Korinthe 11 gaat vooral over het lange haar als hoofdbedekking.

Ik wacht nog op het moment dat m'n dochter vraagt of ze ook haar baseballcap op mag naar de kerk. Van mij krijgt ze meteen toestemming.

Het is anders dan bij ons in de kerk en daarom steun ik het? Ik krijg de indruk dat elke alternatieve uitleg van de Gods Woord die anders is dan de traditionele uitleg in jou gemeente, door jou klakkeloos wordt aanvaard.

Hoe sta je tegenover aanstoot geven in de gemeente Gods?

Nee hoor het gaat niet om de alternatieve uitleg. Het gaat om het simpele feit dat een baseballcap van 10 euro ook een hoofdbedekking is. En als anderen daar aanstoot aan nemen "omdat dat niet zo hoort" dan zegt dat meer iets over die anderen.
En omdat ik verder echt geen steekhoudende argumenten kan bedenken tegen een baseballcap als hoofdbedekking. De reden "omdat het niet mag" is natuurlijk geen reden.

Maar als jullie goede redenen hebben, vertel ze gerust.

Een klein citaat uit Mattheüs 18:
Maar zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem nutter, dat een molensteen aan zijn hals gehangen, en dat hij verzonken ware in de diepte der zee.
Dit lijkt mij al reden genoeg om het niet te doen.

Dit betreft het laten struikelen of ten val brengen van een van deze kleinen en heeft hier niet te maken dat iemand zich ergert. Er zijn vele dingen waaraan we ons kunnen ergeren maar meestal zit ergernis in onszelf.

[Jehan Cauvin]

Dit betreft het laten struikelen of ten val brengen van een van deze kleinen en heeft hier niet te maken dat iemand zich ergert. Er zijn vele dingen waaraan we ons kunnen ergeren maar meestal zit ergernis in onszelf.

De gelovige kan door deze uiterlijke kenmerken afgetrokken worden. Ook gelovigen zijn mensen, ze kunnen dus zelfs struikelen over een baseballcap.

[Mara]

Vroeger werd de uitdrukking gebezigd: ze zijn nog bang om over een stooitje heen te stappen.
Met andere woorden uit liefde tot God en zijn gebod zullen ze niet iets doen, waarbij ze ook maar de lichtste twijfel hebben of het wel voor Gods Aangezicht kan bestaan.
Dus niet zozeer omdat het zonde wordt, maar uit dankbaarheid.

Je bedoelt: strootje.
Ja, dat bedoelde ik.

Als de dingen je tot zonde worden weet ik niet wat voor kleding die persoon aanhad voor zijn/haar bekering.

Dat kan van alles zijn. Te bloot, te kort, te uitbundig, overdadig en duur.

Maar ik ken voorbeelden dat diegene een rok tot op de knieën te kort ging vinden.

In sommige kringen is kleur een issue. Of het materiaal waar het kledingstuk van gemaakt (het spijkerjasje van Maxima kreeg veel kritiek, evenals haar leren jurk)

En omdat ik verder echt geen steekhoudende argumenten kan bedenken tegen een baseballcap als hoofdbedekking.

Een steekhoudend argument is dat betaalde topsport werelds is. En het een vlag op een modderschuit is als je zo'n ding opzet terwijl je een nette mantel of jurk draagt.
Eind jaren '60 was het hip om een gehaakte astronautencap te dragen. Ik deed hem ook op naar de kerk. Maar mijn moeder werd vriendelijk verzocht om mij een andere muts op te zetten, want de maanlanding lag nogal gevoelig.

[Ukkie]

Dit betreft het laten struikelen of ten val brengen van een van deze kleinen en heeft hier niet te maken dat iemand zich ergert. Er zijn vele dingen waaraan we ons kunnen ergeren maar meestal zit ergernis in onszelf.

De gelovige kan door deze uiterlijke kenmerken afgetrokken worden. Ook gelovigen zijn mensen, ze kunnen dus zelfs struikelen over een baseballcap.

Als de baseballcap op haar hoofd zit zal het wel meevallen toch?

[Jehan Cauvin]

Dit betreft het laten struikelen of ten val brengen van een van deze kleinen en heeft hier niet te maken dat iemand zich ergert. Er zijn vele dingen waaraan we ons kunnen ergeren maar meestal zit ergernis in onszelf.

De gelovige kan door deze uiterlijke kenmerken afgetrokken worden. Ook gelovigen zijn mensen, ze kunnen dus zelfs struikelen over een baseballcap.

Als de baseballcap op haar hoofd zit zal het wel meevallen toch?

Als jij een voorbeeld weet...

[Ukkie]

Wat ik al eerder zei, dat mensen zich aan zoveel dingen kunnen ergeren maar dat ergernis meestal in onszelf zit.

[Jehan Cauvin]

Wat ik al eerder zei, dat mensen zich aan zoveel dingen kunnen ergeren maar dat ergernis meestal in onszelf zit.

Ik zal zeker niet ontkennen dat er veel verkeerde ergernis bij onszelf van binnen zit. De Bijbeltekst blijft daarmee echter nog wel staan.

[Maanenschijn]

Precies. Het woord hoed staat nergens in de Bijbel, en is compleet cultuurgebonden.
1 Korinthe 11 gaat vooral over het lange haar als hoofdbedekking.

Ik wacht nog op het moment dat m'n dochter vraagt of ze ook haar baseballcap op mag naar de kerk. Van mij krijgt ze meteen toestemming.

Het is anders dan bij ons in de kerk en daarom steun ik het? Ik krijg de indruk dat elke alternatieve uitleg van de Gods Woord die anders is dan de traditionele uitleg in jou gemeente, door jou klakkeloos wordt aanvaard.

Hoe sta je tegenover aanstoot geven in de gemeente Gods?

Nee hoor het gaat niet om de alternatieve uitleg. Het gaat om het simpele feit dat een baseballcap van 10 euro ook een hoofdbedekking is. En als anderen daar aanstoot aan nemen "omdat dat niet zo hoort" dan zegt dat meer iets over die anderen.
En omdat ik verder echt geen steekhoudende argumenten kan bedenken tegen een baseballcap als hoofdbedekking. De reden "omdat het niet mag" is natuurlijk geen reden.

Maar als jullie goede redenen hebben, vertel ze gerust.

Waarom zou je het willen, Forummer, dat anderen (om welke redenen dan ook) zich ergeren? Dit als oprechte vraag, want ik verbaas me over jouw stelling.

Mijn vrouw of dochters dragen regelmatig een broek, vaak werk gerelateerd. Zij doen dat niet als ze gaan winkelen, op bezoek gaan, etc. Dat doen we niet uit schijnheiligheid, maar wel op basis van Romeinen 12 (het in liefde omgaan met mede Christenen) en Romeinen 14 (de zwakkeren in geloof geen reden tot aanvechting geven). Daarom juist zou het antwoord op de vraag van mijn dochter om een cap op te zetten eenvoud bestaan uit drie letters: nee. Met bovenstaande uitleg er bij.

Als er liefde bestaat tot de gemeente van God, wil je toch binnen redelijke grenzen daar geen aanstoot geven?

[Vervolgde]

De uiterlijke kenmerken doen er niet toe. Dat is niet het wezen van de zaak. In Afrika zitten ze anders in de kerk, dan hier. Uiterlijke kenmerken zegen ook niks over de Boodschap.

Nee dat is waar. Maar hoe komt het dan dat mensen na hun bekering (uit de wereld) zich dan toch anders gaan kleden, omdat dingen hen tot zonde worden?

Vroeger werd de uitdrukking gebezigd: ze zijn nog bang om over een stooitje heen te stappen.
Met andere woorden uit liefde tot God en zijn gebod zullen ze niet iets doen, waarbij ze ook maar de lichtste twijfel hebben of het wel voor Gods Aangezicht kan bestaan.
Dus niet zozeer omdat het zonde wordt, maar uit dankbaarheid.

Ach ja, dat strootje. Ten tijde van J. Calvijn was het al een bekende uitdrukking (Institutie, boek 3, hoofdstuk 19, paragraaf 7). Maar gebruikt hij dat woord ook in de zin zoals hier aangehaald? Hij schrijft het volgende.

Indien iemand begint te twijfelen, of hij voor lakens, hemden, zakdoeken en handdoeken linnen mag gebruiken, zal hij daarna er niet zeker van zijn, dat hij hennep mag gebruiken en eindelijk zal hij ook beginnen te twijfelen aangaande grof vlas. Want hij zal bij zichzelf overwegen, of hij niet zonder tafellakens kan eten en of hij de zakdoeken niet kan missen. Indien aan iemand enige spijs, die wat fijner is, ongeoorloofd toeschijnt, zal hij eindelijk geen gewoon brood en grove spijzen met een gerust geweten voor God eten, wanneer het hem in de gedachte komt, dat hij met nog eenvoudiger spijzen zijn lichaam kan onderhouden. Als hij weifelt, of hij een goed merk wijn mag drinken, zal hij daarna ook geen slechte wijn met goede vrede zijner consciëntie drinken; ten slotte zal hij ook geen water, dat lekkerder en zuiverder is dan ander water, durven aanraken. Eindelijk zal hij zover komen, dat hij het niet voor geoorloofd houdt om, zoals men zegt, over een dwarsliggend strootje te stappen. Want het is geen geringe strijd, die hier begonnen wordt; maar hierover loopt de kwestie, of God, wiens wil al onze raadslagen en daden leiden moet, wil, dat wij dit of dat gebruiken. Het kan niet anders, of ten gevolge hiervan verzinken sommigen door wanhoop in een bodemloze diepte van verwarring, anderen verachten God, verwerpen zijn vrees en maken zich door hun val een weg, daar ze geen gebaande weg zien. Want zij, die in een dergelijke twijfeling verwikkeld zijn, zien overal, waarheen ze zich ook wenden, iets, waaraan hun consciëntie zich ergert.

Bij J. Calvijn is het dus een duidelijke uitspraak van afkeuring en zeker niet van instemming!

[Ukkie]

Wat ik al eerder zei, dat mensen zich aan zoveel dingen kunnen ergeren maar dat ergernis meestal in onszelf zit.

Ik zal zeker niet ontkennen dat er veel verkeerde ergernis bij onszelf van binnen zit. De Bijbeltekst blijft daarmee echter nog wel staan.

Maar betekent niet wat je zegt. Zie kanttekening
Dat is als ik iets doet, spreekt of leert waardoor een ander tot zondigen en afval bewogen word.

[Jehan Cauvin]

De uiterlijke kenmerken doen er niet toe. Dat is niet het wezen van de zaak. In Afrika zitten ze anders in de kerk, dan hier. Uiterlijke kenmerken zegen ook niks over de Boodschap.

Nee dat is waar. Maar hoe komt het dan dat mensen na hun bekering (uit de wereld) zich dan toch anders gaan kleden, omdat dingen hen tot zonde worden?

Vroeger werd de uitdrukking gebezigd: ze zijn nog bang om over een stooitje heen te stappen.
Met andere woorden uit liefde tot God en zijn gebod zullen ze niet iets doen, waarbij ze ook maar de lichtste twijfel hebben of het wel voor Gods Aangezicht kan bestaan.
Dus niet zozeer omdat het zonde wordt, maar uit dankbaarheid.

Ach ja, dat strootje. Ten tijde van J. Calvijn was het al een bekende uitdrukking (Institutie, boek 3, hoofdstuk 19, paragraaf 7). Maar gebruikt hij dat woord ook in de zin zoals hier aangehaald? Hij schrijft het volgende.

Indien iemand begint te twijfelen, of hij voor lakens, hemden, zakdoeken en handdoeken linnen mag gebruiken, zal hij daarna er niet zeker van zijn, dat hij hennep mag gebruiken en eindelijk zal hij ook beginnen te twijfelen aangaande grof vlas. Want hij zal bij zichzelf overwegen, of hij niet zonder tafellakens kan eten en of hij de zakdoeken niet kan missen. Indien aan iemand enige spijs, die wat fijner is, ongeoorloofd toeschijnt, zal hij eindelijk geen gewoon brood en grove spijzen met een gerust geweten voor God eten, wanneer het hem in de gedachte komt, dat hij met nog eenvoudiger spijzen zijn lichaam kan onderhouden. Als hij weifelt, of hij een goed merk wijn mag drinken, zal hij daarna ook geen slechte wijn met goede vrede zijner consciëntie drinken; ten slotte zal hij ook geen water, dat lekkerder en zuiverder is dan ander water, durven aanraken. Eindelijk zal hij zover komen, dat hij het niet voor geoorloofd houdt om, zoals men zegt, over een dwarsliggend strootje te stappen. Want het is geen geringe strijd, die hier begonnen wordt; maar hierover loopt de kwestie, of God, wiens wil al onze raadslagen en daden leiden moet, wil, dat wij dit of dat gebruiken. Het kan niet anders, of ten gevolge hiervan verzinken sommigen door wanhoop in een bodemloze diepte van verwarring, anderen verachten God, verwerpen zijn vrees en maken zich door hun val een weg, daar ze geen gebaande weg zien. Want zij, die in een dergelijke twijfeling verwikkeld zijn, zien overal, waarheen ze zich ook wenden, iets, waaraan hun consciëntie zich ergert.

Bij J. Calvijn is het dus een duidelijke uitspraak van afkeuring en zeker niet van instemming!

Ik ben het volkomen met je eens, maar in de beleving zal dat wel zo zijn. Om hier echter in te blijven steken is inderdaad niet iets om mee in te stemmen. Als het goed is er ook op dat punt opwas.