Forummer schreef:Maanenschijn schreef:Forummer schreef:
Samanthi, ik zit te bedenken, zou het kunnen dat we pleiten voor een levend geloof, en daarom dode orthodoxie afwijzen. Als we hier elementen van de dode orthodoxie tegenkomen, gaan we daar tegenin. Maar degenen die de opmerkingen plaatsen, voelen zich niet aangesproken. Misschien nog wel terecht ook. Want zij zien het niet als dode orthodoxie, maar als hun manier van geloof beleven. Omdat zij zich continu in een cultuur bewegen waarin dat gangbaar is op die manier, is het voor hun geen dode orthodoxie maar onderdeel van hun geloof of hun belijdenis. Hebben ook echt het gevoel dat het de kern raakt, voor hun raakt het namelijk ook de kern. Ik begrijp dat misschien niet, maar daarmee kan het wellicht wel zo zijn. De reacties zijn dan vaak weer zo stellig dat het op hoogmoed lijkt, maar voor hen is het heel normaal om op die manier te verwoorden. Waarmee we eigenlijk altijd tegenover elkaar blijven staan. Wat niet wenselijk en ook niet goed is.
Zomaar wat gedachten. Wat denk jij daarover?
Zou je voor mij wat voorbeelden van dode orthodoxie kunnen geven? Niet personen, maar meningen of opmerkingen die als dode orthodoxie moeten worden gekwalificeerd?
Want zonder deze duiding komt jouw post over als enorm hoogmoedig richting een ieder die blijkbaar minder goed het levend geloof hier kunnen verwoorden als jij en Samanthi, sterker nog, die zich alleen bedienen van dode orthodoxie, waar jullie dan gelukkig allergisch voor zijn.
Tussen de regels door klinkt er zovaak afwijzing dat iets niet goed zou zijn.
Er zijn er veel meer maar ik merk vaak dat Samanthi niet goed begrepen wordt en ook afgewezen wordt en daarom leek het mij goed om daarover eens van gedachten te wisselen met haar. Dat had natuurlijk ook via pb gekund maar ik heb een enorme hekel aan ondergrondse discussies. Of dit nu zo handig is geweest weet ik ook niet.
Ik ga daarom vooralsnog ook niet uit van je intentie om te veroordelen. Maar ik ben nieuwsgierig wat in jouw waarneming uitingen van dode orthodoxie zijn.
Ik meen in mijn omgeving ook wel iets op te merken van dode orthodoxie, maar zie dat niet als tegenstelling van een levend geloof maar als het bijvallen van orthodoxie waarin geen geestelijke kennis van de zaken zijn te bespeuren. Daarom plaats ik die niet tegenover elkaar.
Overigens ben ik ook niet van de pb’s, voer graag het gesprek hier openbaar en vraag daarom ook door om beter te begrijpen waaruit je hier dode orthodoxie lijkt te bespeuren. Zou je daar nog wat duiding aan kunnen geven?
Overigens siert het je om jezelf in te sluiten bij uitingen van dode orthodoxie. Ik vrees dat bij mij ook veel zaken te vinden zijn die ik uit gewoonte of uit mensenvrees doe of nalaat, waarbij de drijfveer de liefde voor Christus en Zijn dienst moet zijn.
Wie lege handen heeft, kan ze altijd vouwen.