Gereformeerde Gemeenten

[Jantje]

Ik zie een onterechte spatie.

En hoe kan iets meer bevindelijker worden, als het al niet bevindelijk zou zijn volgens de recensent?

[Ad Anker]

Ik post hem nog een keer. Ik hou van de inhoud. Wie helpt me?

Deze dimensie functioneert in deze studie niet, ondanks een enkele zijdelingse opmerking, waardoor het verstaan van het Woord een voorpost van het geloof lijkt te zijn en losgemaakt is van de toepassing. Is dat niet de moderniteit in eigen huis? Dit neutrale lezen van de Bijbel was nu net het scherpe verwijt van Luther aan Erasmus. Kortom, deze studie zou wat mij betreft bevindelijker mogen zijn.

Ik vind dit wel een interessante quote. Het gaat dan om deze dimensie:

Bij hem merk je het beven voor het Woord om het oordelende karakter en de wonderlijke vrijspraak in het Woord, omdat hij het Woord ervaarde als de levende stem van de sprekende God.

Wie zou dit kunnen duiden? Het verstaan van het Woord lijkt een voorpost van het geloof te zijn en is losgemaakt van de toepassing.

Ik merk dat ik hem niet helemaal vat.

[FlyingEagle]

Vond het ook een bijzondere zin, dacht dat het aan mij lag maar dat is misschien niet zo. Als Ad het al niet vat
Ben dus ook wel benieuwd wat er nu mee bedoeld wordt.

[pierre27]

Denk je dat er nu een supplement komt dat 'de diepte' ingaat? Of dat het boek zichzelf bevindelijk er maakt?

Altijd blijven hopen, het slot van de recensie is positief genoeg.

[Herman]

Ik post hem nog een keer. Ik hou van de inhoud. Wie helpt me?

Deze dimensie functioneert in deze studie niet, ondanks een enkele zijdelingse opmerking, waardoor het verstaan van het Woord een voorpost van het geloof lijkt te zijn en losgemaakt is van de toepassing. Is dat niet de moderniteit in eigen huis? Dit neutrale lezen van de Bijbel was nu net het scherpe verwijt van Luther aan Erasmus. Kortom, deze studie zou wat mij betreft bevindelijker mogen zijn.

Ik vind dit wel een interessante quote. Het gaat dan om deze dimensie:

Bij hem merk je het beven voor het Woord om het oordelende karakter en de wonderlijke vrijspraak in het Woord, omdat hij het Woord ervaarde als de levende stem van de sprekende God.

Wie zou dit kunnen duiden? Het verstaan van het Woord lijkt een voorpost van het geloof te zijn en is losgemaakt van de toepassing.

Ik merk dat ik hem niet helemaal vat.

Ik lees het zo:
Het Woord zelf heeft geen kracht. Pas na het toepassende werk van de Heilige Geest heeft het Woord kracht. Daarmee raakt het appel uit het zicht en kan je over het Woord neutraal spreken.

[Maanenschijn]

@ Ad Anker, @Herman, Laat ik een poging wagen op inhoud:

Dit is de paragraaf. Ik heb enkele tussenzinnen weggelaten:

“ Hij was er diep van overtuigd dat we de Schrift alleen verstaan in de weg van meditatie, gebed en aanvechting. Bij hem merk je het beven voor het Woord om het oordelende karakter en de wonderlijke vrijspraak in het Woord, omdat hij het Woord ervaarde als de levende stem van de sprekende God.

Deze dimensie functioneert in deze studie niet,...., waardoor het verstaan van het Woord een voorpost van het geloof lijkt te zijn en losgemaakt is van de toepassing. Is dat niet de moderniteit in eigen huis?

Dit neutrale lezen van de Bijbel was nu net het scherpe verwijt van Luther aan Erasmus. Kortom, deze studie zou wat mij betreft bevindelijker mogen zijn.”

Ik lees deze zin zo: De notie van Luther is dat de schrift inhoudelijk gaat spreken in de weg van ‘meditatie, gebed en aanvechting’. Dus vooral binnen het leven van de heiligmaking, na de bekering. Een gelovig doorvorsen van de Schrift. Vlastuin lijkt hier een tegenstelling op te merken met de deze studie: Die geeft in zijn waarneming een conclusie dat juist het goed verstaan van de Schrift, als voorpost van het geloof, de aanleiding is tot geloof. Niet de toepassing van het geloof in, zoals al opgemerkt, de weg van de heiligmaking.

Dit is zoals ik deze paragraaf interpreteer. Vlastuin verwijt de schrijvers dat ze niet dieper ingaan op het bevindelijk lezen van de Schrift, maar het aan de neutrale kant houden.

[eilander]

En ik kijk er weer anders tegenaan... dat geeft wel aan hoe onduidelijk deze passage is.

Ik denk dat het zo bedoeld is, zoals ds. Stelwagen een keer in een preek bij ons zei (even in mijn woorden): Mensen zeggen wel eens na de preek: de Heere mocht nog maar de Naprediker zijn. Maar dat klopt van geen kant. Als het in de kerk niet gebeurt, door de prediking, dan gebeurt het nergens. Nu a.u.b. geen discussie over deze uitspraak, want er is natuurlijk genoeg over te zeggen. Wie ds. Stelwagen heeft gekend, weet wel hoe hij dat zeggen kon.

Maar ik denk dat dit de kern is van wat hier bedoeld wordt: de Heere spreekt door Zijn Woord vrij. Dus in de prediking, of tijdens het lezen van het Woord. Wie dan zijn handtekening zet onder de aanzegging van het vonnis der wet, mag zich dan ook de vrijspraak toe-eigenen. Zó functioneert het Woord.

Wat er nu heel vaak van gemaakt wordt, is: het Woord wordt gepreekt, of gelezen. En nu moet de Heilige Geest dat toepassen. Dat is wel wáár, maar het wordt teveel los van elkaar gezien. En dat maakt het Woord 'neutraal'. Want ja, niet bij iedereen wordt het toegepast. In dat licht is het typisch dat we zo makkelijk het 'Sola Scriptura' van de Reformatie napraten, terwijl er eigenlijk bij gezegd zou moeten worden dat ook de Heilige Geest nodig is. Zo niet Luther (als ik prof. Van Vlastuin goed begrijp).

In elk geval herken ik dit punt wel vanuit de dissertatie van prof. De Reuver.

[-DIA-]

En ik kijk er weer anders tegenaan... dat geeft wel aan hoe onduidelijk deze passage is.

Ik denk dat het zo bedoeld is, zoals ds. Stelwagen een keer in een preek bij ons zei (even in mijn woorden): Mensen zeggen wel eens na de preek: de Heere mocht nog maar de Naprediker zijn. Maar dat klopt van geen kant. Als het in de kerk niet gebeurt, door de prediking, dan gebeurt het nergens. Nu a.u.b. geen discussie over deze uitspraak, want er is natuurlijk genoeg over te zeggen. Wie ds. Stelwagen heeft gekend, weet wel hoe hij dat zeggen kon.

Maar ik denk dat dit de kern is van wat hier bedoeld wordt: de Heere spreekt door Zijn Woord vrij. Dus in de prediking, of tijdens het lezen van het Woord. Wie dan zijn handtekening zet onder de aanzegging van het vonnis der wet, mag zich dan ook de vrijspraak toe-eigenen. Zó functioneert het Woord.

Wat er nu heel vaak van gemaakt wordt, is: het Woord wordt gepreekt, of gelezen. En nu moet de Heilige Geest dat toepassen. Dat is wel wáár, maar het wordt teveel los van elkaar gezien. En dat maakt het Woord 'neutraal'. Want ja, niet bij iedereen wordt het toegepast. In dat licht is het typisch dat we zo makkelijk het 'Sola Scriptura' van de Reformatie napraten, terwijl er eigenlijk bij gezegd zou moeten worden dat ook de Heilige Geest nodig is. Zo niet Luther (als ik prof. Van Vlastuin goed begrijp).

In elk geval herken ik dit punt wel vanuit de dissertatie van prof. De Reuver.

Er wordt nogal eens gezegd: We gaan nooit hetzelde de kerk uit als we erin komen.
Elke preek zal ooit terugkomen. En dan zullen we horen: Wat hebt gij met Mijn Woord gedaan? We verkeren nooit neutraal onder de prediking van het Woord. Het is of een reuke des levens ten leven... of... en dan moeten wellicht wel schrikken: Een reuke des doods ten dode. Laten we hier maar niet op reageren, maar het rustig overdenken.

[Ambtenaar]

[
- Twee personen zijn doctor
- Eén persoon doctorandus, maar ook bezig geweest met doctoraalstudie (afgerond?)
- Drie personen zijn doctorandus
- Eén persoon is bezig (geweest?) met een doctoraalstudie
- Van twee personen is de studie mij onbekend

Ofwel, wat wil je nu eigenlijk zeggen met je opmerking onder A?

Koop jij je brood bij de slager? De enige theoloog is dr. De Heer.

[Ad Anker]

De uitleg van zowel eilander als Maanenschijn zijn wel bij elkaar te brengen toch? Dank in ieder geval.

Ik moet wel even doordenken over het Woord losmaken van de toepassing. Want dr. Van Vlastuin raakt natuurlijk best wel een punt.

[Hollander]

[
- Twee personen zijn doctor
- Eén persoon doctorandus, maar ook bezig geweest met doctoraalstudie (afgerond?)
- Drie personen zijn doctorandus
- Eén persoon is bezig (geweest?) met een doctoraalstudie
- Van twee personen is de studie mij onbekend

Ofwel, wat wil je nu eigenlijk zeggen met je opmerking onder A?

Koop jij je brood bij de slager? De enige theoloog is dr. De Heer.

Ho, jij had kritiek op het gebrek aan academische vaardigheden. In algemene (!) zin. Niet de draai gaan maken naar het theologisch vlak.
Bovendien zijn méér van deze auteurs academische geschoold (dr.+drs.) op het theologisch gebied dan jij nu suggereert. Minstens 4.
Dat dit bij jou onbekend is geeft niet, maar verkondig dan ook geen onzin.

[Thea]

Ik voel me meer thuis bij de uitleg van @eilander. Het gaat er volgens mij om of je kunt zeggen of het Woord de Geest is, of dat het twee afzonderlijke 'componenten' zijn. In de GG is de laatste keuze meer gebruikelijk. Woord én Geest. Het eerste (Woord is Geest) is denk ik meer gebruikeliijk in kerken 'ter linkerzijde' van de GG. Misschien kunnen we hier verder over van gedachten wisselen?

[Mara]

Ik denk dat het zo bedoeld is, zoals ds. Stelwagen een keer in een preek bij ons zei (even in mijn woorden): Mensen zeggen wel eens na de preek: de Heere mocht nog maar de Naprediker zijn. Maar dat klopt van geen kant. Als het in de kerk niet gebeurt, door de prediking, dan gebeurt het nergens. Nu a.u.b. geen discussie over deze uitspraak, want er is natuurlijk genoeg over te zeggen. Wie ds. Stelwagen heeft gekend, weet wel hoe hij dat zeggen kon.

Ik ken deze predikant niet en ik start geen discussie. Maar ik schrik hier een beetje van.
Er zijn zelfs predikanten die dit vragen in het eindgebed.
Maar ik ben er ook mee opgegroeid.
En persoonlijk ken ik dit. Soms komt een gedeelte van een preek opeens in je herinnering. Kan na jaren zelfs.

Er wordt nogal eens gezegd: We gaan nooit hetzelfde de kerk uit als we erin komen.
Elke preek zal ooit terugkomen. En dan zullen we horen: Wat hebt gij met Mijn Woord gedaan? We verkeren nooit neutraal onder de prediking van het Woord.

Maar ik denk niet dat eilander dit bedoelt, noch ds Stelwagen. Maar meer dat de preek later nog kan gaan spreken, omdat je in die situatie terecht bent gekomen.

[eilander]

Ik denk dat het zo bedoeld is, zoals ds. Stelwagen een keer in een preek bij ons zei (even in mijn woorden): Mensen zeggen wel eens na de preek: de Heere mocht nog maar de Naprediker zijn. Maar dat klopt van geen kant. Als het in de kerk niet gebeurt, door de prediking, dan gebeurt het nergens. Nu a.u.b. geen discussie over deze uitspraak, want er is natuurlijk genoeg over te zeggen. Wie ds. Stelwagen heeft gekend, weet wel hoe hij dat zeggen kon.

Ik ken deze predikant niet en ik start geen discussie. Maar ik schrik hier een beetje van.
Er zijn zelfs predikanten die dit vragen in het eindgebed.
Maar ik ben er ook mee opgegroeid.
En persoonlijk ken ik dit. Soms komt een gedeelte van een preek opeens in je herinnering. Kan na jaren zelfs.

Ik snap je heel goed, Mara. Natuurlijk kan dat, dat zou ds. Stelwagen zelf ook niet ontkend hebben. Toch vond ik het wel een eyeopener, en ik dacht het hier te kunnen gebruiken in deze discussie. En het hier verder niet over te hebben, omdat het off-topic is.

[Posthoorn]

Ik snap je heel goed, Mara. Natuurlijk kan dat, dat zou ds. Stelwagen zelf ook niet ontkend hebben. Toch vond ik het wel een eyeopener, en ik dacht het hier te kunnen gebruiken in deze discussie. En het hier verder niet over te hebben, omdat het off-topic is.

Als je zo'n uitspraak hier neerzet, kun je discussie verwachten. Met alle respect voor ds. Stelwagen, maar ik ben het er niet mee eens. Al snap ik wel wat hij bedoelt.