Moe van discussie

[eilander]

Overigens merk ik wel dat in de huidige coronatijd de lontjes korter zijn. Besturen, leidinggevenden, kerkenraden etc. hebben de handen vol om alle meningen en kritiek in goede banen te leiden. Ik merk het zelf ook. Ik ben bijna 20 jaar kerkorganist, maar er is geen jaar geweest waarin ik meer opmerkingen over mijn orgelspel heb gehad dan dit jaar. Te snel, te langzaam, te frivool, te hard, te veel gezangen, te laat met inleidend orgelspel, te.... Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat we kortere lontjes hebben nu.

Zeer herkenbaar, en ik constateer het ook bij mezelf helaas.

[samanthi]

Nee dat geloof ik niet. Dit is al langer aan de hand. Ik ben bang dat we met een diep probleem te maken hebben en dat we afscheid aan het nemen zijn van de leer van onze vaderen. Een nieuwe theologie. We waren 20 jaar geleden nog meer geworteld in de oudvaders en dat werd ook nog begrepen. Nu is het de klank die ons zint of niet zint.

Er was in vroeger jaren meer herkenning over kerkmuren geen. Vooral binnen een deel van de GG zie ik meer en meer dat alles wat iets afwijkt van de leer gelijk wordt neergesabeld. Terwijl ik juist daar een grote crisis ontwaar. Dat zie je hier ook terug.

Ik vind dit op sommige punten een wat duistere bril. Ik ben er niet rouwig om dat sommige typische 20e eeuwse discussies niet nogmaals gevoerd gaan worden. Uiteindelijk leiden haarkloverijen niet tot de zaligheid en zijn vaak een sta in de weg voor eigen persoonlijke ontwikkeling.

Inzichten in het werk van de oudvaders nemen natuurlijk af, omdat ze niet gelezen worden.

Juist de crisis leidt tot een deel verstarring in het geheel van de kerk. Leiders weten ook niet wat er gebeurd, dus ze zullen des te strikter gaan formuleren. Dat is een kwestie van actie en reactie. Het is een kunst om zowel recht te doen aan de leer, als aan de crisis die zich voltrekt. Ik vind het lastig om een eigen positie daarin te bepalen. Alles maar op zijn beloop laten, leidt volgens mijn gevoel direct tot verwatering.

Ik verwacht niet dat de coronacrisis leidt tot meer bekeringen dan pak 2019 of 2018. De mens is onverbeterlijk. Misschien dat de Heere dan wil overkomen en mensen tot bekering leiden, maar misschien zal de wereld eerst in een nog diepere crisis storten voordat men daartoe genegen raakt.

Verwacht je dat zo weinig van de Heere?
Hij is machtiger dat alle tegenstand die mensen bieden.

[Herman]

Een mens moet sterven aan zichzelf, en dat gebeurd meestal pas na veel lijden. Dat mensen dat niet doen, ligt niet aan Zijn genadige hand die Hij steeds aanreikt, maar aan het afwijzen van de mens van die hand. Ik constateer slechts de menselijke kant en die is niet best.
Over het werk van de Heere weet ik weinig, dat ligt vast in Zijn soevereiniteit en die is voor de mensen verborgen.

[Ukkie]

Een mens moet sterven aan zichzelf, en dat gebeurd meestal pas na veel lijden. Dat mensen dat niet doen, ligt niet aan Zijn genadige hand die Hij steeds aanreikt, maar aan het afwijzen van de mens van die hand. Ik constateer slechts de menselijke kant en die is niet best.
Over het werk van de Heere weet ik weinig, dat ligt vast in Zijn soevereiniteit en die is voor de mensen verborgen.

Herman ik word geraakt door je woorden. Van ons is zeker niets te verwachten maar iedere dag ieder uur mogen we grote dingen verwachten van Hem.
Hij is de levende. Zijn werk zal niet als een kaarsje uitgaan. Omdat Hij de waarheid is mag ik verwachting hebben. Ook voor her nieuwe jaar!

[samanthi]

Een mens moet sterven aan zichzelf, en dat gebeurd meestal pas na veel lijden. Dat mensen dat niet doen, ligt niet aan Zijn genadige hand die Hij steeds aanreikt, maar aan het afwijzen van de mens van die hand. Ik constateer slechts de menselijke kant en die is niet best.
Over het werk van de Heere weet ik weinig, dat ligt vast in Zijn soevereiniteit en die is voor de mensen verborgen.

Hij openbaart Zich wel in Zijn Woord, er staat genoeg in om te lezen hoe Hij genadig wil zijn aan hen die zich voor Hem buigen, daar staat in dat Hij wil dat Hij Zijn Zoon gaf om mensen te redden en dat je Hem niet meer kan eren om gebruik te maken van het Offer wat hij gegeven heeft. Het is zelfs een gebod.
Hij zegt in Zijn Woord, komt allen tot Mij, mijn zoon mijn dochter geeft Mij je hart.

Ook lees je dat Zijn genade groter is dan mijn zonden en onbekeerlijkheid.
Gewillige dan mijn onwil.

[Maanenschijn]

Nee dat geloof ik niet. Dit is al langer aan de hand. Ik ben bang dat we met een diep probleem te maken hebben en dat we afscheid aan het nemen zijn van de leer van onze vaderen. Een nieuwe theologie. We waren 20 jaar geleden nog meer geworteld in de oudvaders en dat werd ook nog begrepen. Nu is het de klank die ons zint of niet zint.

Er was in vroeger jaren meer herkenning over kerkmuren geen. Vooral binnen een deel van de GG zie ik meer en meer dat alles wat iets afwijkt van de leer gelijk wordt neergesabeld. Terwijl ik juist daar een grote crisis ontwaar. Dat zie je hier ook terug.

Ik vind dit op sommige punten een wat duistere bril. Ik ben er niet rouwig om dat sommige typische 20e eeuwse discussies niet nogmaals gevoerd gaan worden. Uiteindelijk leiden haarkloverijen niet tot de zaligheid en zijn vaak een sta in de weg voor eigen persoonlijke ontwikkeling.

Inzichten in het werk van de oudvaders nemen natuurlijk af, omdat ze niet gelezen worden.

Juist de crisis leidt tot een deel verstarring in het geheel van de kerk. Leiders weten ook niet wat er gebeurd, dus ze zullen des te strikter gaan formuleren. Dat is een kwestie van actie en reactie. Het is een kunst om zowel recht te doen aan de leer, als aan de crisis die zich voltrekt. Ik vind het lastig om een eigen positie daarin te bepalen. Alles maar op zijn beloop laten, leidt volgens mijn gevoel direct tot verwatering.

Ik verwacht niet dat de coronacrisis leidt tot meer bekeringen dan pak 2019 of 2018. De mens is onverbeterlijk. Misschien dat de Heere dan wil overkomen en mensen tot bekering leiden, maar misschien zal de wereld eerst in een nog diepere crisis storten voordat men daartoe genegen raakt.

Toch is het ontbreken van kennis een groot probleem. Kennis in algemene zin, algemene vorming, is veel minder aanwezig bij onze jeugd, maar lost zich voor een deel op doordat algemene en maatschappelijke kennis steeds meer digitaal en via beeldmateriaal wordt ontsloten.

Kennis van onze geloofsleer en uitleg daarvan is vooral vervat dikke boeken. Ik merk het aan mijn zoon, die voor de vereniging een boek van Ryle aan het lezen is. Dat kost enorm veel moeite en doorzettingsvermogen. Men is het lezen van langere zinnen en boeken ontwend.

Natuurlijk, zal men tegenwerpen, moeten ze zich dan meer oefenen. En dan gaat het vanzelf beter. En dat is waar. Maar de praktijk is dat dan de enkeling tot meer verstandelijke kennis zal komen en het gros niet.

In collegezalen, bij het leren van autotheorie, het dagelijks nieuws, er zijn bijna geen onderwerpen meer waar de boodschap niet visueel wordt ondersteund. Behalve in de kerk. Ik ben er van overtuigd dat als we de kennis van de geloofsleer (verstandelijke) willen verdiepen voor onze jeugd, we zullen moeten aansluiten bij de huidige tijd. Hoorcollege’s over de puriteinen, De Dordtse leerregels behandelen in korte en praktische vlogs, etc. Door kennis ontstaat onderscheidingsvermogen en daarmee ook minder 20e eeuwse rotonde-disputen.

Ik hang mijn stelling op aan onze jongeren, maar is zeker zo trefzeker voor onze ouderen. Daar waar de diepgang gaat ontbreken door een leemte aan kennis, ontstaat oppervlakkig gebabbel.

[Herman]

Een mens moet sterven aan zichzelf, en dat gebeurd meestal pas na veel lijden. Dat mensen dat niet doen, ligt niet aan Zijn genadige hand die Hij steeds aanreikt, maar aan het afwijzen van de mens van die hand. Ik constateer slechts de menselijke kant en die is niet best.
Over het werk van de Heere weet ik weinig, dat ligt vast in Zijn soevereiniteit en die is voor de mensen verborgen.

Herman ik word geraakt door je woorden. Van ons is zeker niets te verwachten maar iedere dag ieder uur mogen we grote dingen verwachten van Hem.
Hij is de levende. Zijn werk zal niet als een kaarsje uitgaan. Omdat Hij de waarheid is mag ik verwachting hebben. Ook voor her nieuwe jaar!

We spreken volstrekt langs elkaar heen. Ik merk op dat de tijden zeer donker zijn, maar dat die tijden niet leiden tot veel bekeringen. Dat is een constatering. Als je daar iets zinnigs over wilt zeggen, dan zal je getuigenissen van het tegendeel moeten aandragen en niet een verhaal over wat allemaal kan. Dat stel ik namelijk helemaal niet in het geding. Ik stel de vraag hoe ernstig te tijden moeten worden, om ze geschikt te maken voor een opwekking.

Hij openbaart Zich wel in Zijn Woord, er staat genoeg in om te lezen hoe Hij genadig wil zijn aan hen die zich voor Hem buigen, daar staat in dat Hij wil dat Hij Zijn Zoon gaf om mensen te redden en dat je Hem niet meer kan eren om gebruik te maken van het Offer wat hij gegeven heeft. Het is zelfs een gebod.
Hij zegt in Zijn Woord, komt allen tot Mij, mijn zoon mijn dochter geeft Mij je hart.

Ook lees je dat Zijn genade groter is dan mijn zonden en onbekeerlijkheid.
Gewillige dan mijn onwil.

Dit verhaal gaat niet in op de nood van de tijd en de crisis die Ad en ik ontwaren. Dit is een feelgood praatje waarin de wedergeboorte niet functioneert en het geloof in de Almachtige op pelagiaanse wijze binnen het handbereik van de goedwillende mens wordt gebracht. Maar ik geef een stem aan Gods soevereiniteit, en het is nu eenmaal zaak dat wij niet weten of morgen de dag des oordeels aanbreekt, of dat de Heere eerst nog duizenden tot bekering zal leiden. Dat weet jij ook niet.
Dat het Evangelie nog verkondigd wordt is een groot goed. Maar als het niet in vruchtbare aarde valt, zal het geen vrucht dragen.

[Forummer]

Toch is het ontbreken van kennis een groot probleem. Kennis in algemene zin, algemene vorming, is veel minder aanwezig bij onze jeugd, maar lost zich voor een deel op doordat algemene en maatschappelijke kennis steeds meer digitaal en via beeldmateriaal wordt ontsloten.

Kennis van onze geloofsleer en uitleg daarvan is vooral vervat dikke boeken. Ik merk het aan mijn zoon, die voor de vereniging een boek van Ryle aan het lezen is. Dat kost enorm veel moeite en doorzettingsvermogen. Men is het lezen van langere zinnen en boeken ontwend.

Natuurlijk, zal men tegenwerpen, moeten ze zich dan meer oefenen. En dan gaat het vanzelf beter. En dat is waar. Maar de praktijk is dat dan de enkeling tot meer verstandelijke kennis zal komen en het gros niet.

In collegezalen, bij het leren van autotheorie, het dagelijks nieuws, er zijn bijna geen onderwerpen meer waar de boodschap niet visueel wordt ondersteund. Behalve in de kerk. Ik ben er van overtuigd dat als we de kennis van de geloofsleer (verstandelijke) willen verdiepen voor onze jeugd, we zullen moeten aansluiten bij de huidige tijd. Hoorcollege’s over de puriteinen, De Dordtse leerregels behandelen in korte en praktische vlogs, etc. Door kennis ontstaat onderscheidingsvermogen en daarmee ook minder 20e eeuwse rotonde-disputen.

Ik hang mijn stelling op aan onze jongeren, maar is zeker zo trefzeker voor onze ouderen. Daar waar de diepgang gaat ontbreken door een leemte aan kennis, ontstaat oppervlakkig gebabbel.

Geheel mee eens.

[samanthi]

Een mens moet sterven aan zichzelf, en dat gebeurd meestal pas na veel lijden. Dat mensen dat niet doen, ligt niet aan Zijn genadige hand die Hij steeds aanreikt, maar aan het afwijzen van de mens van die hand. Ik constateer slechts de menselijke kant en die is niet best.
Over het werk van de Heere weet ik weinig, dat ligt vast in Zijn soevereiniteit en die is voor de mensen verborgen.

Herman ik word geraakt door je woorden. Van ons is zeker niets te verwachten maar iedere dag ieder uur mogen we grote dingen verwachten van Hem.
Hij is de levende. Zijn werk zal niet als een kaarsje uitgaan. Omdat Hij de waarheid is mag ik verwachting hebben. Ook voor her nieuwe jaar!

We spreken volstrekt langs elkaar heen. Ik merk op dat de tijden zeer donker zijn, maar dat die tijden niet leiden tot veel bekeringen. Dat is een constatering. Als je daar iets zinnigs over wilt zeggen, dan zal je getuigenissen van het tegendeel moeten aandragen en niet een verhaal over wat allemaal kan. Dat stel ik namelijk helemaal niet in het geding. Ik stel de vraag hoe ernstig te tijden moeten worden, om ze geschikt te maken voor een opwekking.

Hij openbaart Zich wel in Zijn Woord, er staat genoeg in om te lezen hoe Hij genadig wil zijn aan hen die zich voor Hem buigen, daar staat in dat Hij wil dat Hij Zijn Zoon gaf om mensen te redden en dat je Hem niet meer kan eren om gebruik te maken van het Offer wat hij gegeven heeft. Het is zelfs een gebod.
Hij zegt in Zijn Woord, komt allen tot Mij, mijn zoon mijn dochter geeft Mij je hart.

Ook lees je dat Zijn genade groter is dan mijn zonden en onbekeerlijkheid.
Gewillige dan mijn onwil.

Dit verhaal gaat niet in op de nood van de tijd en de crisis die Ad en ik ontwaren. Dit is een feelgood praatje waarin de wedergeboorte niet functioneert en het geloof in de Almachtige op pelagiaanse wijze binnen het handbereik van de goedwillende mens wordt gebracht. Maar ik geef een stem aan Gods soevereiniteit, en het is nu eenmaal zaak dat wij niet weten of morgen de dag des oordeels aanbreekt, of dat de Heere eerst nog duizenden tot bekering zal leiden. Dat weet jij ook niet.
Dat het Evangelie nog verkondigd wordt is een groot goed. Maar als het niet in vruchtbare aarde valt, zal het geen vrucht dragen.

Donkere tijden ja... Maar de Heere is hét Licht, de mensen hebben de duisternis liever dan het Licht, dat je mijn post een feelgood praatje noemt betekent dat je er helemaal niets van begrijpt.

[Erskinees]

Lees de posts van Herman nou nog eens rustig door. En nog eens. En reageer daarna pas. Dat scheelt veel gedoe.

[Ukkie]

Jammer dat je het zo ziet Herman. Ik vind niet dat we leven in een rooskleurige tijd hoor maar als mensen tot bekering komen is dat niet altijd wereldwijd bekend.
Eens las ik van een zaaier die zijn zaad zaaide op een akker. Al die zaadjes ontkiemden, nou dat moet dan toch wel een duidelijk hoorbaar geluid voortbrengen. Als je luistert bij die akker hoor je niets en toch.....
Zo is het ook in de wedergeboorte. Het begint niet altijd met een opzienbarend gebeuren.

[Herman]

Daar waar de diepgang gaat ontbreken door een leemte aan kennis, ontstaat oppervlakkig gebabbel.

Gods Woord houdt ons voor 'strijd gij om in te gaan'. Dat lijkt me een blijvende component van veel waarde. Ook de meest heiligen onder de godzalige oudvaders deden in hun eigen nog te weinig als het ging om hun zaligheid. Daarom is bekering noodzakelijk, namelijk de innerlijke gezindheid van het hart moet wijzigen.

Wanneer we het daar over eens zijn (en ik zie niet in dat we het oneens hierover zouden zijn, gelukkig) kunnen we eens nadenken over het op een andere manier van overbrengen van de boodschap hebben. Dat lijkt me welhaast onmogelijk in een context waarin de SV voorstanders de gezindte in een ijzeren houdgreep houden en zonder blikken of blozen het anathema klinkt als je een andere verwoording kiest.

[Forummer]

We spreken volstrekt langs elkaar heen. Ik merk op dat de tijden zeer donker zijn, maar dat die tijden niet leiden tot veel bekeringen. Dat is een constatering. Als je daar iets zinnigs over wilt zeggen, dan zal je getuigenissen van het tegendeel moeten aandragen en niet een verhaal over wat allemaal kan. Dat stel ik namelijk helemaal niet in het geding. Ik stel de vraag hoe ernstig te tijden moeten worden, om ze geschikt te maken voor een opwekking.

Hij openbaart Zich wel in Zijn Woord, er staat genoeg in om te lezen hoe Hij genadig wil zijn aan hen die zich voor Hem buigen, daar staat in dat Hij wil dat Hij Zijn Zoon gaf om mensen te redden en dat je Hem niet meer kan eren om gebruik te maken van het Offer wat hij gegeven heeft. Het is zelfs een gebod.
Hij zegt in Zijn Woord, komt allen tot Mij, mijn zoon mijn dochter geeft Mij je hart.

Ook lees je dat Zijn genade groter is dan mijn zonden en onbekeerlijkheid.
Gewillige dan mijn onwil.

Dit verhaal gaat niet in op de nood van de tijd en de crisis die Ad en ik ontwaren. Dit is een feelgood praatje waarin de wedergeboorte niet functioneert en het geloof in de Almachtige op pelagiaanse wijze binnen het handbereik van de goedwillende mens wordt gebracht. Maar ik geef een stem aan Gods soevereiniteit, en het is nu eenmaal zaak dat wij niet weten of morgen de dag des oordeels aanbreekt, of dat de Heere eerst nog duizenden tot bekering zal leiden. Dat weet jij ook niet.
Dat het Evangelie nog verkondigd wordt is een groot goed. Maar als het niet in vruchtbare aarde valt, zal het geen vrucht dragen.

Nee Herman, dat is geen feelgood praatje, dat is het Evangelie. Wellicht wat vanuit 1 kant benaderd, maar dat komt denk ik omdat het als reactie is.

Overigens zie je dat vaak, die actie-reactie. Daar hoeft op zich niets mis mee te zijn.

Naar welke doelgroep kijk jij, als je stelt dat er geen sprake is van een opwekking? Ik denk dat je het namelijk wat te somber inziet. Ik zie om me heen wel degelijk mensen tot geloof komen. Al is dat niet door de corona pandemie, daar moet ik je wel gelijk in geven.

[Lilian197]

Klopt maanenschijn. Alleen ben ik ook iets minder positief over de oudere generatie. Wanneer daar meer zou zijn, zouden er ook meer overgebracht kunnen worden. Maar ook daar is een bepaalde oppervlakkigheid. Wat niet verder komt dan oudvader zegt dit. Zonder te toetsen aan de Schrift of daar vanuit. Of dat het eindoordeel te laten hebben.
Iemand heeft eens gezegd. Wat chronisch ontbreekt is het spreken met gezag (van de Geest) vanuit Gods Woord. Op en onder de kansel. Ik vond dat een vrij stellige uitspraak. Toch moet ik er best vaak aan denken. Wat weten wij van het denken en de werkelijke vragen onder jongeren? In hoeverre doorzien de predikers echt de tijdsgeest? Ook bij henzelf? *ze zijn er heus wel hoor...
Simpel voorbeeld. In een preek over koningen in OT gaat het over de zondige wegen van de koningen en hun ergenis als er een profeet komt. En de straf die zeker volgt. Dan hoor ik een ds zeggen ze waren geërgerd want ze wisten heel goed dat ze fout zaten. Ik dacht toen. Volgens mij waren ze er helemaal niet mee bezig. En dat is nu juist het kenmerkende. Ook van onze tijd. En moeten we dat ook niet van onszelf zeggen. Niet bezig zijn met of iets zondig is. Ook niet met wat je je geest vervuld. En als dan de waarschuwingen komen, geeft dat ergenis. We worden gestoort in ons rustige leventje. Maar nu werd vanaf de kansel min of meer gesuggereerd ze wisten het eigenlijk wel. (Dat geeft dus geen herkenning denk ik). Dan jan je ook verder komen dan platgetreden paadjes. Maar ook laten zien waar bepaald denken toe leidt. En wat het verschil is met wat God wil en doet.
Of in hoeverre zijn we eerlijk. Ook als ambtsdragers. Onze dochter zei. Als er wordt gezegd. Nee dat herken ik niet dat je niet altijd zin hebt om bijbel te lezen.... dan ga ik ook niet zo snel met vragen naar zo iemand. Of als ze zo praten alsof ze alle wijsheid hebben ook niet.
Ik denk dus dat een deel van het probleem over in de diepte gaan ook is dat we niet eerlijk en open zijn. Om de diepte in te kunnen gaan moet je elkaar ook kunnen vertrouwen. Weten dat je niet afgewezen wordt.
Of we kunnen niet eerlijk zijn. Omdat we ook niet eerlijk naar onszelf zijn. We gaan het dan puur dogmatisch, verstandelijk benaderen. Koud en kil. Maar het spreken van hart tot hart ontbreekt.

In de eerste tijd van de kerk hadden ze geen oudvaders. Maar moesten ze het doen met de brieven en prediking. Wat een bloeitijd was dat. De eerste christenen hadden niet allemaal een degelijke achtergrond. Kwamen vanuit de afgodische wereld tot geloof. Andere joods andere Grieks.

[samanthi]

Lees de posts van Herman nou nog eens rustig door. En nog eens. En reageer daarna pas. Dat scheelt veel gedoe.

Ik heb het heus wel goed gelezen. Je beroepen op Gods souvereiniteit is niet goed om te zeggen ik weet niet hoe de Heere werkt, dat staat in de Bijbel.
Ook de wil van God.