COVID-19

[Jehan Cauvin]

Want ook wij en nagenoeg elke kerkelijke gemeente houdt zich aan de maatregelen. Waardoor we dus de overheid en onszelf, mensen, boven God stellen.

Wat stel je concreet voor?

Naar de kerk gaan, zoals ons vanuit de vroege kerk is voorgehouden. Allereerst is er niks nieuws onder de zon. We hebben sinds er kerkdiensten worden gehouden allerlei rampen, oorlogen etc voorgedaan die de kerkgang konden beïnvloeden. Desondanks is men vroeger getrouw opgekomen.
'Laat ons de onderlinge bijeenkomsten niet nalaten!' Daar zit geen uitzondering in.
Als het gaat over de overheid gehoorzamen moeten we een grens stellen. Net zoals die er vroeger was en nu nog is in bijvoorbeeld China. Daar krijg je te horen dat je niet samen mag komen in de Naam van de Heere. Toch doen ze het. En ja, dat voorbeeld is door te trekken, aangezien de consequenties hetzelfde zijn. De onderlinge samenkomsten worden nu wel nagelaten. Het Avondmaal en de Doop worden niet of nauwelijks bediend en van huisbezoek en van de tucht uitoefenen hebben we allang niets meer vernomen.

[Erskinees]

Niet eerlijk om onze Chinese mede-christenen hierin te betrekken. In een nieuwsbrief van een werker bij een stichting die ondergronds in China werkzaam is las ik dat de huiskerken daar ook niet bijeenkomen vanwege Covid-19.

Bovendien is het onjuist om de 'Laat ons de onderlinge bijeenkomsten niet nalaten' te zien als een absolute inzetting die ook geldt voor rampen en crisissituaties. Tijdens de ramp van 1953 zat in bepaalde regio's niemand in de kerk, maar was men zandzakken aan het stapelen. Een zorgmedewerker kan ook geoorloofd bijeenkomsten missen. Het gaat dus niet om een absolute inzetting, zeker niet nu er een zeer besmettelijke ziekte rondwaart.

[Jehan Cauvin]

Niet eerlijk om onze Chinese mede-christenen hierin te betrekken. In een nieuwsbrief van een werker bij een stichting die ondergronds in China werkzaam is las ik dat de huiskerken daar ook niet bijeenkomen vanwege Covid-19.

Bovendien is het onjuist om de 'Laat ons de onderlinge bijeenkomsten niet nalaten' te zien als een absolute inzetting die ook geldt voor rampen en crisissituaties. Tijdens de ramp van 1953 zat in bepaalde regio's niemand in de kerk, maar was men zandzakken aan het stapelen. Een zorgmedewerker kan ook geoorloofd bijeenkomsten missen. Het gaat dus niet om een absolute inzetting, zeker niet nu er een zeer besmettelijke ziekte rondwaart.

Volgens mijn, als ik het zelf mag zeggen, betrouwbare informatie hebben sommige gemeenten dat gedaan. Andere gemeenten hebben geen enkele samenkomst nagelaten.
Het punt wat je noemt over 1953 heeft betrekking op het feit dat mensen iets nalieten, al is het voorbeeld niet juist. De kerken die onder water stonden, daar zat vanzelfsprekend niemand in. De kerken die droog zijn gebleven zaten gewoon vol.
Een voorbeeld uit de Bijbel over standvastigheid. Als ik het goed heb wordt in Jeremia 35 gesproken over Jeremia en de Rechabieten en over hun standvastigheid. De Heere geeft zijn Zegen daarover.

[Erskinees]

De opvatting dat het thuis meeluisteren zich niet kwalificeert als samenkomst, is niet levensvatbaar. Het feit is immers dat de gemeente met elkaar verbonden is via de moderne middelen. Er is dus helemaal geen wezenlijk verschil tussen naast iemand zitten of via de middelen met elkaar verbonden zijn. En wat blijft erover van de uitspraak:'God is niet aan tijd of plaats gebonden' ?

In een ander topic stel je het bezoeken van erediensten en het volgen van erediensten aan elkaar gelijk. "Er is dus helemaal geen wezenlijk verschil tussen naast iemand zitten of via de middelen met elkaar verbonden zijn". In dit topic geef je aan dat we niet thuis mogen blijven want dan laten we de eredienst na. Ik volg je niet.

[DDD]

@merel:
Dank voor uw reactie. Wat betreft uw laatste vraag:
Blij zijn met een nieuwe situatie en tegelijkertijd moeite hebben met onderdelen van die nieuwe situatie is geen paradox.

Dat geeft u zelf in uw post overigens ook aan. Bij uw gezin is er ook ongemak van bepaalde beperkende maatregelen. En die bestaan naast de andere gevoelens van bv dankbaarheid, relativering en acceptatie.

Ik moest hier nog even aan denken bij de kerknieuwsbrief:

Bij de tijd: rellen als spiegel (ds. M. van Reenen, Oldebroek): gelezen in de Veluwse
Kerkbode van 29 januari 2021 onder de berichten van de (Hersteld) Hervormde
gemeente van Oldebroek
Zondagmorgen moest ik op Urk preken. De kerkenraad was ontdaan vanwege de gebeurtenissen
die zaterdagavond: rellen vanwege de avondklok. Er zijn maar weinig Urkers die de rellen
goedkeuren, maar het straalt wel af op heel het dorp en op de kerk. Maandag las ik, dat er op
veel meer plaatsen in het land rellen uitgebroken waren. Dat is een bijzonder verdrietig
gebeuren. Maar niet erg onverwacht.
‘Wat de mens zaait, zal hij ook oogsten’. De huidige Nederlandse samenleving is een vrucht van
de revolutie van de jaren ’60. Geen gezag. Geen belemmeringen. Kunnen doen wat je wilt. De
afgelopen jaren is dit in feite steeds gestimuleerd. Dat merken leerkrachten op school en ouders
in het gezin: je mag jongeren vooral niet te autoritair tegemoet treden; overleggen, afspraken
maken, je gezag verdienen. Hoe kunnen we dan nu verwachten dat ze ineens weten wat
gehoorzamen is?
Er wordt ook wel gezegd dat jongeren verwend zijn, maar wie heeft hen verwend? En eerlijk is
eerlijk, wie is er eigenlijk niet verwend? Wij die de oorlog niet hebben meegemaakt zijn er aan
gewend geraakt dat onze wensen vervuld worden. Dat we kunnen leven voor het genot.
Daarom moeten we bij deze rellen niet alleen naar de jongeren, hun ouders of de overheid
kijken.
We kijken zelf in de spiegel. Hoe oud we ook zijn, hoe we ook denken over de lockdown en de
avondklok. De vraag is, of wij gehoorzaamheid en tevredenheid geleerd hebben. Dat is een
geestelijke vraag, een vraag naar ons hart! Hebben wij geleerd te buigen voor God en genoeg te
hebben aan God? Dan zijn we het niet met alles eens, maar ontvangen we wel in alles rust, zoals
Paulus dat beleed: ‘Ik heb geleerd vergenoegd te zijn in hetgeen ik ben. Ik vermag alle dingen
door Christus, Die mij kracht geeft’.

[Jehan Cauvin]

De opvatting dat het thuis meeluisteren zich niet kwalificeert als samenkomst, is niet levensvatbaar. Het feit is immers dat de gemeente met elkaar verbonden is via de moderne middelen. Er is dus helemaal geen wezenlijk verschil tussen naast iemand zitten of via de middelen met elkaar verbonden zijn. En wat blijft erover van de uitspraak:'God is niet aan tijd of plaats gebonden' ?

In een ander topic stel je het bezoeken van erediensten en het volgen van erediensten aan elkaar gelijk. "Er is dus helemaal geen wezenlijk verschil tussen naast iemand zitten of via de middelen met elkaar verbonden zijn". In dit topic geef je aan dat we niet thuis mogen blijven want dan laten we de eredienst na. Ik volg je niet.

Dit staat naast elkaar en cijfers elkaar niet weg.
Ik regeerde op het feit dat we niet meer naar de kerk gaan en daarnaast op het feit dat thuis meeluisteren wezenlijk hetzelfde is. We moeten de samenkomsten niet nalaten, maar nu dat toch gebeurt en mensen meeluisteren reageer ik ook op die situatie. Deze vloeit voort uit het feit dat we niet meer naar de kerk gaan.
Als het puur over samenkomen als woord gaat, ik gebruik dat door elkaar, maar het wezen van de zaak is verschillend.

[HersteldHervormd]

Vind ik te kort door de bocht. Om gelijk te stellen dat we de overheid boven God stellen. Tenminste, dat kan wel, door nu niet zondags meer naar de kerk te luisteren etc. Maar in de beperkingen zie ik op dit moment geen zaken die ons tot zondigen aanzet. Maar ook ik heb mijn twijfels en zorgen. Het is denk goed om iets vanuit een oprechte zorg te stellen i.p.v. botweg zeggen dat dit of dat slecht is.

[Jehan Cauvin]

Vind ik te kort door de bocht. Om gelijk te stellen dat we de overheid boven God stellen. Tenminste, dat kan wel, door nu niet zondags meer naar de kerk te luisteren etc. Maar in de beperkingen zie ik op dit moment geen zaken die ons tot zondigen aanzet. Maar ook ik heb mijn twijfels en zorgen. Het is denk goed om iets vanuit een oprechte zorg te stellen i.p.v. botweg zeggen dat dit of dat slecht is.

Ik begrijp je gedachtegang, maar we moeten wel realistisch zijn en blijven. Ik neem iets waar en heb daar m'n zorgen over, maar een duidelijk en Bijbels standpunt innemen lijkt me niet slecht.
Als het gaat over de overheid boven God stellen is het idee dat ze nu lijnrecht tegenover elkaar staan. Dus zijn we genoodzaakt om een duidelijke keuze te maken, natuurlijk gebaseerd op Gods onfeilbaar Woord.

[Forummer]

De overheid verbied ons helemaal niet om samen te komen. Alleen tijdens deze crisis vraagt zij ons om hierin terughoudend te zijn. Dus je vergelijking met China slaat nergens op. Als deze corona crisis voorbij is kunnen we gewoon weer met z'n allen naar de kerk. Dus ook de overheid niet tegenover God zetten. Dat is niet eerlijk.

[Jehan Cauvin]

De overheid verbied ons helemaal niet om samen te komen. Alleen tijdens deze crisis vraagt zij ons om hierin terughoudend te zijn. Dus je vergelijking met China slaat nergens op. Als deze corona crisis voorbij is kunnen we gewoon weer met z'n allen naar de kerk. Dus ook de overheid niet tegenover God zetten. Dat is niet eerlijk.

Volgens mij heb ik ook nergens genoemd dat de overheid iets verbied. Wat ik heb gezegd is dat belangen recht tegenover elkaar staan. Net zoals de belangen van christenen in China recht tegenover de belangen van de overheid staan.
In het laatste gedeelte van je post suggereer je dat als we uit deze tijd komen, we geen gevolgen mee zullen nemen vanuit de periode waar we nu in leven en op de oude manier verder gaan. Dat is op z'n zachtst gezegd niet realistisch. We zijn mensen en nemen daarvan dingen mee. Vooral de slechte dingen zullen we meenemen. En ja, de overheid staat tegenover God, aangezien het belang van de overheid is dat je niet naar de kerk gaat. Het belang van God is dat je wel naar de kerk gaat. Daar zit helemaal niks tussen.

[KDD]

De overheid verbied ons helemaal niet om samen te komen. Alleen tijdens deze crisis vraagt zij ons om hierin terughoudend te zijn. Dus je vergelijking met China slaat nergens op. Als deze corona crisis voorbij is kunnen we gewoon weer met z'n allen naar de kerk. Dus ook de overheid niet tegenover God zetten. Dat is niet eerlijk.

Eens. Bij ons zijn de regels strenger dan bij jullie. De vraag dat de regering hier mee bezig is de volgende : Is de schade aan kerkgangers groter als de kerken dicht zijn en diensten online te luisteren zijn, of is de schade aan de samenleving groter als de gemeente samen kunnen komen. Ze hebben besloten dat de schade groter is als de kerken open zijn.

[Jehan Cauvin]

De overheid verbied ons helemaal niet om samen te komen. Alleen tijdens deze crisis vraagt zij ons om hierin terughoudend te zijn. Dus je vergelijking met China slaat nergens op. Als deze corona crisis voorbij is kunnen we gewoon weer met z'n allen naar de kerk. Dus ook de overheid niet tegenover God zetten. Dat is niet eerlijk.

Eens. Bij ons zijn de regels strenger dan bij jullie. De vraag dat de regering hier mee bezig is de volgende : Is de schade aan kerkgangers groter als de kerken dicht zijn en diensten online te luisteren zijn, of is de schade aan de samenleving groter als de gemeente samen kunnen komen. Ze hebben besloten dat de schade groter is als de kerken open zijn.

Maar wie is de overheid in deze kwestie om hierin (indirect) beslag te leggen op de kerk? Aangezien we niet in een theocratie leven is het zeer nuttig en goed om de scheiding van kerk en staat vast te houden.

[parsifal]

Het is niet zo dat de overheid maar wat doet. Ze proberen levens te beschermen. Iets wat me een goed streven lijkt. Als de maatregelen er niet zijn zullen er waarschijnlijk veel extra mensen sterven (ja het is in God's hand, maar de verspreiding van een ziekte is gedeeltelijk voorspelbaar, zoals ook een brand dat is. En een kerkdienst anders inrichten omdat het huis naast de kerk in brand staat doen weinig mensen moeilijk over. Het gaat niet over overheid of God, maar over samenkomst op de gebruikelijke manier of mensenlevens.

[KDD]

De overheid verbied ons helemaal niet om samen te komen. Alleen tijdens deze crisis vraagt zij ons om hierin terughoudend te zijn. Dus je vergelijking met China slaat nergens op. Als deze corona crisis voorbij is kunnen we gewoon weer met z'n allen naar de kerk. Dus ook de overheid niet tegenover God zetten. Dat is niet eerlijk.

Eens. Bij ons zijn de regels strenger dan bij jullie. De vraag dat de regering hier mee bezig is de volgende : Is de schade aan kerkgangers groter als de kerken dicht zijn en diensten online te luisteren zijn, of is de schade aan de samenleving groter als de gemeente samen kunnen komen. Ze hebben besloten dat de schade groter is als de kerken open zijn.

Maar wie is de overheid in deze kwestie om hierin (indirect) beslag te leggen op de kerk? Aangezien we niet in een theocratie leven is het zeer nuttig en goed om de scheiding van kerk en staat vast te houden.

De overheid wil niet persé beslag leggen op de kerk dus daarom hebben ze naar de verschillende opties gekeken. Maar ze focussen aan de welzijn van de hele samenleving. Ze promoten online diensten dus dat zeg ook wat.

[Jehan Cauvin]

Het is niet zo dat de overheid maar wat doet. Ze proberen levens te beschermen. Iets wat me een goed streven lijkt. Als de maatregelen er niet zijn zullen er waarschijnlijk veel extra mensen sterven (ja het is in God's hand, maar de verspreiding van een ziekte is gedeeltelijk voorspelbaar, zoals ook een brand dat is. En een kerkdienst anders inrichten omdat het huis naast de kerk in brand staat doen weinig mensen moeilijk over. Het gaat niet over overheid of God, maar over samenkomst op de gebruikelijke manier of mensenlevens.

De situatie die je schetst drukt zich uit in een tegenstelling, namelijk kerkgang en angst. De overheid is er om zorg te dragen voor de mensen die onder hun gezag vallen, niks meer en niks minder. Dat gaat dus geheel buiten de kerkgang om. In de praktijk is dit inderdaad lastiger om daar regels en voorschriften te maken die niet de kerk aantasten. Echter wil ik wel een voorbeeld noemen uit de Bijbel. Heel Nineve ging plat op de knieën, om het maar plat uit te drukken. Het had wel de gewenste vrucht. Of het volk wat op de koperen slang zag. Dat had zelfs onmiddellijk resultaat. Laten we dat ook doen!