merel schreef:Lilian1975 schreef:eilander schreef:Dat is lang niet voor iedereen zo makkelijk, @merel.
Mijn man heeft een aantal collega's die uitgevallen zijn. Psychische klachten. Werkten sinds maart thuis. Woonden alleen. Hielden zich aan de voorschriften.
Ik vind @.Merel dat je er te gemakkelijk over praat.
Deze hele maatregel is echt een uiting van de koude kille wetenschap. Waar elke vorm. Van menselijkheid ontbreekt. Waar als je de bezoeken omdraait je het gevoel krijgt verschrikkelijk slecht te zijn.
Volgens de regels zouden wij niet bij schoonmoeder op bezoek mogen. Wij halen haar op. Ze klaagt niet. Maar wij zien wel wat deze tijd met haar doet.
Ja het zou erg om deze maanden deze mensen niet te zien. Ze zouden vereenzamen. Zeker deze generatie vraagt niet snel hulp.
Ze maanden alleen laten?
Daar is niets christelijke barmhartigheids aan.
Uiteraard haken wij haar niet op als we ziek, verkouden of wat dan ook zijn.
Waar praat ik te makkelijk over?
Zeg ik dat het makkelijk is? Nee. dat zeg ik nergens. Wel denk ik dat als mensen zich niet aan de regels houden deze situatie langer zal gaan duren. Je snijdt jezelf in de vingers.
Daarnaast mag er nog heel veel wel. Niemand zegt dat je niemand mag zien. Tot voor kort mocht je zelfs meerdere mensen in huis ontvangen. Nu is het 1 persoon per dag. Wat let het je om een vaste groep van nauwe contacten om je heen te hebben waar je op vaste tijden mee afspreekt, mee sport, mee film kijkt etc.
Wij werken ook al sinds maart thuis en hebben ouders, schoonouders en andere familieleden in geen maanden gezien. Oorzaak; wij zouden met zn allen moeten logeren en met kinderen die sporten en naar school gaan is dat risico te groot. Ook vrienden zien wij op afstaand, tijdens een wandeling of sporten. Ook al in geen maanden thuis. Dat is nu eenmaal zo en kan je weinig aan doen.
Ik probeer het nog 1 keer uit te leggen. Ik mag niet met mijn gezin naar onze moeder. Die oud is. Die niet meer zomaar overal heengaat. Die niet snel hulp vraagt. Die het niet meer lukt om met smarthphones en app om te gaan. Die alleen is.
Haar halen we op. Omdat we wel 1 bezoeker mogen ontvangen.
Met precies hetzelfde resultaat met het aantal contacten. Het voelt alsof je de mazen opzoekt.
Maar ik denk dat dit de menselijke kant is. Wie zegt hoelang dit nog gaat duren? Wie zegt hoelang onze moeder nog bij ons is?
Je gaat niet in op wat ik zeg over die uitgevallen collega's. Die al maanden alleen zijn. Weinig sociale contacten hebben. Laat staan familie Psychische klachten kregen.
Zijn werkgever laat mensen die alleen zijn aantal dagen nu op kantoor werken. Zodat ze op de dag mensen zien. Spreken. Samenwerken. Hebben ze geen thuiswerkplek? Juist wel. Is de werkgever in overtreding? Eigenlijk wel.
En de hulpinstanties lopen over van aanvragen. Vanmorgen gaf ook de kindertelefoon bericht af.
Waar het fout gaat dat zijn de mensen die wel willens en wetens feestjes blijven houden. Die bewust in quarantaine tijd naar buiten gaan, boodschappen halen, zelfs als ze weten besmet te zijn. Niet als he op een veilige manier je moeder in huis haalt en niet andersom.
Jij beschrijft een situatie voor jullie met sociale contacten die je hebt en ziet. Zij het buiten. Maar je hebt ze.
Die collega's waar ik over schreef. Niet.
Overigens zou ik gewoon naar ouders gaan die ver weg wonen. En eventueel de kinderen bij oppas achterlaten.
Of als ze onder de 12 zijn gewoon meenemen. Dat mag.
Om zo elkaar af en toe te zien. En de oudere kinderen ook eens af en toe langs sturen als ze zelfstandiggenoeg zijn om te reizen. . Ze op de trein zetten. Mijn ervaring is dat persoonlijk contact nodig is om echt te kunnen zien, aanvoelen of opmerken hoe het met de ander gaat. Je mist anders teveel signalen om boodschappen op waarde te schatten.
Maar dat is mijn persoonlijke mening
