Kerkgang aanstaande zondag?

[Ad Anker]

Dat blijft een dilemma.

Wij zijn hier op aarde om God de eer te geven die Hem toekomt.
Komt God meer aan Zijn eer als we met meer dan 30 naar de kerk gaan, omdat we laten zien dat de kerkgang ons dierbaar is?

Of komt God meer aan Zijn eer als we met maximaal 30 mensen naar de kerk gaan, omdat we laten zien dat we de overheid gehoorzamen en onze naasten liefhebben en hun niet in gevaar begeven?

Waarmee verspreiden wij meer "een liefelijke reuk"?

Moeilijk. Ik neig naar het laatste maar kan wel begrip opbrengen voor degenen die naar het eerste neigen.

Een eerlijke posting. We krijgen de mogelijkheid om naar de kerk te blijven gaan, zij het beperkt en aangepast. Wanneer er mensen zijn die de vrijmoedigheid niet hebben om naar de kerk te gaan zoals zijn of haar gemeente dat ingericht heeft moeten we dat respecteren. Geduld hebben met zwakheid van een ander is een christelijke deugd. Anderzijds blijft de oproep om de onderlinge samenkomst niet na te laten als je de mogelijkheid hebt.

[Bertiel]

de onderlinge samenkomst niet nalaten, daar staat nog wat achter de komma: zoals sommigen de gewoonte hebben.
Dit is natuurlijk nu niet van toepassing

[Ambtenaar]

Bij ons in Alberta Canada krijgen we weer meer vrijheid:

mogen nu ook weer koffie, enz serveren, zolang we ons aan de gezondheid regels houden
mogen nu ook weer kinderopvang tijdens de dienst

https://open.alberta.ca/dataset/2be831d ... 0-1009.pdf

Hoe zit het in algemene zin met het aantal besmettingen in Canada?

[HersteldHervormd]

Bij ons in Alberta Canada krijgen we weer meer vrijheid:

mogen nu ook weer koffie, enz serveren, zolang we ons aan de gezondheid regels houden
mogen nu ook weer kinderopvang tijdens de dienst

https://open.alberta.ca/dataset/2be831d ... 0-1009.pdf

Hoe zit het in algemene zin met het aantal besmettingen in Canada?

Ja inderdaad, hoe gaat het bij jullie?
Overigens erg leuk dat je via Canada toch zo wat hier plaatst af en toe!

[Ad Anker]

de onderlinge samenkomst niet nalaten, daar staat nog wat achter de komma: zoals sommigen de gewoonte hebben.
Dit is natuurlijk nu niet van toepassing

In mijn posting niet. Al hoor ik om me heen dat er heel makkelijk thuis gebleven wordt. Ook in de zomermaanden, toen de kerkgang iets makkelijker ging. Dan gaat het weer wel op.

[Herman]

de onderlinge samenkomst niet nalaten, daar staat nog wat achter de komma: zoals sommigen de gewoonte hebben.
Dit is natuurlijk nu niet van toepassing

Uiteraard niet.
Maar achter 'gedenkt de sabbathdag dat gij die heiligt' staat die komma niet.

[Bertiel]

nee, maar ontheilig je de sabathdag als je niet naar kerk gaat omdat de overheid dat lief aan je vraagt en je vanaf thuis de dienst volgt?

[Lilian197]

de onderlinge samenkomst niet nalaten, daar staat nog wat achter de komma: zoals sommigen de gewoonte hebben.
Dit is natuurlijk nu niet van toepassing

Even realiseren;
En dat werd gezegd in een tijd dat ze vervolgd werden.... met de dood bedreigd. Of niet?

Maar nog iets anders .
Het is misschien een gedachte waar theologisch wat op aan te merken is.

Maar: in diie tijd werd toch altijd het Heilig Avondmaal iedere bijeenkomst herdacht? Zat daarin ook niet de extra "noodzaak" om samen te komen?

En dat was dus een wezenlijk onderdeel . Wat de Heere gaf aan Zijn gelovigen o.a. om steeds weer herinnerd te worden aan de betekenis van het verzoenend lijden en sterven voor hen. Dat Heilig Avondmaal was ingesteld met ook met de opdracht doet dat zo dikwijls..... Het was dus erg belangrijk en voor de gelovigen. Steeds weer herinnering aan.....
(Dat we zelfs misschien ons mogen afvragen of het beperkte aantal keren dat wij dat doen per jaar wel geestelijk gezond is.
De doop doen we bij wijze van spreken iedere maand. )
Dat avondmaal doe je niet in je eentje. Daar is een gemeenschap voor nodig. Vandaar ook het niet de onderlinge samenkomsten nalaten.. het was een teken en zegel voor de gelovigen.
Een gemeenschap der heiligen...
Zouden die genoeg hebben gehad aan een samenkomen op afstand. Zonder elkaar te zien?
Dit kan de hele winter nog wel gaan duren. Zijn we een jaar verder.
Dat wij het Avondmaal niet iedere zondag houden. Maakt niet het noodzakelijke gevolg dat we de onderlingen samenkomsten moeten nalaten. Die gemeenschap blijft nodig. Ook in tijden als het "gevaarlijk" is

Dat begint nu wel een behoorlijke gewoonte te worden. Doordat we lang niet alle diensten kunnen bezoeken. (Voor de afschaling 1 op de 3 bij ons) Het Heilig Avondmaal zelfs al langer dan maart niet is doorgegaan op meerdere plaatsen.

En ja ik begrijp dat mensen zich zorgen maken. En dat wil ik ook niet veroordelen.

Maar waar ik dus op reageer is dus het natuurlijk is het nu geen gewoonte. Met de nadruk op natuurlijk . Is het wel zo natuurlijk?

[Bertiel]

de onderlinge samenkomst niet nalaten, daar staat nog wat achter de komma: zoals sommigen de gewoonte hebben.
Dit is natuurlijk nu niet van toepassing

Even realiseren;
En dat werd gezegd in een tijd dat ze vervolgd werden.... met de dood bedreigd. Of niet?

Maar nog iets anders .
Het is misschien een gedachte waar theologisch wat op aan te merken is.

Maar: in diie tijd werd toch altijd het Heilig Avondmaal iedere bijeenkomst herdacht? Zat daarin ook niet de extra "noodzaak" om samen te komen?

En dat was dus een wezenlijk onderdeel . Wat de Heere gaf aan Zijn gelovigen o.a. om steeds weer herinnerd te worden aan de betekenis van het verzoenend lijden en sterven voor hen. Dat Heilig Avondmaal was ingesteld met ook met de opdracht doet dat zo dikwijls..... Het was dus erg belangrijk en voor de gelovigen. Steeds weer herinnering aan.....
(Dat we zelfs misschien ons mogen afvragen of het beperkte aantal keren dat wij dat doen per jaar wel geestelijk gezond is.
De doop doen we bij wijze van spreken iedere maand. )
Dat avondmaal doe je niet in je eentje. Daar is een gemeenschap voor nodig. Vandaar ook het niet de onderlinge samenkomsten nalaten.. het was een teken en zegel voor de gelovigen.
Een gemeenschap der heiligen...
Zouden die genoeg hebben gehad aan een samenkomen op afstand. Zonder elkaar te zien?
Dit kan de hele winter nog wel gaan duren. Zijn we een jaar verder.
Dat wij het Avondmaal niet iedere zondag houden. Maakt niet het noodzakelijke gevolg dat we de onderlingen samenkomsten moeten nalaten. Die gemeenschap blijft nodig. Ook in tijden als het "gevaarlijk" is

Dat begint nu wel een behoorlijke gewoonte te worden. Doordat we lang niet alle diensten kunnen bezoeken. (Voor de afschaling 1 op de 3 bij ons) Het Heilig Avondmaal zelfs al langer dan maart niet is doorgegaan op meerdere plaatsen.

En ja ik begrijp dat mensen zich zorgen maken. En dat wil ik ook niet veroordelen.

Maar waar ik dus op reageer is dus het natuurlijk is het nu geen gewoonte. Met de nadruk op natuurlijk . Is het wel zo natuurlijk?

of ze bedreigd waren staat er niet bij.
ALs we nog steeds iedere week viering van het Heilig Avondmaal hadden, kunnen we er over klagen. We hebben vanaf juli tot en met september de mogelijkheid gehad om (aangepast) de dood van de Heere te gedenken en te verkondigen, als we dat niet hebben gedaan hebben, ligt dat niet bij de overheid maar bij de kerk zelf.
Hoeveel gemeenschap heb jij met andere gelovigen ten tijde van kerkgang? Ik mis absoluut het samen zingen, maar Goddank, heb ik nog steeds de goede gesprekken en dergelijke met medegelovigen, zonder dat ik in de ker kom.
Natuurlijk is het wel een gewoonte en een goede, anders had de apostel het nalaten ervan ook geen gewoonte genoemd.

[Herman]

nee, maar ontheilig je de sabathdag als je niet naar kerk gaat omdat de overheid dat lief aan je vraagt en je vanaf thuis de dienst volgt?

We moeten verschillende belangen afwegen. En volgens mij is dat God dan op plek één komt en de samenleving op plek 2. Dat overeenkomstig het grote gebod. Ik lees dus het vierde gebod en de opmerking van Hebreeën in lijn met elkaar en kom dan tot de conclusie dat kerkgang als onderdeel van de eredienst aan God gestalte moet krijgen via de kerkgang.

De kerk is geen plek voor om in heilige afzondering wat weg te zitten peinzen (vrij naar Herzberger), maar de preek is de plek waar God in het gericht komt met de mens. Dat gewicht mag wel wat meer gevoelt worden. En ja, ik ben me er van bewust dat dit laatste een gevoelsargument is.

[Dodo]

Als je enige contact met de gemeente(leden) is op zondag bij de dienst, en eventueel bij een doordeweekse dienst, valt dat inderdaad allemaal weg als je niet meer fysiek naar de dienst kunt. Bij ons gaat de bijbelkring min of meer gewoon door (de oudsten blijven weg), de andere kringen gaan in afgeslankte vorm door, met voorzorgsmaatregelen. Dus niet het hele gemeenteleven ligt stil. Catechisatie en jeugdwerk gaan door, in aangepaste vorm.

[Bertiel]

De kerk is geen plek voor om in heilige afzondering wat weg te zitten peinzen (vrij naar Herzberger), maar de preek is de plek waar God in het gericht komt met de mens. Dat gewicht mag wel wat meer gevoelt worden. En ja, ik ben me er van bewust dat dit laatste een gevoelsargument is.

en dat kan niet thuis via de middelen der moderne techniek?

[Lilian197]

de onderlinge samenkomst niet nalaten, daar staat nog wat achter de komma: zoals sommigen de gewoonte hebben.
Dit is natuurlijk nu niet van toepassing

Even realiseren;
En dat werd gezegd in een tijd dat ze vervolgd werden.... met de dood bedreigd. Of niet?

Maar nog iets anders .
Het is misschien een gedachte waar theologisch wat op aan te merken is.

Maar: in diie tijd werd toch altijd het Heilig Avondmaal iedere bijeenkomst herdacht? Zat daarin ook niet de extra "noodzaak" om samen te komen?

En dat was dus een wezenlijk onderdeel . Wat de Heere gaf aan Zijn gelovigen o.a. om steeds weer herinnerd te worden aan de betekenis van het verzoenend lijden en sterven voor hen. Dat Heilig Avondmaal was ingesteld met ook met de opdracht doet dat zo dikwijls..... Het was dus erg belangrijk en voor de gelovigen. Steeds weer herinnering aan.....
(Dat we zelfs misschien ons mogen afvragen of het beperkte aantal keren dat wij dat doen per jaar wel geestelijk gezond is.
De doop doen we bij wijze van spreken iedere maand. )
Dat avondmaal doe je niet in je eentje. Daar is een gemeenschap voor nodig. Vandaar ook het niet de onderlinge samenkomsten nalaten.. het was een teken en zegel voor de gelovigen.
Een gemeenschap der heiligen...
Zouden die genoeg hebben gehad aan een samenkomen op afstand. Zonder elkaar te zien?
Dit kan de hele winter nog wel gaan duren. Zijn we een jaar verder.
Dat wij het Avondmaal niet iedere zondag houden. Maakt niet het noodzakelijke gevolg dat we de onderlingen samenkomsten moeten nalaten. Die gemeenschap blijft nodig. Ook in tijden als het "gevaarlijk" is

Dat begint nu wel een behoorlijke gewoonte te worden. Doordat we lang niet alle diensten kunnen bezoeken. (Voor de afschaling 1 op de 3 bij ons) Het Heilig Avondmaal zelfs al langer dan maart niet is doorgegaan op meerdere plaatsen.

En ja ik begrijp dat mensen zich zorgen maken. En dat wil ik ook niet veroordelen.

Maar waar ik dus op reageer is dus het natuurlijk is het nu geen gewoonte. Met de nadruk op natuurlijk . Is het wel zo natuurlijk?

of ze bedreigd waren staat er niet bij.
ALs we nog steeds iedere week viering van het Heilig Avondmaal hadden, kunnen we er over klagen. We hebben vanaf juli tot en met september de mogelijkheid gehad om (aangepast) de dood van de Heere te gedenken en te verkondigen, als we dat niet hebben gedaan hebben, ligt dat niet bij de overheid maar bij de kerk zelf.
Hoeveel gemeenschap heb jij met andere gelovigen ten tijde van kerkgang? Ik mis absoluut het samen zingen, maar Goddank, heb ik nog steeds de goede gesprekken en dergelijke met medegelovigen, zonder dat ik in de ker kom.
Natuurlijk is het wel een gewoonte en een goede, anders had de apostel het nalaten ervan ook geen gewoonte genoemd.

Ook hier weer erg gemakkelijk redeneren. Soms is een gemeente zo groot dat een aangepaste vorm ook lastig is. Wil je de richtlijnen van afstand in acht nemen....
En ja ik vind ook dat we er te lax (met de sacramenten ) mee omgaan. Maar soms ligt het iets minder zwart/wit.
Wat betreft elkaar spreken: soms woon je niet allemaal in hetzelfde dorp of gemeente. En zijn de gewone ontmoetingen beperkt. En mijn ervaring is dat de beste gesprekken spontaan ontstaan.

Ja ik mis het contact tijdens de dienst. Als je merkte dat de Heilige Geest beslag legde. En dat weerklok in de psalmen. Dat kunnen digitale middelen niet vervangen. De wisselwerking tussen predikant en gemeente ontbreekt. Soms gewoon de blik naar elkaar van herkenning. Bemoediging. Ja ik mis het spontane na de dienst, die enkele opmerking n.a.v. een preek.
Ja ik mis mensen die ik sinds maart niet gezien heb. Wat ook je broeders en zusters zijn.

Door de weeks. Helaas is de bijbelkring hier niet wekelijks . Dus als de thuissituatie niet is dat je samen kunt, is dat ook maar eens in de vijf/zes weken. Nee het is geen vervanging van de kerkdienst voor mij. Ook de bijbellezingen niet. Waar doorgaans maar een klein deel van de gemeente is.

Verder vat je volgens mij de kern niet van mijn post.
De reden waarom ze de onderlinge samenkomsten niet mochten nalaten. Nl het gemeenschappelijk herdenken van de doid des Heeren. We kunnen dat op onze levenreis niet in ons eentje doen.
Plus dat de andere kern was de gewoonte er wel degelijk is inmiddels.

[samanthi]

Als je enige contact met de gemeente(leden) is op zondag bij de dienst, en eventueel bij een doordeweekse dienst, valt dat inderdaad allemaal weg als je niet meer fysiek naar de dienst kunt. Bij ons gaat de bijbelkring min of meer gewoon door (de oudsten blijven weg), de andere kringen gaan in afgeslankte vorm door, met voorzorgsmaatregelen. Dus niet het hele gemeenteleven ligt stil. Catechisatie en jeugdwerk gaan door, in aangepaste vorm.

Ja wij proberen de Huisbijbelkring nu zelf vaker te gaan houden, het gemeente zijn moet blijven functioneren, gemeenschap der heiligen is meer dan een preek consumeren en weer naar huis gaan, zondag heb ik naar een doopdienst van kennissen geluisterd, die dominee zei, ik vind het erg dat ik niet mee kan zingen, maar een loglied wordt in het hart geboren.

[Lilian197]

Als je enige contact met de gemeente(leden) is op zondag bij de dienst, en eventueel bij een doordeweekse dienst, valt dat inderdaad allemaal weg als je niet meer fysiek naar de dienst kunt. Bij ons gaat de bijbelkring min of meer gewoon door (de oudsten blijven weg), de andere kringen gaan in afgeslankte vorm door, met voorzorgsmaatregelen. Dus niet het hele gemeenteleven ligt stil. Catechisatie en jeugdwerk gaan door, in aangepaste vorm.

Ja wij proberen de Huisbijbelkring nu zelf vaker te gaan houden, het gemeente zijn moet blijven functioneren, gemeenschap der heiligen is meer dan een preek consumeren en weer naar huis gaan, zondag heb ik naar een doopdienst van kennissen geluisterd, die dominee zei, ik vind het erg dat ik niet mee kan zingen, maar een loglied wordt in het hart geboren.

Voordat het op preek consumeren alleen aankomt! Dat is het zeker niet. Maar ik krijg dat wel met digitaal luisteren. Hoe makkelijk is het niet om een predikant naar eigen smaak uit te kiezen?
Wij hebben de structuur in onze gemeente dat allds onder ambtelijk toezicht plaats vind. Ik vind dat terecht. Maar maakt wel dat je beperkt aantal kringen hebt.