Vragen die opkomen nav preken

[Bertiel]

Het ligt voor de hand, dat we een uitleg zoeken die aansluit bij onze eigen beleving en onze eigen tijd. Als we wat ruimer denken, laten we ook Kohlbrugge (en Spurgeon etc.) ruimer denken. Ik geef nu een voorbeeld van Spurgeon: We kunnen zijn geschriften heel makkelijk zo lezen alsof er een vermogen in de mens wordt gelegd. Ik denk dat Spurgeon hierin verder ging dan Kohlbrugge, maar dit meen ik te constateren. Niet de geschriften van Kohlbrugge of anderen zijn op zich verkeerd, maar wat we erin leggen wel. We gaan immers uit van de reformatorische visie op de mens: Onbekwaam tot enig (geestelijk) goed en geneigd tot alle kwaad. We zijn echt geen Godzoekers die ons even laten overhalen door een ernstig appél van Spurgeon etc. Als we dat menen, dunkt me dat we dan misbruik maken van deze geschriften. Dat vereist dan een antwoord de vraag: Wat bedoelde de schrijver als hij een ernstig appél op de lezers deed?

Spurgeon is evenwichtiger dan dat er links en rechts wordt gedacht, lees z'n boeken over de gelijkenissen of de wonderen van Christus maar.
Daarnaast is het juist wel dat appél van noodzaak. De Heere heeft beloofd door de dwaasheid van de prediking te werken. Niet omdat de desbetreffende predikant dit appél doet, maar omdat de Heere door zijn mond spreekt! Zie b.v. ook de DL over het bevel van geloof en bekering. Ds. L. Vroegindewei wijst in zijn verklaring van desbetreffend artikel naar Bostons' boek over het genadeverbond, het laatste hoofdstuk en dan zal je zien dat het appél juist een ontzettend belangrijk onderdeel van de prediking is.

[J.C. Philpot]

Dat vereist dan een antwoord de vraag: Wat bedoelde de schrijver als hij een ernstig appél op de lezers deed?

Dat hoeven we ons helemaal niet af te vragen. Beide schrijvers onderschreven de leer van vrije en souvereine genade.

In de Dordtse Leerregels staat uitstekend verwoord hoe dat zich verhoud met het ernstige appél:

Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.

Doch dat velen, door het Evangelie geroepen zijnde, zich niet bekeren, noch in Christus geloven, maar in ongeloof vergaan, zulks geschiedt niet door gebrek of ongenoegzaamheid van de offerande van Christus, aan het kruis geofferd, maar door hun eigen schuld.

Maar zovelen als waarachtiglijk geloven, en door den dood van Christus van de zonden en het verderf verlost en behouden worden, die genieten deze weldaad alleen uit Gods genade, hun van eeuwigheid in Christus gegeven, welke genade Hij niemand schuldig is.

We hoeven daar dus helemaal niet van de schrikken.

[Posthoorn]

Maar op een reformatorisch forum waar een deel van de doelgroep steeds de mond vol heeft van afwijkingen van de gereformeerde leer...

Wat bedoel je hiermee? Dat een deel van de doelgroep daartegen waarschuwt of dat een deel van de doelgroep zélf dingen zegt die afwijken van de gereformeerde leer? In dat laatste geval zou ik je willen verzoeken dit soort uitspraken achterwege te laten. Als er iets op de persoon is, dan dát wel.

[Wim Anker]

......

Daar komt bij dat sommige predikanten in een gemeente berucht worden omdat zij bij voorkeur uitrukken wat er geplant is. Daar hebben ze dan ook nog een bijbeltekst voor.....

Kan je dit ook toelichten, duidden?

[eilander]

In reactie op @huisman en @Forummer: hier wordt Kohlbrugge aangehaald, en ik lees die ook vaak met veel instemming.
Toch denk ik dat er ook een gevaar aan zit, en ik geloof dat Kohlbrugge vaak misbruikt wordt (met de nadruk op misbruik!) voor antinomiaanse stellingnames. Al eerder heb ik gewezen op Da Costa, die hier ook niet in dezelfde lijn zat als Kohlbrugge.

Gisteren las ik nog in een boek over Whitefield: "Whitefield was beducht voor alle wind van leer, vooral die van het antinomianisme. De nadruk op de rechtvaardiging door het geloof kan ontaarden in de verwaarlozing van de noodzaak van heiligmaking en verachting van de functie van de wet, als regel van dankbaarheid."

Ik denk nog terug aan de twee preken die ds. C. Stelwagen hier gehouden heeft over 'de vreze des Heeren'. Dat was heel leerzaam en voor mij ook beschamend. Dus laten we ook op dit punt wel met twee woorden spreken.

Als wij met Jesaja altijd maar bedenken dat onze gerechtigheden een wegwerpelijk kleed zijn (Jesaja 64:6)
In het stuk van de heiligmaking zijn er minstens twee gevaren: Hoogmoed en wettische heiligmaking.
En helaas kom ik beide veel tegen. Mensen met wie het godsdienstig steeds beter gaat. Voor wie Romeinen 7 een gepasseerd station is.
Daarom is er een troost voor al diegenen voor wie Romeinen 7 een levende zaak is. Die troost wist Paulus van (Zie Rom 7 :25)
Het lijkt vaak dat in het stuk van de heiligmaking wij zelf aan de slag gaan/moeten. Maar dan laat de Schrift zien dat dit zelf opbouwen van heiligmaking volkomen stukwerk is. Omdat dit buiten Christus omgaat. Hij is niet alleen de Rechtvaardigmaker maar ook de Heiligmaker. Zie 1 Korinthe 1:30 Maar uit Hem zijn gij in Christus Jezus, Die ons geworden is wijsheid van God, en rechtvaardigheid, en heiligmaking, en verlossing. Hij is ook in het stuk van de heiligmaking een volkomen Zaligmaker. SDG!

Gods kinderen zijn tweemensen. Daar wist Paulus van, daar wist Luther van, daar wisten de opstellers van de Heidelberger van, daar wist Kohlbrugge van.

Ik weet nu niet zo goed wat ik hiervan moet vinden. Je schrijft opnieuw op hoe je erover denkt. Is dit een reactie op wat ik schrijf?

[Jantje]

Neen.

Dat is een reactie op de vermeende eenzijdigheid van mensen die een overwinningsleven aanhangen en waarvan je soms op het forum ook al trekken proeft. Ik kan @huisman volledig volgen en snap ook waarom hij de citaten van Kohlbrugge aandraagt. De reactie van @Forummer op de citaten van Kohlburgge zijn wat mij betreft een sprekend voorbeeld van het elkaar niet begrijpen. En dat betreur ik ten zeerste.

[Forummer]

In reactie op @huisman en @Forummer: hier wordt Kohlbrugge aangehaald, en ik lees die ook vaak met veel instemming.
Toch denk ik dat er ook een gevaar aan zit, en ik geloof dat Kohlbrugge vaak misbruikt wordt (met de nadruk op misbruik!) voor antinomiaanse stellingnames. Al eerder heb ik gewezen op Da Costa, die hier ook niet in dezelfde lijn zat als Kohlbrugge.

Gisteren las ik nog in een boek over Whitefield: "Whitefield was beducht voor alle wind van leer, vooral die van het antinomianisme. De nadruk op de rechtvaardiging door het geloof kan ontaarden in de verwaarlozing van de noodzaak van heiligmaking en verachting van de functie van de wet, als regel van dankbaarheid."

Ik denk nog terug aan de twee preken die ds. C. Stelwagen hier gehouden heeft over 'de vreze des Heeren'. Dat was heel leerzaam en voor mij ook beschamend. Dus laten we ook op dit punt wel met twee woorden spreken.

Als wij met Jesaja altijd maar bedenken dat onze gerechtigheden een wegwerpelijk kleed zijn (Jesaja 64:6)
In het stuk van de heiligmaking zijn er minstens twee gevaren: Hoogmoed en wettische heiligmaking.
En helaas kom ik beide veel tegen. Mensen met wie het godsdienstig steeds beter gaat. Voor wie Romeinen 7 een gepasseerd station is.
Daarom is er een troost voor al diegenen voor wie Romeinen 7 een levende zaak is. Die troost wist Paulus van (Zie Rom 7 :25)
Het lijkt vaak dat in het stuk van de heiligmaking wij zelf aan de slag gaan/moeten. Maar dan laat de Schrift zien dat dit zelf opbouwen van heiligmaking volkomen stukwerk is. Omdat dit buiten Christus omgaat. Hij is niet alleen de Rechtvaardigmaker maar ook de Heiligmaker. Zie 1 Korinthe 1:30 Maar uit Hem zijn gij in Christus Jezus, Die ons geworden is wijsheid van God, en rechtvaardigheid, en heiligmaking, en verlossing. Hij is ook in het stuk van de heiligmaking een volkomen Zaligmaker. SDG!

Gods kinderen zijn tweemensen. Daar wist Paulus van, daar wist Luther van, daar wisten de opstellers van de Heidelberger van, daar wist Kohlbrugge van.

Het gevaar wat je benoemt, dat Romeinen 7 een gepassioneerd station is, dat bestaat zeker.

Kun je ook aanwijzen waar dat hier op het forum gebeurd?

Ik zie eigenlijk iedereen gewoon belijden dat er van ons niets bij hoeft, niets bij kan en niets bij mag. Enkel genade dus. Gelukkig maar.

[huisman]

In reactie op @huisman en @Forummer: hier wordt Kohlbrugge aangehaald, en ik lees die ook vaak met veel instemming.
Toch denk ik dat er ook een gevaar aan zit, en ik geloof dat Kohlbrugge vaak misbruikt wordt (met de nadruk op misbruik!) voor antinomiaanse stellingnames. Al eerder heb ik gewezen op Da Costa, die hier ook niet in dezelfde lijn zat als Kohlbrugge.

Gisteren las ik nog in een boek over Whitefield: "Whitefield was beducht voor alle wind van leer, vooral die van het antinomianisme. De nadruk op de rechtvaardiging door het geloof kan ontaarden in de verwaarlozing van de noodzaak van heiligmaking en verachting van de functie van de wet, als regel van dankbaarheid."

Ik denk nog terug aan de twee preken die ds. C. Stelwagen hier gehouden heeft over 'de vreze des Heeren'. Dat was heel leerzaam en voor mij ook beschamend. Dus laten we ook op dit punt wel met twee woorden spreken.

Als wij met Jesaja altijd maar bedenken dat onze gerechtigheden een wegwerpelijk kleed zijn (Jesaja 64:6)
In het stuk van de heiligmaking zijn er minstens twee gevaren: Hoogmoed en wettische heiligmaking.
En helaas kom ik beide veel tegen. Mensen met wie het godsdienstig steeds beter gaat. Voor wie Romeinen 7 een gepasseerd station is.
Daarom is er een troost voor al diegenen voor wie Romeinen 7 een levende zaak is. Die troost wist Paulus van (Zie Rom 7 :25)
Het lijkt vaak dat in het stuk van de heiligmaking wij zelf aan de slag gaan/moeten. Maar dan laat de Schrift zien dat dit zelf opbouwen van heiligmaking volkomen stukwerk is. Omdat dit buiten Christus omgaat. Hij is niet alleen de Rechtvaardigmaker maar ook de Heiligmaker. Zie 1 Korinthe 1:30 Maar uit Hem zijn gij in Christus Jezus, Die ons geworden is wijsheid van God, en rechtvaardigheid, en heiligmaking, en verlossing. Hij is ook in het stuk van de heiligmaking een volkomen Zaligmaker. SDG!

Gods kinderen zijn tweemensen. Daar wist Paulus van, daar wist Luther van, daar wisten de opstellers van de Heidelberger van, daar wist Kohlbrugge van.

Ik weet nu niet zo goed wat ik hiervan moet vinden. Je schrijft opnieuw op hoe je erover denkt. Is dit een reactie op wat ik schrijf?

Dit is idd een reactie op jouw post omdat je op het (terechte) gevaar van antinomianisme wijst. Ik wijs op het gevaar van neonomianisme. Ik denk dat dit in onze tijd en in onze gezindte een grotere dwaling is. In de tijd van Whitefield was er een sterk antinomiaanse stroming . Die zie ik in onze gezindte nu niet. Ik zie nu gelovigen die het best goed doen.

[eilander]

Oké bedankt. Ik zie beide gevaren zeer nadrukkelijk terug in onze tijd.

[Ad Anker]

Neen.

Dat is een reactie op de vermeende eenzijdigheid van mensen die een overwinningsleven aanhangen en waarvan je soms op het forum ook al trekken proeft. Ik kan @huisman volledig volgen en snap ook waarom hij de citaten van Kohlbrugge aandraagt. De reactie van @Forummer op de citaten van Kohlburgge zijn wat mij betreft een sprekend voorbeeld van het elkaar niet begrijpen. En dat betreur ik ten zeerste.

Is dat zo? De reactie van Forummer op dat citaat vond ik wel inhoudelijk. Wat mis je erin? Waarin begrijpen ze elkaar niet? Het gaat om een sprekend voorbeeld zelfs, dus je kunt het vast duidelijk maken.

[Ambtenaar]

Oké bedankt. Ik zie beide gevaren zeer nadrukkelijk terug in onze tijd.

Hoe uit zich dat? Kun je daar eens concrete voorbeelden van geven? Mijn vraag komt voort uit mijn gevoel dat het noemen van bepaalde theologische inzichten regelmatig wordt gebruikt om de werkelijkheid proberen te duiden, zonder dat er sprake is van een sterke koppeling tussen werkelijkheid en inhoud van de theorie. Een bekend etiket dat vaak wordt gebruikt is om een bepaalde ontwikkeling of inzicht remonstrants te noemen, zodat het kan worden kaltgestellt. Niet dat ik jou daar van wil beschuldigen, het is meer een constatering mijnerzijds.

[DDD]

Maar op een reformatorisch forum waar een deel van de doelgroep steeds de mond vol heeft van afwijkingen van de gereformeerde leer...

Wat bedoel je hiermee? Dat een deel van de doelgroep daartegen waarschuwt of dat een deel van de doelgroep zélf dingen zegt die afwijken van de gereformeerde leer? In dat laatste geval zou ik je willen verzoeken dit soort uitspraken achterwege te laten. Als er iets op de persoon is, dan dát wel.

Ik bedoel dat een deel van de deelnemers vindt dat anderen afwijken van de gereformeerde leer. Dat is niet op de persoon.

[DDD]

......

Daar komt bij dat sommige predikanten in een gemeente berucht worden omdat zij bij voorkeur uitrukken wat er geplant is. Daar hebben ze dan ook nog een bijbeltekst voor.....

Kan je dit ook toelichten, duidden?

Ja, dat kun je nazoeken in de Bijbel. Daar is pas een uitvoerige discussie over gevoerd op dit forum. Daar kan ik wel naar verwijzen, neem ik aan.

[Posthoorn]

Maar op een reformatorisch forum waar een deel van de doelgroep steeds de mond vol heeft van afwijkingen van de gereformeerde leer...

Wat bedoel je hiermee? Dat een deel van de doelgroep daartegen waarschuwt of dat een deel van de doelgroep zélf dingen zegt die afwijken van de gereformeerde leer? In dat laatste geval zou ik je willen verzoeken dit soort uitspraken achterwege te laten. Als er iets op de persoon is, dan dát wel.

Ik bedoel dat een deel van de deelnemers vindt dat anderen afwijken van de gereformeerde leer. Dat is niet op de persoon.

Oké.

[Jantje]

Neen.

Dat is een reactie op de vermeende eenzijdigheid van mensen die een overwinningsleven aanhangen en waarvan je soms op het forum ook al trekken proeft. Ik kan @huisman volledig volgen en snap ook waarom hij de citaten van Kohlbrugge aandraagt. De reactie van @Forummer op de citaten van Kohlburgge zijn wat mij betreft een sprekend voorbeeld van het elkaar niet begrijpen. En dat betreur ik ten zeerste.

Is dat zo? De reactie van Forummer op dat citaat vond ik wel inhoudelijk. Wat mis je erin? Waarin begrijpen ze elkaar niet? Het gaat om een sprekend voorbeeld zelfs, dus je kunt het vast duidelijk maken.

Ja. @huisman benoemt een gevaar en @Forummer kwalificeert het stuk van Kohlbrugge gelijk als iets 'van de mens', terwijl het voorbeeld wat hij zélf noemt 'van God' is.

Hij gaat volledig voorbij aan het gevaar wat @huisman (en ik met hem!) signaleert.